(αναδημοσίευση από τη στήλη Media- λογώντας στο "Δρόμο της Αριστεράς")
Μια παρέα οι εκδότες, αλληλοσώζονται βουλιάζοντας τα «καράβια» τους
Είναι φανερό. Οι εκδότες του περιοδικού Τύπου, αυτοί οι καλύτεροι εκφραστές της λαμπερής φούσκας στη πολυδιαπλεκόμενη φούσκα των media στην Ελλάδα την τελευταία 15ετία, μαθαίνουν από τα λάθη των συνεκδοτών τους. Η πτώση του Αντώνη Λυμπέρη δεν ήταν αιφνίδια, ούτε μη αναμενόμενη. Την περιμέναμε εδώ και δέκα μήνες. Κι όπως αποδεικνύεται με τη θρασύτατη επιστολή του εκδότη προς τους συνεργάτες του- «μούτσους» στο καράβι της εταιρείας του, ο «καπετάνιος» εκδότης που υπογράφει με αρχικά Α.Λ – έγινε ποντικός, πήδηξε σε πολυτελή θαλαμηγό κουμπάρων και φίλων. Κι από εκεί με τηλεκοντρόλ βούλιαξε το καράβι της εταιρείας του, ευχαριστώντας του απλήρωτους για την επιμονή και αυτοθυσία τους να τον στηρίξουν.
Φυσικά. Η εταιρεία που εμφανίζεται ξαφνικά την ημέρα ανακοίνωσης του λουκέτου των «Εκδόσεων Λυμπέρη» (την περασμένη Τετάρτη), συστάθηκε τον Μάρτιο του 2012. Τότε που μετά από 3 συνεχόμενες μειώσεις μισθών, ο εκδότης επέβαλλε την εκ περιτροπής εργασία. Μειώνοντας του μισθούς στα 450 ευρώ για τους περισσότερους. Τότε που κατέβαινε ωρυόμενος στο κτίριο της εταιρείας του να απειλήσει επειδή τα σωματεία πρότειναν απεργιακές κινητοποιήσεις.
Μια παρέα οι εκδότες, αλληλοσώζονται βουλιάζοντας τα «καράβια» τους
Είναι φανερό. Οι εκδότες του περιοδικού Τύπου, αυτοί οι καλύτεροι εκφραστές της λαμπερής φούσκας στη πολυδιαπλεκόμενη φούσκα των media στην Ελλάδα την τελευταία 15ετία, μαθαίνουν από τα λάθη των συνεκδοτών τους. Η πτώση του Αντώνη Λυμπέρη δεν ήταν αιφνίδια, ούτε μη αναμενόμενη. Την περιμέναμε εδώ και δέκα μήνες. Κι όπως αποδεικνύεται με τη θρασύτατη επιστολή του εκδότη προς τους συνεργάτες του- «μούτσους» στο καράβι της εταιρείας του, ο «καπετάνιος» εκδότης που υπογράφει με αρχικά Α.Λ – έγινε ποντικός, πήδηξε σε πολυτελή θαλαμηγό κουμπάρων και φίλων. Κι από εκεί με τηλεκοντρόλ βούλιαξε το καράβι της εταιρείας του, ευχαριστώντας του απλήρωτους για την επιμονή και αυτοθυσία τους να τον στηρίξουν.
Φυσικά. Η εταιρεία που εμφανίζεται ξαφνικά την ημέρα ανακοίνωσης του λουκέτου των «Εκδόσεων Λυμπέρη» (την περασμένη Τετάρτη), συστάθηκε τον Μάρτιο του 2012. Τότε που μετά από 3 συνεχόμενες μειώσεις μισθών, ο εκδότης επέβαλλε την εκ περιτροπής εργασία. Μειώνοντας του μισθούς στα 450 ευρώ για τους περισσότερους. Τότε που κατέβαινε ωρυόμενος στο κτίριο της εταιρείας του να απειλήσει επειδή τα σωματεία πρότειναν απεργιακές κινητοποιήσεις.
Υποσχόμενος το δάνειο και τη σωτηρία. Η δημοσίευση της σύστασης της νέας εταιρείας Αlpha Publishing με μέλη στο ΔΣ τον Λαυρέντη Αλβέρτη, σύμβουλο σε διάφορες και διαφορετικές θέσεις κάθε φορά των εταιρειών του Δημήτρη Κοντομηνά (κουμπάρο του Αντώνη Λυμπέρη) και άλλα δυο άτομα, έγινε τον Ιούλιο του 2012. Με έδρα στην οδό Λυκαβηττού 4, κάτω από τη μύτη δηλαδή της ΕΣΗΕΑ. Κάπου εκεί ο Α.Λ σταμάτησε να εμφανίζεται στην εταιρεία του. Σήμερα αποκαλύπτεται το γιατί.
Οι διαδικασίες για το φουντάρισμα των εκδόσεων Λυμπέρη επισπεύστηκαν όταν δικαιώθηκαν οι πρώτοι 71 εργαζόμενοι με απόφαση του Ειρηνοδικείου Κορωπίου. Η προσωρινή διαταγή των ασφαλιστικών μέτρων απαγορεύει στην εταιρεία τη μεταβίβαση τίτλων και περιουσιακών στοιχείων. Ξαφνικά λοιπόν την περασμένη Τρίτη ενημερώνονται 30 και πλέον εργαζόμενοι μετά των διευθυντών και γραμματέων τους πως μετακομίζουν στο κτίριο του έτερου εκδότη Θεοχάρη Φιλιππόπουλου. Τέσσερα περιοδικά, το Hello, το Εγώ, το 7 μέρες TV και το Τηλεκοντρόλ μετακινήθηκαν στις «Αττικές Εκδόσεις. Οι 30 και κάτι εργαζόμενοι, προσωπικά επιλεγμένοι από τη σύζυγο Λυμπέρη που απέκτησε δικό της χώρο στις «Αττικές», παραιτήθηκαν των δικαιωμάτων τους για τα χρωστούμενα δεδουλευμένα αλλά δεν έχουν υπογράψει νέα σύμβαση.
Και πως να υπογράψουν αφού ως και την Παρασκευή δεν υπήρχε η εταιρεία έκδοσης των περιοδικών; Πειρατική η έκδοση τους, μαϊμού η μετακίνηση. Οι δικηγόροι βέβαια της εταιρείες έτρεχαν να καλύψουν τις νομότυπες διαδικασίες για να μην χαρακτηριστούν «πειρατές».
Και ακόμη και τώρα ο εκδότης έχει το θράσος μέσω του νέου δικηγόρου του, εξειδικευμένου σε περιπτώσεις λουκέτων μέσω του άρθρου 99 και πτωχεύσεων πάσης φύσεως, να ζητά να μείνουν ανοιχτά τα ραδιόφωνα της εταιρείας (Best, V FM) για να μπορέσει να τα πουλήσει! Και την ίδια ώρα η ΔΕΗ θα κόψει το ρεύμα στους πομπούς γιατί είναι απλήρωτος ο λογαριασμός και το σήμα τους κατέβηκε από αναμεταδότες γιατί έμεινε απλήρωτη η εταιρεία που το αναμετέδιδε! Η κοροϊδία σε όλο της το μεγαλείο.
Τα σωματεία που επιτέλους ξύπνησαν από το λήθαργο του «μην ενοχλούμε τους εκδότες, διατηρούν θέσεις εργασίας», κηρύσσοντας 48ωρη απεργία για Δευτέρα και Τρίτη ενώ οι εργαζόμενοι που τον πίστευαν-ή μάλλον δεν μπορούσαν να πιστέψουν ότι είναι τόσο μεγάλος απατεώνας-υπογράφουν μαζικά ασφαλιστικά μέτρα για τη διασφάλιση των δεδουλευμένων τους.
Δεν είναι όμως μόνο αυτά. Η πτώση Λυμπέρη δημιουργεί αλυσιδωτό ντόμινο σε όλες τις άλλες συνδεδεμένες εταιρείες. Στο «Αθηνόραμα» που κατέχει το 50% και παρά τα όσα υποστηρίζει η έτερη μέτοχος Άννη Ηλιοπούλου, οι επιπτώσεις θα είναι άμεσες, αφού πιθανές εντολές κατάσχεσης αφορούν και τις συμμετοχές του Α.Λ. Η ίδια κατάσταση ισχύει για τις «Τεχνικές Εκδόσεις» όπου οι εκδόσεις Λυμπέρη κατέχουν το 33%. Η διάλυση του συμπαρασύρει σε ντόμινο άλλες εκδοτικές εταιρείες και διαλύει κυριολεκτικά τα όποια εργασιακά δικαιώματα απέμειναν στον περιοδικό Τύπο.
Τόσα ρεσάλτα έγιναν μέχρι σήμερα. Μotto teck, Περιοδικός Τύπος, ΙΜΑΚΟ. Τι διάολο. Η εμπειρία και τεχνικές λύσεις ισχύουν μόνο για τους εκδότες και τους θησαυρούς τους; Είναι δυνατόν να επιτρέψουν τα σωματεία, οι εργαζόμενοι αλλά και οι θεσμικοί φορείς την παραβίαση των δικαστικών αποφάσεων; Είναι δυνατόν να επιτρέψουν την κυκλοφορία πειρατικών περιοδικών; Θα ζητήσουν άμεσο έλεγχο του πόθεν έσχες για νέες εταιρείες που εμφανίζονται ως «φαντάσματα» και κελύφη άλλων εταιρειών για να παράσχουν θέσεις εργασίας των 300 ευρώ χωρίς συμβάσεις; Θα ζητήσει το Χρηματιστήριο ενημέρωση και στοιχεία για εμφανιζόμενες μετακινήσεις τίτλων περιοδικών σε εισηγμένες εταιρείες;
Οι διαδικασίες για το φουντάρισμα των εκδόσεων Λυμπέρη επισπεύστηκαν όταν δικαιώθηκαν οι πρώτοι 71 εργαζόμενοι με απόφαση του Ειρηνοδικείου Κορωπίου. Η προσωρινή διαταγή των ασφαλιστικών μέτρων απαγορεύει στην εταιρεία τη μεταβίβαση τίτλων και περιουσιακών στοιχείων. Ξαφνικά λοιπόν την περασμένη Τρίτη ενημερώνονται 30 και πλέον εργαζόμενοι μετά των διευθυντών και γραμματέων τους πως μετακομίζουν στο κτίριο του έτερου εκδότη Θεοχάρη Φιλιππόπουλου. Τέσσερα περιοδικά, το Hello, το Εγώ, το 7 μέρες TV και το Τηλεκοντρόλ μετακινήθηκαν στις «Αττικές Εκδόσεις. Οι 30 και κάτι εργαζόμενοι, προσωπικά επιλεγμένοι από τη σύζυγο Λυμπέρη που απέκτησε δικό της χώρο στις «Αττικές», παραιτήθηκαν των δικαιωμάτων τους για τα χρωστούμενα δεδουλευμένα αλλά δεν έχουν υπογράψει νέα σύμβαση.
Και πως να υπογράψουν αφού ως και την Παρασκευή δεν υπήρχε η εταιρεία έκδοσης των περιοδικών; Πειρατική η έκδοση τους, μαϊμού η μετακίνηση. Οι δικηγόροι βέβαια της εταιρείες έτρεχαν να καλύψουν τις νομότυπες διαδικασίες για να μην χαρακτηριστούν «πειρατές».
Και ακόμη και τώρα ο εκδότης έχει το θράσος μέσω του νέου δικηγόρου του, εξειδικευμένου σε περιπτώσεις λουκέτων μέσω του άρθρου 99 και πτωχεύσεων πάσης φύσεως, να ζητά να μείνουν ανοιχτά τα ραδιόφωνα της εταιρείας (Best, V FM) για να μπορέσει να τα πουλήσει! Και την ίδια ώρα η ΔΕΗ θα κόψει το ρεύμα στους πομπούς γιατί είναι απλήρωτος ο λογαριασμός και το σήμα τους κατέβηκε από αναμεταδότες γιατί έμεινε απλήρωτη η εταιρεία που το αναμετέδιδε! Η κοροϊδία σε όλο της το μεγαλείο.
Τα σωματεία που επιτέλους ξύπνησαν από το λήθαργο του «μην ενοχλούμε τους εκδότες, διατηρούν θέσεις εργασίας», κηρύσσοντας 48ωρη απεργία για Δευτέρα και Τρίτη ενώ οι εργαζόμενοι που τον πίστευαν-ή μάλλον δεν μπορούσαν να πιστέψουν ότι είναι τόσο μεγάλος απατεώνας-υπογράφουν μαζικά ασφαλιστικά μέτρα για τη διασφάλιση των δεδουλευμένων τους.
Δεν είναι όμως μόνο αυτά. Η πτώση Λυμπέρη δημιουργεί αλυσιδωτό ντόμινο σε όλες τις άλλες συνδεδεμένες εταιρείες. Στο «Αθηνόραμα» που κατέχει το 50% και παρά τα όσα υποστηρίζει η έτερη μέτοχος Άννη Ηλιοπούλου, οι επιπτώσεις θα είναι άμεσες, αφού πιθανές εντολές κατάσχεσης αφορούν και τις συμμετοχές του Α.Λ. Η ίδια κατάσταση ισχύει για τις «Τεχνικές Εκδόσεις» όπου οι εκδόσεις Λυμπέρη κατέχουν το 33%. Η διάλυση του συμπαρασύρει σε ντόμινο άλλες εκδοτικές εταιρείες και διαλύει κυριολεκτικά τα όποια εργασιακά δικαιώματα απέμειναν στον περιοδικό Τύπο.
Τόσα ρεσάλτα έγιναν μέχρι σήμερα. Μotto teck, Περιοδικός Τύπος, ΙΜΑΚΟ. Τι διάολο. Η εμπειρία και τεχνικές λύσεις ισχύουν μόνο για τους εκδότες και τους θησαυρούς τους; Είναι δυνατόν να επιτρέψουν τα σωματεία, οι εργαζόμενοι αλλά και οι θεσμικοί φορείς την παραβίαση των δικαστικών αποφάσεων; Είναι δυνατόν να επιτρέψουν την κυκλοφορία πειρατικών περιοδικών; Θα ζητήσουν άμεσο έλεγχο του πόθεν έσχες για νέες εταιρείες που εμφανίζονται ως «φαντάσματα» και κελύφη άλλων εταιρειών για να παράσχουν θέσεις εργασίας των 300 ευρώ χωρίς συμβάσεις; Θα ζητήσει το Χρηματιστήριο ενημέρωση και στοιχεία για εμφανιζόμενες μετακινήσεις τίτλων περιοδικών σε εισηγμένες εταιρείες;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου