Πριν λίγες μέρες στην ιστοσελίδα(blog) των δημοσιογράφων του ναυτιλιακού ρεπορτάζ δημοσιεύθηκε ένα κείμενο 15 συντακτών του ρεπορτάζ http://peiratikoreportaz.blogspot.com/2010/11/blog-post_30.html.
Οι συνάδελφοι εκφράζουν την υποστήριξη τους στον αγώνα των απεργών λιμενεργατών που στα Μέσα τους κατά κύριο λόγο λοιδωρήθηκε και συκοφαντήθηκε. Το κείμενο τους δεν βρήκε θέση στις εφημερίδες, ούτε στην τηλεόραση, ούτε στο ραδιόφωνο. Λίγες μέρες μετά όλοι οι εργαζόμενοι στα ΜΜΕ απήργησαν, διαδήλωσαν, απαίτησαν. Στα Μέσα τους, αυτά που επαίρονται ότι καθορίζουν την ενημέρωση των πολιτών, δεν δημοσιεύθηκε σχεδόν τίποτε. Η ενημέρωση εξυπηρετήθηκε από το νέο δυναμικό Μέσο της πληροφόρησης, τα blogs. Σε αυτά και σε ανεξάρτητες σελίδες όπως π.χ στο http://www.stopcartel.info/2010/11/30, διαβάζουμε για την επερώτηση του Ιταλού Ευρωβουλευτή Mario Borghezio (EFD) στο Ευρωπαικό Κοινοβούλιο σχετικά με την Ευρωπαϊκή Financial Group EFG SA, της οποίας οι τράπεζες κατέχουν 12 δισεκατομμύρια ευρώ σε ελληνικά κρατικά ομόλογα. Στο εν λόγω κείμενο γίνεται ευθεία αναφορά σε Έλληνα τραπεζίτη.
Κάνω ένα μεγάλο κύκλο επιστροφής, ανοίγω πάλι τα βιβλία. Μυθιστορήματα όχι κάτι πολιτικό ή θεωρητικό. Ξαναδιαβάζω με προσοχή το απόσπασμα στο 3ο βιβλίο της σειράς του Στίγκ Λάρσον "Millennium, εκείνο που η διευθύντρια της μεγάλης συντηρητικής εφημερίδας της Σουηδίας Σ.Μ.Π Έρικα Μπέργκερ καλεί σε παραίτηση τον πρόεδρο του ΔΣ της εφημερίδας Μάγκνους Μπόρσε επειδή οι συνάδελφοι της σε αποκαλυπτικό περιοδικό θα δημοσιεύσουν μεγάλη έρευνα με την οποία αποκαλύπτεται πως ο πρόεδρος του ομίλου ΜΜΕ είναι ανακατεμένος σε οικονομικο-πολιτικό σκάνδαλο. Και στην "απειλή" του για άμεση απόλυση της, η απάντηση της είναι "όταν βγει το τεύχος η εφημερίδα θα πάθει μεγάλη ζημιά. Πρέπει να παραιτηθείς"...
Ενώνω τον κύκλο. Άφωνοι και αμήχανοι όλοι μας παρακολουθούμε και διαβάζουμε τις χειμαρρώδεις αποκαλύψεις του Wikileaks http://www.thepressproject.gr/theme.php?id=2342
για όλο τον κόσμο. Βουτάμε άτσαλα στα έγγραφα, καθένας όπως μπορεί και θυμάται. Αυτό που δεν υπάρχει είναι μια σθεναρή αντίσταση των δημοσιογράφων για την υποστήριξη της δικής τους δουλειάς. Της ενημέρωσης. Όχι της πληροφόρησης, όχι του θορύβου από όσα αφήνει πίσω της η ταχύτατη ροή πληροφοριών, εικόνων, ήχων. Της ενημέρωσης.
Το παραμύθι μας δεν έχει τέλος, δεν έζησαν αυτοί καλά ούτε κι εμείς καλύτερα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου