Έσβησε σήμερα τα ξημερώματα το αναλογικό σήμα της τηλεόρασης στο Χορτιάτη Θεσσαλονίκης. Το switch off Digea, ΕΡΤ, Nova φέρνει την ψηφιακή τηλεόραση σε έξι νομούς της Μακεδονίας. Η ψηφιακή μετάβαση συνεχίζεται χωρίς όρους, κανόνες με τους ίδιους προ κατάρρευσης, όρους της διαπλοκής.
Αναδημοσιεύουμε το editorial του περιοδικού DigitalTV Info του περασμένου μήνα. Το μόνο που έχει αλλάξει σε σχέση με όσα σημειώνονται είναι ότι η τρόϊκα και η Κομισιόν αποδέχθηκαν την απαίτηση τηλεπικοινωνιακών και τηλεοπτικών συμφερόντων να μην ενταχθεί στο Μεσοπρόθεσμο το "μνημόνιο 3" για την ψηφιακή τηλεόραση.
Ο χάρτης, μια τρόϊκα και ο πόλεμος των συχνοτήτων
Όταν διαβάζετε αυτές τις γραμμές τα επιτελεία της Digea και της ΕΡΤ θα ετοιμάζονται για την κοινή τους άνοδο στη Θεσσαλονίκη. Η νέα πολιτική για την ψηφιακή μετάβαση στην τηλεόραση προϋποθέτει αλλά και επιβάλλει τη στενή συνεργασία υπουργείου και Πάροχων δικτύου. Και ενώ το μεγάλο και σημαντικό switch off στο Χορτιάτη θα αντιμετωπιστεί με τον έναν ή τον άλλο τρόπο, στη διαδικασία μετάβασης εμφανίστηκε το μείζον και καθοριστικό. Η απαίτηση εφαρμογής του νέου ψηφιακού χάρτη συχνοτήτων. Χάρτης ο οποίος όπως το περιοδικό αποκάλυψε τον περασμένο μήνα, τροποποιήθηκε μέσα σε λίγες μέρες για να ικανοποιήσει τις θέσει των παρόχων δικτύου. Ο νέος χάρτης, όπως θα διαβάσετε στη συνέντευξη του καθηγητή και τεχνικού υπεύθυνου για τη σύνταξη του, Αθανάσιου Κανάτα, παρουσιάζει σημαντικά και δομικά προβλήματα. Τέτοια που θέτουν σε κίνδυνο την επιτυχή ψηφιακή μετάβαση στη χώρα μας.
Και ενώ πάροχοι και τηλεοπτικοί σταθμοί ζητάνε με έμφαση να ξεκαθαριστεί επιτέλους το χαοτικό τηλεοπτικό τοπίο, να μπουν κανόνες στο τηλεοπτικό παιχνίδι, να δοθούν άδειες λειτουργίας και να προσδιοριστεί η ψηφιακή αγορά, έρχεται η τρόϊκα με τις δικές της απαιτήσεις. Στο μνημόνιο 3 που πλέον είναι νόμος του κράτους ορίζεται ο περίφημος «οδικός χάρτης» στη απελευθέρωση του φάσματος. Με στόχο, το λένε καθαρά οι άνθρωποι, να δημοπρατηθεί το ψηφιακό μέρισμα και να αποδοθεί στις εταιρείες τηλεπικοινωνιών για την ανάπτυξη νέων ευρυζωνικών υπηρεσιών. Η σημείωση δε με αστερίσκο στο τέλος του μνημονίου 3 είναι μια πραγματική αποκάλυψη. Με απλά λόγια λέει πως οι ημερομηνίες που καθορίζει ο οδικός χάρτης μπορούν να τροποποιηθούν μόνο από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή κατόπιν αιτήσεως των φορέων της χώρας! Δηλαδή η Ελλάδα είναι υποχρεωμένη να τηρήσει τους χρόνους ψηφιακής μετάβασης.
Πως όμως θα συμβεί αυτό όταν οι μεν πάροχοι και τηλεοπτικοί σταθμοί ζητάνε να οριστεί προηγουμένως το συγκεκριμένο φάσμα ανά πάροχο και μετά να αρχίσουν τα switch off; Και πως θα δοθεί το φάσμα αν προηγουμένως δεν υπάρξουν οι κανόνες της αδειοδότησης; Και πως θα υπάρξουν κανόνες αδειοδότησης αν προηγουμένως δεν εκδοθεί νέος νόμος; Και πως θα υλοποιηθεί ο νέος νόμος(αν υποθέσουμε πως θα είναι έτοιμος όπως προστάζει η τρόϊκα τον Φεβρουάριο του 2013) χωρίς Ραδιοτηλεοπτικό Συμβούλιο;
Ερωτήματα που ο καθείς μπορεί να απαντήσει όπως θέλει. Το βέβαιο είναι πως η πολιτική ηγεσία της γενικής γραμματείας τηλεπικοινωνιών εμφανίζεται συνεχώς κλειδωμένη σε συσκέψεις και επαφές, χωρίς να είναι σε θέση να δώσει συγκεκριμένες απαντήσεις σε όλα τα παραπάνω.
Και ερχόμαστε στο τρίτο και εξίσου μείζον της ψηφιακής μετάβασης. Ο προϋπολογισμός για το 2013 που ψηφίστηκε πριν λίγες μέρες στη Βουλή δεν εμφανίζει κάποιο συγκεκριμένο κονδύλι από τη δημοπράτηση, αξιοποίηση ή διάθεση του ραδιοτηλεοπτικού φάσματος. Ακόμη κι αυτά τα 300 εκατ. ευρώ που αναφερόταν ως δέσμευση της χώρας μας για το ψηφιακό μέρισμα από τις εταιρείες τηλεπικοινωνιών σβήστηκαν από τα δημόσια έσοδα για το 2013. Οπότε τι ακριβώς συμβαίνει; Υπολογίζει η κυβέρνηση ότι θα τηρήσει όλες τις δεσμεύσεις της έναντι της Ευρωπαϊκής Ένωσης που ανέλαβε τα ηνία σε αυτόν τον τομέα αλλά δεν θα βγάλει ούτε ευρώ το ελληνικό δημόσιο από το ραδιοτηλεοπτικό φάσμα; Ή τελικά με τον απολύτως ελληνικό και διαπλεκόμενο τρόπο, εκτιμάται ότι στην τηλεόραση, την ψηφιακή τηλεόραση, δεν χρειάζεται κανένας απολύτως κανόνας, καμία δημοπράτηση συχνοτήτων; Απλά τα τηλεοπτικά κανάλια κάποια στιγμή θα μετατρέψουν το σήμα τους σε ψηφιακό και με συνεχόμενες υπουργικές αποφάσεις θα μετακινούν τις συχνότητες τους... Σε μια τέτοια, εντελώς πιθανή όπως όλα δείχνουν, επιλογή ο πολίτης, ο καταναλωτής καλείται να πληρώσει διπλά και τριπλά την ψηφιακή επίγεια τηλεόραση. Κι αυτό είναι απαράδεκτο.
Ο χάρτης, μια τρόϊκα και ο πόλεμος των συχνοτήτων
Όταν διαβάζετε αυτές τις γραμμές τα επιτελεία της Digea και της ΕΡΤ θα ετοιμάζονται για την κοινή τους άνοδο στη Θεσσαλονίκη. Η νέα πολιτική για την ψηφιακή μετάβαση στην τηλεόραση προϋποθέτει αλλά και επιβάλλει τη στενή συνεργασία υπουργείου και Πάροχων δικτύου. Και ενώ το μεγάλο και σημαντικό switch off στο Χορτιάτη θα αντιμετωπιστεί με τον έναν ή τον άλλο τρόπο, στη διαδικασία μετάβασης εμφανίστηκε το μείζον και καθοριστικό. Η απαίτηση εφαρμογής του νέου ψηφιακού χάρτη συχνοτήτων. Χάρτης ο οποίος όπως το περιοδικό αποκάλυψε τον περασμένο μήνα, τροποποιήθηκε μέσα σε λίγες μέρες για να ικανοποιήσει τις θέσει των παρόχων δικτύου. Ο νέος χάρτης, όπως θα διαβάσετε στη συνέντευξη του καθηγητή και τεχνικού υπεύθυνου για τη σύνταξη του, Αθανάσιου Κανάτα, παρουσιάζει σημαντικά και δομικά προβλήματα. Τέτοια που θέτουν σε κίνδυνο την επιτυχή ψηφιακή μετάβαση στη χώρα μας.
Και ενώ πάροχοι και τηλεοπτικοί σταθμοί ζητάνε με έμφαση να ξεκαθαριστεί επιτέλους το χαοτικό τηλεοπτικό τοπίο, να μπουν κανόνες στο τηλεοπτικό παιχνίδι, να δοθούν άδειες λειτουργίας και να προσδιοριστεί η ψηφιακή αγορά, έρχεται η τρόϊκα με τις δικές της απαιτήσεις. Στο μνημόνιο 3 που πλέον είναι νόμος του κράτους ορίζεται ο περίφημος «οδικός χάρτης» στη απελευθέρωση του φάσματος. Με στόχο, το λένε καθαρά οι άνθρωποι, να δημοπρατηθεί το ψηφιακό μέρισμα και να αποδοθεί στις εταιρείες τηλεπικοινωνιών για την ανάπτυξη νέων ευρυζωνικών υπηρεσιών. Η σημείωση δε με αστερίσκο στο τέλος του μνημονίου 3 είναι μια πραγματική αποκάλυψη. Με απλά λόγια λέει πως οι ημερομηνίες που καθορίζει ο οδικός χάρτης μπορούν να τροποποιηθούν μόνο από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή κατόπιν αιτήσεως των φορέων της χώρας! Δηλαδή η Ελλάδα είναι υποχρεωμένη να τηρήσει τους χρόνους ψηφιακής μετάβασης.
Πως όμως θα συμβεί αυτό όταν οι μεν πάροχοι και τηλεοπτικοί σταθμοί ζητάνε να οριστεί προηγουμένως το συγκεκριμένο φάσμα ανά πάροχο και μετά να αρχίσουν τα switch off; Και πως θα δοθεί το φάσμα αν προηγουμένως δεν υπάρξουν οι κανόνες της αδειοδότησης; Και πως θα υπάρξουν κανόνες αδειοδότησης αν προηγουμένως δεν εκδοθεί νέος νόμος; Και πως θα υλοποιηθεί ο νέος νόμος(αν υποθέσουμε πως θα είναι έτοιμος όπως προστάζει η τρόϊκα τον Φεβρουάριο του 2013) χωρίς Ραδιοτηλεοπτικό Συμβούλιο;
Ερωτήματα που ο καθείς μπορεί να απαντήσει όπως θέλει. Το βέβαιο είναι πως η πολιτική ηγεσία της γενικής γραμματείας τηλεπικοινωνιών εμφανίζεται συνεχώς κλειδωμένη σε συσκέψεις και επαφές, χωρίς να είναι σε θέση να δώσει συγκεκριμένες απαντήσεις σε όλα τα παραπάνω.
Και ερχόμαστε στο τρίτο και εξίσου μείζον της ψηφιακής μετάβασης. Ο προϋπολογισμός για το 2013 που ψηφίστηκε πριν λίγες μέρες στη Βουλή δεν εμφανίζει κάποιο συγκεκριμένο κονδύλι από τη δημοπράτηση, αξιοποίηση ή διάθεση του ραδιοτηλεοπτικού φάσματος. Ακόμη κι αυτά τα 300 εκατ. ευρώ που αναφερόταν ως δέσμευση της χώρας μας για το ψηφιακό μέρισμα από τις εταιρείες τηλεπικοινωνιών σβήστηκαν από τα δημόσια έσοδα για το 2013. Οπότε τι ακριβώς συμβαίνει; Υπολογίζει η κυβέρνηση ότι θα τηρήσει όλες τις δεσμεύσεις της έναντι της Ευρωπαϊκής Ένωσης που ανέλαβε τα ηνία σε αυτόν τον τομέα αλλά δεν θα βγάλει ούτε ευρώ το ελληνικό δημόσιο από το ραδιοτηλεοπτικό φάσμα; Ή τελικά με τον απολύτως ελληνικό και διαπλεκόμενο τρόπο, εκτιμάται ότι στην τηλεόραση, την ψηφιακή τηλεόραση, δεν χρειάζεται κανένας απολύτως κανόνας, καμία δημοπράτηση συχνοτήτων; Απλά τα τηλεοπτικά κανάλια κάποια στιγμή θα μετατρέψουν το σήμα τους σε ψηφιακό και με συνεχόμενες υπουργικές αποφάσεις θα μετακινούν τις συχνότητες τους... Σε μια τέτοια, εντελώς πιθανή όπως όλα δείχνουν, επιλογή ο πολίτης, ο καταναλωτής καλείται να πληρώσει διπλά και τριπλά την ψηφιακή επίγεια τηλεόραση. Κι αυτό είναι απαράδεκτο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου