Λάβαμε και δημοσιεύουμε την επιστολή από απλήρωτους εργαζόμενους στην εφημερίδα "Αποκαλύψεις" που ε΄φιασαν στα όρια τους και απαιτούν πλέον τα δεδουλευμένα τους.
Η υπομονή, τα όριά της και η ανεργία
«Κάντε υπομονή, παιδιά, βάλτε πλάτη να βγάλουμε την εφημερίδα. Περιμένουμε να εγκριθεί ένα δάνειο και τότε θα πληρωθείτε όλοι».
Το παραμύθι (γιατί περί παραμυθιού επρόκειτο όπως αποδεικνύεται) του κύριου Κοτρώτσου για τη διάσωση των “Αποκαλύψεων” ξεκίνησε τον περασμένο Αύγουστο, όταν οι μισθοί των εργαζομένων καταβλήθηκαν με καθυστέρηση. Τον Σεπτέμβρη η περίοδος αναμονής επιμηκύνθηκε και από τον Οκτώβρη... μην τον είδατε τον μισθό σας!
Εχουμε φτάσει στον Απρίλη και η κατάσταση έχει ως εξής:
-Οι δημοσιογράφοι είναι απλήρωτοι από τον Οκτώβρη
-Οι διοικητικοί από τον Νοέμβρη
-Οι τεχνικοί από τον Δεκέμβρη
Ολο αυτό το διάστημα ο εκδότης της εφημερίδας επικαλούνταν δάνεια που προσπαθούσε να εξασφαλίσει και επενδυτές που τάχα θα έβαζαν χρήματα για να σωθεί η εφημερίδα, και ζητούσε από τους εργαζομένους να κάνουν υπομονή. «Μέχρι τις γιορτές (τις περασμένες!) θα φτιάξουν τα πράγματα». «Να μπει ο καινούργιος χρόνος και όλα θα τακτοποιηθούν». «Ως τον Μάρτη κάτι θα γίνει, κάντε λιγάκι υπομονή». Λόγια, λόγια, λόγια...
Και οι εργαζόμενοι έκαναν υπομονή (και κάνουν). Και ήρθαν κι άλλοι να δουλέψουν. Ανεργοι από την «Απογευματινή» κι από το «Veto». Εβαλαν πλάτη κι αυτοί. Γιατί στο δίλημμα ανεργία ή απληρωσιά, επέλεγαν το δεύτερο (αλήθεια, υπάρχει πλέον δικαίωμα επιλογής;). Αυτό εξάλλου ήταν και το ισχυρότερο επιχείρημα του εργοδότη: Προτιμάς να είσαι άνεργος; Κάτσε εδώ και κάποια στιγμή θα πληρωθείς.
Ωσπου φτάσαμε στην προηγούμενη εβδομάδα, οπότε ο κύριος Κοτρώτσος ανακοίνωσε ότι ΛΕΦΤΑ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ, ζητώντας παράλληλα (αν είναι δυνατόν!) από τους εργαζόμενους να (ξανα)βάλουν πλάτη για να βγουν ακόμα δυο φύλλα της εφημερίδας.
Η υπομονή, τα όριά της και η ανεργία
«Κάντε υπομονή, παιδιά, βάλτε πλάτη να βγάλουμε την εφημερίδα. Περιμένουμε να εγκριθεί ένα δάνειο και τότε θα πληρωθείτε όλοι».
Το παραμύθι (γιατί περί παραμυθιού επρόκειτο όπως αποδεικνύεται) του κύριου Κοτρώτσου για τη διάσωση των “Αποκαλύψεων” ξεκίνησε τον περασμένο Αύγουστο, όταν οι μισθοί των εργαζομένων καταβλήθηκαν με καθυστέρηση. Τον Σεπτέμβρη η περίοδος αναμονής επιμηκύνθηκε και από τον Οκτώβρη... μην τον είδατε τον μισθό σας!
Εχουμε φτάσει στον Απρίλη και η κατάσταση έχει ως εξής:
-Οι δημοσιογράφοι είναι απλήρωτοι από τον Οκτώβρη
-Οι διοικητικοί από τον Νοέμβρη
-Οι τεχνικοί από τον Δεκέμβρη
Ολο αυτό το διάστημα ο εκδότης της εφημερίδας επικαλούνταν δάνεια που προσπαθούσε να εξασφαλίσει και επενδυτές που τάχα θα έβαζαν χρήματα για να σωθεί η εφημερίδα, και ζητούσε από τους εργαζομένους να κάνουν υπομονή. «Μέχρι τις γιορτές (τις περασμένες!) θα φτιάξουν τα πράγματα». «Να μπει ο καινούργιος χρόνος και όλα θα τακτοποιηθούν». «Ως τον Μάρτη κάτι θα γίνει, κάντε λιγάκι υπομονή». Λόγια, λόγια, λόγια...
Και οι εργαζόμενοι έκαναν υπομονή (και κάνουν). Και ήρθαν κι άλλοι να δουλέψουν. Ανεργοι από την «Απογευματινή» κι από το «Veto». Εβαλαν πλάτη κι αυτοί. Γιατί στο δίλημμα ανεργία ή απληρωσιά, επέλεγαν το δεύτερο (αλήθεια, υπάρχει πλέον δικαίωμα επιλογής;). Αυτό εξάλλου ήταν και το ισχυρότερο επιχείρημα του εργοδότη: Προτιμάς να είσαι άνεργος; Κάτσε εδώ και κάποια στιγμή θα πληρωθείς.
Ωσπου φτάσαμε στην προηγούμενη εβδομάδα, οπότε ο κύριος Κοτρώτσος ανακοίνωσε ότι ΛΕΦΤΑ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ, ζητώντας παράλληλα (αν είναι δυνατόν!) από τους εργαζόμενους να (ξανα)βάλουν πλάτη για να βγουν ακόμα δυο φύλλα της εφημερίδας.