Unfollow τεύχος 16 κυκλοφορεί και ...μετανοεί

Στα θέματα του περιοδικού:

«Η καλή ζωή στην αποικία: Σωφρονισμός, βιοπολιτική, θανατοπολιτική» άρθρο του Δημήτρη Παπανικολάου. Το τρίπτυχο σωφρονισμός- βιοπολιτική- θανατοπολιτική οργανώνει έναν πληθυσμό ως αντικείμενο του πειράματος της νέας αποικιοκρατίας. Συγκολλητική ουσία, ο ρατσισμός και η λογιστική του.
«Ο Σαμαράς στο Μαξίμου, ο Μητσοτάκης στην εξουσία» άρθρο του Άρη Χατζηστεφάνου. Πώς φτάσαμε από εκείνη την εποχή, όταν ο Κ. Μητσοτάκης απειλούνταν να οδηγηθεί σε Ειδικό Δικαστήριο για τη σκανδαλώδη εκποίηση της δημόσιας περιουσίας, να βλέπουμε τον κάποτε μεγαλύτερο εχθρό του, τον Α. Σαμαρά, να τοποθετεί ανθρώπους του μητσοτακικού περιβάλλοντος σε θέσεις- κλειδιά της ελληνικής οικονομίας;
«MEGAλες αλήθειες» άρθρο του Νίκου Μπογιόπουλου. Οι μεν εκφωνητές του MEGA ισχυρίζονται ότι το κανάλι είναι «τσεκουράτο προς πάσα κατεύθυνση» και πάντα «αποκλειστικά με δημοσιογραφικά κριτήρια». Ο δε Σ. Ψυχάρης, δηλαδή ο εκπρόσωπος του ΔΟΛ, εκ των μεγαλοϊδιοκτητών του MEGA, λέει ότι «κριτήριο» αποτελούν τα συμφέροντα και οι απόψεις των ιδιοκτητών του Τύπου. Εσείς ποιον πιστεύετε;
«Οι μομίες» άρθρο του Λεωνίδα Ζενάκου. Όρκοι και ταξιδιωτικές φαντασιώσεις, από τα Αετόπουλα ως την Κόκκινη Πλατεία. Μια προσωπική αφήγηση για τα περασμένα (και τα τωρινά) εν αναμονή του 19ου Συνεδρίου του ΚΚΕ.
«“Ομάδα Αλήθειας” Νέας Δημοκρατίας: Χαλκείο με πρωθυπουργική σφραγίδα» ρεπορτάζ της Μαρινίκης Αλεβιζοπούλου και του Αυγουστίνου Ζενάκου. Παρά τα ψεύδη ότι αποτελεί απλώς «ομάδα φίλων» που κάνουν «πολιτική ανάλυση», η «ομάδα αλήθειας» είναι ένας προπαγανδιστικός μηχανισμός που έχει συγκροτηθεί από στενούς συνεργάτες του Αντώνη Σαμαρά, με στόχο την απαξίωση, ακόμη και με συκοφαντικό τρόπο ή με χάλκευση στοιχείων, των αντιπάλων της Ν.Δ.

Δίωξη του Unfollow ενόψει;

Ζητείται πρόθυμος/η εισαγγελέας για το UNFOLLOW

Από το Unfollow

Πληροφορούμαστε ότι αναζητείται πρόθυμος/η εισαγγελέας για να υπογράψει τη δίωξή μας. Υπό την πίεση του Μεγάρου Μαξίμου ετοιμάζεται εισαγγελική παραγγελία, η οποία θα κατηγορήσει το UNFOLLOW για «προσβολή πολιτεύματος». Ας ελπίσουμε ότι η επιδίωξη να χειραγωγηθεί η Δικαιοσύνη θα αποβεί άκαρπη, ελπίδα που θα είχε κανείς σε οποιαδήποτε στιγμή αλλά που καθίσταται ακόμη πιο επείγουσα στους κρίσιμους αυτούς καιρούς.

Το εξώφυλλο του UNFOLLOW 15 συνοψίζει σειρά ερωτημάτων που θέτουν τα ρεπορτάζ μας. Παραπέμπει –με, ομολογουμένως, όπως έχουμε πει και αλλού, σκληρή ειρωνεία – στο ιστορικό βασανιστηρίων της ελληνικής αστυνομίας καθώς και στην κυνική άρνηση της κυβέρνησης να αναγνωρίσει την απειλή για την Δημοκρατία που αυτά συνιστούν. 

Η άρνηση αυτή καταδεικνύει ότι τα βασανιστήρια αποτελούν μέρος μιας συγκροτημένης και συστηματικής πολιτικής η οποία επιβάλει την εξαθλίωση και την αδικία μέσω της αστυνομικής καταστολής και της περιστολής των ανθρώπινων δικαιωμάτων.

Με Σκουριές και βασανιστήρια κυκλοφορεί σήμερα το Unfollow

Ελληνικός Χρυσός-Βασανιστήρια-Κατασχέσεις-Ξεπούλημα
Σταματήστε τα βασανιστήρια!
Κυβέρνηση Τραπεζοεισπρακτόρων
Στο νέο τεύχος του Unofollow που κυκλοφορεί σήμερα στα περίπτερα 

Πήραν θέση για τις απειλές εναντίον του Unfollow

ΕΣΗΕΑ, ΣΥΡΙΖΑ, ΑΝΤΑΡΣΥΑ πήραν θέση για τις απειλές εναντίον της ζωής δημοσιογράφου στο Unfollow. Οι λαλίστατοι θεσμικοί παράγοντες του νόμου και τάξης;

Θυμίζουμε ότι πριν δυο μέρες το περιοδικό κατήγγειλε τηλεφώνημα με απειλές κατά της ζωής του δημοσιογράφου, από συστηθέντα ως Δημήτρη Μελισσανίδη και αριθμό τηλεφώνου καταχωρημένο στην Aegean Oil, μετά τη δημοσίευση του ρεπορτάζ στο UNFOLLOW 14 για το λαθρεμπόριο ναυτιλιακού πετρελαίου.

ΕΣΗΕΑ: Πληθαίνουν επικίνδυνα οι πιέσεις 

και οι απειλές στους δημοσιογράφους, κατά την άσκηση του επαγγέλματός τους.
"Αυτή τη φορά εναντίον του συναδέλφου Λευτέρη Χαραλαμπόπουλου, ο οποίος δημοσίευσε στο περιοδικό «UNFOLLOW» έρευνα για το λαθρεμπόριο πετρελαίου με αποτέλεσμα να δεχθεί σοβαρές απειλές για τη ζωή του και τη ζωή της οικογένειάς του.  Το Δ.Σ. δηλώνει προς όσους πιστεύουν ότι με ψευτοπαλικαρισμούς θα εμποδίσουν την κριτική και την άσκηση του δημοσιογραφικού επαγγέλματος ας είναι βέβαιοι ότι οι Έλληνες δημοσιογράφοι δεν πτοούνται και θα συνεχίσουν απρόσκοπτα το έργο τους.

Τα μάθατε τα νέα; Φερόμενος ως Μελισσανίδης απειλεί τη ζωή δημοσιογράφων!

Απειλές εναντίον του UNFOLLOW από συστηθέντα ως Δ. Μελισσανίδη

Στις 31 Ιανουαρίου κυκλοφόρησε το 14ο τεύχος του περιοδικού UNFOLLOW (Φεβρουάριος 2013) με βασικό ρεπορτάζ για το λαθρεμπόριο ναυτιλιακού πετρελαίου, με τίτλο εξωφύλλου «Λαθρεμπόριο: Θα σπάσει ο νόμος της σιωπής για την Aegean Oil του Δ. Μελισσανίδη και τα ΕΛΠΕ του Σ. Λάτση;».
 Την επομένη, 1η Φεβρουαρίου, δεχτήκαμε τηλεφώνημα στα γραφεία του περιοδικού, στις 19.50, από τον αριθμό 210 4586000, στο οποίο ο καλών ζήτησε να μιλήσει με τον συντάκτη  του ρεπορτάζ Λευτέρη Χαραλαμπόπουλο, συστήθηκε ως Δημήτρης Μελισσανίδης και ζήτησε εξηγήσεις για το δημοσίευμα.
 Ο συντάκτης μας συνομίλησε μαζί του σε ανοικτή ακρόαση, παρουσία δύο ακόμη συντακτών του περιοδικού. Ο συστηθείς ως Δ. Μελισσανίδης απείλησε το περιοδικό και τον συντάκτη με αγωγή. Ο συντάκτης του απάντησε ότι ασφαλώς μπορεί να πράξει όπως νομίζει.
Στη συνέχεια, παρά την προσπάθεια του συντάκτη μας να συνομιλήσει σε ήπιο τόνο, ο καλών ως Δ. Μελισσανίδης απείλησε τη ζωή του και ό,τι υπάρχει γύρω από αυτόν. Από τα 20 λεπτά που διήρκεσε το τηλεφώνημα, τα μισά περίπου αναλώθηκαν σε απειλές προς τον συντάκτη.
Μέρος όσων είπε ο συστηθείς ως Δ. Μελισσανίδης, τα οποία κατέγραψε ο συντάκτης παρουσία των δύο ακόμη συντακτών του περιοδικού, έχει ως εξής:

«Θα μπορούσα να στείλω να σε σκοτώσουν χωρίς να σ’ έχω προειδοποιήσει.

Ένα καυτό, τζιζ τεύχος του Unfollow στα περίπτερα

«Λαθρεμπόριο πετρελαίου: Θα σπάσει νόμος της σιωπής για την Aegean Oil του Δ. Μελισσανίδη και τα ΕΛΠΕ του Σ. Λάτση;», ρεπορτάζ του Λευτέρη Χαραλαμπόπουλου.

«Η αφόρητη δυσοσμία των ιδιωτικών Ελληνικών Πετρελαίων», ρεπορτάζ του Λεωνίδα Βατικιώτη.

«Χαλκιδική: Το ελληνικό ελντοράντο», ρεπορτάζ της Μαρινίκης Αλεβιζοπούλου.

«Όποια πέτρα κι αν σηκώσεις, έναν Μπόμπολα θα βρεις», ρεπορτάζ της Νέλλης Ψαρρού.

«Ιδιωτικοποίηση ΔΕΠΑ-ΔΕΣΦΑ: Τους Αμερικανούς τους ρώτησαν;», ρεπορτάζ του ειδικού συνεργάτη Κώστα Γυφτοδήμου.

Αλέκος Αλαβάνος: «Ποτέ άλλοτε δεν ήταν η κοινωνία τόσο έτοιμη να αλλάξει τόσα πολλά», συνέντευξη στον Αυγουστίνο Ζενάκο και στονΛευτέρη Χαραλαμπόπουλο.

«Μια χούντα θα μας(φε)σώσει», άρθρο του Άρη Χατζηστεφάνου.

Δημοσιογραφία ή δημόσιες σχέσεις; Με αφορμή ένα θέμα του Unfollow

Στο τεύχος 13 του UNFOLLOW που κυκλοφορεί στα περίπτερα, δημοσιεύονται τα εκκαθαριστικά σημειώματα τεσσάρων επιχειρηματιών των οποίων η οικονομική ισχύς είναι αδιαμφισβήτητη. Στο θέμα που υπογράφει ο συνάδελφος Λευτέρης Χαραλαμπόπουλος, εμφανίζονται:

Ο μεγιστάνας επιχειρηματίας, ο Σωκράτης Κόκκαλης να δηλώνει συνολικό ατομικό εισόδημα 26.870,11 ευρώ. Ο πανίσχυρος εφοπλιστής και μηντιάρχης Γιάννης Αλαφούζος, να δηλώνει συνολικό ατομικό εισόδημα 26.160,40 ευρώ. Ο τραπεζίτης Ανδρέας Βγενόπουλος, να δηλώνει συνολικό ατομικό εισόδημα 18.217,41 ευρώ. Ο βιομήχανος Νίκος Μάνεσης να δηλώνει συνολικό ατομικό εισόδημα 30.714,52 ευρώ. 

 Η αποκάλυψη γίνεται ως απόδειξη πως με το πρόσχημα της «μεταρρύθμισης», σε ένα ακόμη νέο φορολογικό νομοσχέδιο, ετοιμάζονται να λεηλατήσουν τα λαϊκά εισοδήματα. Δεν υπάρχει δηλαδή καμία καμία απολύτως πρόθεση να φορολογηθεί ο πραγματικός πλούτος. 

Αυτό το θέμα λοιπόν στα κατ' άλλα λαλίστατα περί συμφερόντων των πολιτών και σταυροφόρων εναντίον της φοροδιαφυγής ΜΜΕ, έχει θαφτεί. Καμία αναφορά στην αποκάλυψη. Προφανώς δεν πρόκειται για τον Ζεράρ Ντεπαρτιέ που αρνιόταν να πληρώσει φόρους στη Γαλλία για να το αναμεταδώσουν ως είδηση... 

Γράφει το περιοδικό: "Όπως έχει ειπωθεί, δημοσιογραφία είναι να γράφεις κάτι που κάποιος άλλος δεν θέλει να γραφτεί. Όλα τα υπόλοιπα είναι δημόσιες σχέσεις.

Η κρίση για τους κροίσους κι άλλες αλήθειες στο Unfollow

«Κροίσοι σε κρίση: πώς (δεν) φορολογούνται οι έλληνες μεγιστάνες» 

ρεπορτάζ του Λευτέρη Χαραλαμπόπουλου

Στo UNFOLLOW που κυκλοφορεί στα περίπτερα.
Το περιοδικό ξετυλίγει τον χάρτη του φορολογικού παραδείσου που λέγεται Ελλάδα και επικαλείται συγκεκριμένα παραδείγματα: Ένας τραπεζίτης, ο Ανδρέας Βγενόπουλος, ένας επιχειρηματίας, ο Σωκράτης Κόκκαλης, ένας εφοπλιστής/καναλάρχης, ο Γιάννης Αλαφούζος, κι ένας βιομήχανος, ο Νίκος Μάνεσης, δηλώνουν, όπως προκύπτει από τα εκκαθαριστικά τους σημειώματα, ατομικό εισόδημα από 18.217,41 ως 30.714,52 ευρώ.

Και ακόμη 
Φώτης Κουβέλης: «Με έχουν πει και κωλοτούμπα», συνέντευξη στον Αυγουστίνο Ζενάκο και στον Λευτέρη Χαραλαμπόπουλο
«Κράτος εναντίον κράτους», ρεπορτάζ του Λεωνίδα Βατικιώτη
«Υγεία: Τα θύματα της “μεταρρύθμισης”», ρεπορτάζ τηςΜαρινίκης Αλεβιζοπούλου και της Έφης Γιαννοπούλου
«Φορολεηλασία και φοροασυλία: Η αφαίμαξη των αδύναμων και το “δεν πληρώνω” των ισχυρών», ρεπορτάζ του ειδικού συνεργάτη Κώστα Γυφτοδήμου

Η χώρα (ξε)πωλείται, εσύ Μην ασχολείσαι. Στο Unfollow

Το UNFOLLOW 12 κυκλοφορεί

 Διαβάστε:

«Η χώρα (ξε)πωλείται. Ποιοι την αγοράζουν;»,
ρεπορτάζ του ειδικού συνεργάτη Κώστα Γυφτοδήμου
Νίκος Δένδιας: «Πού να ξέρω; Δεν είμαι αστυνομικός», συνέντευξη στον Αυγουστίνο Ζενάκο και στον Λευτέρη Χαραλαμπόπουλο
«Ο δικομματισμός είναι εδώ, ανανεωμένος, δυνατός», άρθρο του Μιχάλη Σπουρδαλάκη
«Η Χρυσή Αυγή στην υπηρεσία των τραπεζιτών»,
ρεπορτάζ του Αυγουστίνου Ζενάκου
«"Ευρωπαϊκό κόμμα": Κουτσοί, στραβοί, μνημονιακοί, όλοι στην κεντροδεξιά», ρεπορτάζ του Λευτέρη Χαραλαμπόπουλου
«Από τα βασανιστήρια (που έγιναν) στο πραξικόπημα (που δεν έγινε): Το σύστημα της καταστολής - Μέρος Β'», ρεπορτάζ της Μαρινίκης Αλεβιζοπούλου

«Επίτροποι στις τράπεζες. Άντε και καλή τύχη μάγκες», ρεπορτάζ του Άρη Χατζηστεφάνου
«Μονιμοποίηση του ειδικού καθεστώτος χρεοκοπίας», άρθρο του Λεωνίδα Βατικιώτη
«Ερμηνεύοντας Μιχελογιαννάκη», άρθρο του Δημήτρη Παπανικολάου

Στο Unfollow 11 τα βασανιστήρια(που έγιναν)...

«Από τα βασανιστήρια (που έγιναν) στο πραξικόπημα (που δεν έγινε): Το σύστημα της καταστολής», ρεπορτάζ της Μαρινίκης Αλεβιζοπούλου.
«Γη και ύδωρ στους τραπεζίτες», ρεπορτάζ του Αυγουστίνου Ζενάκου.
«Βία και αυταρχισμός στον ιδιωτικό τομέα», ρεπορτάζ του Αδάμ Γιαννίκου.
Μιχάλης Χρυσοχοΐδης: «Η αστυνομική ηγεσία δεν καλύπτει τα φαινόμενα βίας», συνέντευξη στον Πιτσιρίκο και στον Λευτέρη Χαραλαμπόπουλο.
«Τι πρέπει να κάνουμε;», άρθρο της Σοφίας Σακοράφα.
«Τέλος στη μετεκλογική αναμονή», άρθρο του Λεωνίδα Βατικιώτη.
«Οι μικροαστοί και η άνοδος της ακροδεξιάς», ρεπορτάζ του Παναγιώτη Φραντζή.
«Λιστολαγνεία», ρεπορτάζ του Λευτέρη Χαραλαμπόπουλου.
«Το κοινό σύνδρομο Ομπάμα-Ρόμνεϊ», προεκλογική ανάλυση του Άρη Χατζηστεφάνου.
«Τα θολά νερά των επιχειρήσεων Αλαφούζου – Μέρος Γ’», ρεπορτάζ του SPY - Jungle Report.

Και οι  στήλες του UNFOLLOW:

Αιχμηρό, αιρετικό κυκλοφορεί σήμερα

Το UNFOLLOW 10 κυκλοφορεί σήμερα στην Αθήνα. Αιχμηρό, στοχαστικό, αιρετικό, αμετανόητο...

Στα θέματα του 10ου τεύχους: 

Πάνος Καμμένος: «Είμαστε όλοι κομμουνιστές», συνέντευξη στον Αυγουστίνο Ζενάκο και στον Λευτέρη Χαραλαμπόπουλο
«ΟΠΑΠ: Ξεπούλημα και ιδιωτικό μονοπώλιο», ρεπορτάζ τουΛευτέρη Χαραλαμπόπουλου
«Τα θολά νερά των επιχειρήσεων Αλαφούζου» – μέρος Β΄, ρεπορτάζ του SPY–Jungle Report
«Ηλίας Κασιδιάρης: Ο νεοναζί αγαπημένος των ΜΜΕ», δημοσιογραφικό αφήγημα του Αυγουστίνου Ζενάκου
«Το “υπανάπτυκτο” Ισλάμ και οι δαίμονες της Δύσης», δημοσιογραφικό αφήγημα του Άρη Χατζηστεφάνου
«Ξερονήσια λιτότητας, παράδεισοι κερδών», άρθρο τουΛεωνίδα Βατικιώτη
«Οι όροι για την κουραμάνα», άρθρο του Λεωνίδα Ζενάκου
«Ποιος μιλάει για το μέλλον; Οι γραμματικές της κρίσης», άρθρο του Δημήτρη Παπανικολάου
«Κυψέλη: ένας χάρτης διαφυγής», δημοσιογραφικό αφήγημα του Αδάμ Γιαννίκου

UNFOLLOW #8 Κυκλοφορεί με τα ΜΜΕ στην υπηρεσία ων Τραπεζών

Διαβάστε στο UNFOLLOW

«Τα ΜΜΕ στην υπηρεσία των τραπεζιτών», ρεπορτάζ του SPY – Jungle Report
«Κύπρος και Μνημόνιο: Η νέα αποικιοκρατία», ρεπορτάζ του Πέτρου Κοσμά
«Οι χρυσοί χορηγοί του χρέους», ρεπορτάζ της Κατερίνας Κιτίδη
Λιάνα Κανέλλη: «Ελπίδα μου η επανάσταση», συνέντευξη στον Πιτσιρίκο και στονΛευτέρη Χαραλαμπόπουλο (Αδέσποτη)
«Δικαιοσύνη: Η τυφλή γοητεία του νεοναζισμού», άρθρο του Άρη Χατζηστεφάνου

Κυκλοφορεί. Αύριο

Κυκλοφορεί 1

To 6o τεύχος 

Προδοσία. Δωσιλογισμός. Πραξικόπημα. Ξεπούλημα

Όλα αυτά που σήμερα βιώνουμε.

 Στο <> και στο θέμα "Έδρανα ή εδώλια;", ο Άρης Χατζηστεφάνου αναζητά τις ευθύνες των πολιτικών. Ποιες είναι όμως οι συγκεκριμένες κατηγορίες που θα αντιμετώπιζαν οι πολιτικοί, αν ποτέ καλούνταν να λογοδοτήσουν στη δικαιοσύνη; Το UNFOLLOW έθεσε το ερώτημα σε ειδικούς: Μήπως κάποιοι από όσους ζητούν την ψήφο μας, δεν θα έπρεπε να ξανακαθίσουν σε έδρανα της Βουλής αλλά να σταθούν στο εδώλιο του κατηγορουμένου;»
Η Μαρινίκη Αλεβιζοπούλου ερευνά την πολιτικοποίηση των γηπέδων και καταγράφει τα νέα συνθήματα: ΠΑΟ, θρησκεία, θύρα 13! Γαμιέται το κράτος και η αστυνομία!
Ο Αυγουστίνος Ζενάκος εξιστορεί: Αίμα χωρίς τιμή: Χρυσή Αυγή
«Η οργάνωση που διεκδικεί μια θέση στο κοινοβούλιο παρουσιάζεται ως “εθνικιστική”, “πατριωτική”, “αντισυστημική”. Δεν είναι τίποτε από όλα αυτά. Είναι μια νεοναζιστική, εγκληματική οργάνωση που εκμεταλλεύεται, με στυγνό οπορτουνισμό, την αντιμνημονιακή ρητορική.

O Λάμπης Ταγματάρχης μιλάει στον Πιτσιρίκο και τον Λευτέρη Χαραλαμπόπουλο: «Βαρέθηκα αυτή τη χώρα όπου όλοι είναι έξυπνοι και αυτός που διοικεί είναι ο μαλάκας»: «Ο διευθύνων σύμβουλος της ΕΡΤ πήγε στη δημόσια τηλεόραση διότι “νόμιζε ότι κάτι θα καταφέρει”, αλλά από αυτά που στόχευε δεν κατάφερε παρά “το 20%”, λέει ότι δεν έχει δεχτεί ποτέ πολιτική παρέμβαση, δεν ξέρει πότε και πόσο δουλεύουν οι δημοσιογράφοι της ΕΡΤ, δεν έχει φρουρά, έχει “φάει” 4 υπουργούς, αντιμετώπισε με “μεγάλη λύπη” την αυτοκτονία απολυμένου συμβασιούχου, υποστηρίζει ότι πέτυχε “63 εκ. ευρώ πλεόνασμα”, και αμείβεται με 3 χιλιάδες ευρώ το μήνα. Παρά τη μακρινή συγγένειά του με τον Πιτσιρίκο και την πολύχρονη φιλία του με τον Λευτέρη Χαραλαμπόπουλο, ο επικεφαλής της ΕΡΤ δεν τους πρότεινε δουλειά αλλά απείλησε να τους δείρει, επειδή η “αξιοπρέπειά του δεν έχει να κάνει με το πόσα λεφτά παίρνει”…

To 4o τεύχος του Unfollow αύριο στα περίπτερα

UNFOLLOW Δεν ακολουθείς. Διαβάζεις.

«Το ζήτημα της αντικατάστασης των πρωτότυπων από αντίγραφα φάρμακα έχει παρουσιαστεί ως ζωτικό για τη νέα Ελλάδα της “ορθολογικής διαχείρισης των δημόσιων δαπανών”. Ο ιατρικός κόσμος αντιδρά. Ποια είναι η αλήθεια για τα γενόσημα;» - H Μαρινίκη Αλεβιζοπούλου ερευνά τα Γενόσημα φάρμακα, τον τελευταίο «Πόλεμο του τσάρου της Υγείας»
«Η κατάδυση στην πιο βρώμικη υπόθεση των τελευταίων είκοσι ετών αποκαλύπτει στημένες παραγγελίες, χρηματισμούς πολιτικών, τον τρόπο λειτουργίας της “αδιάφθορης” Γερμανίας, καθώς και απερίγραπτη υποκρισία. 

O Κώστας Βαξεβάνης αποκαλύπτει την «Υποβρύχια διαδρομή στις μίζες και το περισκόπιο του Ευάγγελου Βενιζέλου»
«Είναι πρόεδρος της Δράσης, η οποία θα συμμετάσχει στις επικείμενες εκλογές.  

O Στέφανος Μάνος μιλάει στον Πιτσιρίκο και στον Λευτέρη Χαραλαμπόπουλο (Αδέσποτη) και λέει: «Αν είχα διαβάσει το Μνημόνιο, θα σας έλεγα αν θα το ψήφιζα»

Διαβάστε τα, στηρίξτε τα...

Διαβάστε στο UNFOLLOW #3. 

Διαβάστε στο MONO που κυκλοφορεί. 

Άντεξαν και βρίσκονται στα περίπτερα. 

Δυο ανεξάρτητες δημοσιογραφικές εκδόσεις, από συντάκτες χωρίς εξαρτήσεις οικονομικές, άντεξαν στο περίπτερο και ήδη κυκλοφορούν το 3ο και 2ο φύλλο τους.

Ανεξάρτητα διαφωνιών ή ενστάσεων, διαβάζουμε, στηρίζουμε τις εκδόσεις. Έτσι κι αλλιώς οι διαφωνίες προϋποθέτουν  διάλογο και τροφή για σκέψη και προβληματισμό. Και τα περιοδικά, το "Unfollow" και το "Mono" τα προσφέρουν άφθονα.

Μαμά, τι σημαίνει «εργοδοτικός»;

Μαμά, τι σημαίνει «εργοδοτικός»; 
 Του Αυγουστίνου Ζενάκου 


από το unfollow
 Λίγο μετά την Έκτακτη Γενική Συνέλευση της ΕΣΗΕΑ, στις 24 Ιανουαρίου, κυκλοφόρησε – από την ιστοσελίδα της Δημοκρατικής Μεταρρύθμισης, της δημοσιογραφικής παράταξης που πρόσκειται στη Δημοκρατική Αριστερά – ένα κείμενο με τίτλο
«Ας δημιουργήσουμε ένα μέλλον για τη δημοσιογραφία!».
 Κείμενο «επισημάνσεων», εκφράζει αγωνία για τα τεκταινόμενα στον κλάδο των ΜΜΕ και υπογράφεται από πολλούς δημοσιογράφους – ανάμεσά τους γνωστότατα ονόματα του επαγγέλματος, καθώς και άλλα που πολύ πιθανόν να γίνουν γνωστά στο μέλλον.


Το κείμενο αυτό συνοδεύει ως δημόσια θέση μία από τις προτάσεις που τίθενται σε ψηφοφορία αύριο Δευτέρα 30 και την Τρίτη 31 Ιανουαρίου, στην ΕΣΗΕΑ. Η πρόταση ζητεί να εξουσιοδοτηθεί το «Δ.Σ. της ΕΣΗΕΑ, να προχωρήσει σε διαπραγμάτευση με τους εργοδότες» αντί να προχωρήσει το Σωματείο, μετά από αναρίθμητες αποτυχημένες διαπραγματεύσεις, σε απεργία διαρκείας. Οι «επισημάνσεις» του κειμένου είναι μετρημένες με το αναγνωρίσιμο – αν και όχι από όλους – υποδεκάμετρο της «κοινής λογικής». Τι σημαίνει αυτό; Πρόκειται για μια γλώσσα υπό κατασκευή, η οποία πετυχαίνει ακριβώς τούτο: παρουσιάζει ως λογικές, αυτονόητες σχεδόν, μια σειρά από επιλογές που αν περιγράφονταν αλλιώς θα αποκαλύπτονταν ως ειδεχθείς.
Ο δημόσιος λόγος έχει κατακλυστεί από αυτή τη γλώσσα εδώ και κάποιον καιρό, είναι το πολυτιμότερο εργαλείο της υπό ανάδυση – στην Ελλάδα – ιδεολογίας του «πραγματισμού», της άποψης ότι όλοι εμείς που «τα φάγαμε μαζί», εμείς της χώρας που από τη Μεταπολίτευση και ένθεν «περνάει με κόκκινο», πρέπει επιτέλους να μαζέψουμε τα πόδια μας ώστε να χωρούν στο κοντούλικο πάπλωμά μας. 
Είναι μια πολύ γνώριμη γλώσσα (την χρησιμοποιεί, λόγου χάρη, εξαιρετικά η Άννα Διαμαντοπούλου, με την «ευελφάλειά» της, τον «εργαζόμενο που πρέπει να νοιάζεται κι αυτός για την επιχείρηση», την «κυβέρνηση των αρίστων»), τόσο γνώριμη που σε νανουρίζει: κοιμάσαι και δεν καταλαβαίνεις τι γίνεται.
 Ας δούμε λοιπόν τι γίνεται στο κείμενο «Ας δημιουργήσουμε ένα μέλλον για τη δημοσιογραφία!», σημείο προς σημείο…
 Γράφουν: «Τα αίτια [της κρίσης των ΜΜΕ] είναι πολλά: πτώση διαφημιστικών εσόδων και κυκλοφοριών, κακοδιαχείριση και οικονομική αδιαφάνεια από μέρους των εκδοτών, έλλειψη ρευστότητας, έκρηξη των διαδικτυακών μορφών ενημέρωσης, δραστική μείωση της κρατικής διαφήμισης, ανατροπή της σχέσης των μίντια με το κράτος.» Σωστό εν μέρει.
Αν δεν υπήρχαν η «έκρηξη των διαδικτυακών μορφών ενημέρωσης» και η «δραστική μείωση της κρατικής διαφήμισης» (στην πραγματικότητα: μείωση κάθε διαφήμισης, όχι μόνο κρατικής, όπως θα όφειλε να παραδεχτεί το κείμενο αν αντιστεκόταν στο να ρίξει μια ξώφαλτση στο «κακό κράτος»), ίσως τα ΜΜΕ να συνέχιζαν ακόμη ανενόχλητα την κακοδιαχείρισή τους.
Κακοδιαχείριση που συνοψίζεται στο εξής: οι εκδότες έβγαλαν πάρα πολλά χρήματα – προσωπικά, οι ίδιοι, όχι οι εταιρείες τους, αυτές κατέληξαν χρεωμένες, και τώρα δεν υπάρχει τρόπος να εξαναγκαστούν να στηρίξουν οι ίδιοι τις επιχειρήσεις τους, οπότε θα πληρώσουν τις ζημίες οι εργαζόμενοί τους. Δεν είναι ζήτημα «αδιαφάνειας», αυτό είναι παραπλανητικό. Οι ζημίες των επιχειρήσεων είναι διαφανέστατες, τις διατυμπανίζουν μάλιστα οι εκδότες για να νομιμοποιήσουν τις περικοπές. Εκτός αν με την «αδιαφάνεια» οι συνάδελφοι εννοούν τα δημόσια έργα, τις φρενήρεις εξαγορές προβληματικών εταιρειών, το παιχνίδι των «επιστροφών» με τα media shops, τις ρεμούλες με τις προσφορές, το πολιτικό μπρα-ντε-φερ των «Λόχων Διοικήσεως», το Χρηματιστήριο (και τις «φούσκες» αλλά και, κυρίως, τις «βιτρίνες» των πολιτικών), τα κανάλια με προσωρινές άδειες, τα δάνεια των τραπεζών δίχως εγγυήσεις κτλ.
Αλλά αυτό οι υπόλοιποι το λέμε «απάτη», όχι «αδιαφάνεια».

Κυκλοφορεί με επισημάνσεις, αναλύσεις, εξηγήσεις

UNFOLLOW, Τεύχος 2 

«Ο Εφραίμ και η παρέα του μπέρδεψαν το προσευχητάρι με το μπλοκ επιταγών, αλλά αυτό δεν είναι η μόνη πλευρά του σκανδάλου. Ολόκληρο το πολιτικό σύστημα της Ελλάδας –οικονομικοί παράγοντες, τραπεζίτες και βέβαια επιχειρηματίες– περνούσε από το Βατοπέδι και τους τραπεζικούς λογαριασμούς του, ξέροντας πως περνά στα Άγια των Αγίων. Ενός πολύ ειδικού συμφέροντος που τους συνέδεε ως ομφάλιος λώρος. Μπίζνες, μυστικισμός, συνωμοσία και πολιτική ισχύς».
- Ο Κώστας Βαξεβάνης παρακολουθεί τον ηγούμενο Εφραίμ να προσεύχεται Εις το όνομα του Πατρός, του Υιού και του Επενδυτικού Πνεύματος.
«Ο μύθος λέει πως έχει το (αθόρυβο) πάτημα της γάτας. Η διαδρομή του μαρτυρά πως πιθανότατα διαθέτει και τις επτά ψυχές της. Ένας δημοσιογράφος που θριάμβευσε ως επιχειρηματίας. Ένας επιχειρηματίας που ποτέ δεν σταμάτησε να σκέφτεται ως δημοσιογράφος. Ο Σταύρος Ψυχάρης είναι ο τελευταίος αυτοκράτορας των παραδοσιακών ΜΜΕ. Και βλέπει την αυτοκρατορία του να χάνεται…»
- Ο Λευτέρης Χαραλαμπόπουλος παρακολουθεί την Πτώση του Σταύρου Ψυχάρη.

Γεννιέται από και σε ένα περιβάλλον κρίσης της δημοσιογραφίας

Την επόμενη Τετάρτη κυκλοφορεί το ανεξάρτητο περιοδικό “Unfollow”. Το UNFOLLOW είναι μηνιαίο, έντυπο, ανεξάρτητο δημοσιογραφικό και πολιτικό περιοδικό. Αποτελεί προσπάθεια να δημιουργήσουμε ένα περιοδικό που θα διευθύνεται και θα συντάσσεται από δημοσιογράφους.
Γεννιέται από το περιβάλλον της κρίσης και προσπαθεί να αντιτάξει στην Κατάσταση Εξαίρεσης, που κυριαρχεί τόσο στην ελληνική όσο και στην ευρωπαϊκή πολιτική, την ανάγκη για παρατήρηση, καταγραφή, ανάλυση και καλύτερη περιγραφή του κοινωνικού πεδίου. Αποφασίσαμε ότι είναι απαραίτητο να υπάρξει ένα τέτοιο περιοδικό πρωτίστως για πολιτικούς λόγους. Ωστόσο, επιθυμούμε να σταθεί στο «κέντρο» της ενημέρωσης και όχι στο περιθώριο – δεν φτιάχνουμε, δηλαδή, ένα «εναλλακτικό» έντυπο αλλά ένα επαγγελματικό, δημοσιογραφικό περιοδικό, με ευρεία απεύθυνση, ωστόσο με άλλο ήθος και άλλη αντίληψη από τα κυρίαρχα ΜΜΕ.