Τι έκανες στον πόλεμο Θανάση?
Tου Νάσου Μπράτσου, μέλος της ΕΣΗΕΑ, υποψήφιος με την Πρωτοβουλία για την Ανατροπή (ανένταχτοι, αριστερό ριζοσπαστικό ΜΜΕτωπο, ΟΚΔΕ Σπάρτακος, Financial Crimes).
Πολλά θα ακούσουμε και πάλι και σε διάφορους τόνους και «ποιότητες», λόγω των εκλογών της ΕΣΗΕΑ. Από μεγαλόπνοα σχέδια για «διάσωση» του κλάδου, έως «εκστρατείες» ενάντια στις πολιτικές που μας έφτασαν σε αυτό το σημείο. Από κοκκορομαχίες εντός του ΔΣ και των παρατάξεων της ΕΣΗΕΑ (πιο ήπιες από άλλες φορές, γιατί άρχισαν οι κοινοπραξίες), έως συνδικαλιστικό καρναβάλι, με τους πιο ακραιφνείς μνημονιακούς να μεταμφιέζονται σε δήθεν ακομμάτιστους, ανεξάρτητους και αθώους του αίματος. Είτε μιλάμε για «κοινοπραξίες» της τρικομματικής στα ΜΜΕ (υπόλοιπα του ΠΑΣΟΚ, μέρος της ΝΔ και ΔΗΜΑΡ), είτε πιο «καθαρόαιμα» μνημονιακά ψηφοδέλτια.
Λες και τα μνημόνια και οι εφαρμοστικοί νόμου, ψηφίστηκαν από αρειανούς, λες και οι δυσμενείς αλλαγές στην εργατική νομοθεσία, δεν έχουν ονοματεπώνυμο και υψωμένα χεράκια στη Βουλή, λες και δεν υπάρχουν υποστηρικτές τους μέσα στα ΜΜΕ, λες και οι "μεταγραφές" εντός του μνημονιακού στρατοπέδου, σβήνουν το πρόσφατο παρελθόν και το παρόν.
![]()
Επειδή όμως οι βασικοί πολιτικοί υπεύθυνοι για την κατάσταση που βιώνουν όλοι οι εργαζόμενοι (και εμείς στα ΜΜΕ) έχουν όνομα, διεύθυνση (για να στέλνει τα βαλιτσάκια η κάθε Siemens) και τηλέφωνο (για να δέχονται κατευθύνσεις από τα μνημονιακά επιτελεία), αλλά και τραπεζικούς λογαριασμούς (για να γίνονται οι συγκρίσεις με τον απλό κόσμο της εργασίας) και φυσικά και κομματική ταυτότητα, χρειάζεται να δώσουμε απαντήσεις σε μια σειρά ερωτημάτων.
Αρχικά, θυμίζουμε ότι στο μνημόνιο μπήκαμε την άνοιξη του 2010 και οι όροι είχαν διαμορφωθεί από τα «πολιτικά κατορθώματα» χρόνων.
Πώς πορευόντουσαν πριν τα μνημόνια οι σημερινοί επίδοξοι «σωτήρες» του κλάδου και οι πολιτικοί γκουρού τους στο κεντρικό πολιτικό-οικονομικό πεδίο ?
Πώς πορεύτηκαν μέσα στη μνημονιακή εποχή?
Θυμίζουμε λοιπόν
Πώς συνδυάζονται οι δήθεν αντιμνημονιακές διακηρύξεις, με την προηγηθείσα εν μέσω μνημονίου, εκλογική συνεργασία με τον καραμπινάτο υποστηρικτή της μνημονιακής συγκυβέρνησης Σαμαρά, Σόμπολο (κοινό ψηφοδέλτιο Τσαλαπάτη - Σόμπολου, στο συνέδριο της ΠΟΕΣΥ) ?
Πώς συνδυάζονται οι κριτικές στις αποφάσεις της «πλειοψηφίας της ΕΣΗΕΑ», επιλεκτικά πάντα, αφού «πλειοψηφία της ΕΣΗΕΑ υπήρξαν και οι σύνεδροι στο ΔΣ (με τις παρατάξεις δημοσιογράφοι για τη δημοσιογραφία, ΚΕΔ, Μαχόμενοι Δημοσιογράφοι και δημοσιογραφική μεταρρύθμιση), όταν στην απόφαση της 10/10/2012, κατήγγειλαν την Πρωτοβουλία για την Ανατροπή, επειδή δημοσιοποίησε τις απουσίες σε ΔΣ που λόγω έλλειψης απαρτίας δεν έλαβε απόφαση κινητοποίησης για τον ερχομό της Μέρκελ. Τουλάχιστον ο Ψαριανός, είπε ότι όσοι διαδηλώνουν ενάντια στη Μέρκελ, είναι βολεμένοι και εισέπραξε το αντίτιμο της δημόσιας δήλωσής του.
![]()
Ομοίως, γιατί δεν υλοποιήθηκε η ομόφωνη πρόταση του μικτού προς το ΔΣ της ΕΣΗΕΑ για κλιμάκωση, τον Οκτώβρη του 2012, με την πανσπερμία διαφορετικών προτάσεων που ακολουθήθηκαν και δεν πλειοψήφισε καμία. Εκεί γιατί δεν έγινε κριτική από αρκετούς από όσους μειοψήφισαν και ήταν αρνητικοί για κλιμάκωση, μήπως γιατί η κλιμάκωση δεν βόλευε τη συγκυβέρνηση ?
Άραγε τα κρούσματα λογοκρισίας, παραπληροφόρησης και τροϊκανής προπαγάνδας (σε όλες τις εκδοχές, Παπανδρεϊκές, Παπαδημικές, συγκυβερνητικές), δεν έχουν πολιτική προέλευση, δεν υλοποιούνται από συγκεκριμένα πρόσωπα μέσα στα ΜΜΕ, που έχουν πολιτική αντιστοιχία με τις αντίστοιχες παρατάξεις και στο επίπεδο της ΕΣΗΕΑ ?
Ή μήπως έχουμε «επιλεκτικές ευαισθησίες» και φωνάζουν μόνο όσοι βρίσκονται στην «απέξω», μέχρι να βρεθούν σε θέσεις ευθύνης για να κάνουν τα ίδια ?
![]()
Πού ήταν όσοι τώρα διαρρηγνύουν τα ιμάτιά τους για τις απώλειες θέσεων εργασίας και εργασιακών δικαιωμάτων, όταν πέρναγαν οι νόμοι στη Βουλή και ο κόσμος αγωνίζονταν στους δρόμους ?
Πόσοι δημοσιογράφοι - βουλευτές έχουν διαγραφεί για τα τερατουργήματα που ψήφισαν (εφαρμοστικοί νόμοι, μνημόνια, απολύσεις, μειώσεις μισθών και συντάξεων, λεηλασία ασφαλιστικών ταμείων, κλπ), σε ποιους πολιτικούς χώρους ανήκουν, σε ποιες παρατάξεις της ΕΣΗΕΑ αντιστοιχούν ?
Πού κατέληξαν οι αυταπάτες για δήθεν «εξαίρεση» του κλάδου μας από τις επιπτώσεις των μνημονίων?
Ήταν άραγε αφελείς, ή μήπως σε διατεταγμένη κομματική υπηρεσία (εμείς αυτό πιστεύουμε) όσοι τις προωθούσαν εντός του κλάδου, όντας ταυτόχρονα και πολιτικοί υποστηρικτές των μνημονίων ?
Πόσο βοηθάει τον κλάδο η επιλεκτική ευαισθησία, όπως πχ να μην κουνιέται φύλλο για τις απολύσεις στο Ριζοσπάστη και αυτό να το κάνουν σημαία, όσοι «δεν δικαιούνται δια να ομιλούν», γιατί έχουν υπηρετήσει καταστάσεις που τις απολύσεις τις είχαν και τις έχουν για ψωμοτύρι στα «αστικά ΜΜΕ» ?
![]()
Πόσοι, ποιοί και πότε, ανταποκρίθηκαν, (ή στον αντίποδα ποιοί, πόσοι και πότε έλλειπαν) σε καλέσματα αλληλεγγύης και έδωσαν το παρόν σε επιμέρους αγώνες και κινητοποιήσεις (πχSentra FM, ΔΟΛ, ΕΡΤ συμβασιούχοι, αλλά και τα υπόλοιπα εργασιακά του χώρου, «επικοινωνία», «Κανάλι 1», άνεργοι έξω από το Υπουργείο Εργασίας, «Αδέσμευτος Τύπος», ή σε κεντρικά συλλαλητήρια έξω από τη Βουλή, κλπ
Και δεν μιλάμε μόνο για τα μέλη του ΔΣτης ΕΣΗΕΑ, αλλά για το σύνολο του κλάδου, που επιλέγει κάθε φορά για το ΔΣ, αυτό που του αντιστοιχεί σε επίπεδο λογικής και δράσης ή αδράνειας. Στο χέρι μας να διαλέξουμε αν είμαστε "πελάτες" μηχανισμών, ή ενεργοί εργαζόμενοι διαμορφώνοντας με τη δράση μας το παρόν και το μέλλον μας.
Πόσο στηρίχτηκαν αποφάσεις του ΔΣ της ΕΣΗΕΑ, όταν αυτές πάρθηκαν μετά από εισηγητικές προτάσεις γενικών συνελεύσεων σε διάφορα ΜΜΕ?
Ο μόνος ρεαλισμός, είναι δράση από τα κάτω, από τη βάση, με λογικές όχι «εξαίρεσης» που και να συμβεί, θα είναι για λίγο και για λόγους τακτικής, να μας απομονώσει από τους υπόλοιπους εργαζόμενους και να μας χτυπήσει πιο σκληρά, αλλά με λογικές συνολικής ανατροπής των μνημονίων, για μια διαφορετική ποιότητα, όχι μόνο στο εργασιακό τοπίο, αλλά και στο είδος της δημοσιογραφίας που θέλουμε και που δικαιούνται οι εργαζόμενοι όλων των κλάδων. Δεν θα κριθεί μόνο ή κυρίως από το όποιο εκλογικό αποτέλεσμα στην ΕΣΗΕΑ, αλλά από τις αλλαγές στις συνειδήσεις και την ενεργή συμμετοχή όσο γίνεται περισσοτέρων συναδέλφων στη δράση.
Tου Νάσου Μπράτσου, μέλος της ΕΣΗΕΑ, υποψήφιος με την Πρωτοβουλία για την Ανατροπή (ανένταχτοι, αριστερό ριζοσπαστικό ΜΜΕτωπο, ΟΚΔΕ Σπάρτακος, Financial Crimes).
Πολλά θα ακούσουμε και πάλι και σε διάφορους τόνους και «ποιότητες», λόγω των εκλογών της ΕΣΗΕΑ. Από μεγαλόπνοα σχέδια για «διάσωση» του κλάδου, έως «εκστρατείες» ενάντια στις πολιτικές που μας έφτασαν σε αυτό το σημείο. Από κοκκορομαχίες εντός του ΔΣ και των παρατάξεων της ΕΣΗΕΑ (πιο ήπιες από άλλες φορές, γιατί άρχισαν οι κοινοπραξίες), έως συνδικαλιστικό καρναβάλι, με τους πιο ακραιφνείς μνημονιακούς να μεταμφιέζονται σε δήθεν ακομμάτιστους, ανεξάρτητους και αθώους του αίματος. Είτε μιλάμε για «κοινοπραξίες» της τρικομματικής στα ΜΜΕ (υπόλοιπα του ΠΑΣΟΚ, μέρος της ΝΔ και ΔΗΜΑΡ), είτε πιο «καθαρόαιμα» μνημονιακά ψηφοδέλτια.
Λες και τα μνημόνια και οι εφαρμοστικοί νόμου, ψηφίστηκαν από αρειανούς, λες και οι δυσμενείς αλλαγές στην εργατική νομοθεσία, δεν έχουν ονοματεπώνυμο και υψωμένα χεράκια στη Βουλή, λες και δεν υπάρχουν υποστηρικτές τους μέσα στα ΜΜΕ, λες και οι "μεταγραφές" εντός του μνημονιακού στρατοπέδου, σβήνουν το πρόσφατο παρελθόν και το παρόν.
Επειδή όμως οι βασικοί πολιτικοί υπεύθυνοι για την κατάσταση που βιώνουν όλοι οι εργαζόμενοι (και εμείς στα ΜΜΕ) έχουν όνομα, διεύθυνση (για να στέλνει τα βαλιτσάκια η κάθε Siemens) και τηλέφωνο (για να δέχονται κατευθύνσεις από τα μνημονιακά επιτελεία), αλλά και τραπεζικούς λογαριασμούς (για να γίνονται οι συγκρίσεις με τον απλό κόσμο της εργασίας) και φυσικά και κομματική ταυτότητα, χρειάζεται να δώσουμε απαντήσεις σε μια σειρά ερωτημάτων.Αρχικά, θυμίζουμε ότι στο μνημόνιο μπήκαμε την άνοιξη του 2010 και οι όροι είχαν διαμορφωθεί από τα «πολιτικά κατορθώματα» χρόνων.
Πώς πορευόντουσαν πριν τα μνημόνια οι σημερινοί επίδοξοι «σωτήρες» του κλάδου και οι πολιτικοί γκουρού τους στο κεντρικό πολιτικό-οικονομικό πεδίο ?
Πώς πορεύτηκαν μέσα στη μνημονιακή εποχή?
Θυμίζουμε λοιπόν
Πώς συνδυάζονται οι δήθεν αντιμνημονιακές διακηρύξεις, με την προηγηθείσα εν μέσω μνημονίου, εκλογική συνεργασία με τον καραμπινάτο υποστηρικτή της μνημονιακής συγκυβέρνησης Σαμαρά, Σόμπολο (κοινό ψηφοδέλτιο Τσαλαπάτη - Σόμπολου, στο συνέδριο της ΠΟΕΣΥ) ?
Πώς συνδυάζονται οι κριτικές στις αποφάσεις της «πλειοψηφίας της ΕΣΗΕΑ», επιλεκτικά πάντα, αφού «πλειοψηφία της ΕΣΗΕΑ υπήρξαν και οι σύνεδροι στο ΔΣ (με τις παρατάξεις δημοσιογράφοι για τη δημοσιογραφία, ΚΕΔ, Μαχόμενοι Δημοσιογράφοι και δημοσιογραφική μεταρρύθμιση), όταν στην απόφαση της 10/10/2012, κατήγγειλαν την Πρωτοβουλία για την Ανατροπή, επειδή δημοσιοποίησε τις απουσίες σε ΔΣ που λόγω έλλειψης απαρτίας δεν έλαβε απόφαση κινητοποίησης για τον ερχομό της Μέρκελ. Τουλάχιστον ο Ψαριανός, είπε ότι όσοι διαδηλώνουν ενάντια στη Μέρκελ, είναι βολεμένοι και εισέπραξε το αντίτιμο της δημόσιας δήλωσής του.
Ομοίως, γιατί δεν υλοποιήθηκε η ομόφωνη πρόταση του μικτού προς το ΔΣ της ΕΣΗΕΑ για κλιμάκωση, τον Οκτώβρη του 2012, με την πανσπερμία διαφορετικών προτάσεων που ακολουθήθηκαν και δεν πλειοψήφισε καμία. Εκεί γιατί δεν έγινε κριτική από αρκετούς από όσους μειοψήφισαν και ήταν αρνητικοί για κλιμάκωση, μήπως γιατί η κλιμάκωση δεν βόλευε τη συγκυβέρνηση ?Άραγε τα κρούσματα λογοκρισίας, παραπληροφόρησης και τροϊκανής προπαγάνδας (σε όλες τις εκδοχές, Παπανδρεϊκές, Παπαδημικές, συγκυβερνητικές), δεν έχουν πολιτική προέλευση, δεν υλοποιούνται από συγκεκριμένα πρόσωπα μέσα στα ΜΜΕ, που έχουν πολιτική αντιστοιχία με τις αντίστοιχες παρατάξεις και στο επίπεδο της ΕΣΗΕΑ ?
Ή μήπως έχουμε «επιλεκτικές ευαισθησίες» και φωνάζουν μόνο όσοι βρίσκονται στην «απέξω», μέχρι να βρεθούν σε θέσεις ευθύνης για να κάνουν τα ίδια ?
Πού ήταν όσοι τώρα διαρρηγνύουν τα ιμάτιά τους για τις απώλειες θέσεων εργασίας και εργασιακών δικαιωμάτων, όταν πέρναγαν οι νόμοι στη Βουλή και ο κόσμος αγωνίζονταν στους δρόμους ?
Πόσοι δημοσιογράφοι - βουλευτές έχουν διαγραφεί για τα τερατουργήματα που ψήφισαν (εφαρμοστικοί νόμοι, μνημόνια, απολύσεις, μειώσεις μισθών και συντάξεων, λεηλασία ασφαλιστικών ταμείων, κλπ), σε ποιους πολιτικούς χώρους ανήκουν, σε ποιες παρατάξεις της ΕΣΗΕΑ αντιστοιχούν ?
Πού κατέληξαν οι αυταπάτες για δήθεν «εξαίρεση» του κλάδου μας από τις επιπτώσεις των μνημονίων?
Ήταν άραγε αφελείς, ή μήπως σε διατεταγμένη κομματική υπηρεσία (εμείς αυτό πιστεύουμε) όσοι τις προωθούσαν εντός του κλάδου, όντας ταυτόχρονα και πολιτικοί υποστηρικτές των μνημονίων ?
Πόσο βοηθάει τον κλάδο η επιλεκτική ευαισθησία, όπως πχ να μην κουνιέται φύλλο για τις απολύσεις στο Ριζοσπάστη και αυτό να το κάνουν σημαία, όσοι «δεν δικαιούνται δια να ομιλούν», γιατί έχουν υπηρετήσει καταστάσεις που τις απολύσεις τις είχαν και τις έχουν για ψωμοτύρι στα «αστικά ΜΜΕ» ?
Πόσοι, ποιοί και πότε, ανταποκρίθηκαν, (ή στον αντίποδα ποιοί, πόσοι και πότε έλλειπαν) σε καλέσματα αλληλεγγύης και έδωσαν το παρόν σε επιμέρους αγώνες και κινητοποιήσεις (πχSentra FM, ΔΟΛ, ΕΡΤ συμβασιούχοι, αλλά και τα υπόλοιπα εργασιακά του χώρου, «επικοινωνία», «Κανάλι 1», άνεργοι έξω από το Υπουργείο Εργασίας, «Αδέσμευτος Τύπος», ή σε κεντρικά συλλαλητήρια έξω από τη Βουλή, κλπ
Και δεν μιλάμε μόνο για τα μέλη του ΔΣτης ΕΣΗΕΑ, αλλά για το σύνολο του κλάδου, που επιλέγει κάθε φορά για το ΔΣ, αυτό που του αντιστοιχεί σε επίπεδο λογικής και δράσης ή αδράνειας. Στο χέρι μας να διαλέξουμε αν είμαστε "πελάτες" μηχανισμών, ή ενεργοί εργαζόμενοι διαμορφώνοντας με τη δράση μας το παρόν και το μέλλον μας.
Πόσο στηρίχτηκαν αποφάσεις του ΔΣ της ΕΣΗΕΑ, όταν αυτές πάρθηκαν μετά από εισηγητικές προτάσεις γενικών συνελεύσεων σε διάφορα ΜΜΕ?
Ο μόνος ρεαλισμός, είναι δράση από τα κάτω, από τη βάση, με λογικές όχι «εξαίρεσης» που και να συμβεί, θα είναι για λίγο και για λόγους τακτικής, να μας απομονώσει από τους υπόλοιπους εργαζόμενους και να μας χτυπήσει πιο σκληρά, αλλά με λογικές συνολικής ανατροπής των μνημονίων, για μια διαφορετική ποιότητα, όχι μόνο στο εργασιακό τοπίο, αλλά και στο είδος της δημοσιογραφίας που θέλουμε και που δικαιούνται οι εργαζόμενοι όλων των κλάδων. Δεν θα κριθεί μόνο ή κυρίως από το όποιο εκλογικό αποτέλεσμα στην ΕΣΗΕΑ, αλλά από τις αλλαγές στις συνειδήσεις και την ενεργή συμμετοχή όσο γίνεται περισσοτέρων συναδέλφων στη δράση.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου