Τρία χρόνια μετά την πρώτη μεγάλη καταιγίδα στη ναυαρχίδα του ελληνικού εκδοτικού κατεστημένου, στο συγκρότημα του Σταύρου Ψυχάρη, αγαπημένου συνομιλητή τραπεζιτών και πρωθυπουργών της χώρας, ο ΔΟΛ βρίσκεται μετέωρος. Με ένα νέο σαρωτικό μνημόνιο το οποίο ξεκίνησε πριν λίγες μέρες με 48 απολύσεις οι οποίες πολύ σύντομα θα φθάσουν τις 160!
Ο εκδότης του οργανισμού, όπως είναι φανερό δεν κατάφερε να βρει πρόθυμους επιχειρηματίες να επενδύσουν στον ΔΟΛ, ενώ οι τράπεζες παρέμειναν ερμητικά κλειστές στο αίτημα για αναχρηματοδότηση των δανειακών υποχρεώσεων ύψους 135,3 εκατ. ευρώ. Ποιο είναι λοιπόν το επόμενο βήμα για τη ναυαρχίδα των διαπλεκομένων;
Αυτό είναι βασικά το ερώτημα που συζητείται συνεχώς στην κλειστή και απόλυα ελεγχόμενη αγορά των ΜΜΕ. Αν πιστέψουμε το διευθυντή του «Βήματος» Αντώνη Καρακούση ο οποίος μια μέρα μετά τις μαζικές απολύσεις στο συγκρότημα επιχειρεί να τις αιτιολογήσει με τη δημοσιογραφική πένα του, «ο αφανισμός θα πρέπει να θεωρείται νομοτελειακός».
Με αυτή τη βαρύγδουπη φράση δικαιολογεί τη δραστική περικοπή του εργασιακού κόστους και τις απολύσεις του προσωπικού σχεδόν κατά ένα τέταρτο. Δείχνοντας παράλληλα πως αυτό ακριβώς φοβάται ο ΔΟΛ. Τον αφανισμό. Ο οποίος πράγματι νομοτελειακά ίσως και να έρθει μετά τα αποτυχημένα προγράμματα μάνατζμεντ των τελευταίων ετών, τα οποία τώρα απορρίπτονται από τις Τράπεζες.
Με τις ίδιες βαρύγδουπες εκφράσεις άλλων στελεχών από το 2010 ξεκίνησε η προσπάθεια για «σωθεί» ο ΔΟΛ. Το 2010 με τις μαζικές απολύσεις διοικητικών υπαλλήλων που προκάλεσαν την πρώτη μεγάλη απεργία των σωματείων. Η οποία και άνοιξε επίσημα την περίοδο βαθιάς τρομοκρατίας των εργαζομένων στο δημοσιογραφικό οργανισμό. Μετά τις απολύσεις υποστηρίχθηκαν πάντα από τα στελέχη και από τους ενσωματωμένους συνδικαλιστικούς εκπροσώπους, οι ατομικές συμβάσεις με μειώσεις μισθών που θα έσωζαν «τα μαγαζιά». Δεν πειράχτηκαν τα υψηλά bonus στα στελέχη, αντιθέτως οι διευθυντές που κατάφεραν να περάσουν τις ατομικές συμβάσεις πληρώθηκαν αδρά για την υπηρεσία τους. Επειδή είχαν παιδιά να σπουδάσουν στο εξωτερικό, όπως καταγγέλλεται σε αποκαλυπτικές επιστολές απολυμένων.
Οι εφημερίδες προφανώς δεν σώθηκαν αφού το καθημερινό «Βήμα» έβαλε λουκέτο αμέσως μετά. Το δεύτερο μεγάλο κύμα με τη μέθοδο των εθελούσιων αποχωρήσεων, πέταξε έξω από τα «Νέα» δεκάδες παλιούς δημοσιογράφους, αρκετοί εξ΄ αυτών πληρώθηκαν αδρά με αποζημιώσεις. Ανάμεσα τους ο πρώην διευθυντής του «Βήματος» Παντελής Καψής που έλαβε αποζημίωση 500 χιλιάδων ευρώ για να αναλάβει λίγο αργότερα κυβερνητικός εκπρόσωπος στην κυβέρνηση Παπαδήμου και σήμερα υφυπουργός της κυβέρνησης Σαμαρά. Ο Οργανισμός έκανε και προσλήψεις, στελεχών βεβαίως που είχαν ρόλο διαμεσολαβητή με το επιχειρηματικό και τραπεζικό κεφάλαιο. Το τρίτο κύμα απολύσεων σάρωσε το «Βήμα» από τους τελευταίους δημοσιογράφους και διοικητικούς οι οποίοι είχαν ορθώσει το ανάστημα τους και συνέχισαν να αγωνίζονται στο ...σφαγείο του ΔΟΛ. Τα τρία αυτά χρόνια περισσότερες από 350 απολύσεις-απομακρύνσεις έγιναν στον ΔΟΛ αλλά τα «μαγαζιά» δεν φαίνεται να σώζονται.
Όπως γράφει πάλι ο Αντώνης Καρακούσης οι «άλλοτε πολλοί πρόθυμοι επενδυτές αλλάζουν δρόμο όταν ακούν για εφημερίδες, περιοδικά, τηλεοπτικούς σταθμούς και ραδιόφωνα», ενώ οι τράπεζες δεν δίνουν δάνεια.
Με τις ίδιες βαρύγδουπες εκφράσεις άλλων στελεχών από το 2010 ξεκίνησε η προσπάθεια για «σωθεί» ο ΔΟΛ. Το 2010 με τις μαζικές απολύσεις διοικητικών υπαλλήλων που προκάλεσαν την πρώτη μεγάλη απεργία των σωματείων. Η οποία και άνοιξε επίσημα την περίοδο βαθιάς τρομοκρατίας των εργαζομένων στο δημοσιογραφικό οργανισμό. Μετά τις απολύσεις υποστηρίχθηκαν πάντα από τα στελέχη και από τους ενσωματωμένους συνδικαλιστικούς εκπροσώπους, οι ατομικές συμβάσεις με μειώσεις μισθών που θα έσωζαν «τα μαγαζιά». Δεν πειράχτηκαν τα υψηλά bonus στα στελέχη, αντιθέτως οι διευθυντές που κατάφεραν να περάσουν τις ατομικές συμβάσεις πληρώθηκαν αδρά για την υπηρεσία τους. Επειδή είχαν παιδιά να σπουδάσουν στο εξωτερικό, όπως καταγγέλλεται σε αποκαλυπτικές επιστολές απολυμένων.
Οι εφημερίδες προφανώς δεν σώθηκαν αφού το καθημερινό «Βήμα» έβαλε λουκέτο αμέσως μετά. Το δεύτερο μεγάλο κύμα με τη μέθοδο των εθελούσιων αποχωρήσεων, πέταξε έξω από τα «Νέα» δεκάδες παλιούς δημοσιογράφους, αρκετοί εξ΄ αυτών πληρώθηκαν αδρά με αποζημιώσεις. Ανάμεσα τους ο πρώην διευθυντής του «Βήματος» Παντελής Καψής που έλαβε αποζημίωση 500 χιλιάδων ευρώ για να αναλάβει λίγο αργότερα κυβερνητικός εκπρόσωπος στην κυβέρνηση Παπαδήμου και σήμερα υφυπουργός της κυβέρνησης Σαμαρά. Ο Οργανισμός έκανε και προσλήψεις, στελεχών βεβαίως που είχαν ρόλο διαμεσολαβητή με το επιχειρηματικό και τραπεζικό κεφάλαιο. Το τρίτο κύμα απολύσεων σάρωσε το «Βήμα» από τους τελευταίους δημοσιογράφους και διοικητικούς οι οποίοι είχαν ορθώσει το ανάστημα τους και συνέχισαν να αγωνίζονται στο ...σφαγείο του ΔΟΛ. Τα τρία αυτά χρόνια περισσότερες από 350 απολύσεις-απομακρύνσεις έγιναν στον ΔΟΛ αλλά τα «μαγαζιά» δεν φαίνεται να σώζονται.
Όπως γράφει πάλι ο Αντώνης Καρακούσης οι «άλλοτε πολλοί πρόθυμοι επενδυτές αλλάζουν δρόμο όταν ακούν για εφημερίδες, περιοδικά, τηλεοπτικούς σταθμούς και ραδιόφωνα», ενώ οι τράπεζες δεν δίνουν δάνεια.
Κάτι που στο ΔΟΛ γνωρίζουν πως δεν είναι απόλυτα αλήθεια. Αφού μόλις πρόσφατα ο σύμμαχος του, το συγκρότημα Μπόμπολα με ζημιές 14,3 εκατ. ευρώ, έναντι 13,9 εκατ. ζημιές του ΔΟΛ, έλαβε ξαφνικά δάνειο από την Alpha καθαρής αξίας 10 εκατ. ευρώ. Αυτό που είναι προφανώς αλήθεια είναι πως ο ΔΟΛ είναι «αποκλεισμένος από τις τράπεζες», πως «οι διαφημίσεις ελέγχονται αυστηρά από την περιβόητη DGCOM των Βρυξελλών, η οποία απορρίπτει συστηματικά και οργανωμένα κάθε σχετικό αίτημα χρηματοδότησης».
Όλους αυτούς τους παραπάνω ο ΔΟΛ, τα Μέσα τους και οι δημοσιογραφικές γραφίδες τους συνεχίζουν να λιβανίζουν και να προωθούν την πολιτική τους, «σκοτώνοντας» εργαζόμενους αλλά και τα ίδια τα Μέσα του Οργανισμού.
Ματίνα Παπαχριστούδη
Για το "Πριν"(δημοσιευμένο την Κυριακή 8 Σεπτεμβρίου)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου