Πόσα σόκ θα χρειαστούμε για νακαταλάβουμε πως όλα συνδέονται, πριν να είναι αργά. Για το ΣΚΑΙ συνεδριάζει η ΕΣΗΕΑ σήμερα. Για το ΔΟΛ έγινε μια 3ωρη στάση εργασίας. Οι εργαζόμενοι της "Απογευματινής" τα κατάφεραν και έβγαλαν την εφημερίδα τους σήμερα η οποία έγινε αν(Α)ρπαστη. Αύριο γίνεται η δίκη με τον Κ. Σαραντόπουλο.
Αύριο όμως στη συναυλία ενάντια στις απολύσεις που γίνεται έξω από το ΔΟΛ δεν θα πρέπει να βρίσκονται οι εργαζόμενοι της "Απογευματινής" με τη δική τους εφημερίδα στο χέρι;
Το κάλεσμα της Διακλαδικής Πρωτοβουλίας
http://diakladikimme.wordpress.com/
Όσο μας τραμπουκίζουν, μας δυναμώνουν. Όσο μας απειλούν, μας εξαγριώνουν. Όσο μας απολύουν, μας συσπειρώνουν. Στους μπράβους και στη βία που χρησιμοποιούν εργοδότες και ΜΜΕ αντιτάσσουμε την αλληλεγγύη και την ενότητά μας. Αύριο, στις 5 το απόγευμα, θα είμαστε όλοι στη συναυλία έξω από το ΔΟΛ.
Αφήστε τα παπαγαλάκια στα κλουβιά τους κι ελάτε να αποδείξουμε ότι δεν είμαστε αλήτες, δεν είμαστε ρουφιάνοι, είμαστε εργάτες στη βιομηχανία των ΜΜΕ. Και θα νικήσουμε.
Εργοδότες και ΜΜΕ μας τρομοκρατούν σπέρνοντας φόβο, τραμπουκισμούς και απολύσεις. Τρομοκρατήστε τους με την μαχητική απάντηση αλληλεγγύης του μαζικού κινήματος.
Γιατί έχει σημασία να είμαστε ΟΛΟΙ στη συναυλία:
Επειδή το μεγαλύτερο εκδοτικό συγκρότημα της Ελλάδας, ο Δημοσιογραφικός Οργανισμός Λαμπράκη – νυν Ψυχάρη, παίζει ξεδιάντροπα το ρόλο του Γραφείου τύπου της Τρόικας και του ΓΑΠ – σπέρνοντας τη φαιά προπαγάνδα ότι το Μνημόνιο είναι μονόδρομος και ότι την κρίση πρέπει να πληρώσουν οι μισθωτοί.
Επειδή ο Δημοσιογραφικός Οργανισμός Λαμπράκη – νυν Ψυχάρη, έχει ήδη εφαρμόσει το μνημόνιο στις εργασιακές σχέσεις, με μαζικές απολύσεις, βία, τρομοκρατία και ρουφιανιά, διαπρέποντας στη μακιαβελική μέθοδο του “Διαίρει και Βασίλευε” – τάζοντας καρότα στους υποταγμένους και μαστιγώνοντας με απολύσεις και τραμπουκισμούς τους απείθαρχους.
Επειδή έχει σημασία όσοι “μέσα από τα Μέσα” αντιστέκονται – με την πένα τους αλλά και με εργατικούς αγώνες, – και απειλούνται ότι σύντομα θα πεταχτούν απ’έξω – να καταλάβουν ότι δεν είναι μόνοι. Στην εργοδοτική στοχοποίηση αγωνιστών, συνδικαλιστών, εργαζόμενων με αξιοπρέπεια, να απαντήσουμε με την αλληλεγγύη των εργαζομένων και των ανέργων, όχι μόνο από το χώρο των ΜΜΕ, αλλά από όλο το φάσμα της μισθωτής, απλήρωτης ή πληρωμένης με το κομμάτι, επισφαλούς εργασίας. Εργαζόμενοι στο ΔΟΛ δεν είναι ο Πολίτης και ο Πρετεντέρης – αυτοί είναι οι επιστάτες της φυτείας – σκυλιά των αφεντικών. Εργαζόμενοι είναι δεκάδες απολυμένοι διοικητικοί υπάλληλοι που ξαφνικά βρέθηκαν οτι “περισσευουν”, την ίδια στιγμή που τα μεγαλοστελέχη του Δ.Σ. θησαυρίζουν με χρυσοφόρες μπίζνες, οι εκατοντάδες συνεργάτες με “μπλοκάκι” – Δελτίο Παροχής Υπηρεσιών, οι εργάτες στη γαλέρα του ίντερνετ και των ερτζιανών, οι μισθωτοί των κατώτερων συλλογικών συμβάσεων, – που κι αυτές καταργούνται - που καθημερινά αντιμετωπίζουν την απειλή της απόλυσης και του λουκέτου, βλέπουν τα κείμενά τους να κόβονται, αντιμετωπίζουν την αλαζονία των διευθυντών, και προσφάτως τη σωματική βία των ένοπλων μπράβων του αφεντικού.
Εχει σημασία οι σύντροφοί μας “από μέσα” – όσοι συμμετέχουν και στηρίζουν σε τραγικά αντίξοες συνθήκες την ηρωϊκή “ΕΡΓΑΣΙΑΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΔΟΛ”, να ενωθούν με τη φωνή των “απ’έξω”, να καταλάβουν οι εργαζόμενοι ότι η αντίσταση στην εργοδοτική τρομοκρατία δεν είναι μάταιη, και τα αφεντικά να μάθουν να μας φοβούνται, αφού δε μας σέβονται. Συνάδελφοι, συμβαίνουν πρωτοφανή πράγματα στο κάτεργο του ΔΟΛ – μπράβοι απόστρατοι της αστυνομίας κουμπουροφόροι πετάνε έξω από την εφημερίδα εκλεγμένους από τους εργαζόμενους συνδικαλιστικούς εκπροσώπους, οι χυδαίοι υβριστικοί χαρακτηρισμοί από τα αφεντικά και τους τσάτσους τους είναι στην ημερήσια διάταξη για όποιαν και όποιον συνδικαλίζεται και αντιστέκεται, η ρουφιανιά πάει σύννεφο, ο ψυχολογικός πόλεμος κορυφώνεται ενώ τα επίσημα συνδικάτα, με πρώτη την ξεπουλημένη ΕΣΗΕΑ νίπτουν τα λερωμένα χέρια τους. Εκείνοι που δεν είναι αλήτες και ρουφιάνοι, αλλά εργαζόμενοι με αξιοπρέπεια, αξίζουν την έμπρακτη στήριξη και αλληλεγγύη μας. Ας μην αφήσουμε αυτό το πείραμα αυταρχισμού και εξανδαποδισμού συνειδήσεων στο μεγαλύτερο δημοσιογραφικό συγκρότημα της χώρας να τους πετύχει. Είναι η πρόβα τζενεράλε για τον εξανδραποδισμό και τη σταδιακή εξόντωση όλων των εργαζόμενων στον Τύπο που επιμένουν να σηκώνουν ανάστημα. Οι ΔΟΛιες μεθοδεύσεις του συγκροτήματος είναι το πατρόν στο οποίο ράβεται ο εργοδοτικός ζουρλομανδύας για όλο τον κόσμο της εργασίας, – ελλήνες και ξένους, δημόσιους και ιδιωτικούς υπάλληλους, παλαιά και νέα βάρδια των εργαζομένων. Ας τους δείξουμε οτι δεν τρώμε τη φόλα που μας σερβίρουν ως ενημέρωση.Εμείς οι εργάτες της ενημέρωσης, αλλά και όσοι αγωνιζόμαστε ενάντια στον εργασιακό Μεσαίωνα Τρόικας-Κυβέρνησης και Κεφαλαίου, δεν είμαστε καταναλωτές κατασκευασμένων ειδήσεων, ούτε παπαγαλάκια της εξουσίας. Οπως τους χαλάσαμε τη φιέστα στο Μέγαρο Μουσικής, για την “Κρίση και τα ΜΜΕ” – με ακόμα μεγαλύτερη αποφασιστικότητα και μαζικότητα να τους δείξουμε ότι δεν είναι αήττητοι. Μετά τις δημοτικές εκλογές η επίθεση συνεχίζεται με προϋπολογισμό εξαθλίωσης και νέα προκρούστεια μέτρα. Ας τους αναχαιτίσουμε πριν μας στήσουν στα έξι μέτρα. Αφού μας κήρυξαν τον πόλεμο, δεν θα πάμε άκλαυτοι. Μπορούμε και πρέπει να νικήσουμε.
Αν δεν καταφέρουμε το αδύνατο
Δεν έχουμε ελπίδα.
Σύντροφοι, συνάδελφοι, συναγωνιστές – από όλους τους χώρους του εργατικού κινήματος, των κινημάτων πόλης, της φοιτητικής και σπουδαστικής νεολαίας:
Βρισκόμαστε σε μια εξαιρετικά κρίσιμη καμπή.
Η θέση μας είναι τέτοια που:
Αν δεν κάνουμε αυτό που κανείς δεν μπορεί να μας ζητήσει
Θα χαθούμε.
Οι εχθροί μας περιμένουν να κουραστούμε.
Οταν ο αγώνας είναι στην πιο σκληρή καμπή του,
Οι αγωνιστές έχουν την πιο μεγάλη κούραση.
Οι κουρασμένοι, χάνουν τη μάχη.
…..
Ας μην τους κάνουμε τη χάρη. Ανασυγκροτούμε τις δυνάμεις μας, όχι με άτακτα “επαναστατικά ραντεβού”, αλλά με ταξική ενότητα και στοχευμένη δράση.
Στη συναυλία έξω από το ΔΟΛ Τρίτη 23 Νοεμβρίου 5.00 το απόγευμα δεν περισσεύει καμία και κανείς.
ΟΙ ΣΥΝΤΡΟΦΟΙ ΜΑΣ ΜΑΣ ΧΡΕΙΑΖΟΝΤΑΙ ΟΣΟ ΤΟΥΣ ΧΡΕΙΑΖΟΜΑΣΤΕ ΚΙ ΕΜΕΙΣ.
ΚΑΝΕΝΑΣ ΣΥΝΑΔΕΛΦΟΣ ΝΑ ΜΗ ΜΕΙΝΕΙ ΜΟΝΟΣ ΤΟΥ ΣΤΗΝ ΚΡΙΣΗ.
ΟΙ ΑΠΟΛΥΣΕΙΣ ΚΑΙ Η ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΑ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΟΠΛΟ ΤΟΥΣ. Η ΑΛΛHΛΕΓΓΥΗ ΚΑΙ ΟΙ ΑΠΕΡΓΙΕΣ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΔΙΚΟ ΜΑΣ ΟΠΛΟ.
ΤΙΠΟΤΑ ΔΕΝ ΤΕΛΕΙΩΣΕ. Ο ΑΓΩΝΑΣ ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ.
… Εργαζόμενη από τη Διακλαδική Πρωτοβουλία Εργαζομένων/ Ανέργων στα ΜΜΕ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου