Για όμως να δούμε και την άλλη πλευρά. Ποιός ακριβώς γίνεται ρεζίλι; Εμείς που αναγκαστήκαμε να δώσουμε ύλη "ψυγείο", από την κοιλιά μας, αρχείο, θέματα, κλ.π. από την περασμένη Κυριακή; Ή οι εκδότες, επιχειρηματίες, μεγαλοδημοσιογράφοι που το παίζουν στα σαλόνια παράγοντες της κοινής γνώμης και εξουσίας αλλά τελικά το μόνο που τους νοιάζει είναι να πουλήσουν το σιντάκι τους ή το βιβλιαράκι τους;
Και με τι μούτρα θα πουλήσουν εξουσία και θα δείξουν την χαρά τους ότι πέτυχαν(!) την κυκλοφορία της Βίσση ή άλλης προσφοράς τους, όταν οι τίτλοι τους θα είναι για κλάματα; Όταν θα γελάει ο κόσμος με τις εφημερίδες τους επειδή στο μεταξύ θα έχει γίνει χαμός στην πολιτική σκηνή; Θα έχει Σύνοδο Κορυφής και τα νέα Μέσα, blog κ.λπ. θα τους έχουν πάρει όλη τη δόξα στην υπ΄αριθμόν ένα λειτουργία τους; Στην ενημέρωση και την επιρροή του κόσμου;
Σε αυτή τη συγκυρία το πιο σημαντικό είναι αν οι δημοσιογράφοι μπορούν να ενημερώσουν με κάθε τρόπο ότι αυτοί απεργούν για πολύ συγκεκριμένα πράγματα. Και αν το κάνουμε, αυτή τη φορά δεν θα μας πούνε, εμάς τους πολλούς "αλήτες, ρουφιάνους"....
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου