Έθνος, γύρος 2ος σήμερα στην οδό Ακαδημίας με συνεδρίαση του ΔΣ της ΕΣΗΕΑ μετά από τις δυο νέες απολύσεις δημοσιογράφων που ξεχώρισαν στην αντίσταση και αντίδραση στα σχέδια του εκδότη για τις ατομικές συμβάσεις και τις μειώσεις μισθών.
Η απόλυση της Π. Χριστοδουλίδου προάγγελος ατομικών συμβάσεων
Του Γιώργου Κατερίνη
(αναδημοσίευση από το Δρόμο της Αριστεράς)
Η απόλυση ως «αντιπαραγωγικής» της δημοσιογράφου Πόπης Χριστοδουλίδου από το Έθνος, έχει ανοίξει την πόρτα μιας νέας γενικής επίθεσης στα εργασιακά δικαιώματα από τον μεγαλοεκδότη (και «εθνικό εργολάβο») Μπόμπολα. Ένα μήνα πριν, οι εκβιασμοί για την υπογραφή ατομικών συμβάσεων με μειώσεις μισθών δεν απέδωσαν καρπούς. Ελάχιστοι ήταν οι πρόθυμοι που βρέθηκαν να υπογράψουν. Η Πόπη Χριστοδολίδου, υπεύθυνη του πειραϊκού ρεπορτάζ, με εικοσιπενταετή ενεργή δημοσιογραφική δράση στην ίδια εφημερίδα, εργασιακή εκπρόσωπος των συντακτών για έξι χρόνια (μέχρι πέρυσι) πρωτοστάτησε και σε αυτή την αντίδραση των εργαζομένων. Με ανοικτή τοποθέτηση στις γενικές συνελεύσεις, με ξεκάθαρη θέση υπέρ της τήρησης της Συλλογικής Σύμβασης.
Η απόλυσή της την περασμένη Παρασκευή (10/6) ήταν μια ξεχωριστής σημασίας κίνηση του εκδότη. Μέσα στο 2011 οι απολύσεις στον Όμιλο ήταν αρκετές. Το μήνυμα της περιστολής δικαιωμάτων είχε δοθεί σαφώς και με τον πιο ξεκάθαρο τρόπο.
Η προσπάθεια της υπογραφής ατομικών συμβάσεων είχε αποκρουστεί, αλλά το σχέδιο για δραστική περικοπή μισθών και άλλων εργασιακών παροχών, που εδώ και μήνες έχουν εξυφάνει τα αφεντικά των ΜΜΕ, δεν έχει εγκαταλειφθεί. Η υποστολή της επίθεσης μέχρι να περάσουν οι εκλογές στην ΕΣΗΕΑ, ήταν προσωρινή. Με την ανακοίνωση της απόλυσης στη συγκεκριμένη δημοσιογράφο τα αφεντικά έκαναν ξεκάθαρο ότι θα επακολουθήσουν κι άλλες.
«Η απόλυσή μου είναι η αρχή του δεύτερου γύρου», δηλώνει στον Δρόμο η Π. Χριστοδουλίδου κι εξηγεί ότι μπορεί να μην πέρασε η κατάπτυστη σύμβαση που προώθησε ο Μπόμπολας, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι δεν θα επανέλθει. «Υπήρχε πάντα μια αντίσταση στο Έθνος. Πρέπει να προχωρήσουν χωρίς να τους ενοχλεί κανένας», λέει η απολυμένη συνάδελφος.
Η αντίδραση των εργαζομένων στον Όμιλο ήταν ακαριαία. Η απόλυση της γνωστής συνδικαλίστριας θεωρήθηκε μεγάλη πρόκληση. Παρά τις εργοδοτικές πιέσεις, οι εργαζόμενοι κατέβηκαν στο δρόμο την ίδια μέρα και ταυτόχρονα κηρύχτηκε 48ωρη απεργία τη Δευτέρα 13/6 και Τρίτη 14/6. Ο εκβιασμός του εκδότη «ή σταματάτε την απεργία ή τα κλείνω όλα», δημιούργησε ένα ρήγμα και μια αμηχανία στο, έτσι κι αλλιώς, ανέτοιμο συνδικαλιστικό κίνημα στο χώρο του Τύπου. Η κυκλοφορία απεργοσπαστικού φύλλου και η αδυναμία της ΕΣΗΕΑ να στηρίξει την απεργιακή εκδήλωση, είναι δείγμα των σοβαρών προβλημάτων που πρέπει να αντιμετωπισθούν.
Η εμφανώς εκβιαστική τακτική του εκδότη, που κατέπεσε και από την ανακοίνωσή του στο Χρηματιστήριο, δείχνει την ουσία των επιδιώξεων: οι επιχειρηματίες (και) των ΜΜΕ επιδιώκουν να τελειώνουν με τα κεκτημένα των εργαζομένων, χρησιμοποιώντας τη συγκυρία. Το αν θα εξακολουθήσουν να «επιχειρούν» στα ΜΜΕ δεν εξαρτάται ούτε από το (ούτως ή άλλως ελάχιστο) εργατικό κόστος, ούτε από τις Συμβάσεις Εργασίας.
Εξαρτάται από πολύ βαθύτερα επιχειρηματικά και πολιτικά συμφέροντα. Αν αυτό δεν το αντιληφθούν και δεν το κάνουν σημαία τους τα συνδικάτα του κλάδου, το άμεσο μέλλον προβλέπεται άκρως αντεργατικό και… ανθρωποφαγικό.
Η απόλυση της Π. Χριστοδουλίδου προάγγελος ατομικών συμβάσεων
Του Γιώργου Κατερίνη
(αναδημοσίευση από το Δρόμο της Αριστεράς)
Η απόλυση ως «αντιπαραγωγικής» της δημοσιογράφου Πόπης Χριστοδουλίδου από το Έθνος, έχει ανοίξει την πόρτα μιας νέας γενικής επίθεσης στα εργασιακά δικαιώματα από τον μεγαλοεκδότη (και «εθνικό εργολάβο») Μπόμπολα. Ένα μήνα πριν, οι εκβιασμοί για την υπογραφή ατομικών συμβάσεων με μειώσεις μισθών δεν απέδωσαν καρπούς. Ελάχιστοι ήταν οι πρόθυμοι που βρέθηκαν να υπογράψουν. Η Πόπη Χριστοδολίδου, υπεύθυνη του πειραϊκού ρεπορτάζ, με εικοσιπενταετή ενεργή δημοσιογραφική δράση στην ίδια εφημερίδα, εργασιακή εκπρόσωπος των συντακτών για έξι χρόνια (μέχρι πέρυσι) πρωτοστάτησε και σε αυτή την αντίδραση των εργαζομένων. Με ανοικτή τοποθέτηση στις γενικές συνελεύσεις, με ξεκάθαρη θέση υπέρ της τήρησης της Συλλογικής Σύμβασης.
Η απόλυσή της την περασμένη Παρασκευή (10/6) ήταν μια ξεχωριστής σημασίας κίνηση του εκδότη. Μέσα στο 2011 οι απολύσεις στον Όμιλο ήταν αρκετές. Το μήνυμα της περιστολής δικαιωμάτων είχε δοθεί σαφώς και με τον πιο ξεκάθαρο τρόπο.
Η προσπάθεια της υπογραφής ατομικών συμβάσεων είχε αποκρουστεί, αλλά το σχέδιο για δραστική περικοπή μισθών και άλλων εργασιακών παροχών, που εδώ και μήνες έχουν εξυφάνει τα αφεντικά των ΜΜΕ, δεν έχει εγκαταλειφθεί. Η υποστολή της επίθεσης μέχρι να περάσουν οι εκλογές στην ΕΣΗΕΑ, ήταν προσωρινή. Με την ανακοίνωση της απόλυσης στη συγκεκριμένη δημοσιογράφο τα αφεντικά έκαναν ξεκάθαρο ότι θα επακολουθήσουν κι άλλες.
«Η απόλυσή μου είναι η αρχή του δεύτερου γύρου», δηλώνει στον Δρόμο η Π. Χριστοδουλίδου κι εξηγεί ότι μπορεί να μην πέρασε η κατάπτυστη σύμβαση που προώθησε ο Μπόμπολας, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι δεν θα επανέλθει. «Υπήρχε πάντα μια αντίσταση στο Έθνος. Πρέπει να προχωρήσουν χωρίς να τους ενοχλεί κανένας», λέει η απολυμένη συνάδελφος.
Η αντίδραση των εργαζομένων στον Όμιλο ήταν ακαριαία. Η απόλυση της γνωστής συνδικαλίστριας θεωρήθηκε μεγάλη πρόκληση. Παρά τις εργοδοτικές πιέσεις, οι εργαζόμενοι κατέβηκαν στο δρόμο την ίδια μέρα και ταυτόχρονα κηρύχτηκε 48ωρη απεργία τη Δευτέρα 13/6 και Τρίτη 14/6. Ο εκβιασμός του εκδότη «ή σταματάτε την απεργία ή τα κλείνω όλα», δημιούργησε ένα ρήγμα και μια αμηχανία στο, έτσι κι αλλιώς, ανέτοιμο συνδικαλιστικό κίνημα στο χώρο του Τύπου. Η κυκλοφορία απεργοσπαστικού φύλλου και η αδυναμία της ΕΣΗΕΑ να στηρίξει την απεργιακή εκδήλωση, είναι δείγμα των σοβαρών προβλημάτων που πρέπει να αντιμετωπισθούν.
Η εμφανώς εκβιαστική τακτική του εκδότη, που κατέπεσε και από την ανακοίνωσή του στο Χρηματιστήριο, δείχνει την ουσία των επιδιώξεων: οι επιχειρηματίες (και) των ΜΜΕ επιδιώκουν να τελειώνουν με τα κεκτημένα των εργαζομένων, χρησιμοποιώντας τη συγκυρία. Το αν θα εξακολουθήσουν να «επιχειρούν» στα ΜΜΕ δεν εξαρτάται ούτε από το (ούτως ή άλλως ελάχιστο) εργατικό κόστος, ούτε από τις Συμβάσεις Εργασίας.
Εξαρτάται από πολύ βαθύτερα επιχειρηματικά και πολιτικά συμφέροντα. Αν αυτό δεν το αντιληφθούν και δεν το κάνουν σημαία τους τα συνδικάτα του κλάδου, το άμεσο μέλλον προβλέπεται άκρως αντεργατικό και… ανθρωποφαγικό.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου