Ένα χρόνο ακριβώς πριν, τον Αύγουστο του '12 από τον Λυώνα Νάξου έγραψα μια πρόταση προς όλες τις αριστερές δυνάμεις. Αγωνία ήταν η αιτία. Γνήσια ανησυχία ότι το ιστορικό ΚΚΕ μπροστά στα οικονομικά προβλήματα που αντιμετώπιζε και γιγαντώνονταν θα έχανε τη συχνότητα (δημόσια περιουσία) του τηλεοπτικού σταθμού "902 TV". Συχνότητα που του παραχωρήθηκε ως πολιτικό κόμμα το 1994 (μεγάλη ιστορία να γραφτεί το πως ακριβώς, όταν αρχικά κόπηκε από την κυβέρνηση Μητσοτάκη και λίγο αργότερα έλαβε την άδεια από την κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ, όπως και η τηλεόραση του ΣΚΑΙ).
Βάσει της δαιδαλώδους, απόλυτα αδιαφανούς, θολής και πολυπλεκόμενης νομοθεσίας για τα ΜΜΕ, ναι μεν συχνότητες δεν παραχωρούνται, παραχωρούνται όμως οι ιδιοκτήτριες εταιρείες μαζί με όλα τους τα ...βάρη και την περιουσία. Δηλαδή τις συχνότητες. Το ΚΚΕ έπρεπε να κάνει Ανώνυμη Εταιρεία για να κατέχει την τηλεοπτική πανελλαδική άδεια και αυτό έκανε.
Η πρόταση του Αυγούστου 2012 "Ο 902 στα Κόκκινα" δημοσιεύτηκε στο thepressproject.gr και εστάλη σε όλα τα αριστερά sites. Δημοσιεύτηκε μόνο από το Βαθύ κόκκινο και την iskra.gr. Για όλους τους άλλους, η πρόταση χαρακτηρίστηκε "ρομαντική", "απραγματοποίητη", "αιθεροβάμων", "ηλίθια" έως και "πρακτόρικη", "εντεταλμένη" για να κάνει κακό στο κόμμα. Εν προκειμένω το ΚΚΕ που είχε την άδεια.
Παρ' όλα αυτά ήταν η μόνη λύση για να "σωθεί" η συχνότητα του "902 TV", να παραμείνει στην κατοχή της Αριστεράς και των κινημάτων προς όφελος της ενημέρωσης του λαού.
Το ΚΚΕ έδειξε πως δεν θέλει να τη "σώσει". Στην αρχή. Τον Οκτώβριο του '12 ανακοίνωσε το λουκέτο στο ιστορικό τηλεοπτικό σταθμό, με επιχείρημα την τραγική κατάσταση στα οικονομικά του. Κατέθεσε στο ΕΣΡ αυτή την πρόθεση. Κανονικά το δημόσιο θα ανακοίνωνε πως η συχνότητα επέστρεφε στο κράτος. Αυτό δεν συνέβη.
Αντιθέτως το κόμμα "έμαθε" από επιχειρηματικούς κύκλους πως αυτή η συχνότητα, συνυφασμένη με την άδεια πανελλαδικής εμβέλειας στην εταιρεία της "Ραδιοτηλεοπτικής Α.Ε" είναι μια πραγματική περιουσία. Και έτσι άρχισε η διαπραγμάτευση για την πώληση της εταιρείας. Κι ας κάνει πως δεν θυμάται τις συζητήσεις με τον Νίκο Χατζηνικολάου για την επαναφορά του "902" στην ενεργό τηλεοπτική αγορά.
Στην προοπτική αυτή αντέδρασε σύσσωμο το ...σύστημα. Πριν απ΄όλους τα εκδοτικά συγκροτήματα με επικεφαλής το Νέο Φάληρο. Τα ΜΜΕ του ομίλου Αλαφούζου επιτέθηκαν σφοδρότατα στην προοπτική πώλησης του "902 TV" από το ΚΚΕ σε ιδιωτικά συμφέροντα. Η Ένωση ιδιοκτητών τηλεοπτικών καναλιών, η ΕΙΤΗΣΣΕ έβγαλε προειδοποιητική ανακοίνωση. Ο ΣΥΡΙΖΑ ανακάλυψε την προ μηνών πρόταση για ένα τηλεοπτικό σταθμό στα Κόκκινα και προέβη σε δυναμική παρέμβαση.
Η λειτουργία, πώληση, κ.λ.π. του 902 TV μετατράπηκε για μια ακόμη φορά σε ιδεολογικοπολιτικό πρόβλημα των αριστερών δυνάμεων. Αντί να μετατραπεί σε πρόβλημα για το σύστημα και τους καναλάρχες.
Εκείνη η πιθανή μεταβίβαση σε ιδιωτικά συμφέροντα πάγωσε. Στα παρασκήνια όμως η κίνηση δεν σταμάτησε. Το ΚΚΕ ξαφνικά επαναφέρει το τηλεοπτικό σήμα στον αέρα, ανοίγει τα συρτάρια της βιντεοθήκης και βγάζει επαναλήψεις προγραμμάτων στον αέρα. Στο άσχετο(;), την Άνοιξη του 2013 περνάει στην ψηφιακή επίγεια εκπομπή σε συμφωνία με τη Digea, τον πάροχο δικτύου με μετόχους τα κανάλια-μέλη της ΕΙΤΗΣΕΕ, δηλαδή τα μεγάλα ιδιωτικά κανάλια πανελλαδικής εμβέλειας. Το ερώτημα που βρέθηκαν τα χρήματα για το "ενοίκιο" της ψηφιακής εκπομπής, το οποίο δεν είναι διόλου ευκαταφρόνητο, δεν τέθηκε ποτέ.
Βάσει της δαιδαλώδους, απόλυτα αδιαφανούς, θολής και πολυπλεκόμενης νομοθεσίας για τα ΜΜΕ, ναι μεν συχνότητες δεν παραχωρούνται, παραχωρούνται όμως οι ιδιοκτήτριες εταιρείες μαζί με όλα τους τα ...βάρη και την περιουσία. Δηλαδή τις συχνότητες. Το ΚΚΕ έπρεπε να κάνει Ανώνυμη Εταιρεία για να κατέχει την τηλεοπτική πανελλαδική άδεια και αυτό έκανε.
Η πρόταση του Αυγούστου 2012 "Ο 902 στα Κόκκινα" δημοσιεύτηκε στο thepressproject.gr και εστάλη σε όλα τα αριστερά sites. Δημοσιεύτηκε μόνο από το Βαθύ κόκκινο και την iskra.gr. Για όλους τους άλλους, η πρόταση χαρακτηρίστηκε "ρομαντική", "απραγματοποίητη", "αιθεροβάμων", "ηλίθια" έως και "πρακτόρικη", "εντεταλμένη" για να κάνει κακό στο κόμμα. Εν προκειμένω το ΚΚΕ που είχε την άδεια.
Παρ' όλα αυτά ήταν η μόνη λύση για να "σωθεί" η συχνότητα του "902 TV", να παραμείνει στην κατοχή της Αριστεράς και των κινημάτων προς όφελος της ενημέρωσης του λαού.
Το ΚΚΕ έδειξε πως δεν θέλει να τη "σώσει". Στην αρχή. Τον Οκτώβριο του '12 ανακοίνωσε το λουκέτο στο ιστορικό τηλεοπτικό σταθμό, με επιχείρημα την τραγική κατάσταση στα οικονομικά του. Κατέθεσε στο ΕΣΡ αυτή την πρόθεση. Κανονικά το δημόσιο θα ανακοίνωνε πως η συχνότητα επέστρεφε στο κράτος. Αυτό δεν συνέβη.
Αντιθέτως το κόμμα "έμαθε" από επιχειρηματικούς κύκλους πως αυτή η συχνότητα, συνυφασμένη με την άδεια πανελλαδικής εμβέλειας στην εταιρεία της "Ραδιοτηλεοπτικής Α.Ε" είναι μια πραγματική περιουσία. Και έτσι άρχισε η διαπραγμάτευση για την πώληση της εταιρείας. Κι ας κάνει πως δεν θυμάται τις συζητήσεις με τον Νίκο Χατζηνικολάου για την επαναφορά του "902" στην ενεργό τηλεοπτική αγορά.
Στην προοπτική αυτή αντέδρασε σύσσωμο το ...σύστημα. Πριν απ΄όλους τα εκδοτικά συγκροτήματα με επικεφαλής το Νέο Φάληρο. Τα ΜΜΕ του ομίλου Αλαφούζου επιτέθηκαν σφοδρότατα στην προοπτική πώλησης του "902 TV" από το ΚΚΕ σε ιδιωτικά συμφέροντα. Η Ένωση ιδιοκτητών τηλεοπτικών καναλιών, η ΕΙΤΗΣΣΕ έβγαλε προειδοποιητική ανακοίνωση. Ο ΣΥΡΙΖΑ ανακάλυψε την προ μηνών πρόταση για ένα τηλεοπτικό σταθμό στα Κόκκινα και προέβη σε δυναμική παρέμβαση.
Η λειτουργία, πώληση, κ.λ.π. του 902 TV μετατράπηκε για μια ακόμη φορά σε ιδεολογικοπολιτικό πρόβλημα των αριστερών δυνάμεων. Αντί να μετατραπεί σε πρόβλημα για το σύστημα και τους καναλάρχες.
Εκείνη η πιθανή μεταβίβαση σε ιδιωτικά συμφέροντα πάγωσε. Στα παρασκήνια όμως η κίνηση δεν σταμάτησε. Το ΚΚΕ ξαφνικά επαναφέρει το τηλεοπτικό σήμα στον αέρα, ανοίγει τα συρτάρια της βιντεοθήκης και βγάζει επαναλήψεις προγραμμάτων στον αέρα. Στο άσχετο(;), την Άνοιξη του 2013 περνάει στην ψηφιακή επίγεια εκπομπή σε συμφωνία με τη Digea, τον πάροχο δικτύου με μετόχους τα κανάλια-μέλη της ΕΙΤΗΣΕΕ, δηλαδή τα μεγάλα ιδιωτικά κανάλια πανελλαδικής εμβέλειας. Το ερώτημα που βρέθηκαν τα χρήματα για το "ενοίκιο" της ψηφιακής εκπομπής, το οποίο δεν είναι διόλου ευκαταφρόνητο, δεν τέθηκε ποτέ.