Με τους δημοσιογράφους να αδυνατούν να αναλάβουν την ύψιστη ευθύνη ανεξάρτητης αδέσμευτης πληροφόρησης για τα όσα συμβαίνουν σήμερα στην πολιτική σκηνή και την κοινωνία.
Αδύναμους να οργανώσουν τη δική τους πληροφόρηση-ενημέρωση, ενώνοντας τα δικά τους αιτήματα με τα αιτήματα των πολιτών.
Έρμαιους των συμφερόντων των εργοδοτών τους και των μεγαλο-στελεχών δημοσιογράφων, διευθυντών και λοιπών διαμορφωτών της κοινής γνώμης.
Άβουλους στους καιρούς που σέρνονται στους δρόμους με οργή.
Απολύτως λογικό να ανασταλεί η σημερινή απεργία των δημοσιογράφων που καλούνται να εργαστούν υπό την καθοδήγηση όλων των παραπάνω, κρύβοντας τις απόψεις τους για το βράδυ στην πλατεία, βγάζοντας τα τείχη της αυτολογοκρισίας και λογοκρισίας σε κοινή θέα.
Απολύτως λογικό να τρίβουν τα χέρια τους οι απεργοσπάστες κάθε απόχρωσης και συμφέροντος.
Πάμε να καλύψουμε λοιπόν τη οργή του κόσμου στους δρόμους. Βγάζοντας όμως αυτή την οργή, τα αιτήματα, την αποφασιστικότητα στο γυαλί, το χαρτί, τα κύματα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου