Ο ΕΔΟΕΑΠ δεν σώζεται με μνημόνια και... ασπιρίνες – θέλει αγώνα για ανατροπή!
Δήλωση Πόπης Χριστοδουλίδου (Πρόεδρος του ΤΥΠ), Γιάννη Αγγέλη (μέλος του ΤΥΠ) ενόψει της σημερινής γενικής συνέλευσης του ΕΔΟΕΑΠ, στις 12.00 το μεσημέρι στο Τιτάνια
Οι επόμενοι 6 – 7 μήνες θα είναι καθοριστικοί, όπως για το σύνολο του ασφαλιστικού συστήματος στην χώρα, έτσι και για τον ΕΔΟΕΑΠ. Ηδιαπραγμάτευση της αναδιάρθρωσης του δημόσιου χρέους θα βάλει και πάλιστην προκρούστεια κλίνη τα Ταμεία, καθώς στο “δημόσιο” χρέος που ετοιμάζονται να αναδιαρθρώσουν δεν υπολογίζουν μόνο τα 320 δισ. ευρώ του κρατικού χρέους, αλλά και τα εν δυνάμει ελλείμματα των Ταμείων τις επόμενες δύο δεκαετίες.
Αυτό από μόνο του προδικάζει ένα νέο κύκλο σφαγής στο ασφαλιστικό σύστημα, που θα οδηγεί – αν περάσει – σε ουσιαστική κατάργηση του μεγαλύτερου μέρους των ασφαλιστικών και προνοιακών δικαιωμάτων σε όλους τους κλάδους, μέσα από νέες “ενοποιήσεις”, “συγχωνεύσεις” και “νέους τρόπους” υπολογισμού των συντάξεων.
Ο κλάδος μας με “εκτελεστές” την κυβέρνηση και την εργοδοσία, έχει υποστεί μια χωρίς προηγούμενο σφαγή, τόσο με το κλείσιμο μεγάλων “μαγαζιών” (ΕΡΤ, κ.λ.π.) όσο και των μαζικών απολύσεων, συρρικνώνοντας ακόμα περισσότερο τα υπολείμματα των εσόδων για τα Ταμεία μας. Δεν αρκέσθηκαν όμως σ' αυτό. Η ασφυξία επεκτείνεται ραγδαία μέσα από τις μειώσεις μισθών σε πρωτοφανή επίπεδα και τον εξοστρακισμό των μελών μας από το Ταμείο, με την μετακίνησή τους από την κατάσταση του μισθωτού σ' εκείνη του ελεύθερου (!) επαγγελματία.
Μέσα σ' αυτό τον νέο ...περιβάλλον εργασιακής ισοπέδωσης πρέπει να αντιμετωπίσουμε και την τύχη του ΕΔΟΕΑΠ, που όπως αποκαλύπτει ο Ισολογισμός του, παρά τις δραματικές εξοικονομήσεις πόρων, αποδεικνύεται ότι δεν μπορεί να αντιμετωπίσει το πρόβλημά του μόνο από τον τομέα των δαπανών. Γιατί, όπως λέει και η παροιμία “ο γάϊδαρος του Χότζα πάνω που έμαθε να μη τρώει, ...ψόφησε”.
Το πρόβλημα, αλλά και η “λύση” όπως επανειλημμένα έχουμε επισημάνει δημόσια αλλά και στο ΔΣ του ΕΔΟΕΑΠ, παραμένει στο σκέλος των εσόδων και αυτό αποδεικνύεται περίτρανα από τον τρέχοντα Ισολογισμό.
Οι συνέπειες από τα δύο “κουρέματα” και η κατάσταση σήμερα