"Καθημερινή" στήριξη με ανταλλάγματα
Το συγκρότημα Αλαφούζου κερδίζει ασύστολα από την ιδεολογική του στράτευση.
«Το μπλόκο στις επενδύσειςΟι όποιες αντιδράσεις ή ενστάσεις σε ιδιωτικοποιήσεις ή επενδύσεις πρέπει να περιορίζονται στο πλαίσιο της νομιμότητος. Κανένας επενδυτής δεν πρόκειται να έλθει στην Ελλάδα εφόσον ξέρει ότι η επένδυσή του κινδυνεύει συνεχώς από καταληψίες, μπλόκα, μολότοφ κ.λπ. Δεν υπάρχει χώρα στον κόσμο που να επιτρέπει αυτού του είδους τη συμπεριφορά απέναντι σε ανθρώπους που έρχονται να επενδύσουν τα κεφάλαιά τους. Χρειάζεται αποφασιστικότητα από την πλευρά της κυβέρνησης και του κράτους και βεβαίως αυτοσυγκράτηση από την πλευρά των κομμάτων της αντιπολίτευσης, που επιμένουν σε ένα ημισοβιετικό οικονομικό μοντέλο».
Ένα από τα πολλά κείμενα που κοσμούν ως «απόψεις» την ηλεκτρονική σελίδα της Καθημερινής, είναι και το παραπάνω που αναρτήθηκε στις 3/11. Μια άποψη, στην οποία οι αναγνώστες έχουν τη δυνατότητα «να πουν τη γνώμη τους».
Θα μπορούσαμε να το προσπεράσουμε, ως μια συνεπή στράτευση στην ιδεολογική στήριξη των νεοφιλελεύθερων απόψεων τις οποίες, άλλωστε, ασπάζεται ένα μέρος της κοινωνίας. Ο Τάκης Αθανασόπουλος, για παράδειγμα, ο πρόεδρος του ΤΑΙΠΕΔ, του Ταμείου που έχει αναλάβει στο χαρτοφυλάκιό του σχεδόν όλο το δημόσιο πλούτο με σκοπό να τον «αξιοποιήσει», θα πρέπει να αισθάνεται αρκετά ευτυχής που βρίσκει τέτοια ιδεολογική στήριξη στο έργο του. Άλλωστε και αυτός προσφέρει στο συγκρότημα Αλαφούζου τις υπηρεσίες του από τη θέση του «ανεξάρτητου, μη εκτελεστικού μέλους» που κατέχει στο Διοικητικό Συμβούλιο της εταιρίας Η Καθημερινή Α.Ε. Η ιστορία των σχέσεων Αθανασόπουλου-Αλαφούζου φαίνεται ότι έχει γερές βάσεις, από την εποχή που ο πρώτος ήταν επικεφαλής της ΔΕΗ και το συγκρότημα του δεύτερου «ξέσκιζε» τους συνδικαλιστές της ΓΕΝΟΠ που τον ενοχλούσαν στο έργο του.
Μηδενικό χαράτσι-απαλλαγή από το ΤΑΠ
Όμως η «στράτευση» του συγκροτήματος Αλαφούζου φαίνεται ότι έχει και μια άλλη, όχι και τόσο ανιδιοτελή πλευρά. Πρόσφατα βρέθηκε αντιμέτωπο με τις καταγγελίες της ΓΕΝΟΠ ΔΕΗ (8/10) ότι δεν πληρώνει το ΕΕΤΗΔΕ, το γνωστό χαράτσι, για το κτίριο όπου στεγάζεται. Επειδή η ΓΕΝΟΠ αναφέρθηκε στον Σκάι, ο σταθμός την ίδια μέρα έσπευσε να κάνει λόγο για «συκοφαντικά και ψευδή στοιχεία», αφού η εταιρία Ειδήσεις Ντοτ Κομ που εκμεταλλεύεται τον σταθμό «είναι ενοικιάστρια του κτιρίου στο οποίο στεγάζεται και όχι ιδιοκτήτρια».
Πράγματι, το κτίριο επί της οδού Φαληρέως 2 και Εθνάρχου Μακαρίου στο Φάληρο, στο οποίο στεγάζεται τόσο η Καθημερινή, όσο και ο Σκάι ανήκει στην εταιρία ΑΤΕ ΕΡΓΩΝ Α.Ε., η οποία είναι 100% θυγατρική της εταιρίας Η Καθημερινή Α.Ε. Δηλαδή, δεν ανήκει στον Σκάι, αλλά σε μια άλλη εταιρία του Ομίλου Αλαφούζου. Όπως βλέπουμε, μάλιστα, στο αντίγραφο του λογαριασμού της ΔΕΗ που δημοσιοποίησε η γνωστή ενημερωτική ιστοσελίδα The Press Project και αφορά την περίοδο κατανάλωσης 1/7/2012-1/8/2012 στη θέση που θα έπρεπε να αναγράφεται το ΕΕΤΗΔΕ υπάρχει κενό, ενώ κενό είναι και το Τέλος Ακίνητης Περιουσίας (ΤΑΠ). Σύμφωνα με το ρεπορτάζ, μάλιστα, της ιστοσελίδας το συγκεκριμένο ακίνητο δεν πλήρωσε χαράτσι ούτε το 2011, αφού το ΕΕΤΗΔΕ υπολογίζεται επί του ΤΑΠ.
Μάλιστα, η ιστοσελίδα έφερε στη δημοσιότητα επιστολή της βουλευτού του ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ Σοφίας Σακοράφας προς το δήμαρχο Πειραιά Βασίλη Μιχαλολιάκο, με την οποία η βουλευτής ενημέρωνε το δήμαρχο ότι «το ακίνητο με αριθμό παροχής 6 86352547 01 6 δεν επιβαρύνεται με Τέλος Ακίνητης Περιουσίας» και τον ρωτούσε «σε ποια κατηγορία απαλλαγής, βάσει νόμου, εμπίπτει το εν λόγω ακίνητο». Όπως καταλάβατε πρόκειται για το ακίνητο του Ομίλου Αλαφούζου, το οποίο όχι μόνο δεν πλήρωσε χαράτσι, αλλά επί σειρά ετών δεν πληρώνει Τέλος Ακίνητης Περιουσίας στον Δήμο Πειραιά, απολαμβάνοντας προφανώς κάποιας απαλλαγής, όπως το Ελληνικό Δημόσιο, οι ναοί, τα φιλανθρωπικά ιδρύματα, τα νεκροταφεία και οι… στάβλοι.
«Απελευθέρωση» από εισφορές
Πέρα από την ήδη γνωστή αυτή ιστορία ιδιοτελούς στάσης του συγκροτήματος, ο Δρόμος αποκαλύπτει και μια άλλη που αφορά πάλι την αποφυγή πληρωμής μιας εισφοράς, που προορίζεται για το ασφαλιστικό σύστημα των εργαζομένων στα ΜΜΕ. Πρόκειται για το τέλος 1% επί των πωλήσεων των εφημερίδων και γενικώς των εντύπων που κυκλοφορούν στα περίπτερα. Είναι ένα τέλος επί των εισπράξεων, το οποίο κατά έναν τρόπο υποκαθιστά (όπως και το αγγελιόσημο επί των διαφημίσεων) τις σκανδαλωδώς ελάχιστες εργοδοτικές εισφορές, που απολαμβάνουν οι εκδότες από τη μακρόχρονη διαπλοκή τους με το κράτος (οι εργοδότες των εφημερίδων επιβαρύνονται με το μηδαμινό ποσοστό του 1%, ως εργοδοτική ασφαλιστική εισφορά). Το τέλος αυτό, εισπράττεται βάσει νόμου από τα πρακτορεία διακίνησης του Τύπου, ο μηχανισμός των οποίων είναι και ο μοναδικός τρόπος ελέγχου της πραγματικής κυκλοφορίας εφημερίδων και περιοδικών.
Αυτά, όμως ίσχυαν πριν έρθει η περίφημη απελευθέρωση των «κλειστών» επαγγελμάτων (Ν.3919/2011), υπέρ της οποίας στρατεύτηκε τόσο έντονα το συγκρότημα Αλαφούζου. Η απελευθέρωση αυτή άγγιξε και τους εφημεριδοπώλες, που ειδικά στην Αθήνα και τη Θεσσαλονίκη διατηρούσαν μέχρι πρόσφατα το ειδικό «προνόμιο» να διακινούν μόνο αυτοί τον Τύπο, συνεργαζόμενοι, βέβαια, αποκλειστικά με τα πρακτορεία Τύπου. Με βάση το νέο καθεστώς που επιβλήθηκε πέρυσι τον Ιούλιο, οι εκδότες έχουν τη δυνατότητα να διακινούν με ίδια μέσα τα έντυπά τους.
Έτσι, Η Καθημερινή, η οποία ας σημειωθεί είναι μέτοχος στο ένα από τα δυο πρακτορεία διακίνησης Τύπου, στην «Ευρώπη», άρχισε να διακινεί τα έντυπά της με δικά της μέσα στη Βόρεια Ελλάδα, παρακάμπτοντας τα πρακτορεία, άρα και την πλήρη καταγραφή των διανεμόμενων εντύπων. Με αυτό τον τρόπο ο Όμιλος του κ. Αλαφούζου παραμένει ανεξέλεγκτος, αφού μπορεί να δηλώνει όσα έσοδα θέλει και να πληρώνει ανάλογα όσες εισφορές θέλει στο ΕΤΑΠ-ΜΜΕ. Αποδεικνύοντας για άλλη μια φορά ότι η «ιδεολογική» του προσήλωση σε μνημονιακούς στόχους όπως η απελευθέρωση των επαγγελμάτων, του αποφέρει αρκετά σημαντικά κέρδη.
Κάτι στρατευμένοι δημοσιογράφοι…
Πέρα από τα αφεντικά της Καθημερινής και του Σκάι, των οποίων η ιδεολογική προσήλωση είναι αναμενόμενη, δύο τελευταία γεγονότα ανέδειξαν ότι η στράτευση στο συγκεκριμένο συγκρότημα (όπως και στα υπόλοιπα μεγάλα συγκροτήματα των ΜΜΕ, είναι αλήθεια) διατρέχει ακόμα και τον κλάδο των δημοσιογράφων.
Γεγονός πρώτο: Ο δημοσιογράφος του Σκάι Νίκος Υποφάντης «επιτέθηκε», μέσω του twitter, στην ιστοσελίδα The Press Project, μετά το δημοσίευμα που αφορούσε το συγκρότημα στο οποίο εργάζεται: «Κάνε ρεπορτάζ, ρώτα ΔΕΗ και σταμάτα να υπερασπίζεις τον Ρομπέν των συνδικαλιστών... Δεν ξεκοκάλισες μαζί του 30εκ.€;», έγραψε μεταξύ πολλών άλλων, υπερασπιζόμενος σφόδρα το αφεντικό του.
Γεγονός δεύτερο: Στις 18 Οκτωβρίου εκδικάστηκε αγωγή για συκοφαντική δυσφήμηση που είχε καταθέσει η Τράπεζα Πειραιώς κατά του πρακτορείου Reuters τον Μάιο, μετά από ρεπορτάζ στο οποίο αποκαλύπτονταν συναλλαγές ακινήτων μεταξύ της τράπεζας και μελών της οικογένειας του προέδρου της, Μ. Σάλλα.
Ως μάρτυρας κατηγορίας κατέθεσε ο επικεφαλής του γραφείου Τύπου της τράπεζας, Γιάννης Κοτόφωλος, ο οποίος για να επισημάνει ότι γνωρίζει καλά την δημοσιογραφική δεοντολογία επικαλέστηκε την 20χρονη απασχόλησή του στο οικονομικό τμήμα της Καθημερινής.
Δεν ξέρουμε αν αυτά τα δύο παραδείγματα απασχολήσουν τον αγωνιζόμενο, αυτή την εποχή, κλάδο των δημοσιογράφων, όμως η κοινωνία των πολιτών οφείλει να στρέψει την πλάτη στην ιδεολογική τρομοκρατία που ασκούν τέτοιου τύπου «συνάδελφοι».
Το συγκρότημα Αλαφούζου κερδίζει ασύστολα από την ιδεολογική του στράτευση.
Του Γιώργου Κατερίνη
(αναδημοσίευση από το "Δρόμο της αριστεράς"
«Το μπλόκο στις επενδύσειςΟι όποιες αντιδράσεις ή ενστάσεις σε ιδιωτικοποιήσεις ή επενδύσεις πρέπει να περιορίζονται στο πλαίσιο της νομιμότητος. Κανένας επενδυτής δεν πρόκειται να έλθει στην Ελλάδα εφόσον ξέρει ότι η επένδυσή του κινδυνεύει συνεχώς από καταληψίες, μπλόκα, μολότοφ κ.λπ. Δεν υπάρχει χώρα στον κόσμο που να επιτρέπει αυτού του είδους τη συμπεριφορά απέναντι σε ανθρώπους που έρχονται να επενδύσουν τα κεφάλαιά τους. Χρειάζεται αποφασιστικότητα από την πλευρά της κυβέρνησης και του κράτους και βεβαίως αυτοσυγκράτηση από την πλευρά των κομμάτων της αντιπολίτευσης, που επιμένουν σε ένα ημισοβιετικό οικονομικό μοντέλο».
Ένα από τα πολλά κείμενα που κοσμούν ως «απόψεις» την ηλεκτρονική σελίδα της Καθημερινής, είναι και το παραπάνω που αναρτήθηκε στις 3/11. Μια άποψη, στην οποία οι αναγνώστες έχουν τη δυνατότητα «να πουν τη γνώμη τους».
Θα μπορούσαμε να το προσπεράσουμε, ως μια συνεπή στράτευση στην ιδεολογική στήριξη των νεοφιλελεύθερων απόψεων τις οποίες, άλλωστε, ασπάζεται ένα μέρος της κοινωνίας. Ο Τάκης Αθανασόπουλος, για παράδειγμα, ο πρόεδρος του ΤΑΙΠΕΔ, του Ταμείου που έχει αναλάβει στο χαρτοφυλάκιό του σχεδόν όλο το δημόσιο πλούτο με σκοπό να τον «αξιοποιήσει», θα πρέπει να αισθάνεται αρκετά ευτυχής που βρίσκει τέτοια ιδεολογική στήριξη στο έργο του. Άλλωστε και αυτός προσφέρει στο συγκρότημα Αλαφούζου τις υπηρεσίες του από τη θέση του «ανεξάρτητου, μη εκτελεστικού μέλους» που κατέχει στο Διοικητικό Συμβούλιο της εταιρίας Η Καθημερινή Α.Ε. Η ιστορία των σχέσεων Αθανασόπουλου-Αλαφούζου φαίνεται ότι έχει γερές βάσεις, από την εποχή που ο πρώτος ήταν επικεφαλής της ΔΕΗ και το συγκρότημα του δεύτερου «ξέσκιζε» τους συνδικαλιστές της ΓΕΝΟΠ που τον ενοχλούσαν στο έργο του.
Μηδενικό χαράτσι-απαλλαγή από το ΤΑΠ
Όμως η «στράτευση» του συγκροτήματος Αλαφούζου φαίνεται ότι έχει και μια άλλη, όχι και τόσο ανιδιοτελή πλευρά. Πρόσφατα βρέθηκε αντιμέτωπο με τις καταγγελίες της ΓΕΝΟΠ ΔΕΗ (8/10) ότι δεν πληρώνει το ΕΕΤΗΔΕ, το γνωστό χαράτσι, για το κτίριο όπου στεγάζεται. Επειδή η ΓΕΝΟΠ αναφέρθηκε στον Σκάι, ο σταθμός την ίδια μέρα έσπευσε να κάνει λόγο για «συκοφαντικά και ψευδή στοιχεία», αφού η εταιρία Ειδήσεις Ντοτ Κομ που εκμεταλλεύεται τον σταθμό «είναι ενοικιάστρια του κτιρίου στο οποίο στεγάζεται και όχι ιδιοκτήτρια».
Πράγματι, το κτίριο επί της οδού Φαληρέως 2 και Εθνάρχου Μακαρίου στο Φάληρο, στο οποίο στεγάζεται τόσο η Καθημερινή, όσο και ο Σκάι ανήκει στην εταιρία ΑΤΕ ΕΡΓΩΝ Α.Ε., η οποία είναι 100% θυγατρική της εταιρίας Η Καθημερινή Α.Ε. Δηλαδή, δεν ανήκει στον Σκάι, αλλά σε μια άλλη εταιρία του Ομίλου Αλαφούζου. Όπως βλέπουμε, μάλιστα, στο αντίγραφο του λογαριασμού της ΔΕΗ που δημοσιοποίησε η γνωστή ενημερωτική ιστοσελίδα The Press Project και αφορά την περίοδο κατανάλωσης 1/7/2012-1/8/2012 στη θέση που θα έπρεπε να αναγράφεται το ΕΕΤΗΔΕ υπάρχει κενό, ενώ κενό είναι και το Τέλος Ακίνητης Περιουσίας (ΤΑΠ). Σύμφωνα με το ρεπορτάζ, μάλιστα, της ιστοσελίδας το συγκεκριμένο ακίνητο δεν πλήρωσε χαράτσι ούτε το 2011, αφού το ΕΕΤΗΔΕ υπολογίζεται επί του ΤΑΠ.
Μάλιστα, η ιστοσελίδα έφερε στη δημοσιότητα επιστολή της βουλευτού του ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ Σοφίας Σακοράφας προς το δήμαρχο Πειραιά Βασίλη Μιχαλολιάκο, με την οποία η βουλευτής ενημέρωνε το δήμαρχο ότι «το ακίνητο με αριθμό παροχής 6 86352547 01 6 δεν επιβαρύνεται με Τέλος Ακίνητης Περιουσίας» και τον ρωτούσε «σε ποια κατηγορία απαλλαγής, βάσει νόμου, εμπίπτει το εν λόγω ακίνητο». Όπως καταλάβατε πρόκειται για το ακίνητο του Ομίλου Αλαφούζου, το οποίο όχι μόνο δεν πλήρωσε χαράτσι, αλλά επί σειρά ετών δεν πληρώνει Τέλος Ακίνητης Περιουσίας στον Δήμο Πειραιά, απολαμβάνοντας προφανώς κάποιας απαλλαγής, όπως το Ελληνικό Δημόσιο, οι ναοί, τα φιλανθρωπικά ιδρύματα, τα νεκροταφεία και οι… στάβλοι.
«Απελευθέρωση» από εισφορές
Πέρα από την ήδη γνωστή αυτή ιστορία ιδιοτελούς στάσης του συγκροτήματος, ο Δρόμος αποκαλύπτει και μια άλλη που αφορά πάλι την αποφυγή πληρωμής μιας εισφοράς, που προορίζεται για το ασφαλιστικό σύστημα των εργαζομένων στα ΜΜΕ. Πρόκειται για το τέλος 1% επί των πωλήσεων των εφημερίδων και γενικώς των εντύπων που κυκλοφορούν στα περίπτερα. Είναι ένα τέλος επί των εισπράξεων, το οποίο κατά έναν τρόπο υποκαθιστά (όπως και το αγγελιόσημο επί των διαφημίσεων) τις σκανδαλωδώς ελάχιστες εργοδοτικές εισφορές, που απολαμβάνουν οι εκδότες από τη μακρόχρονη διαπλοκή τους με το κράτος (οι εργοδότες των εφημερίδων επιβαρύνονται με το μηδαμινό ποσοστό του 1%, ως εργοδοτική ασφαλιστική εισφορά). Το τέλος αυτό, εισπράττεται βάσει νόμου από τα πρακτορεία διακίνησης του Τύπου, ο μηχανισμός των οποίων είναι και ο μοναδικός τρόπος ελέγχου της πραγματικής κυκλοφορίας εφημερίδων και περιοδικών.
Αυτά, όμως ίσχυαν πριν έρθει η περίφημη απελευθέρωση των «κλειστών» επαγγελμάτων (Ν.3919/2011), υπέρ της οποίας στρατεύτηκε τόσο έντονα το συγκρότημα Αλαφούζου. Η απελευθέρωση αυτή άγγιξε και τους εφημεριδοπώλες, που ειδικά στην Αθήνα και τη Θεσσαλονίκη διατηρούσαν μέχρι πρόσφατα το ειδικό «προνόμιο» να διακινούν μόνο αυτοί τον Τύπο, συνεργαζόμενοι, βέβαια, αποκλειστικά με τα πρακτορεία Τύπου. Με βάση το νέο καθεστώς που επιβλήθηκε πέρυσι τον Ιούλιο, οι εκδότες έχουν τη δυνατότητα να διακινούν με ίδια μέσα τα έντυπά τους.
Έτσι, Η Καθημερινή, η οποία ας σημειωθεί είναι μέτοχος στο ένα από τα δυο πρακτορεία διακίνησης Τύπου, στην «Ευρώπη», άρχισε να διακινεί τα έντυπά της με δικά της μέσα στη Βόρεια Ελλάδα, παρακάμπτοντας τα πρακτορεία, άρα και την πλήρη καταγραφή των διανεμόμενων εντύπων. Με αυτό τον τρόπο ο Όμιλος του κ. Αλαφούζου παραμένει ανεξέλεγκτος, αφού μπορεί να δηλώνει όσα έσοδα θέλει και να πληρώνει ανάλογα όσες εισφορές θέλει στο ΕΤΑΠ-ΜΜΕ. Αποδεικνύοντας για άλλη μια φορά ότι η «ιδεολογική» του προσήλωση σε μνημονιακούς στόχους όπως η απελευθέρωση των επαγγελμάτων, του αποφέρει αρκετά σημαντικά κέρδη.
Κάτι στρατευμένοι δημοσιογράφοι…
Πέρα από τα αφεντικά της Καθημερινής και του Σκάι, των οποίων η ιδεολογική προσήλωση είναι αναμενόμενη, δύο τελευταία γεγονότα ανέδειξαν ότι η στράτευση στο συγκεκριμένο συγκρότημα (όπως και στα υπόλοιπα μεγάλα συγκροτήματα των ΜΜΕ, είναι αλήθεια) διατρέχει ακόμα και τον κλάδο των δημοσιογράφων.
Γεγονός πρώτο: Ο δημοσιογράφος του Σκάι Νίκος Υποφάντης «επιτέθηκε», μέσω του twitter, στην ιστοσελίδα The Press Project, μετά το δημοσίευμα που αφορούσε το συγκρότημα στο οποίο εργάζεται: «Κάνε ρεπορτάζ, ρώτα ΔΕΗ και σταμάτα να υπερασπίζεις τον Ρομπέν των συνδικαλιστών... Δεν ξεκοκάλισες μαζί του 30εκ.€;», έγραψε μεταξύ πολλών άλλων, υπερασπιζόμενος σφόδρα το αφεντικό του.
Γεγονός δεύτερο: Στις 18 Οκτωβρίου εκδικάστηκε αγωγή για συκοφαντική δυσφήμηση που είχε καταθέσει η Τράπεζα Πειραιώς κατά του πρακτορείου Reuters τον Μάιο, μετά από ρεπορτάζ στο οποίο αποκαλύπτονταν συναλλαγές ακινήτων μεταξύ της τράπεζας και μελών της οικογένειας του προέδρου της, Μ. Σάλλα.
Ως μάρτυρας κατηγορίας κατέθεσε ο επικεφαλής του γραφείου Τύπου της τράπεζας, Γιάννης Κοτόφωλος, ο οποίος για να επισημάνει ότι γνωρίζει καλά την δημοσιογραφική δεοντολογία επικαλέστηκε την 20χρονη απασχόλησή του στο οικονομικό τμήμα της Καθημερινής.
Δεν ξέρουμε αν αυτά τα δύο παραδείγματα απασχολήσουν τον αγωνιζόμενο, αυτή την εποχή, κλάδο των δημοσιογράφων, όμως η κοινωνία των πολιτών οφείλει να στρέψει την πλάτη στην ιδεολογική τρομοκρατία που ασκούν τέτοιου τύπου «συνάδελφοι».
1 σχόλιο:
Nice post. I learn something new and challenging on blogs I stumbleupon everyday.
It's always helpful to read content from other writers and practice a little something from their sites.
Feel free to visit my blog post Sessel mit Aufstehhilfe
Δημοσίευση σχολίου