Το ερώτημα μαζί και θέση είναι το "σχόλιο" των "Ανέργων" στην προηγούμενη ανάρτηση για τις ανακοινώσεις προθέσεις του Φώτη Μπόμπολα να βάλει λουκέτο στις εφημερίδες του
Γράφουν:
"Κι αν δεν είναι εκβιασμός αλλά η πραγματική πρόθεση του να κλείσει τις εκδοτικές επιχειρήσεις του και μετά απο ένα μήνα να προχωρήσει στην ίδρυση νέων εταιριών στις οποίες θα καλέσει τους ενδιαφερόμενους να εργαστούν -αν θέλουν- με επαχθέστερους όρους μεροκάμματα και συνθήκες; Ρίξε μια ματιά τι έκανε ο πατήρ Αλαφούζος με την εταιρία στην οποία ανήκε η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ και την απόσχιση της από τις εταιρίες του ομίλου;
Είτε μας αρέσει είτε όχι τα media τελείωσαν για την Ελλάδα με τον τρόπο που τα ξεραμε εως τώρα. Δεν έχουν λόγο οι εργοδότες να συντηρούν ζημιογόνες εκδοτικές επιχειρήσεις όταν δεν υπάρχει προοπτική να βγάλουν από αλλού τη ζημιά.
Όσο πιο γρήγορα το καταλάβουμε αυτό τόσο πιο αποτελεσματική θα είναι η προσαρμογή μας στην επόμενη μέρα. Είναι σα να προσπαθούμε να κρατήσουμε με τεχνητά μέσα στη ζωή ένα πτώμα".
Και πράγματι το ερώτημα και όχι μόνο για τον Γ.Μπόμπολα, είναι:
Θέλει να κλείσει τις εφημερίδες του στα πρότυπα του "Ελεύθερου Τύπου" και να ανοίξει άλλα, σε άλλη εταιρεία, με λιγότερους συντάκτες, απλούς μεταφορείς της πληροφορίας και μισθούς -γαλέρας;
Ή θέλει να αποχωρήσει από τα media επειδή η έως τώρα γνωστή μας διαπλοκή έχει καταρρεύσει και δεν προσφέρουν τίποτε οι έντυπες εκδόσεις στα επιχειρηματικά του σχέδια;
Από την απάντηση σε αυτό το ερώτημα θα κριθεί και η πολιτική-τακτική των εργαζομένων. Αν οι εκδότες θέλουν, όπως τουλάχιστον φαίνεται προς το παρόν, να παραμείνουν στα media απαλλάσσοντας τις εφημερίδες τους από το κόστος των εργαζομένων τους, απαιτείται άλλου είδους τακτική. Εξάλλου για εφημερίδες και ενημέρωση μιλάμε.
Αν το σχέδιο τους είναι η πρόσκληση σοκ για να ξεμπερδεύουν γρήγορα με τις αντιδράσεις και τις περιπλοκές που θα τους δημιουργήσουν αυτές οι κινήσεις τους(κατά το παράδειγμα του Ελ Τύπου, της Απογευματινής, του Alter, κ.λ.π.), οι δημοσιογράφοι πρέπει να προετοιμαστούν για μεγάλη και χρόνια μάχη.
Γράφουν:
"Κι αν δεν είναι εκβιασμός αλλά η πραγματική πρόθεση του να κλείσει τις εκδοτικές επιχειρήσεις του και μετά απο ένα μήνα να προχωρήσει στην ίδρυση νέων εταιριών στις οποίες θα καλέσει τους ενδιαφερόμενους να εργαστούν -αν θέλουν- με επαχθέστερους όρους μεροκάμματα και συνθήκες; Ρίξε μια ματιά τι έκανε ο πατήρ Αλαφούζος με την εταιρία στην οποία ανήκε η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ και την απόσχιση της από τις εταιρίες του ομίλου;
Είτε μας αρέσει είτε όχι τα media τελείωσαν για την Ελλάδα με τον τρόπο που τα ξεραμε εως τώρα. Δεν έχουν λόγο οι εργοδότες να συντηρούν ζημιογόνες εκδοτικές επιχειρήσεις όταν δεν υπάρχει προοπτική να βγάλουν από αλλού τη ζημιά.
Όσο πιο γρήγορα το καταλάβουμε αυτό τόσο πιο αποτελεσματική θα είναι η προσαρμογή μας στην επόμενη μέρα. Είναι σα να προσπαθούμε να κρατήσουμε με τεχνητά μέσα στη ζωή ένα πτώμα".
Και πράγματι το ερώτημα και όχι μόνο για τον Γ.Μπόμπολα, είναι:
Θέλει να κλείσει τις εφημερίδες του στα πρότυπα του "Ελεύθερου Τύπου" και να ανοίξει άλλα, σε άλλη εταιρεία, με λιγότερους συντάκτες, απλούς μεταφορείς της πληροφορίας και μισθούς -γαλέρας;
Ή θέλει να αποχωρήσει από τα media επειδή η έως τώρα γνωστή μας διαπλοκή έχει καταρρεύσει και δεν προσφέρουν τίποτε οι έντυπες εκδόσεις στα επιχειρηματικά του σχέδια;
Από την απάντηση σε αυτό το ερώτημα θα κριθεί και η πολιτική-τακτική των εργαζομένων. Αν οι εκδότες θέλουν, όπως τουλάχιστον φαίνεται προς το παρόν, να παραμείνουν στα media απαλλάσσοντας τις εφημερίδες τους από το κόστος των εργαζομένων τους, απαιτείται άλλου είδους τακτική. Εξάλλου για εφημερίδες και ενημέρωση μιλάμε.
Αν το σχέδιο τους είναι η πρόσκληση σοκ για να ξεμπερδεύουν γρήγορα με τις αντιδράσεις και τις περιπλοκές που θα τους δημιουργήσουν αυτές οι κινήσεις τους(κατά το παράδειγμα του Ελ Τύπου, της Απογευματινής, του Alter, κ.λ.π.), οι δημοσιογράφοι πρέπει να προετοιμαστούν για μεγάλη και χρόνια μάχη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου