Σε αναζήτηση μοντέλου διάσωσης του Τύπου

"Οι ιδιοκτήτες των εφημερίδων, δείχνοντας ένα τόσο αδίστακτο πρόσωπο στην προσπάθεια τους  να διατηρήσουν τα μη ρεαλιστικά κέρδη τους, κατάφεραν να απαξιώσουν το κύριο περιουσιακό τους στοιχείο: τους εργαζόμενους τους".
Όχι η εν λόγω αναφορά δεν αφορά στον ελληνικό Τύπο, αλλά στο αμερικάνικο, τον γαλλικό, βρετανικό, κ.λ.π.
Και ανήκει στον Adre Schiffrin και στο νέο του βιβλίο "Οι λέξεις και το χρήμα" (εκδόσεις Αιώρα, 2010, για την ελληνική γλώσσα Ιούνιος 2011).
Ο συγγραφέας μιλώντας, ερευνώντας και καταγράφοντας την εισβολή των πολυεθνικών στον εκδοτικό χώρο και τα ΜΜΕ, ψηλαφίζει τις αιτίες απαξίωσης του πολιτισμού του λόγου. Τα παραδείγματα που μεταφέρει από την μια άκρη του Ατλαντικού, τις ΗΠΑ, στην άλλη στην ευρωπαϊκή αγορά, είναι αποκαλυπτικά για την εξαφάνιση των εκδόσεων συνολικά.
Στο κεφάλαιο για τη "διάσωση του Τύπου" περιγράφει τις απόπειρες να επιβιώσει η ερευνητική δημοσιογραφία σε μια εποχή που όλοι παραδέχονται πως το χαρτί οδεύει προς  εξαφάνιση.
"Συνολικά μόνο το 3% των αναγνωστών διαβάζουν τις ειδήσεις στο Ιντερνέτ, ένα ποσοστό που θα έπρεπε να περιορίσει τον ενθουσιασμό για το μέλλον των ειδησεογραφικών ιστότοπων ως υποκατάστατο του παραδοσιακού Τύπου", είναι η μια του παρατήρηση για την παγκόσμια τάση "μετακόμισης" των εντύπων στο Διαδίκτυο.
Από την έρευνα του προκύπτει πως αυτό που κυρίως πάσχει (και στη χώρα μας) είναι η συζήτηση για τη διατήρηση της ερευνητικής (αποκαλυπτικής στα καθ' ημάς) δημοσιογραφίας. Και η αναζήτηση μοντέλου χρηματοδότησης για τον Τύπο, εκ των πραγμάτων, έχει μια απαραίτητη προϋπόθεση. Την ανεξαρτησία του από κέντρα κάθε εξουσίας. (ακριβώς το αντίθετο από αυτό που συμβαίνει στη χώρα μας).