Το ΔΣ της ΕΣΗΕΑ έχει προεδρείο.
Αυτό, όμως, δεν φτάνει…
Πρωτοβουλία για την Ανατροπή
(Financial Crimes, Αριστερό Ριζοσπαστικό ΜΜΕτωπο, Σπάρτακος, ανένταχτοι αγωνιστές)
Μετά από τετράμηνη καθυστέρηση και πολύμορφη κωλυσιεργία – η οποία, ειδικά από ορισμένα άτομα και παρατάξεις, ήταν σκόπιμη και συντονισμένη με τις επιδιώξεις των εκδοτών και καναλαρχών – το ΔΣ της ΕΣΗΕΑ απέκτησε προεδρείο. Πρόκειται για μια θετική εξέλιξη, καθώς χιλιάδες εργαζόμενοι και άνεργοι δημοσιογράφοι ζητούν στήριγμα απέναντι στη σφοδρή επίθεση εργοδοσίας και κυβέρνησης.
Ωστόσο, τα πράγματα δεν είναι καθόλου εύκολα. Το τοπίο είναι πολύ διαφορετικό σε σχέση με ό,τι πριν μερικούς μήνες, καθώς τα αφεντικά των ΜΜΕ έχουν επιβάλλει ντε φάκτο δυσμενείς ανατροπές στις εργασιακές σχέσεις και τις συλλογικές συμβάσεις. Παράλληλα, είναι γεγονός ότι οι εργαζόμενοι του κλάδου αντιμετωπίζουν, πλέον, με εμφανέστατη καχυποψία το ΔΣ και την ίδια την ΕΣΗΕΑ – αφού, μέχρι στιγμής, δεν έχουν καταφέρει να υψώσουν μια, στοιχειώδη έστω, ασπίδα προστασίας.
Η ανάγκη για ανυπακοή, αντίσταση και αγώνα είναι αδιαμφισβήτητη, όπως άλλωστε και η ενότητα με την κοινωνία, που αγωνίζεται να ξεφύγει από τα αλλεπάλληλα χαράτσια και τη μέγγενη κεφαλαίου-κυβέρνησης-τρόικας. Σε αντίθεση με το παρελθόν, όμως, δεν είναι καθόλου αυτονόητο ότι οι αποφάσεις θα τηρούνται στην πράξη.
Σε κάθε περίπτωση, η βασική μας διαπίστωση δεν αλλάζει: ο συσχετισμός και η έκβαση των αγώνων κρίνεται «από τα κάτω». Στους χώρους δουλειάς και τις συνειδήσεις, εκεί που δίνονται καθημερινά μικρές και μεγάλες μάχες, εκεί όπου ο καθένας οφείλει να αποδείξει ότι δεν είναι «ελέφαντας». Εκεί, θα κριθούν τα πάντα. Γι’ αυτό, καλούμε τους συναδέλφους να κάνουν μια «αντίστροφη ιεράρχηση»: να μην ρωτούν τι κάνει η ΕΣΗΕΑ γι’ αυτούς, αλλά να σκέφτονται τι κάνουν οι ίδιοι για τα δικαιώματά τους – όπως και για τα δικαιώματα όλων των εργαζομένων.
Αυτό, όμως, δεν φτάνει…
Πρωτοβουλία για την Ανατροπή
(Financial Crimes, Αριστερό Ριζοσπαστικό ΜΜΕτωπο, Σπάρτακος, ανένταχτοι αγωνιστές)
Μετά από τετράμηνη καθυστέρηση και πολύμορφη κωλυσιεργία – η οποία, ειδικά από ορισμένα άτομα και παρατάξεις, ήταν σκόπιμη και συντονισμένη με τις επιδιώξεις των εκδοτών και καναλαρχών – το ΔΣ της ΕΣΗΕΑ απέκτησε προεδρείο. Πρόκειται για μια θετική εξέλιξη, καθώς χιλιάδες εργαζόμενοι και άνεργοι δημοσιογράφοι ζητούν στήριγμα απέναντι στη σφοδρή επίθεση εργοδοσίας και κυβέρνησης.
Ωστόσο, τα πράγματα δεν είναι καθόλου εύκολα. Το τοπίο είναι πολύ διαφορετικό σε σχέση με ό,τι πριν μερικούς μήνες, καθώς τα αφεντικά των ΜΜΕ έχουν επιβάλλει ντε φάκτο δυσμενείς ανατροπές στις εργασιακές σχέσεις και τις συλλογικές συμβάσεις. Παράλληλα, είναι γεγονός ότι οι εργαζόμενοι του κλάδου αντιμετωπίζουν, πλέον, με εμφανέστατη καχυποψία το ΔΣ και την ίδια την ΕΣΗΕΑ – αφού, μέχρι στιγμής, δεν έχουν καταφέρει να υψώσουν μια, στοιχειώδη έστω, ασπίδα προστασίας.
Η ανάγκη για ανυπακοή, αντίσταση και αγώνα είναι αδιαμφισβήτητη, όπως άλλωστε και η ενότητα με την κοινωνία, που αγωνίζεται να ξεφύγει από τα αλλεπάλληλα χαράτσια και τη μέγγενη κεφαλαίου-κυβέρνησης-τρόικας. Σε αντίθεση με το παρελθόν, όμως, δεν είναι καθόλου αυτονόητο ότι οι αποφάσεις θα τηρούνται στην πράξη.
Σε κάθε περίπτωση, η βασική μας διαπίστωση δεν αλλάζει: ο συσχετισμός και η έκβαση των αγώνων κρίνεται «από τα κάτω». Στους χώρους δουλειάς και τις συνειδήσεις, εκεί που δίνονται καθημερινά μικρές και μεγάλες μάχες, εκεί όπου ο καθένας οφείλει να αποδείξει ότι δεν είναι «ελέφαντας». Εκεί, θα κριθούν τα πάντα. Γι’ αυτό, καλούμε τους συναδέλφους να κάνουν μια «αντίστροφη ιεράρχηση»: να μην ρωτούν τι κάνει η ΕΣΗΕΑ γι’ αυτούς, αλλά να σκέφτονται τι κάνουν οι ίδιοι για τα δικαιώματά τους – όπως και για τα δικαιώματα όλων των εργαζομένων.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου