Ένα παπούτσι εκσφενδονίζεται στον αέρα στο χώρο της Διεθνούς Έκθεσης Θεσσαλονίκης. Υπάρχει η φωτογραφία του, όχι όμως τα πλάνα. Ακόμη και από το BBC κατέβηκαν μετά τη "διαμαρτυρία" του πρωθυπουργού της υποτελούς χώρας ότι πρόκειται για "κατασκευασμένο" γεγονός. Δηλαδή τον Γ. Παπανδρέου τον ενόχλησε πολύ αυτή η αντίδραση -προφανώς λόγω του συμβολισμού της. Κυρίως όμως ενοχλήθηκε το σύστημα που χειραγωγεί και ελέγχει τι θα βγαίνει και πως θα βγαίνει στον αέρα αφού η εικόνα, ανεξέλεγκτα αποτυπώθηκε με την τηλεοπτική κάμερα ενός ξένου δικτύου. Η ΕΡΤ είχε τα πλάνα, έπαιξε μόνο τη σύλληψη του πρωταγωνιστή. Το Mega δανείστηκε το ρεπορτάζ του BBC για τρία δεύτερα του λεπτού προκειμένου να αντεπεξέλθει στο καθήκον του ως "γραφείο Τύπου" της κυβέρνησης.Το BBC (εξ) αναγκάστηκε να δώσει εξηγήσεις ότι δεν επρόκειτο για "κατασκευασμένο" ρεπορτάζ αλλά για απλή λειτουργία της δημοσιογραφικής εργασίας. (το γεγονός σύμφωνα με το BBC από το Λονδίνο http://www.skai.gr/news/greece/article/151795/apadisi-bbc-gia-to-papoytsi )
Αυτή η απλή λειτουργία έχει προ πολλού εγκαταλειφθεί από τα ελληνικά ΜΜΕ. Φανταστείτε ένα μεσημέρι φθάνει ένα φάξ ή mail σε εφημερίδες και κανάλια από κάποιο Πατριωτικό Μέτωπο που λέει για αντιδράσεις στη Δ.Ε.Θ. Τι; Τι είναι αυτό; Αν ποτέ το έλαβε στα χέρια του ο αρμόδιος συντάκτης, κάνει την πιο συνηθισμένη κίνηση. Το πετάει στον κάλαθο των αχρήστων. Ποιός θα ασχοληθεί με αγνώστους, γραφικούς, με αντιδράσεις ενάντια στα μέτρα της κυβέρνησης; Δεν τολμά να το πει ούτε στη σύσκεψη...η ανακοίνωση εξαφανίζεται.
Στο BBC δεν δουλεύουν, ακόμη, έτσι. Ισχύουν οι απλές αρχές της δημοσιογραφίας. Ακόμη και για τους πρώην συντάκτες αορίστου χρόνου που απολύθηκαν και τώρα παρέχουν δημοσιογραφικό έργο με το κομμάτι, όπως μάθαμε αργότερα σε ρεπορτάζ που προσπαθούσε να εξηγήσει γιατί το BBC επένδυσε σε ένα τέτοιο "λαϊκίστικο ρεπορτάζ" από την Ελλάδα. Ακόμη και για "εμπορικούς" λόγους να το έκανε ο ρεπόρτερ, δεν χρειάστηκε για αυτό να ρωτήσει προηγουμένως τον φίλο του υπουργό ή το γραφείο Τύπου. Ούτε είχε εκ των προτέρων διαμορφωμένη άποψη και γνώμη για όσα συμβαίνουν στην κοινωνία και την πολιτική για να καθορίσει την κατεύθυνση και τη δομή του ρεπορτάζ που θα έστελνε. Είδε όμως στο παπούτσι, το "πιασάρικο" του θέματος και έστειλε κάμερα. Παπούτσι ίσον αντίδραση ενάντια στην εξουσία άρα κίνηση προς κάλυψη από την τηλεόραση. Το πεδίο και πλαίσιο υπάρχει ήδη από το τέλος του 2008, όταν ο Ιρανός δημοσιογράφος πέταξε το πρώτο παπούτσι αντίδρασης στον Μπους. Εκείνα τα πλάνα είχαν κάνει το γύρο του κόσμου και έπαιζαν συνεχώς στα ελληνικά κανάλια.
Αλλά τώρα, μην ξεχνιόμαστε, ζούμε σε εποχές δυναστείας Δ.Ν.Τ. Ποιός θα τολμήσει να ερευνήσει ή να ακούσει έστω τους πολίτες, με ή χωρίς παπούτσι,που αντιδρούν; Και τα κανάλια πρόθυμα παίζουν το ρόλο τους ως βασικός προπαγανδιστής της κυβέρνησης.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου