mediatvnews.gr

mediatvnews.gr
Μας βρίσκετε πλέον εδώ στο mediatvnews.gr

Πέμπτη 21 Οκτωβρίου 2010

Ενημέρωση, ναι, αλλά από πού;

Το παρακάτω εξαιρετικά ενδιαφέρον κείμενο το βρήκα στο mail μου απεσταλμένο από καλό φίλο. Δεν είχε πηγή δημοσίευσης. Άρχισα να την αναζητώ. Το βρήκα αναρτημένο σε δεκάδες blogs και μέχρι να φθάσω στην αρχική πηγή (ελπίζω δηλαδή ότι είναι η αρχική πηγή) έφαγα δέκα λεπτά αναζήτησης. Το παράδειγμα δείχνει πολύ απλά την εξέλιξη ενός γραπτού κειμένου μέσω του Internet. Και ενώ ένα ενδιαφέρον κείμενο που θα πάει, θα βρει το δρόμο του προς το κοινό, ερώτημα και θολό παραμένει, η προστασία της πηγής, το δικαίωμα στην ενημέρωση, οι όροι της διάδοσης στην ενημέρωση. Ερώτημα που δυστυχώς μέχρι αυτή τη στιγμή διαχειρίζονται και διατάσσουν οι ιδιοκτήτες και οι εκδότες. Οι οποίοι σε τελική ανάλυση ούτε που ενδιαφέρονται για τα κείμενα μας....
------_________-----------------
 Αναδημοσίευση από:
http://alithinapsemata.wordpress.com/2010/10/20/%CF%83%CE%BF%CF%85-%CE%B8%CF%85%CE%BC%CE%B9%CE%B6%CE%B5%CE%B9-%CE%BA%CE%B1%CF%84%CE%B9/
Διαβάστε τι έγινε στην ελληνική οικονομία το 1843, συγκρίνετε το με το σήμερα και θα αντιληφθείτε τι συμβαίνει στην παγκόσμια και στην ελληνική ιστορία, ανεξαρτήτως εποχών, προσώπων και ονομάτων. Η σύγκριση, μόνο ανατριχίλα μπορεί να προκαλέσει. Έχουμε και λέμε:
Το καλοκαίρι του 1843, η Ελλάδα έπρεπε να καταβάλει στις τράπεζες της Ευρώπης τα τοκοχρεολύσια παλιότερων δανείων που είχε πάρει η χώρα. Δυστυχώς τα λεφτά δεν είχαν πάει σε υποδομές που θα βοηθούσαν την κατεστραμένη ελληνική οικονομία, αλλά είχαν σπαταληθεί στους εμφυλίους της επανάστασης και στα λούσα του παλατιού και των Βαυαρών συμβούλων του στέμματος. (Σας θυμίζει τίποτα;) Οι τόκοι που έπρεπε να καταβάλλονται κάθε χρόνο ήταν 7 εκατομμύρια δραχμές και ισοδυναμούσαν με το μισό τών συνολικών εσόδων του ελληνικού κράτους που έφταναν μετά βίας τα 14 εκατομμύρια ετησίως. Στην πραγματικότητα, με την καταβολή των τόκων δεν περίσσευε τίποτα να επενδυθεί προς όφελος του ελληνικού λαού. (Αυτό μήπως;)
Την άνοιξη του 1843, η κυβέρνηση παίρνει μέτρα λιτότητας, τα οποία όμως δεν αποδίδουν τόσο ώστε να συγκεντρωθούν τα απαιτούμενα για την ετήσια δόση χρήματα. Έτσι, τον Ιούνιο του 1843, η ελληνική κυβέρνηση ενημερώνει τις ξένες κυβερνήσεις ότι αδυνατεί να καταβάλει το ποσό που χρωστάει και ζητά νέο δάνειο από τις μεγάλες δυνάμεις, ώστε να αποπληρώσει τα παλιά. Αυτές αρνούνται κατηγορηματικά. (Βρε κάτι συμπτώσεις...)


Αντί να εγκρίνουν νέο δάνειο, εκπρόσωποι των τριών μεγάλων δυνάμεων (Αγγλία-Γαλλία-Ρωσία) κάνουν μια διάσκεψη στο Λονδίνο για το ελληνικό χρέος και καταλήγουν σε καταδικαστικό πρωτόκολλο. Οι πρεσβευτές των μεγάλων δυνάμεων με το πρωτόκολλο στο χέρι, παρουσιάζονται στην ελληνική κυβέρνηση και απαιτούν την ικανοποίηση του. Αρχίζουν διαπραγματεύσεις ανάμεσα στα δύο μέρη και μετά από έναν μήνα υπογράφουν μνημόνιο (!), σύμφωνα με το οποίο η Ελλάδα πρέπει να πάρει μέτρα ώστε να εξοικονομήσει μέσα στους επόμενους μήνες το αστρονομικό επιπλέον ποσό των 3,6 εκατομμυρίων δραχμών, που θα δοθούν στους δανειστές της. (Πάμε πάλι απ' την αρχή. Σας θυμίζει τίποτα;)
Για να είναι σίγουροι ότι το μνημόνιο θα εφαρμοστεί κατά γράμμα, οι πρεσβευτές απαιτούν να παραβρίσκονται στις συνεδριάσεις του Υπουργικού Συμβουλίου που θα εγκρίνει τα μέτρα και να παίρνουν ανά μήνα λεπτομερή κατάσταση της πορείας εφαρμογής τους, αλλά και των ποσών που εισπράττονται. (Τι μου θυμίζει, τι μου θυμίζει...)
Για να μην πολυλογώ, σας αναφέρω τα βασικά μέτρα που επέβαλε η κυβέρνηση μέσα στο 1843 σε εφαρμογή του τότε μνημονίου. Κάθε ομοιότητα με την εποχή μας είναι εντελώς τυχαία και πέραν των προθέσεων του ιστορικού:
1. Απολύθηκε το ένα τρίτο των Δημοσίων υπαλλήλων και μειώθηκαν 20% οι μισθοί όσων παρέμειναν.
2. Σταμάτησε η χορήγηση συντάξεων, που τότε δεν δίνονταν στο σύνολο του πληθυσμού αλλά σε ειδικές κατηγορίες.
3. Μειώθηκαν κατά 60% οι στρατιωτικές δαπάνες, μειώθηκε δραστικά ο αριθμός των ενστόλων και αντί για μισθό οι στρατιωτικοί έπαιρναν χωράφια.
4. Επιβλήθηκε προκαταβολή στην είσπραξη του φόρου εισοδήματος και της “δεκάτης”, που ήταν ο φόρος για την αγροτική παραγωγή.
5. Αυξήθηκαν οι δασμοί και οι φόροι χαρτοσήμου.
6. Απολύθηκαν όλοι οι μηχανικοί του Δημοσίου και σταμάτησαν όλα τα δημόσια έργα.
7. Καταργήθηκαν εντελώς όλες οι υγειονομικές υπηρεσίες του κράτους.
8. Απολύθηκαν όλοι οι υπάλληλοι του εθνικού τυπογραφείου, όλοι οι δασονόμοι, οι δασικοί υπάλληλοι και οι μισοί καθηγητές πανεπιστημίου.
9. Καταργήθηκαν όλες οι διπλωματικές αποστολές στο εξωτερικό.
10. Νομιμοποιήθηκαν όλα τα αυθαίρετα κτίσματα και οι καταπατημένες “εθνικές γαίες” με την πληρωμή προστίμων νομιμοποίησης.
11. Περαιώθηκαν συνοπτικά όλες οι εκκρεμείς φορολογικές υποθέσεις με την καταβολή εφάπαξ ποσού.
Δεν είναι ανατριχιαστικά όμοια με την εποχή μας; Είδατε που οι οικονομικές συνταγές λιτότητας είναι σαν το παλιό καλό κρασί; Ίδιες, αιώνιες, ανυπόφορες. Κι επειδή ξέρω ότι θα ρωτήσετε “τι πέτυχαν με όλα αυτά;”, σας απαντώ: Ο κόσμος εξαθλιώθηκε για μεγάλο διάστημα, οι ξένοι πήραν ένα μέρος των χρημάτων τους, η χώρα είδε κι έπαθε να συνέλθει, αλλά φαλίρισε ξανά μετά από πενήντα ακριβώς χρόνια, με το “Κύριοι, δυστυχώς επτωχεύσαμεν” του Χαριλάου Τρικούπη το 1893. Πάντως, το συγκεκριμένο μνημόνιο του 1843, από πολλούς ιστορικούς θεωρείται μία από τις σοβαρότερες αφορμές για το ξέσπασμα της επανάστασης της 3ης Σεπτέμβρη 1843, που έφερε Σύνταγμα στη χώρα.

2 σχόλια:

Menelaos K. είπε...

Η "Ημερησία" είχε μια σειρά άρθρων που αναφέρονται στο θέμα ξεκινώντας από τις 18/9 με το πρώτο να έχει τίτλο: Tο άγνωστο «μνημόνιο» για τα πρώτα ελληνικά δάνεια

Νομίζω οτι αυτη ηταν η αρχικη πηγη. Στη συνεχεια το κειμενο πέρασε σε chain-mail και μετα σε blog. Αυτο εξηγει και το γεγονος οτι δεν υπαρχει ευθεια παραπομπη στο αρθρο απο τα διαφορα blog που αναπαρηγαγαν το κειμενο.


Το ερωτημα ειναι "αν ήξεραν την πηγη θα την ανέγραφαν?". Η απαντηση σε αυτο εγκειται στο βαθμο δεοντολογιας που ακολουθειται απο το καθε blog ξεχωριστα. Ενας πολυ γενικος αλλα (δυστυχώς) εντυπωσιακα ακριβης ισχυρισμος ειναι: αν το blog φιλοξενειται στο blogspot, τοτε οι πιθανοτητες ο ανώνυμος συντακτης ή η ανωνυμη επισης "ομάδα" συντακτων να ακολουθουν τη δεοντολογια ειναι μηδαμινες".

Ο ισχυρισμος μπορει να αιτολογηθει ποικιλλοτροπως (ιστορικα, θεωρητικα, κοινωνικα,) αλλα γιαυτο θα χρειαστουμε πολυ περισσοτερο χωρο και χρονο. :-)

Matina Pap είπε...

Ενδιαφέρον. Τελικά την αρχική ενημέρωση τη έδωσε μια εφημερίδα, δηλαδή οι άνθρωποι της, δηλαδή ένας ή περισσότεροι δημοσιογράφοι που διαχειρίζονται μεγάλο όγκο πληροφοριών και από αυτές παράγουν "ενημέρωση". Και έτσι φθάνουμε πάλι στην αρχή του προβλήματος. Τα Μέσα και οι άνθρωποι τους.
Μ.Π.