Στις 10 Σεπτεμβρίου 2009 οι απολυμένοι του Ελεύθερου Τύπου είχαν στείλει εξώδικο στην εταιρεία της εφημερίδας (της Γιάννης Αγγελοπούλου), ζητώντας ανάμεσα στα άλλα:
"Να γνωστοποιήσει η εταιρεία, ποια στοιχεία φερεγγυότητας των αγοραστών λήφθηκαν υπόψη προκειμένου να διασφαλιστεί η ομαλή και βιώσιμη λειτουργίας της επιχείρησης η οποία θα επανεκδώσει την εφημερίδα.
Να μας γνωστοποιηθεί, αν υπήρχαν άλλοι ενδιαφερόμενοι για την αγορά μέχρι και την πρόσφατη μεταβίβαση των τίτλων".
Τα δυο αυτά σημεία, όπως και η αποστολή εξώδικου ως πράξη, προκάλεσαν σόκ τόσο στο συνδικαλιστικό όργανο των συντακτών, κυρίως όμως στους νέους ιδιοκτήτες που αγόρασαν την εφημερίδα.
Δυόμιση χρόνια μετά και αφού τα ΜΜΕ γκρεμίζονται, συνεχίζουν οι ιδιοκτήτες των ΜΜΕ να πιπιλάνε απέναντι στην κυβέρνηση, τους εργαζόμενους τους και τους αναγνώστες τους, την καραμέλα της "αδέσμευτης ενημέρωσης", του "αγαθού της ενημέρωσης" ως κυρίαρχο σημείο προστασίας της επιχειρηματικής τους δράσης στα ΜΜΕ.
Στα παρασκήνια της οικονομικής και πολιτικής εξουσίας απαιτούν και επαιτούν ενισχύσεων και διευκολύνσεων. Για νέα δάνεια, νέες μεταβιβάσεις, νέα λουκέτα, νέες απολύσεις.
Σε αυτή ακριβώς τη συγκυρία θα τολμήσουν οι δημοσιογράφοι και τα όργανα τους να θέσουν όρους ελέγχου της επιχειρηματικής δράσης στα ΜΜΕ; θα τολμήσουν να τα βάλουν με την κυβέρνηση απαιτώντας να μην δοθεί καμία ενίσχυση, καμία διευκόλυνση σε όσες εταιρείες ΜΜΕ πουλάνε υποτίθεται ενημέρωση αλλά την ίδια ώρα απολύουν, δεν πληρώνουν ασφαλιστικά ταμεία, δεν τηρούν τις θέσεις εργασίας;
Τα τολμήσουν να περάσουν σε θέση επίθεσης αντί για την αναμονή στον προθάλαμο της σφαγής ΜΜΕ, ενημέρωσης και εργαζόμενων δημοσιογράφων;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου