UNFOLLOW, Τεύχος 2
«Ο Εφραίμ και η παρέα του μπέρδεψαν το προσευχητάρι με το μπλοκ επιταγών, αλλά αυτό δεν είναι η μόνη πλευρά του σκανδάλου. Ολόκληρο το πολιτικό σύστημα της Ελλάδας –οικονομικοί παράγοντες, τραπεζίτες και βέβαια επιχειρηματίες– περνούσε από το Βατοπέδι και τους τραπεζικούς λογαριασμούς του, ξέροντας πως περνά στα Άγια των Αγίων. Ενός πολύ ειδικού συμφέροντος που τους συνέδεε ως ομφάλιος λώρος. Μπίζνες, μυστικισμός, συνωμοσία και πολιτική ισχύς».
- Ο Κώστας Βαξεβάνης παρακολουθεί τον ηγούμενο Εφραίμ να προσεύχεται Εις το όνομα του Πατρός, του Υιού και του Επενδυτικού Πνεύματος.
«Ο μύθος λέει πως έχει το (αθόρυβο) πάτημα της γάτας. Η διαδρομή του μαρτυρά πως πιθανότατα διαθέτει και τις επτά ψυχές της. Ένας δημοσιογράφος που θριάμβευσε ως επιχειρηματίας. Ένας επιχειρηματίας που ποτέ δεν σταμάτησε να σκέφτεται ως δημοσιογράφος. Ο Σταύρος Ψυχάρης είναι ο τελευταίος αυτοκράτορας των παραδοσιακών ΜΜΕ. Και βλέπει την αυτοκρατορία του να χάνεται…»
- Ο Λευτέρης Χαραλαμπόπουλος παρακολουθεί την Πτώση του Σταύρου Ψυχάρη.
«Από το 1922 μέχρι σήμερα δεν έφυγε λεπτό από το κέντρο της πολιτικής σκηνής. “Καταχθόνιο” το χαρακτήρισαν πολλοί, το κατηγόρησαν ότι “ανεβοκατεβάζει κυβερνήσεις” και ότι παίζει βρόμικα παιχνίδια. Τελικά, για ποιον “παίζει” το Συγκρότημα; Ο θρύλος του χτίστηκε γύρω από τους αγώνες του ιδρυτή του για τη φιλελεύθερη παράταξη και τη Δημοκρατία. Αλλά μήπως ήταν προορισμένο να παίζει μόνο για τον εαυτό του; Και ποιος μιλάει γι' αυτό;»
- Η Μαρινίκη Αλεβιζοπούλου και ο Αυγουστίνος Ζενάκος αφηγούνται την Παντοδυναμία και παρακμή του ΔΟΛ. (Σε αυτό το τεύχος, το Μέρος Α΄. Το Μέρος Β’, καθώς και σειρά κειμένων για τα κυρίαρχα ΜΜΕ και τη σχέση τους με το πολιτικό σύστημα, από το επόμενο τεύχος.)
«Αμερικανοί στρατιώτες συγκεντρώνονται στο Ισραήλ, η ανησυχία για την πιθανότητα να κλείσουν τα Στενά του Ορμούζ κυριαρχεί στις αγορές πετρελαίου, το Ιράν καταφέρει πλήγματα κατά των ΗΠΑ, οι Παλαιστίνιοι περιμένουν ακόμη τον Λευκό Οίκο να ασκήσει πίεση στο Ισραήλ. Αλλά η Αμερική έχει εκλογές...»
- Ο Πάνος Χαρίτος από την Ιερουσαλήμ βλέπει Σύννεφα πολέμου.
«Έκτακτη ανακοίνωση: ο Βλαντιμίρ Τσούροφ, επικεφαλής της ρωσικής κεντρικής εκλογικής επιτροπής, τραυματίστηκε σε πυρκαγιά. Έχει υποστεί σοβαρά εγκαύματα στο 146% του σώματός του». Παρότι η πολιτική σάτιρα γνωρίζει στιγμές μεγάλης δόξας, εν μέσω κατηγοριών για γενικευμένη νοθεία στις πρόσφατες εκλογές, το ζητούμενο τώρα για τη Ρωσία είναι εναλλακτική πολιτική αντιπροσώπευση».
- Η Κατερίνα Κιτίδη ταξίδεψε στη Ρωσία και αναζήτησε Το μεγάλο ροκέ.
«Το 2011 δεν μας άφησε μόνο την εμβάθυνση της πολιτικής κρίσης σε όσες χώρες είχαν ήδη πληγεί από το 2010 και τη βύθιση στη δίνη της κι άλλων οικονομιών. Μας άφησε και τη μετάσταση της κρίσης στην πολιτική, στο ίδιο το πολιτικό σύστημα – και όχι μόνο στο κυβερνών κόμμα. Πρόκειται μάλιστα για φαινόμενο που ξεπερνάει κατά πολύ τα ελληνικά σύνορα, όσο κι αν ακόμη κι εδώ η Ελλάδα διεκδικεί τον τίτλο του πειραματόζωου».
- Ο Λεωνίδας Βατικιώτης περιγράφει Το τέλος του πολιτικού μας συστήματος.
«Διαδικασία η οποία χαρακτηρίζει τα συστήματα με υψηλό επίπεδο πολυπλοκότητας και συνιστάται στην ικανότητα των εν λόγω συστημάτων, υπό μεταβαλλόμενες εξωτερικές και εσωτερικές συνθήκες, να αναπαράγουν, να διατηρούν, ακόμη και να τελειοποιούν την οργάνωση τους».
- Την Αυτοοργάνωση σκιαγραφεί με τις φωτογραφίες της η Στεφανία Μιζάρα.
«Ο Εφραίμ και η παρέα του μπέρδεψαν το προσευχητάρι με το μπλοκ επιταγών, αλλά αυτό δεν είναι η μόνη πλευρά του σκανδάλου. Ολόκληρο το πολιτικό σύστημα της Ελλάδας –οικονομικοί παράγοντες, τραπεζίτες και βέβαια επιχειρηματίες– περνούσε από το Βατοπέδι και τους τραπεζικούς λογαριασμούς του, ξέροντας πως περνά στα Άγια των Αγίων. Ενός πολύ ειδικού συμφέροντος που τους συνέδεε ως ομφάλιος λώρος. Μπίζνες, μυστικισμός, συνωμοσία και πολιτική ισχύς».
- Ο Κώστας Βαξεβάνης παρακολουθεί τον ηγούμενο Εφραίμ να προσεύχεται Εις το όνομα του Πατρός, του Υιού και του Επενδυτικού Πνεύματος.
«Ο μύθος λέει πως έχει το (αθόρυβο) πάτημα της γάτας. Η διαδρομή του μαρτυρά πως πιθανότατα διαθέτει και τις επτά ψυχές της. Ένας δημοσιογράφος που θριάμβευσε ως επιχειρηματίας. Ένας επιχειρηματίας που ποτέ δεν σταμάτησε να σκέφτεται ως δημοσιογράφος. Ο Σταύρος Ψυχάρης είναι ο τελευταίος αυτοκράτορας των παραδοσιακών ΜΜΕ. Και βλέπει την αυτοκρατορία του να χάνεται…»
- Ο Λευτέρης Χαραλαμπόπουλος παρακολουθεί την Πτώση του Σταύρου Ψυχάρη.
«Από το 1922 μέχρι σήμερα δεν έφυγε λεπτό από το κέντρο της πολιτικής σκηνής. “Καταχθόνιο” το χαρακτήρισαν πολλοί, το κατηγόρησαν ότι “ανεβοκατεβάζει κυβερνήσεις” και ότι παίζει βρόμικα παιχνίδια. Τελικά, για ποιον “παίζει” το Συγκρότημα; Ο θρύλος του χτίστηκε γύρω από τους αγώνες του ιδρυτή του για τη φιλελεύθερη παράταξη και τη Δημοκρατία. Αλλά μήπως ήταν προορισμένο να παίζει μόνο για τον εαυτό του; Και ποιος μιλάει γι' αυτό;»
- Η Μαρινίκη Αλεβιζοπούλου και ο Αυγουστίνος Ζενάκος αφηγούνται την Παντοδυναμία και παρακμή του ΔΟΛ. (Σε αυτό το τεύχος, το Μέρος Α΄. Το Μέρος Β’, καθώς και σειρά κειμένων για τα κυρίαρχα ΜΜΕ και τη σχέση τους με το πολιτικό σύστημα, από το επόμενο τεύχος.)
«Αμερικανοί στρατιώτες συγκεντρώνονται στο Ισραήλ, η ανησυχία για την πιθανότητα να κλείσουν τα Στενά του Ορμούζ κυριαρχεί στις αγορές πετρελαίου, το Ιράν καταφέρει πλήγματα κατά των ΗΠΑ, οι Παλαιστίνιοι περιμένουν ακόμη τον Λευκό Οίκο να ασκήσει πίεση στο Ισραήλ. Αλλά η Αμερική έχει εκλογές...»
- Ο Πάνος Χαρίτος από την Ιερουσαλήμ βλέπει Σύννεφα πολέμου.
«Έκτακτη ανακοίνωση: ο Βλαντιμίρ Τσούροφ, επικεφαλής της ρωσικής κεντρικής εκλογικής επιτροπής, τραυματίστηκε σε πυρκαγιά. Έχει υποστεί σοβαρά εγκαύματα στο 146% του σώματός του». Παρότι η πολιτική σάτιρα γνωρίζει στιγμές μεγάλης δόξας, εν μέσω κατηγοριών για γενικευμένη νοθεία στις πρόσφατες εκλογές, το ζητούμενο τώρα για τη Ρωσία είναι εναλλακτική πολιτική αντιπροσώπευση».
- Η Κατερίνα Κιτίδη ταξίδεψε στη Ρωσία και αναζήτησε Το μεγάλο ροκέ.
«Το 2011 δεν μας άφησε μόνο την εμβάθυνση της πολιτικής κρίσης σε όσες χώρες είχαν ήδη πληγεί από το 2010 και τη βύθιση στη δίνη της κι άλλων οικονομιών. Μας άφησε και τη μετάσταση της κρίσης στην πολιτική, στο ίδιο το πολιτικό σύστημα – και όχι μόνο στο κυβερνών κόμμα. Πρόκειται μάλιστα για φαινόμενο που ξεπερνάει κατά πολύ τα ελληνικά σύνορα, όσο κι αν ακόμη κι εδώ η Ελλάδα διεκδικεί τον τίτλο του πειραματόζωου».
- Ο Λεωνίδας Βατικιώτης περιγράφει Το τέλος του πολιτικού μας συστήματος.
«Διαδικασία η οποία χαρακτηρίζει τα συστήματα με υψηλό επίπεδο πολυπλοκότητας και συνιστάται στην ικανότητα των εν λόγω συστημάτων, υπό μεταβαλλόμενες εξωτερικές και εσωτερικές συνθήκες, να αναπαράγουν, να διατηρούν, ακόμη και να τελειοποιούν την οργάνωση τους».
- Την Αυτοοργάνωση σκιαγραφεί με τις φωτογραφίες της η Στεφανία Μιζάρα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου