συμφωνώντας απόλυτα στη διαπίστωση πως "Παραφράζοντας τη ρήση του Λουδοβίκου XIV, «το κράτος είμαι εγώ», θα μπορούσαμε να πούμε ότι ο κ. Παπανδρέου και η κυβέρνησή του, διατρανώνει το «Τα μέσα είμαι εγώ».".
Δεν θα αποφύγουμε όμως και τον πειρασμό για ένα σχόλιο ακόμη. Η διακαναλική με εντολή Παπανδρέου έγινε λίγες μόνο μέρες μετά τη συνάντηση του με όλους τους ισχυρούς των media(όπως έγραψε το Παρόν την περασμένη Κυριακή). Όλα τα κανάλια έσπευσαν να διευθετήσουν τον τηλεοπτικό χρόνο τους, το Mega κανόνισε την αναβολή των διαφημιστικών μηνυμάτων από το Νησί που αναβλήθηκε, ο ΑΝΤ1 έπραξε το ίδιο για το ριάλιτυ μόδας, ο Alpha ανέβαλλε το big brother κ.λ.π. για να λάβουν μέρος σε μια άκρως αντιτηλεοπτική παράσταση. Μόνο και μόνο για να δώσουν χώρο και χρόνο στον κυβερνητικό εκπρόσωπο να τους διευθύνει τις ερωτήσεις. Για τα ερωτήματα, κυρίως για τις απαντήσεις που δεν δόθηκαν άλλοι είναι αρμόδιοι να εκτιμήσουν και να μιλήσουν.
ΠΑΠΑΝΔΡΕΙΚΟΣ ΔΙΑΚΑΝΑΛΙΚΟΣ ΟΛΟΚΛΗΡΩΤΙΣΜΟΣ!
ΕΚΒΙΑΣΤΙΚΑ ΚΑΙ ΑΠΟΠΡΟΣΑΝΑΤΟΛΙΣΤΙΚΑ ΔΙΛΗΜΜΑΤΑ!
Για άλλους οι εξελίξεις μοιάζουν απίστευτες και για άλλους μάλλον θεωρούνται αναμενόμενες. Είναι σχεδόν απίστευτο ότι σε μια δημοκρατία (έστω αστική καπιταλιστική) είναι δυνατόν ποτέ ο Πρωθυπουργός να διασφαλίζει, μόνος αυτός, εν όψει εκλογών, τηλεοπτική βραδινή συνέντευξη, η οποία θα μεταδοθεί ταυτόχρονα απ' όλα τα κανάλια πάνω από 90 λεπτά, ενώ συντονιστής της συνέντευξης θα είναι ο κυβερνητικός εκπρόσωπος! Παραφράζοντας τη ρήση του Λουδοβίκου XIV, «το κράτος είμαι εγώ», θα μπορούσαμε να πούμε ότι ο κ. Παπανδρέου και η κυβέρνησή του, διατρανώνει το «Τα μέσα είμαι εγώ».
Η μετατροπή «αιφνιδίως» (αν και όχι πολύ αιφνιδίως!) του πολιτεύματος σε ένα μόλις υποκρυπτόμενο ολοκληρωτισμό ο οποίος λειτουργεί για ένα κόμμα, αν όχι και για ένα πρόσωπο, αυτό του κ. Γ. Παπανδρέου, ήταν για άλλους απολύτως αναμενόμενη αυταρχική εξέλιξη, μετά τις επιλογές λεηλασίας και νεοαποικιακής παράδοσης της χώρας.
Τουλάχιστον αποκρουστικό , στην προκειμένη περίπτωση, είναι το αρραγές μέτωπο που συνέπηξαν κυβέρνηση- μεγαλοεπιχειρηματίες καναλάρχες- μεγαλοδημοσιογράφοι για να προβάλλουν-περισώσουν τον «δικό τους άνθρωπο» Γ. Παπανδρέου και τις κλυδωνιζόμενες έως καταρρέουσες στην κοινή γνώμη επιλογές του. Δεν αποτελεί ιδαίτερη έκπληξη, παρόλα αυτά, καθώς το για χρόνια διαπλεκόμενο μιντιακό σύστημα έχει πάρει- στην πλειοψηφία του τουλάχιστον- ξεκάθαρη θέση απέναντι σε αυτή την σύγκρουση μεταξύ των διεθνών και εγχώριων εκφραστών του κεφαλαίου και των δυνάμεων της εργασίας.
Οι εξελίξεις αυτές καταδεικνύουν τα αδιέξοδα και τον πανικό του κυβερνητικού επιτελείου αλλά και της καπιταλιστικής ολιγαρχίας απέναντι στη διαγραφόμενη ήττα έως συντριβή του κυβερνητικού κόμματος την 7η Νοέμβρη.
Οι καλές μέρες όπου η κυβέρνηση πίστευε σε ένα απολίτικο εκλογικό περίπατο έχουν παρέλθει. Η ήττα βρίσκεται προ των πυλών και η κυβέρνηση μάλλον έχει περιέλθει σε μια lose-lose κατάσταση, όποιο χαρακτήρα κι αν σπεύδει την τελευταία στιγμή να προσδώσει σε αυτή την εκλογική αναμέτρηση. Είτε «χαλαρή» είτε «πολιτική» η ψήφος, αναμένεται συντριπτικά καταδικαστική.
ΤΑ ΠΛΑΣΤΑ ΚΑΙ ΑΠΟΠΡΟΣΑΝΑΤΟΛΙΣΤΙΚΑ ΔΙΛΗΜΜΑΤΑ
Αναμένοντας λοιπόν ένα ακροατήριο της τάξης των 3-4 εκατ. πολιτών, ο κ. Γ. Παπανδρέου θα θέσει για ακόμα μια φορά -προς «εμπέδωση»- τα γνωστά, πλαστά, διλήμματα βάσει των οποίων θα πρέπει οι πολίτες να προσέλθουν στις κάλπες: «σωτηρία της χώρας ή απειλή της χρεοκοπίας»
Με το φόβο, λοιπόν, της χρεοκοπίας και της ενδεχόμενης πολιτικής αστάθειας θέλει η κυβέρνηση να στείλει τους πολίτες να ψηφίσουν τη στιγμή που η χώρα, με τις ασκούμενες πολιτικές σε κοινωνικό και οικονομικό επίπεδο, οδηγείται ούτως ή άλλως και με γρήγορους ρυθμούς προς αυτή την κατεύθυνση. Και μάλιστα με τους χειρότερους δυνατούς όρους για το μέλλον της χώρας και των εργαζομένων καθώς, όχι μόνο έχει διαλυθεί πλήρως ο παραγωγικός ιστός της χώρας και έχουν ισοπεδωθεί οι αναπτυξιακές προοπτικές της, αλλά και τελούμε επ' αόριστον υπό την κηδεμονία της τρόικα!
Εξάλλου, όπως αναφέρει και ο Ν.Ρουμπίνι, οικονομολόγος, καθηγητής του Πανεπιστημίου της Νέας Υόρκης ο οποίος πριν από πέντε χρόνια προέβλεψε την παγκόσμια οικονομική κρίση, η αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους είναι αναπόφευκτη καθώς με τα εφαρμοζόμενα διαρθρωτικά μέτρα βαίνουμε σε μια διαρκώς μειούμενη παραγωγή, η οποία το ''καλύτερο'' που μπορεί να εξασφαλίσει είναι ένα δημόσιο χρέος της στα επίπεδα του 148% του ΑΕΠ! Χρέος μη βιώσιμο, το οποίο θα οδηγήσει το πιθανότερο μια αναγκαστική και από τα πάνω, καπιταλιστική, αναδιάρθρωσή του!
Τα χειρότερα λοιπόν είναι ήδη εδώ: Και Παπανδρέου και τρόικα και λεηλασία και πτώχευση! Αυτή την ώρα γίνεται όρος εθνικής και κοινωνικής επιβίωσης η ανάπτυξη ενός μεγάλου ενωτικού λαϊκού ρεύματος και κινήματος, για να φύγει η κυβέρνηση του Γ. Παπανδρέου, να ηττηθεί συνολικά το σημερινό κατεστημένο πολιτικό σκηνικό και να ανοίξει ο δρόμος, μέσα από τη συμπαράταξη της Αριστεράς, για μια νέα προοδευτική και σοσιαλιστική πορεία της χώρας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου