Κύριο μενού οι εργαζόμενοι στα ΜΜΕ*

Πριν κάτσει η σκόνη των χθεσινοβραδινών δραματικών εξελίξεων θυμίζουμε ορισμένα γεγονότα από το πρόσφατο παρελθόν για όλα όσα θα γίνουν για εμάς, με τη συναίνεση της πλειονότητας εξ΄ημών.

*Κείμενο από τη "Μαχόμενη δημοσιογραφία", 19 Μαρτίου 2010

Στο Δείπνο με κύριο μενού τα κεκτημένα των δημοσιογράφων για Τεγοπούλου, Αλαφούζο, Μπόμπολα και Ψυχάρη που αναδιαμορφώνουν το χάρτη των ΜΜΕ
Νέο σκηνικό στον Τύπο σε βάρος των εργαζομένων θέλουν να στήσουν οι μεγάλοι και λεγόμενοι «παραδοσιακοί» εκδότες.



Οι εκπρόσωποι των μεγαλύτερων εκδοτικών συγκροτημάτων της χώρας συμφώνησαν και συναντήθηκαν σε ουδέτερο έδαφος για να δειπνήσουν και να ανταλλάξουν απόψεις σχετικώς με όσα πρέπει να δρομολογηθούν τους επόμενους μήνες ώστε να ελεγχθεί πλήρως η αγορά και το ανθρώπινο δυναμικό των εφημερίδων.
Η συνάντηση έγινε την Τρίτη, 2 Μαρτίου, στο «ουδέτερο» έδαφος της «Ελευθεροτυπίας». Η οικοδέσποινα κ. Μάνια Τεγοπούλου φρόντισε ώστε να περάσουν όσο πιο διακριτικά γινόταν οι κ.κ. Γιάννης Αλαφούζος, Παναγιώτης Ψυχάρης και Φώτης Μπόμπολας.
Σύμφωνα με όσα δεν έγραψε το «Ποντίκι», μετά τις αβρότητες, τα καλωσορίσματα και τις ατάκες για την αισθητική των γραφείων της «Ε» ακολούθησαν μαζί με μεζεδάκια και ουΐσκυ, οι εκδότες άρχισαν να λένε πώς θα (ξανα)μοιράσουν την «πίτα».

Αυτό που τους έχει θορυβήσει είναι η διείσδυση των κυρίων Λαυρέντη Λαυρεντιάδη, Πέτρου Κυριακίδη και Βίκτορα Ρέστη στην αγορά των Μέσων Μαζικής Επικοινωνίας με ιδιαίτερα δυναμικό τρόπο.
Η προσπάθειά τους να περισώσουν και να «αναστήσουν» (προς το παρόν) εφημερίδες και ραδιοφωνικούς σταθμούς που έπνεαν τα λοίσθια φαίνεται να τους ενοχλεί, όπως και η προσπάθεια που γίνεται για τον «Ελεύθερο Τύπο» από τους κ.κ. Αλέξανδρο Σκαναβή και Δημήτρη Μπενέκο.

Με το φόβο να μην αλωθεί από τους «παρείσακτους» ή τους «μικρούς εκδότες» η Ένωση Ιδιοκτητών Ημερησίων Εφημερίδων Αθηνών και να μην ενταχθούν όλοι οι εκδότες εφημερίδων υπό τη σκέπη του ΣΕΒ (σ.σ. σκέψη που αρέσει στον κ. Δημήτρη Δασκαλόπουλο), στη μετά-Λαμπράκη εποχή οι τέσσερις επίγονοι οργανώνονται κι σχεδιάζουν τη νέα εποχή του Τύπου, καθώς και τον ενταφιασμό κάθε έννοιας τόσο ελεύθερης σκέψης, όσο και εργασιακών δικαιωμάτων.

Οι παραδοσιακοί και μεγάλοι θέλουν να συστήσουν μία νέα κλειστή λέσχη εκδοτών στην οποία δεν θα έχουν θέση ούτε οι «παρακατιανοί» με εφημερίδες κάτω από 5 χιλιάδες φύλλα, ούτε επενδυτές από άλλους χώρους.
Η μόνη περίπτωση παραμονής στην ΕΙΗΕΑ είναι ο καθορισμός νέων κανόνων και προϋποθέσεων για όσους θέλουν να διεκδικήσουν μια θέση στο διοικητικό συμβούλιο που θα επιτρέπει τη συμμετοχή μόνο των ισχυρότερων.

Οι περιχαρακώσεις που σχεδιάζονται δεν προβλέπουν μόνο τον αποκλεισμό των «μικρών» εκδοτών από τα συνδικαλιστικά του εκδοτικού εργοδοτισμού αλλά και άλλου είδους αντιμετώπιση από τις διαφημιστικές και το κράτος.

Οι κ.κ. Τεγοπούλου, Αλαφούζος, Ψυχάρης και Μπόμπολας συμφώνησαν να απαιτήσουν συνάντηση με τον πρωθυπουργό κ. Γιώργο Παπανδρέου μόλις επιστρέψει από την Ουάσινγκτον προκειμένου να του θίξουν το κοινό αίτημά τους. Θέλουν να καρπωθούν το σύνολο της κρατικής διαφήμισης για τα μαγαζιά τους και να απαγορευθεί η δημοσίευση ισολογισμών στις μικρής κυκλοφορίας εφημερίδες.

Αν υποχωρήσει σ’ αυτήν την παράλογη απαίτηση ο πρωθυπουργός και υποδείξει στον κ. Χάρη Παμπούκη να προχωρήσει στα περαιτέρω, όλες οι εφημερίδες που βρίσκονται κάτω από το όριο των δέκα χιλιάδων φύλλων θα κλείσουν.
Για ανέργους δημοσιογράφους, τεχνικούς και διοικητικούς υπαλλήλους φυσικά δεν δείχνουν να νοιάζονται ιδιαίτερα. Δεν είναι τυχαίο πως συμφώνησαν να διαρρεύσουν φήμες περί επικείμενης μείωσης προσωπικού από τα μεγάλα συγκροτήματα κατά 25% επί του συνόλου.
Ήδη έχουν αρχίσει να σκιάζουν σαν φαντάσματα απειλές περί απολύσεων (στα ΜΜΕ του Δ.Ο.Λ.), περικοπών μισθών σε όσους παίρνουν πάνω από το αστρονομικό ποσό των 1.500 ευρώ μηνιαίως (στο Έθνος) και επιλογής «αποκλειστικής απασχόλησης» ανεξαρτήτως κοινωνικών αναγκών (στην «Ελευθεροτυπία»).
Όσον αφορά σε θέματα τήρησης της γραμμής που επιβάλλει ο εκδότης και το επιτελείο του (βλέπε περίπτωση Παπαχελάδων και άλλων αντιδημοκρατικών δυνάμεων όπως οι Πορτοσαλταίοι του Φαλήρου) ειπώθηκε πως θα μπορούν να γίνονται απολύσεις με συνοπτικές διαδικασίες.
Μετά τις περικοπές στις αποδοχές των στελεχών στο «Έθνος», συμφωνήθηκε πως με πιεστικό τρόπο θα γίνει επαναδιαπραγμάτευση των αμοιβών σε όλα τα μαγαζιά. Πρώτα θα κοπούν τα κυριακάτικα και στη συνέχεια όλα τα επιδόματα (σ.σ. πτυχία, γλώσσες και ούτω καθεξής).
Σε τρίτο επίπεδο θα γίνει προσπάθεια ομογενοποίησης του προσωπικού ενός ή δύο ΜΜΕ σε μία ενιαία αίθουσα σύνταξης (newsroom) με τη λογική της ανασύνταξης ειδήσεων και τηλεγραφημάτων του ΑΠΕ.
Για τη χαμένη τιμή του ρεπορτάζ φυσικά, δεν είχαν να πουν τίποτε ουσιώδες οι επίγονοι. Απλώς θα οδηγήσουν την κατάσταση στην κατάργηση των εξειδικευμένων ρεπορτάζ αλλά και τη δημιουργία μιας νέας τάξης δημοσιογράφων που θα αποτελεί και την πλειοψηφία.
Θα είναι οι «αδέσποτοι» που θα δουλεύουν σαν “freelancers”, δεν θα έχουν ασφαλιστικά δικαιώματα, καμιά ένωση δεν θα τους εκπροσωπεί κι αν δεν προέρχονται από «τζάκια» δεν θα έχουν μοίρα, κρίση και θέση στα “new media” της απόλυτης εκμετάλλευσης.