Λόγος ακροδεξιός και διαδικτυακώς
Του Ματθαίου Τσιμιτάκη
(αναδημοσίευση από την Εφημερίδα των Συντακτών)
Κλειστή, αποκομμένη από τα επίσημα ΜΜΕ και τους πολιτικούς ιστότοπους, με ιδιαίτερα επιτυχημένη παρουσία όμως στο youtube και στο facebook. Ετσι περιγράφει την κοινότητα των ακροδεξιών ιστολόγων ο καθηγητής Επικοινωνιολογίας του Πανεπιστημίου της Τουλούζης, Νίκος Σμυρναίος.
Χρησιμοποιώντας ευρέως διαδεδομένες τεχνικές, όπως crawlers (σχηματίζει τις διαδρομές μιας ροής πληροφοριών) και λογισμικό αξιολόγησης, ο κ. Σμυρναίος έφτιαξε τον χάρτη των σημαντικότερων ιστοσελίδων που παράγουν ή φιλοξενούν ακροδεξιό λόγο (ρατσιστικό, ξενοφοβικό, φασιστικό, παραθρησκευτικό και πολιτικό λόγο μίσους) σε μια προσπάθεια να κατανοηθεί η επικοινωνιακή διάσταση του φαινομένου της ανόδου της ακροδεξιάς και συγκεκριμένα ο ρόλος του Διαδικτύου σ” αυτήν.
«Η ανάπτυξη της μπλογκόσφαιρας και των κοινωνικών δικτύων διευκολύνει την προπαγάνδα» εξηγεί ο ίδιος. «Το ελληνικό Διαδίκτυο αντικατοπτρίζει τη γενικότερη τάση που υπάρχει στην ελληνική κοινωνία αυτή τη στιγμή και δεν είναι άλλη από την ηγεμονία της ακροδεξιάς ιδεολογίας σε πλατιά κοινωνικά στρώματα και σημαντικό κομμάτι του πολιτικού συστήματος».
Στον «γράφο» (χάρτης) που συνέταξε ο Ν. Σμυρναίος εμφανίζονται 88 ιστοσελίδες και ιστολόγια που φαίνεται να διαδραματίζουν κεντρικό ρόλο στην κατασκευή και στη διάχυση του ακροδεξιού λόγου στο Διαδίκτυο, σε όλες του τις μορφές. Είναι χαρακτηριστικό πως πολλά από τα ιστολόγια που περιλαμβάνονται στον κατάλογο δεν είναι αμιγώς πολιτικά αλλά μπορεί στη θεματολογία τους να περιλαμβάνονται από αθλητικά θέματα μέχρι ελαφρύ πορνό.
Αντίθετα απ” ό,τι θα περίμενε κανείς, οι ιστότοποι αυτοί δεν παραπέμπουν τους επισκέπτες τους στην επίσημη σελίδα της Χρυσής Αυγής, παρότι αναπαράγουν τον λόγο της. Το ίδιο κάνουν και με τα επίσημα ΜΜΕ, με εξαίρεση τις εφημερίδες «Στόχος» και «Δημοκρατία» που εμφανίζονται στις ακρώρειες του χάρτη.
«Η αυτονομία, παρότι δεν είναι απαραίτητα αληθινή, επιτρέπει στους ακροδεξιούς ιστολόγους να υιοθετούν ένα αντισυστημικό λεξιλόγιο» επισημαίνει ο Ν. Σμυρναίος. «Με μια πρόχειρη ανάλυση λόγου φαίνεται πως οι λέξεις που κυριαρχούν είναι: ταμπούρι, ανάσχεση, αντιπληροφόρηση, εναντίον όλων, βεντέτα, hellenic revenge, συναγερμός κ.ο.κ. Η παλινόρθωση του έθνους, η συνωμοσιολογία, η εκδίκηση και ο συναγερμός είναι οι όροι που χρησιμοποιούνται ευρέως για να δημιουργήσουν ακροδεξιά συνείδηση».
Η «στεγανότητα» και η υψηλή εσωτερική συνοχή που χαρακτηρίζει την κοινότητα δεν μεταφράζεται σε αυτονομία, αλλά ενδεχομένως σε μια μορφή ελαφριάς προπαγάνδας στα πρότυπα του Γκέμπελς. Η ίδια η Χρυσή Αυγή από την επίσημη σελίδα της δεν παραπέμπει σε άλλες ακροδεξιές σελίδες, ενώ όπως είναι γνωστό από την εποχή τού ΛΑΟΣ, η νεολαία της τότε ακροδεξιάς επέλεγε συνειδητά να ελέγχει και να καθοδηγεί δήθεν ανεξάρτητα ιστολόγια με σκοπό να δημιουργεί την απαραίτητη κρίσιμη μάζα για τη διάδοση των απόψεών της στον χαοτικό παγκόσμιο ιστό.
Οι κομβικές θέσεις της κοινότητας καταλαμβάνονται από ιστότοπους που δείχνουν να έχουν άμεση σχέση με τη Χρυσή Αυγή. Οσο για τη στόχευση του ακροδεξιού λόγου στα δίκτυα youtube και facebook, που είναι τα πιο mainstream, ο Νίκος Σμυρναίος εικάζει ότι ο λόγος είναι πως αυτά απευθύνονται στον μέσο Ελληνα και επομένως προσφέρονται για προπαγάνδα περισσότερο από δίκτυα που ευνοούν τον διάλογο και την αντιπαράθεση όπως είναι το twitter.
Αξίζει να σημειωθεί πως η συγκεκριμένη έρευνα, παρότι δεν είναι πλήρης, είναι η πρώτη που επιχειρεί να καταλάβει τον ρόλο του Διαδικτύου στην ανάδυση του φαινομένου της Ακροδεξιάς. Αμέσως μετά τη δημοσιοποίηση της έρευνας στο Διαδίκτυο η ιστοσελίδα του καθηγητή δέχτηκε επίθεση από χάκερ.
Του Ματθαίου Τσιμιτάκη
(αναδημοσίευση από την Εφημερίδα των Συντακτών)
Κλειστή, αποκομμένη από τα επίσημα ΜΜΕ και τους πολιτικούς ιστότοπους, με ιδιαίτερα επιτυχημένη παρουσία όμως στο youtube και στο facebook. Ετσι περιγράφει την κοινότητα των ακροδεξιών ιστολόγων ο καθηγητής Επικοινωνιολογίας του Πανεπιστημίου της Τουλούζης, Νίκος Σμυρναίος.
Χρησιμοποιώντας ευρέως διαδεδομένες τεχνικές, όπως crawlers (σχηματίζει τις διαδρομές μιας ροής πληροφοριών) και λογισμικό αξιολόγησης, ο κ. Σμυρναίος έφτιαξε τον χάρτη των σημαντικότερων ιστοσελίδων που παράγουν ή φιλοξενούν ακροδεξιό λόγο (ρατσιστικό, ξενοφοβικό, φασιστικό, παραθρησκευτικό και πολιτικό λόγο μίσους) σε μια προσπάθεια να κατανοηθεί η επικοινωνιακή διάσταση του φαινομένου της ανόδου της ακροδεξιάς και συγκεκριμένα ο ρόλος του Διαδικτύου σ” αυτήν.
«Η ανάπτυξη της μπλογκόσφαιρας και των κοινωνικών δικτύων διευκολύνει την προπαγάνδα» εξηγεί ο ίδιος. «Το ελληνικό Διαδίκτυο αντικατοπτρίζει τη γενικότερη τάση που υπάρχει στην ελληνική κοινωνία αυτή τη στιγμή και δεν είναι άλλη από την ηγεμονία της ακροδεξιάς ιδεολογίας σε πλατιά κοινωνικά στρώματα και σημαντικό κομμάτι του πολιτικού συστήματος».
Στον «γράφο» (χάρτης) που συνέταξε ο Ν. Σμυρναίος εμφανίζονται 88 ιστοσελίδες και ιστολόγια που φαίνεται να διαδραματίζουν κεντρικό ρόλο στην κατασκευή και στη διάχυση του ακροδεξιού λόγου στο Διαδίκτυο, σε όλες του τις μορφές. Είναι χαρακτηριστικό πως πολλά από τα ιστολόγια που περιλαμβάνονται στον κατάλογο δεν είναι αμιγώς πολιτικά αλλά μπορεί στη θεματολογία τους να περιλαμβάνονται από αθλητικά θέματα μέχρι ελαφρύ πορνό.
Αντίθετα απ” ό,τι θα περίμενε κανείς, οι ιστότοποι αυτοί δεν παραπέμπουν τους επισκέπτες τους στην επίσημη σελίδα της Χρυσής Αυγής, παρότι αναπαράγουν τον λόγο της. Το ίδιο κάνουν και με τα επίσημα ΜΜΕ, με εξαίρεση τις εφημερίδες «Στόχος» και «Δημοκρατία» που εμφανίζονται στις ακρώρειες του χάρτη.
«Η αυτονομία, παρότι δεν είναι απαραίτητα αληθινή, επιτρέπει στους ακροδεξιούς ιστολόγους να υιοθετούν ένα αντισυστημικό λεξιλόγιο» επισημαίνει ο Ν. Σμυρναίος. «Με μια πρόχειρη ανάλυση λόγου φαίνεται πως οι λέξεις που κυριαρχούν είναι: ταμπούρι, ανάσχεση, αντιπληροφόρηση, εναντίον όλων, βεντέτα, hellenic revenge, συναγερμός κ.ο.κ. Η παλινόρθωση του έθνους, η συνωμοσιολογία, η εκδίκηση και ο συναγερμός είναι οι όροι που χρησιμοποιούνται ευρέως για να δημιουργήσουν ακροδεξιά συνείδηση».
Η «στεγανότητα» και η υψηλή εσωτερική συνοχή που χαρακτηρίζει την κοινότητα δεν μεταφράζεται σε αυτονομία, αλλά ενδεχομένως σε μια μορφή ελαφριάς προπαγάνδας στα πρότυπα του Γκέμπελς. Η ίδια η Χρυσή Αυγή από την επίσημη σελίδα της δεν παραπέμπει σε άλλες ακροδεξιές σελίδες, ενώ όπως είναι γνωστό από την εποχή τού ΛΑΟΣ, η νεολαία της τότε ακροδεξιάς επέλεγε συνειδητά να ελέγχει και να καθοδηγεί δήθεν ανεξάρτητα ιστολόγια με σκοπό να δημιουργεί την απαραίτητη κρίσιμη μάζα για τη διάδοση των απόψεών της στον χαοτικό παγκόσμιο ιστό.
Οι κομβικές θέσεις της κοινότητας καταλαμβάνονται από ιστότοπους που δείχνουν να έχουν άμεση σχέση με τη Χρυσή Αυγή. Οσο για τη στόχευση του ακροδεξιού λόγου στα δίκτυα youtube και facebook, που είναι τα πιο mainstream, ο Νίκος Σμυρναίος εικάζει ότι ο λόγος είναι πως αυτά απευθύνονται στον μέσο Ελληνα και επομένως προσφέρονται για προπαγάνδα περισσότερο από δίκτυα που ευνοούν τον διάλογο και την αντιπαράθεση όπως είναι το twitter.
Αξίζει να σημειωθεί πως η συγκεκριμένη έρευνα, παρότι δεν είναι πλήρης, είναι η πρώτη που επιχειρεί να καταλάβει τον ρόλο του Διαδικτύου στην ανάδυση του φαινομένου της Ακροδεξιάς. Αμέσως μετά τη δημοσιοποίηση της έρευνας στο Διαδίκτυο η ιστοσελίδα του καθηγητή δέχτηκε επίθεση από χάκερ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου