(...) Η αδυσώπητη επίθεση όμως που δεχόμαστε όλοι από τα αφεντικά και το κράτος, όπως δεν επιτρέπει εφησυχασμό και απάθεια, έτσι δεν αφήνει και περιθώρια για φιλολογικές συζητήσεις και μετριοπαθείς κατηγορίες για την “δημοκρατικότητα της ενημέρωσης” και την “πολυφωνία στα ΜΜΕ”. Ούτε αρκούν οι λίβελλοι και η οργή για τους “γκεμπελίσκους” της ενημέρωσης. Είναι εύκολο να πιστέψεις ότι μέσα από τους τέσσερις τοίχους του σπιτιού, μπορείς να αντισταθείς, ακόμα και να επαναστατήσεις βλέποντας Λαζόπουλο και επιβεβαιώνοντας ότι κάποιοι “τα λένε έξω από τα δόντια”. Η κατασκευή της πραγματικότητας άλλωστε, ο γυάλινος κόσμος των media, χρειάζεται και τα άλλοθι του. Η τηλεοπτική χούντα πρέπει να έχει και τους αντιστεκόμενους ήρωες της, η συντηρητική φυλλάδα τον πονόψυχο λαϊκιστή που συμπονά τον κοσμάκη που γκρινιάζει στις λαϊκές για την ακρίβεια. Και όλα δημιουργούν έτσι “αυτόν τον κόσμο, τον μιντιακά πλασμένο”, όπου δε χωράνε ούτε αγωνιστές, ούτε απεργοί, ούτε μετανάστες, ούτε εξεγέρσεις και τελικά ούτε αντιρρήσεις.
Αν αυτός ο “κόσμος των media” μπορεί να κλονιστεί από κάτι, είναι από την ίδια την πραγματικότητα των αγωνιζομένων. Από τις πολλαπλές πραγματικότητες που φτιάχνονται στο δρόμο, στους χώρους δουλειάς, σε συνελεύσεις, σε απεργίες και διαδηλώσεις.
Κείμενο που μοιράστηκε στη χθεσινή διαδήλωση από την "Κατάληψη" της ΕΣΗΕΑ
για τη συνέχεια εδώ http://katalipsiesiea.blogspot.com/2011/02/23_22.html
Αν αυτός ο “κόσμος των media” μπορεί να κλονιστεί από κάτι, είναι από την ίδια την πραγματικότητα των αγωνιζομένων. Από τις πολλαπλές πραγματικότητες που φτιάχνονται στο δρόμο, στους χώρους δουλειάς, σε συνελεύσεις, σε απεργίες και διαδηλώσεις.
Κείμενο που μοιράστηκε στη χθεσινή διαδήλωση από την "Κατάληψη" της ΕΣΗΕΑ
για τη συνέχεια εδώ http://katalipsiesiea.blogspot.com/2011/02/23_22.html
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου