Διαδήλωση έξω από τη Digea

Από την "Κατάληψη ΕΣΗΕΑ"

Σε εξέλιξη βρίσκεται η παρέμβαση της συνέλευσης εργαζόμενων, φοιτητών και ανέργων στα ΜΜΕ και αλληλέγγυων στα γραφεία της Digea στο Μαρούσι. Ισχυρές αστυνομικές δυνάμεις έχουν παραταχθεί απέναντι από τους διαδηλωτές, περιφρουρώντας τα συμφέροντα των καναλαρχών. Οι συγκεντρωμένοι παραμένουν στο σημείο και φωνάζουν συνθήματα στο φράγμα των ΜΑΤ.

 Η DIGEA ΕΚΑΝΕ ΤΟ ΑΥΓΟ Ή ΤΟ ΑΥΓΟ ΤΗΝ DIGEA;

Το κυβερνητικό διάταγμα της Τρίτης 11 Ιούνη για το κλείσιμο της ΕΡΤ και την απόλυση πάνω από δυόμισι χιλιάδων εργαζόμενων αναβίωσε, εκτός όλων των άλλων, και δύο παμπάλαιες εικόνες στους υπερσύγχρονους ψηφιακούς δέκτες της χώρας: το μαύρο στα κανάλια της κρατικής τηλεόρασης και τις χρωματιστές μπάρες της πάλαι ποτέ «διακοπής» στην προσπάθεια αναμετάδοσης του απεργιακού προγράμματος της ΕΡΤ από τον τηλεοπτικό σταθμό 902. Και αν τους ηθικούς αυτουργούς και των δύο εικόνων τους γνωρίζουμε καλά, τώρα μάθαμε (ή ξαναθυμηθήκαμε) και τους τεχνικούς αυτουργούς: τους καναλάρχες που έχουν συμπράξει στην DIGEA – Ψηφιακός Πάροχος Α.Ε.

Να λοιπόν ποια είναι η εταιρεία που κάνει κουμάντο στη «νέα εποχή της ψηφιακής τηλεόρασης», φροντίζοντας να πέφτει το μαύρο στις συχνότητες της ΕΡΤ και οι χρωματιστές μπάρες στη συχνότητα του 902 – στη δεύτερη περίπτωση, ως το ψηφιακό χέρι της κρατικής λογοκρισίας: το καρτέλ που έχουν στήσει τα ιδιωτικά τηλεοπτικά κανάλια εθνικής εμβέλειας, δηλαδή ο Όμιλος Κοντομηνά, ο Όμιλος Κουρή, ο Όμιλος Κυριακού, ο Όμιλος Λαμπράκη, ο Όμιλος Μπόμπολα, ο Όμιλος Αλαφούζου και ο Όμιλος Βαρδινογιάννη. Οι περιώνυμοι αυτοί μεγαλοεπιχειρηματίες είναι επίσης οι ίδιοι που, πριν γίνουν οι άρχοντες των ψηφιακών συχνοτήτων, λυμαίνονταν ήδη για πολλά χρόνια τις αναλογικές συχνότητες, εξασφαλίζοντας μόνιμες «προσωρινές» άδειες μετάδοσης, πληρώνοντας απλώς ένα μηδαμινό τέλος της τάξης του 0,1-0,2% επί των ακαθάριστων εσόδων τους για τη χρήση των συχνοτήτων, αποφεύγοντας, μάλιστα, ακόμα και στον καιρό των μνημονίων την υποχρέωση καταβολής ενός φόρου 20% επί των τηλεοπτικών διαφημίσεων που θεσπίστηκε το 2010 αλλά ουδέποτε εφαρμόστηκε. Στον νέο «ψηφιακό χάρτη» που κατάρτισαν όλα αυτά τα μεγαλοαφεντικά μαζί, έσπευσαν να φορτώσουν στους δήμους το μισό (και βάλε) κόστος των υποδομών και απαιτούν επιπλέον όλες οι νέες ψηφιακές συχνότητες να τους παραχωρηθούν δωρεάν, αφού αυτοί είναι, άλλωστε, οι «πυλώνες της ανάπτυξης»… Και ποια είναι η τρικομματική για να τους χαλάσει το χατίρι; Σε μερικές μέρες –που όλως τυχαίως (!) λήγει η προθεσμία ανακατανομής των συχνοτήτων και αδειοδότησης– θα γίνει το θέλημά τους, με την ΕΡΤ –ελπίζουν– έξω από την εικόνα.

Βέβαια, σχέδια είναι αυτά, και τα σχέδια είναι για να χαλάνε. Έχοντας να αντιμετωπίσουμε τη συγκυβέρνηση κράτους-αφεντικών, δεν υπάρχουν περιθώρια για εξαιρέσεις, για μεμονωμένους στόχους και ειδικά ζητούμενα. Οι χιλιάδες εργαζόμενοι που μέσα σε μια νύχτα πέταξε στον δρόμο η τρικομματική δεν μπορούν να διαχωριστούν από τους χιλιάδες εργαζόμενους που καταδικάζουν στην ανεργία, στη φτώχεια και στην εκμετάλλευση οι «ιδιώτες» καναλάρχες της DIGEA. Κρατικά και ιδιωτικά συμφέροντα ταυτίζονται, όταν πρόκειται να αναδιαρθρωθεί ένα ολόκληρο σύστημα κυριαρχίας και να ανατροφοδοτηθεί η κερδοφορία της καπιταλιστικής κρεατομηχανής. Οι δίμηνες συμβάσεις του κυοφορούμενου κυβερνητικού πλάνου για μια «μεταβατική» ΕΡΤ άλλο δεν κάνουν από το να συνεχίζουν τη μακροχρόνια στρατηγική του Μπόμπολα, του Αλαφούζου, του Ψυχάρη, του Κουρή, του Κοντομηνά και όλων των άλλων: μαζικές απολύσεις, κατάπνιξη των αγωνιστικών φωνών, κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων, πετσόκομμα των μισθών, γενίκευση της καταναγκαστικής επισφάλειας, επιστράτευση κάθε είδους κοινωνικού αυτοματισμού – και πάντα για «το καλό της επιχείρησης», για «το καλό της πατρίδας», για «το καλό της κοινωνίας».

Για το καλό της τάξης μας, δεν πρέπει να τους αφήσουμε σε χλωρό κλαρί. Ο αγώνας στην ΕΡΤ να ανάψει το φιτίλι της αντίστασης παντού, ενάντια σε κάθε αφεντικό, ιδιωτικό ή δημόσιο.