Του Στέλιου Κούλογλου
στο tvxs.gr
Όπως συμβαίνει και με τα θέματα της λογοκρισίας ή της ελευθερίας της έκφρασης, οι δημοσιογράφοι και η ΕΣΗΕΑ δεν αντέδρασαν όπως θα όφειλαν μετά την εκπομπή του φον Τράγκα, ζητώντας δηλαδή από τον Σκάι να αποδοκιμάσει τον «δημοσιογράφο» και να σταματήσει την εκπομπή του. Και όμως! Η ξεδιάντροπη προβολή των νεοναζί απειλεί την εικόνα, το κύρος και επομένως και τα οικονομικά των δημοσιογράφων περισσότερο από τις περικοπές μισθών ή άλλα συνδικαλιστικά θέματα, για τα οποία η ΕΣΗΕΑ προκηρύσσει κάθε τόσο αναποτελεσματικές επαναστατικές γυμναστικές.
«Αλήτες, ρουφιάνοι, δημοσιογράφοι» ήταν το σύνθημα που –ίσως μοναδική περίπτωση στον κόσμο– εξέφραζε ή έγινε ανεκτό από ένα κομμάτι της ελληνικής κοινής γνώμης τα προηγούμενα χρόνια. Τα κοσμητικά επίθετα σίγουρα αδικούν τον κλάδο: μπορεί αρκετοί να είναι ξερόλες, μερικοί αγράμματοι και άλλοι τόσοι διεφθαρμένοι. Μπορεί, ακόμα, τα ελληνικά ΜΜΕ να έχασαν το 2009 την είδηση του αιώνα, δηλαδή την επικείμενη χρεοκοπία της χώρας, καθώς δεν υπάρχει παράδοση ερευνητικής, ανεξάρτητης δημοσιογραφίας.
Όμως υπάρχουν πολλοί αξιόλογοι και τίμιοι άνθρωποι στο επάγγελμα. Απλώς, σε μια χώρα που ξαφνικά, το 1989, μεταβλήθηκε σε ξέφραγο ραδιοτηλεοπτικό αμπέλι, τον τόνο δίνουν από τότε τα πρωινο-μεσημεριανάδικα και οι διαπλεκόμενοι των παραθύρων. Στις μέρες μας, το «αλήτες» κινδυνεύει να αντικατασταθεί από κάτι ακόμη χειρότερο –και πληρέστερο– γιατί ο φασισμός περιλαμβάνει υποχρεωτικά και την αλητεία: «φασίστες, ρουφιάνοι, δημοσιογράφοι». Το νεοναζί «τοκ-σόου» του Τράγκα, που σε μια αποθέωση πολυφωνίας είχε για καλεσμένους μόνο στελέχη της Χρυσής Αυγής, ήρθε να προειδοποιήσει για τον επερχόμενο κίνδυνο.
Τις προάλλες, στην πολύ επίκαιρη συζήτηση για το πώς οι δημοσιογράφοι πρέπει να αντιμετωπίζουν τη Χρυσή Αυγή που διοργάνωσε το μορφωτικό τμήμα της ΕΣΗΕΑ, κατέθεσα 5+3 συγκεκριμένες προτάσεις γι’ αυτά που πρέπει και δεν πρέπει να γίνουν:
1. Να μη σιγοντάρουμε τους νεοναζί με ψεύτικα ρεπορτάζ. Ο αστικός μύθος, παραδείγματος χάριν, σύμφωνα με τον οποίο η Χρυσή Αυγή προστατεύει τους ηλικιωμένους για να πάνε στα ΑΤΜ και να πάρουν τις συντάξεις, τροφοδοτήθηκε από ένα στημένο ρεπορτάζ στο «Πρώτο Θέμα», έναν μήνα πριν από τις εκλογές της 6ης Μαΐου του 2012. Το πρωτοσέλιδο δημοσίευμα, που καλλιέργησε το έδαφος για την εκλογική άνοδο της Χρυσής Αυγής και συνοδευόταν από εκτενές «φωτορεπορτάζ» για του λόγου το αληθές, ήταν στημένο: η γιαγιά που προστάτευαν οι νεοναζί ήταν η μητέρα ενός υποψήφιου βουλευτή της Αυγής. (Και τι υποψήφιου: ήταν αυτός που πρότεινε σε τηλεοπτικό ρεπορτάζ του Channel 4 να γίνουν οι μετανάστες σαπούνι).
Αλλά, όπως έχει γίνει και με στημένα ρεπορτάζ για άλλα θέματα, το χονδροειδές παράπτωμα ούτε καν ενόχλησε το απίθανο Πειθαρχικό Συμβούλιο της ΕΣΗΕΑ, που τελευταία κάλεσε σε απολογία τον Μανδραβέλη επειδή εξέφρασε μια γνώμη που δεν άρεσε στα μέλη της. (Σε μια παλιότερη περίπτωση με είχαν περάσει από Πειθαρχικό επειδή είχα αποκαλύψει στημένα ρεπορτάζ!)
2. Να ασχολούμαστε με ειδήσεις και έρευνες γι’ αυτό που πραγματικά συμβαίνει. Σχεδόν κάθε βράδυ γίνεται του Αγίου Βαρθολομαίου στην Αθήνα, με επιθέσεις και ξυλοδαρμούς μεταναστών, αλλά ελάχιστα γίνονται γνωστά.
3. Να θυμίζουμε την ιστορία της χώρας, αντί να προσπαθούμε να τη σβήσουμε, διαστρεβλώνοντας την πραγματικότητα. Mία μέρα μετά τις εκλογές του περασμένου Μαΐου, πολλά ΜΜΕ μετέδωσαν ότι η Χρυσή Αυγή έλαβε 1.000 ψήφους στα Καλάβρυτα και στο Δίστομο. Τις αμέσως επόμενες μέρες, στην ερώτηση αν είναι νεοναζί και σχετίζονται με τον Χίτλερ, οι εκπρόσωποι της Χ.Α. απαντούσαν: «Οι δημότες στα Καλάβρυτα και στο Δίστομο απάντησαν ήδη, με την ψήφο τους». Οι κάτοικοι ήταν έξαλλοι για το άθλιο ψέμα –οι «εκατοντάδες ψήφοι» αφορούσαν τους ευρύτερους καλλικρατικούς δήμους–, αλλά τα υπόλογα ΜΜΕ δεν το ανασκεύασαν.
4. Να μην υιοθετούμε την ατζέντα της Χρυσής Αυγής και να ασκούμε κριτική σε όσους το κάνουν ή συμμαχούν μαζί της. Δεν είναι μόνο τα στρατόπεδα συγκέντρωσης μεταναστών ή οι εκστρατείες νόμου και τάξης του Δένδια: σε μια σειρά από πρόσφατες ψηφοφορίες στη Βουλή, η ΝΔ ψήφισε μαζί με τη Χρυσή Αυγή. Αλλά το θέμα αποσιωπήθηκε, για να μην κλονιστεί η τρικομματική κυβέρνηση.
5. Να αποφασίσουμε ότι η Χρυσή Αυγή είναι αυτό που είναι. Μια εγκληματική οργάνωση, με την οποία δεν υπάρχει ούτε δυνατότητα ούτε περιθώριο διαλόγου. Άρα, ούτε σε τηλεοπτικά πάνελ πρέπει να καλείται ούτε να παρουσιάζονται συστηματικά οι θέσεις ενός κόμματος που διακηρύσσει ότι θέλει την κατάλυση της κοινοβουλευτικής δημοκρατίας.
Οι 3 προτάσεις που υπέβαλα ήταν: Α. Διακομματική πρόταση νόμου από τέως δημοσιογράφους και νυν βουλευτές, με τον οποίο να τιμωρείται ποινικά η άρνηση του Ολοκαυτώματος.
Β. Σαφείς οδηγίες από την ΕΣΗΕΑ για όλα τα παραπάνω, που να ενσωματωθούν σε έναν κώδικα δεοντολογίας.
Γ. Πρωτοβουλίες της ΕΣΗΕΑ στα σχολεία για την παρουσίαση της πραγματικής ιστορίας της χώρας και των θηριωδιών των Ναζί, προσφέροντας για τον σκοπό αυτό και το πρόσφατο ντοκιμαντέρ μου «Νεοναζί: Το ολοκαύτωμα της μνήμης».
Ακόμα περιμένω απαντήσεις. Ο Φον Τράγκας μπορεί να κάνει τη δουλειά του, άλλωστε η Χρυσή Αυγή περιμένει την κρατική επιχορήγηση (και γι’ αυτό κάθεται, προς το παρόν, ήσυχα). Οι υπόλοιποι τι περιμένουν για να αντιδράσουν;
Όπως συμβαίνει και με τα θέματα της λογοκρισίας ή της ελευθερίας της έκφρασης, οι δημοσιογράφοι και η ΕΣΗΕΑ δεν αντέδρασαν όπως θα όφειλαν μετά την εκπομπή του φον Τράγκα, ζητώντας δηλαδή από τον Σκάι να αποδοκιμάσει τον «δημοσιογράφο» και να σταματήσει την εκπομπή του. Και όμως! Η ξεδιάντροπη προβολή των νεοναζί απειλεί την εικόνα, το κύρος και επομένως και τα οικονομικά των δημοσιογράφων περισσότερο από τις περικοπές μισθών ή άλλα συνδικαλιστικά θέματα, για τα οποία η ΕΣΗΕΑ προκηρύσσει κάθε τόσο αναποτελεσματικές επαναστατικές γυμναστικές.
«Αλήτες, ρουφιάνοι, δημοσιογράφοι» ήταν το σύνθημα που –ίσως μοναδική περίπτωση στον κόσμο– εξέφραζε ή έγινε ανεκτό από ένα κομμάτι της ελληνικής κοινής γνώμης τα προηγούμενα χρόνια. Τα κοσμητικά επίθετα σίγουρα αδικούν τον κλάδο: μπορεί αρκετοί να είναι ξερόλες, μερικοί αγράμματοι και άλλοι τόσοι διεφθαρμένοι. Μπορεί, ακόμα, τα ελληνικά ΜΜΕ να έχασαν το 2009 την είδηση του αιώνα, δηλαδή την επικείμενη χρεοκοπία της χώρας, καθώς δεν υπάρχει παράδοση ερευνητικής, ανεξάρτητης δημοσιογραφίας.
Όμως υπάρχουν πολλοί αξιόλογοι και τίμιοι άνθρωποι στο επάγγελμα. Απλώς, σε μια χώρα που ξαφνικά, το 1989, μεταβλήθηκε σε ξέφραγο ραδιοτηλεοπτικό αμπέλι, τον τόνο δίνουν από τότε τα πρωινο-μεσημεριανάδικα και οι διαπλεκόμενοι των παραθύρων. Στις μέρες μας, το «αλήτες» κινδυνεύει να αντικατασταθεί από κάτι ακόμη χειρότερο –και πληρέστερο– γιατί ο φασισμός περιλαμβάνει υποχρεωτικά και την αλητεία: «φασίστες, ρουφιάνοι, δημοσιογράφοι». Το νεοναζί «τοκ-σόου» του Τράγκα, που σε μια αποθέωση πολυφωνίας είχε για καλεσμένους μόνο στελέχη της Χρυσής Αυγής, ήρθε να προειδοποιήσει για τον επερχόμενο κίνδυνο.
Τις προάλλες, στην πολύ επίκαιρη συζήτηση για το πώς οι δημοσιογράφοι πρέπει να αντιμετωπίζουν τη Χρυσή Αυγή που διοργάνωσε το μορφωτικό τμήμα της ΕΣΗΕΑ, κατέθεσα 5+3 συγκεκριμένες προτάσεις γι’ αυτά που πρέπει και δεν πρέπει να γίνουν:
1. Να μη σιγοντάρουμε τους νεοναζί με ψεύτικα ρεπορτάζ. Ο αστικός μύθος, παραδείγματος χάριν, σύμφωνα με τον οποίο η Χρυσή Αυγή προστατεύει τους ηλικιωμένους για να πάνε στα ΑΤΜ και να πάρουν τις συντάξεις, τροφοδοτήθηκε από ένα στημένο ρεπορτάζ στο «Πρώτο Θέμα», έναν μήνα πριν από τις εκλογές της 6ης Μαΐου του 2012. Το πρωτοσέλιδο δημοσίευμα, που καλλιέργησε το έδαφος για την εκλογική άνοδο της Χρυσής Αυγής και συνοδευόταν από εκτενές «φωτορεπορτάζ» για του λόγου το αληθές, ήταν στημένο: η γιαγιά που προστάτευαν οι νεοναζί ήταν η μητέρα ενός υποψήφιου βουλευτή της Αυγής. (Και τι υποψήφιου: ήταν αυτός που πρότεινε σε τηλεοπτικό ρεπορτάζ του Channel 4 να γίνουν οι μετανάστες σαπούνι).
Αλλά, όπως έχει γίνει και με στημένα ρεπορτάζ για άλλα θέματα, το χονδροειδές παράπτωμα ούτε καν ενόχλησε το απίθανο Πειθαρχικό Συμβούλιο της ΕΣΗΕΑ, που τελευταία κάλεσε σε απολογία τον Μανδραβέλη επειδή εξέφρασε μια γνώμη που δεν άρεσε στα μέλη της. (Σε μια παλιότερη περίπτωση με είχαν περάσει από Πειθαρχικό επειδή είχα αποκαλύψει στημένα ρεπορτάζ!)
2. Να ασχολούμαστε με ειδήσεις και έρευνες γι’ αυτό που πραγματικά συμβαίνει. Σχεδόν κάθε βράδυ γίνεται του Αγίου Βαρθολομαίου στην Αθήνα, με επιθέσεις και ξυλοδαρμούς μεταναστών, αλλά ελάχιστα γίνονται γνωστά.
3. Να θυμίζουμε την ιστορία της χώρας, αντί να προσπαθούμε να τη σβήσουμε, διαστρεβλώνοντας την πραγματικότητα. Mία μέρα μετά τις εκλογές του περασμένου Μαΐου, πολλά ΜΜΕ μετέδωσαν ότι η Χρυσή Αυγή έλαβε 1.000 ψήφους στα Καλάβρυτα και στο Δίστομο. Τις αμέσως επόμενες μέρες, στην ερώτηση αν είναι νεοναζί και σχετίζονται με τον Χίτλερ, οι εκπρόσωποι της Χ.Α. απαντούσαν: «Οι δημότες στα Καλάβρυτα και στο Δίστομο απάντησαν ήδη, με την ψήφο τους». Οι κάτοικοι ήταν έξαλλοι για το άθλιο ψέμα –οι «εκατοντάδες ψήφοι» αφορούσαν τους ευρύτερους καλλικρατικούς δήμους–, αλλά τα υπόλογα ΜΜΕ δεν το ανασκεύασαν.
4. Να μην υιοθετούμε την ατζέντα της Χρυσής Αυγής και να ασκούμε κριτική σε όσους το κάνουν ή συμμαχούν μαζί της. Δεν είναι μόνο τα στρατόπεδα συγκέντρωσης μεταναστών ή οι εκστρατείες νόμου και τάξης του Δένδια: σε μια σειρά από πρόσφατες ψηφοφορίες στη Βουλή, η ΝΔ ψήφισε μαζί με τη Χρυσή Αυγή. Αλλά το θέμα αποσιωπήθηκε, για να μην κλονιστεί η τρικομματική κυβέρνηση.
5. Να αποφασίσουμε ότι η Χρυσή Αυγή είναι αυτό που είναι. Μια εγκληματική οργάνωση, με την οποία δεν υπάρχει ούτε δυνατότητα ούτε περιθώριο διαλόγου. Άρα, ούτε σε τηλεοπτικά πάνελ πρέπει να καλείται ούτε να παρουσιάζονται συστηματικά οι θέσεις ενός κόμματος που διακηρύσσει ότι θέλει την κατάλυση της κοινοβουλευτικής δημοκρατίας.
Οι 3 προτάσεις που υπέβαλα ήταν: Α. Διακομματική πρόταση νόμου από τέως δημοσιογράφους και νυν βουλευτές, με τον οποίο να τιμωρείται ποινικά η άρνηση του Ολοκαυτώματος.
Β. Σαφείς οδηγίες από την ΕΣΗΕΑ για όλα τα παραπάνω, που να ενσωματωθούν σε έναν κώδικα δεοντολογίας.
Γ. Πρωτοβουλίες της ΕΣΗΕΑ στα σχολεία για την παρουσίαση της πραγματικής ιστορίας της χώρας και των θηριωδιών των Ναζί, προσφέροντας για τον σκοπό αυτό και το πρόσφατο ντοκιμαντέρ μου «Νεοναζί: Το ολοκαύτωμα της μνήμης».
Ακόμα περιμένω απαντήσεις. Ο Φον Τράγκας μπορεί να κάνει τη δουλειά του, άλλωστε η Χρυσή Αυγή περιμένει την κρατική επιχορήγηση (και γι’ αυτό κάθεται, προς το παρόν, ήσυχα). Οι υπόλοιποι τι περιμένουν για να αντιδράσουν;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου