Είναι γνωστό ότι η τελευταία Γενική Συνέλευση της EBU, που έγινε στη Μάλτα μετά το λουκέτο της ΕΡΤ, ξεκίνησε προς τιμήν της ΕΡΤ, με το «Πότε θα κάνει ξαστεριά» και όλους τους συνέδρους να επευφημούν συγκινημένοι την ομιλία του εκπρόσωπου της ΕΡΤ. Κατέληξε με ένα θερμό ψήφισμα υποστήριξης των εργαζομένων της ΕΡΤ που έσωζαν τη χαμένη τιμή της δημοκρατίας κρατώντας ζωντανά τα προγράμματα της ελληνικής ελεύθερης δημόσιας ραδιοτηλεόρασης.
Τι άλλαξε από τότε και φθάσαμε στη διακοπή της δορυφορικής και διαδικτυακής μετάδοσης των προγραμμάτων της ΕΡΤ στις 21 Αυγούστου από τη διοίκηση της EBU; Λίγοι μπορούν να γνωρίζουν τι έγινε πριν 20 ημέρες περίπου στη συνάντηση του κ. Καψή και του κ. Μάναλη με τη διοίκηση της EBU, παρούσης μάλιστα της νομικής συμβούλου της τελευταίας.
Πάντως, στις πολλές (απολογητικές) ανακοινώσεις της διοίκησης της EBU, ένας προσεκτικός αναγνώστης θα σταχυολογήσει περίεργες διαπιστώσεις και ανακολουθίες:
1. «Το ελληνικό Κοινοβούλιο υιοθέτησε ένα νέο νόμο για τη δημιουργία ενός ανεξάρτητου δημόσιου φορέα ραδιοτηλεόρασης (ΝΕΡΙΤ)». Πόσο ανεξάρτητος, όμως, από την κυβέρνηση, μπορεί να είναι ένας ραδιοτηλεοπτικός φορέας, όταν το Υπουργικό Συμβούλιο μιας Κυβέρνησης εξασφαλίζει τον έλεγχο της διοίκησης του φορέα αυτού για τα επόμενα εννέα έτη (άρθρο 16), διάστημα στο οποίο θα έχουν γίνει δύο τουλάχιστον εκλογικές αναμετρήσεις; Πρόκειται για πλάνη από πλημμελή μελέτη του νομοσχεδίου που τους δόθηκε τότε ή για παραπλάνηση (π.χ. έλειπε το επίμαχο άρθρο);
2. Σε προηγούμενη επιστολή της διοίκησης της EBU προς τον κ. Σαμαρά και τον κ. Καψή αναφερόταν ότι «μόλις ο ενδιάμεσος φορέας μεταδώσει ανεξάρτητο δελτίο ειδήσεων (editorially independent news bulletin) δεν θα υπάρχει πλέον η ανάγκη μετάδοσης των προγραμμάτων της ΕΡΤ». Εν τούτοις, η διακοπή των προγραμμάτων της ΕΡΤ έγινε πριν την μετάδοση δελτίου ειδήσεων και ταυτόχρονα με τη μετάδοση μιας δίωρης «ενημερωτικής» εκπομπής της ΔΤ.
Το ερώτημα είναι προς τι τόση βιασύνη και γιατί έπαψε να υπάρχει η ανάγκη της προϋπόθεσης του ελέγχου από την EBU της ανεξαρτησίας του περιεχομένου, έστω της ενημερωτικής εκπομπής;
3. Στην τελευταία της ανακοίνωση η EBU αναφέρει: «Έχει ανακοινωθεί επισήμως ότι περίπου 600 άτομα πρόκειται να προσληφθούν για τον ενδιάμεσο φορέα και άλλα 1400 όταν δημιουργηθεί ο νέος μόνιμος φορέας» (υπονοώντας τη ΝΕΡΙΤ). Και εδώ το ερώτημα είναι αν πλανάται ή παραπλανήθηκε η διοίκηση της EBU, αφού έχει γίνει σαφές σε όλους τους τόνους από τον κ. Καψή, αλλά και από τις δύο προκηρύξεις, ότι και οι 1400 (στην πραγματικότητα 1453) θέσεις θα αφορούν το ενδιάμεσο στάδιο (και όχι φορέα – εκτός αν ο κ. Μάναλης τους συστήθηκε ως φορέας) και δεν έχουν καμία σχέση με τη ΝΕΡΙΤ.
3. Στην τελευταία της ανακοίνωση η EBU αναφέρει: «Έχει ανακοινωθεί επισήμως ότι περίπου 600 άτομα πρόκειται να προσληφθούν για τον ενδιάμεσο φορέα και άλλα 1400 όταν δημιουργηθεί ο νέος μόνιμος φορέας» (υπονοώντας τη ΝΕΡΙΤ). Και εδώ το ερώτημα είναι αν πλανάται ή παραπλανήθηκε η διοίκηση της EBU, αφού έχει γίνει σαφές σε όλους τους τόνους από τον κ. Καψή, αλλά και από τις δύο προκηρύξεις, ότι και οι 1400 (στην πραγματικότητα 1453) θέσεις θα αφορούν το ενδιάμεσο στάδιο (και όχι φορέα – εκτός αν ο κ. Μάναλης τους συστήθηκε ως φορέας) και δεν έχουν καμία σχέση με τη ΝΕΡΙΤ.
Είναι, λοιπόν, δυνατόν, η διοίκηση της EBU, που διακηρύσσει ότι παρακολουθεί στενά τις εξελίξεις στη χώρα μας για το επίμαχο θέμα της ΕΡΤ, να έχει τέτοια σύγχυση, μπερδεύοντας το ενδιάμεσο στάδιο με το νέο φορέα; Ο οποίος νέος φορέας –άλλωστε- δεν μπορεί να έχει περισσότερες από 656 θέσεις αορίστου χρόνου, αφού πρέπει να ικανοποιηθεί η απαίτηση της τρόϊκας για 2000 απολύσεις από το δημόσιο ραδιοτηλεοπτικό φορέα.
Πλάνη λοιπόν ή παραπλάνηση της EBU; Γιατί δεν μπορούμε σε καμία περίπτωση να πιστέψουμε ότι ασκήθηκαν πολιτικές ή άλλες πιέσεις, αν λάβουμε υπόψη την προσήλωση και την διαρκή επιμονή της στην ανεξαρτησία των ραδιοτηλεοπτικών οργανισμών της Ευρώπης. Όπως επίσης και το γεγονός ότι οι διοικήσεις των Οργανισμών υποχρεούνται να εφαρμόζουν τις κατευθύνσεις που λαμβάνουν από τις Γενικές τους Συνελεύσεις.
Πλάνη λοιπόν ή παραπλάνηση της EBU; Γιατί δεν μπορούμε σε καμία περίπτωση να πιστέψουμε ότι ασκήθηκαν πολιτικές ή άλλες πιέσεις, αν λάβουμε υπόψη την προσήλωση και την διαρκή επιμονή της στην ανεξαρτησία των ραδιοτηλεοπτικών οργανισμών της Ευρώπης. Όπως επίσης και το γεγονός ότι οι διοικήσεις των Οργανισμών υποχρεούνται να εφαρμόζουν τις κατευθύνσεις που λαμβάνουν από τις Γενικές τους Συνελεύσεις.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου