Απεργία διαρκείας: Η πρώτη απάντηση

Το απόγευμα της γενικής απεργίας της 23ης Φλεβάρη οι τεχνικοί της τηλεόρασης αντί να πάνε για καφέ, πραγματοποίησαν γενική συνέλευση. Η οποία ήταν και μαζική, περισσότερο από κάθε άλλη φορά. Θέμα συζήτησης, τι άλλο(;) οι προτάσεις της ΕΙΤΗΣΕΕ για το 2011. Δεν λέμε για σύμβαση γιατί πρόκειται για επιστροφή στο μεσαίωνα (εδώ) http://greektv-com.blogspot.com/2011/02/blog-post_4497.html
Το αποτέλεσμα; 200 ψήφοι υπέρ της πραγματοποίησης απεργίας διαρκείας στην τηλεόραση, μια ψήφος λευκή.
Αυτή είναι η απάντηση στην πρόταση των καναλαρχών σε καιρούς κρίσης. Οι τεχνικοί το πήραν απόφαση, το κατάλαβαν καλά. Μόνο με ένα ηχηρό και μαχητικό όχι υπάρχει περίπτωση να καθήσουν οι ιδιοκτήτες και να συζητήσουν στα σοβαρά για τη συλλογική σύμβαση εργασίας. Με παρακάλια δεν γίνεται τίποτε. Απλώς εξοπλίζονται με περισσότερα όπλα.
Η απόφαση για απεργία διαρκείας στα ΜΜΕ δεν θα δοθεί παρά μόνο για να φανεί πως και οι εργαζόμενοι είναι αποφασισμένοι να πάρουν το μεγάλο όπλο.
Και εδώ που φθάσαμε- εκδότες και ιδιοκτήτες από κοινού και σε αγαστή συνεργασία μεταξύ τους εναντίον των εργαζομένων τους- να εμφανίζονται με απαιτήσεις απέναντι στην κυβέρνηση (οι οποίες θα γίνουν όλες δεκτές), να συζητάνε για τις αλλαγές όρων στις σχέσεις με τις διαφημιστικές (συνέδριο επικοινωνίας), να τα βρίσκουν με τις Τράπεζες για τα δάνεια τους με αντάλλαγμα τα Μνημόνια αναδιάρθρωσης στις εργασιακές σχέσεις, τι άλλο απομένει στους εργαζόμενους για να τους λάβουν υπόψη;


Σε τελική ανάλυση χωρίς τους εργαζόμενους κανένα από τα Μέσα τους δεν μπορεί να υπάρξει. Το κακό είναι ότι οι δημοσιογράφοι, μεγάλο μέρος τους, νομίζει ακόμη πως θα σωθεί. Αν "σκοτώσεις" πολλούς από τους διπλανούς του μπορεί και να συμβεί. Αν όμως σε "σκοτώσουν" εκείνοι;