Του Στέλιου Κούλογλου
στο tvxs.gr
Όπως συμβαίνει και με τα θέματα της λογοκρισίας ή της ελευθερίας της έκφρασης, οι δημοσιογράφοι και η ΕΣΗΕΑ δεν αντέδρασαν όπως θα όφειλαν μετά την εκπομπή του φον Τράγκα, ζητώντας δηλαδή από τον Σκάι να αποδοκιμάσει τον «δημοσιογράφο» και να σταματήσει την εκπομπή του. Και όμως! Η ξεδιάντροπη προβολή των νεοναζί απειλεί την εικόνα, το κύρος και επομένως και τα οικονομικά των δημοσιογράφων περισσότερο από τις περικοπές μισθών ή άλλα συνδικαλιστικά θέματα, για τα οποία η ΕΣΗΕΑ προκηρύσσει κάθε τόσο αναποτελεσματικές επαναστατικές γυμναστικές.
«Αλήτες, ρουφιάνοι, δημοσιογράφοι» ήταν το σύνθημα που –ίσως μοναδική περίπτωση στον κόσμο– εξέφραζε ή έγινε ανεκτό από ένα κομμάτι της ελληνικής κοινής γνώμης τα προηγούμενα χρόνια. Τα κοσμητικά επίθετα σίγουρα αδικούν τον κλάδο: μπορεί αρκετοί να είναι ξερόλες, μερικοί αγράμματοι και άλλοι τόσοι διεφθαρμένοι. Μπορεί, ακόμα, τα ελληνικά ΜΜΕ να έχασαν το 2009 την είδηση του αιώνα, δηλαδή την επικείμενη χρεοκοπία της χώρας, καθώς δεν υπάρχει παράδοση ερευνητικής, ανεξάρτητης δημοσιογραφίας.
Όπως συμβαίνει και με τα θέματα της λογοκρισίας ή της ελευθερίας της έκφρασης, οι δημοσιογράφοι και η ΕΣΗΕΑ δεν αντέδρασαν όπως θα όφειλαν μετά την εκπομπή του φον Τράγκα, ζητώντας δηλαδή από τον Σκάι να αποδοκιμάσει τον «δημοσιογράφο» και να σταματήσει την εκπομπή του. Και όμως! Η ξεδιάντροπη προβολή των νεοναζί απειλεί την εικόνα, το κύρος και επομένως και τα οικονομικά των δημοσιογράφων περισσότερο από τις περικοπές μισθών ή άλλα συνδικαλιστικά θέματα, για τα οποία η ΕΣΗΕΑ προκηρύσσει κάθε τόσο αναποτελεσματικές επαναστατικές γυμναστικές.
«Αλήτες, ρουφιάνοι, δημοσιογράφοι» ήταν το σύνθημα που –ίσως μοναδική περίπτωση στον κόσμο– εξέφραζε ή έγινε ανεκτό από ένα κομμάτι της ελληνικής κοινής γνώμης τα προηγούμενα χρόνια. Τα κοσμητικά επίθετα σίγουρα αδικούν τον κλάδο: μπορεί αρκετοί να είναι ξερόλες, μερικοί αγράμματοι και άλλοι τόσοι διεφθαρμένοι. Μπορεί, ακόμα, τα ελληνικά ΜΜΕ να έχασαν το 2009 την είδηση του αιώνα, δηλαδή την επικείμενη χρεοκοπία της χώρας, καθώς δεν υπάρχει παράδοση ερευνητικής, ανεξάρτητης δημοσιογραφίας.