Δυο πολύ κρίσιμα ανοιχτά μέτωπα στα ΜΜΕ

Οι τρέχουσες εξελίξεις στα ΜΜΕ αναδεικνύουν δυο μέτωπα στα πλέον κρίσιμα για την επόμενη μέρα στο τοπίο των media. Με δική μου εννοείται, αξιολόγηση. Το ένα αφορά στα όσα γίνονται στο συγκρότημα Μπόμπολα και το δεύτερο είναι ο αγώνας των εργαζομένων της "Απογευματινής" στο δικαστικό πεδίο.

Γιατί ο Φώτης Μπόμπολας προχωρά ένα επίπεδο παραπάνω από ότι ο Γ.Αλαφούζος στο ΣΚΑΙ. Δεν επιχειρεί μόνο τη μείωση των μισθών, σπάζοντας σε ένα Μέσο τις συλλογικές συμβάσεις εργασίας ενώ την ίδια στιγμή υποτίθεται πως διαπραγματεύεται ως αντιπρόεδρος της ΕΙΗΕΑ με την ΕΣΗΕΑ, για αυτές. Προχωρά στην ενοποίηση τμημάτων μεταφέροντας το προσωπικό (εν προκειμένω τους αθλητικούς συντάκτες, αύριο ίσως και τις άλλες ειδικότητες) σε μια νέα εταιρεία. Πέρα από τα συνδικαλιστικά όπως π.χ ότι θα πρέπει να αποζημιωθούν οι εργαζόμενοι για τη μεταφορά τους σε μια άλλη εταιρεία στην οποία θα προσφέρουν την εργασία τους με άλλους όρους, υπάρχει το "αγκάθι". Σύμφωνα με τον ισχύοντα νόμο απαιτείται η "συναίνεση" των εργαζομένων. Καταλαβαίνουμε έτσι γιατί βιάζεται ο ιδιοκτήτης να πείσει τους δημοσιογράφους ότι όλα γίνονται για το καλό τους. Να μην προλάβουν να καταλάβουν τι στην ευχή συμβαίνει και ποιές απαιτήσεις πρέπει να έχουν οπότε και να δεχθούν χωρίς όρους τη μεταφορά τους σαν αντικείμενα σε μια άλλη εταιρεία. Χωρίς αποζημίωση και με μείωση αποδοχών.
Όσο για τη μείωση της αμοιβής στην εργασία της Κυριακής με την οποία διαλύεται κάθε αρχή της σύμβασης, αν αληθεύουν οι πληροφορίες ότι είναι πρόταση δημοσιογραφικών στελεχών, θα πρέπει να επιληφθεί η ΕΣΗΕΑ.

Γιατί έτσι φημολογείται, αντί να προχωρήσει και εκεί, στο Goal news η εργασία με βάρδιες την Κυριακή, προτάθηκε για να δουλεύουν όλοι οι σκλάβοι, η μείωση των αποδοχών για όλους. (Ερευνάται επίσης η φήμη ότι την ίδια ώρα δεν θα μειωθούν οι αποδοχές των διευθυντικών στελεχών!)

Το 2ο μέτωπο, αυτό της "Απογευματινής" αποδεικνύει ότι οι εργαζόμενοι στα ΜΜΕ έχουν πλέον ανάγκη μιας στιβαρής και μαχητικής νομικής κάλυψης. Η πρόσφατη νίκη να δεσμευτεί η περιουσία της "Απογευματινής" ανοίγει το δρόμο για το "δίκαιο" της πλευράς των εργαζομένων να στοχεύουν στην προσωπική περιουσία των εκδοτών, μετόχων των εταιρειών. Όπως ακριβώς γίνεται στο επιχειρηματικό δίκαιο όπου προμηθευτές-χρεώστες δικαιούνται να απαιτήσουν την προσωπική περιουσία των μετόχων εταιρείας που πτωχεύει. Εξάλλου αν δεν απατώμαι οι Τράπεζες για να χορηγήσουν δάνεια, έστω και μικρά, απαιτούν προσωπικές εγγυήσεις από τους εκδότες, δηλαδή προσωπικές περιουσίες.

Και επειδή, όπως φαίνεται, πολλά κανόνια θα σκάσουν ή κάποιοι θα επιχειρήσουν να ενταχθούν στο άρθρο της πτώχευσης για να γλυτώσουν τα χρέη στους εργαζόμενους, το παράδειγμα της "Απογευματινής" και η εξέλιξη της είναι μια πολύ σοβαρή υπόθεση.
Μπορεί η ΕΣΗΕΑ να παίξει σημαντικό ρόλο στις παρούσες εξελίξεις στα ΜΜΕ; Με παρακάλια στους εκδότες, πολύ φοβάμαι πως όχι. Το παιχνίδι είναι χαμένο από χέρι. Ειδικά αν ακολουθηθεί η παλαιά τακτική, των "συνδικαλιστικών διαπραγματεύσεων" για θέσεις, κ.λ.π. που πλέον δεν έχει καμία απολύτως επιτυχία.