update
** H ανάρτηση μας με απόψεις πολλών δημοσιογράφων για την απεργία σε όλα τα ΜΜΕ δυο μέρες πριν τη γενική απεργία, προκάλεσε πολλές και ποικίλες αντιδράσεις. Σε επικοινωνία του blog με την ΕΦΕ, ο πρόεδρος της ένωσης Μάριος Λώλος δήλωσε πως πάγια θέση της ένωσης φωτορεπόρτερ, όπως και της ΕΤΕΡ και της ΕΤΙΤΑ (των τεχνικών δηλαδή), είναι πως οι απεργίες στα ΜΜΕ πρέπει να γίνονται μαζί με τους άλλους κλάδους.
Το καταγράφουμε όμως μας ζητήθηκε. Όμως η διαφωνία τους καταγράφηκε στη συνεδρίαση του Διασωματειακού όπως γίνεται κάθε φορά. Και από εκεί μπαίνει στα συρτάρια του Διασωματειακού για να βγει έξω, δημόσια η κοινή απεργιακή ανακοίνωση για δυο μέρες πριν.
«Οι εργαζόμενοι στο χώρο του Τύπου ενώνουμε για άλλη μια φορά τη φωνή μας με όλους τους εργαζόμενους της χώρας σε ένα κοινό αγωνιστικό - απεργιακό μέτωπο…».
Το μέγεθος της κοροϊδίας και της απομάκρυνσης των συνδικαλιστικών οργάνων του κλάδου μας από την πραγματικότητα περικλείεται σε αυτή τη μικρή φράση που περιλαμβάνεται ως επίλογος στην ανακοίνωση των 11 ενώσεων εργαζομένων στα ΜΜΕ. Χτίζουμε κοινό απεργιακό μέτωπο απεργώντας… δυο μέρες πριν από την πανεργατική απεργία, την οποία με καθυστέρηση και απρόθυμα κήρυξαν οι τριτοβάθμιες οργανώσεις ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ.
Υπάρχουν πολλά που θα μπορούσαμε να καταλογίσουμε στις εν λόγω ενώσεις και στον τρόπο που αντιμετωπίζουν τρία χρόνια τώρα την επίθεση των μνημονιακών δυνάμεων που στο χώρο μας μετατράπηκε από τα αφεντικά του Τύπου σε ολοκαύτωμα των εργαζομένων. Αλλά αξίζει ένας σχολιασμός στον τρόπο, τη μεθόδευση που ακολουθούν διάφορες δυνάμεις χρησιμοποιώντας ως άλλοθι το περίφημο διασωματειακό του Τύπου.
Σε όσα Διοικητικά Συμβούλια είχε τεθεί θέμα απεργίας είτε δεν είχε παρθεί τελική απόφαση αναμένοντας την απόφαση της ΓΣΕΕ (π.χ. ΠΟΕΣΥ), είτε η απόφαση ήταν θετική με στόχο τη συμμετοχή στην πανεργατική κινητοποίηση (π.χ. ΕΣΠΗΤ).
** H ανάρτηση μας με απόψεις πολλών δημοσιογράφων για την απεργία σε όλα τα ΜΜΕ δυο μέρες πριν τη γενική απεργία, προκάλεσε πολλές και ποικίλες αντιδράσεις. Σε επικοινωνία του blog με την ΕΦΕ, ο πρόεδρος της ένωσης Μάριος Λώλος δήλωσε πως πάγια θέση της ένωσης φωτορεπόρτερ, όπως και της ΕΤΕΡ και της ΕΤΙΤΑ (των τεχνικών δηλαδή), είναι πως οι απεργίες στα ΜΜΕ πρέπει να γίνονται μαζί με τους άλλους κλάδους.
Το καταγράφουμε όμως μας ζητήθηκε. Όμως η διαφωνία τους καταγράφηκε στη συνεδρίαση του Διασωματειακού όπως γίνεται κάθε φορά. Και από εκεί μπαίνει στα συρτάρια του Διασωματειακού για να βγει έξω, δημόσια η κοινή απεργιακή ανακοίνωση για δυο μέρες πριν.
«Οι εργαζόμενοι στο χώρο του Τύπου ενώνουμε για άλλη μια φορά τη φωνή μας με όλους τους εργαζόμενους της χώρας σε ένα κοινό αγωνιστικό - απεργιακό μέτωπο…».
Το μέγεθος της κοροϊδίας και της απομάκρυνσης των συνδικαλιστικών οργάνων του κλάδου μας από την πραγματικότητα περικλείεται σε αυτή τη μικρή φράση που περιλαμβάνεται ως επίλογος στην ανακοίνωση των 11 ενώσεων εργαζομένων στα ΜΜΕ. Χτίζουμε κοινό απεργιακό μέτωπο απεργώντας… δυο μέρες πριν από την πανεργατική απεργία, την οποία με καθυστέρηση και απρόθυμα κήρυξαν οι τριτοβάθμιες οργανώσεις ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ.
Υπάρχουν πολλά που θα μπορούσαμε να καταλογίσουμε στις εν λόγω ενώσεις και στον τρόπο που αντιμετωπίζουν τρία χρόνια τώρα την επίθεση των μνημονιακών δυνάμεων που στο χώρο μας μετατράπηκε από τα αφεντικά του Τύπου σε ολοκαύτωμα των εργαζομένων. Αλλά αξίζει ένας σχολιασμός στον τρόπο, τη μεθόδευση που ακολουθούν διάφορες δυνάμεις χρησιμοποιώντας ως άλλοθι το περίφημο διασωματειακό του Τύπου.
Σε όσα Διοικητικά Συμβούλια είχε τεθεί θέμα απεργίας είτε δεν είχε παρθεί τελική απόφαση αναμένοντας την απόφαση της ΓΣΕΕ (π.χ. ΠΟΕΣΥ), είτε η απόφαση ήταν θετική με στόχο τη συμμετοχή στην πανεργατική κινητοποίηση (π.χ. ΕΣΠΗΤ).
Άλλα Δ.Σ. απλά απέφυγαν να πάρουν θέση (π.χ. ΕΣΗΕΑ). Και ξαφνικά το περίφημο διασωματειακό «αποφάσισε» την Δευτέρα να συμμετέχει στις κινητοποιήσεις των εργαζομένων με αυτό τον, τουλάχιστον κωμικό, τρόπο. Γιατί πέρα από την προφανή απόσταση και απόσπαση που κρατά για πολλοστή φορά ο κλάδος μας από τις μεγάλες κινητοποιήσεις των εργαζομένων υπάρχουν και οι παρακάτω «επιπτώσεις»:
Μια απεργία τη Δευτέρα δημιουργεί συνθήκες τριημέρου ανάπαυσης για ορισμένους.
Μια απεργία την Δευτέρα 24/9, που δεν θα επιτρέψει στις εφημερίδες της Τρίτης 25/9 (προηγούμενη ημέρα από την πανεργατική απεργία) να κυκλοφορήσουν στερεί την πληροφόρηση του λαού για τις κινητοποιήσεις (π.χ. ποια μέσα συγκοινωνίας θα κινηθούν).
Μια απεργία τη Δευτέρα ταιριάζει απόλυτα στα συμφέροντα των εκδοτών των ημερήσιων φύλλων, τους γλυτώνει από ένα επιπλέον κόστος (οι ημερήσιες εκδόσεις τους «βάζουν μέσα»).
Μια απεργία τη Δευτέρα και μια αναιμική συγκέντρωση μπροστά από τα γραφεία της ΕΣΗΕΑ συμβάλλει στην παραπέρα απαξίωση της αντίστασης που οφείλουν να προβάλλουν τα συνδικάτα μας.
Ας επανέλθουμε όμως στο Διασωματειακό. Ποιοι το αποτελούν; Ποιοι το νομιμοποιούν; Ποιοι του δίνουν τέτοια μεγενθυμένη υπόσταση, λες και οι αποφάσεις του είναι υπεράνω όλων των εκλεγμένων οργάνων;
Ποια θέση κράτησαν σε αυτό το Διασωματειακό οι συνδικαλιστές από σωματεία με «ταξικές» διοικήσεις (π.χ. Λιθογράφοι); Ποια θέση κράτησαν σωματεία που τηρούν μια αγωνιστική και συνεπή στάση υπεράσπισης των δικαιωμάτων των εργαζομένων (π.χ. ΕΤΕΡ); Ποιος είναι ο «ιθύνων νους», ή αλλιώς το κέντρο αποφάσαεων, που κρύβεται πίσω από τη γελοία και συνεχιζόμενη εδώ και ενάμιση χρόνο απόφαση να απεργούν οι δημοσιογράφοι και οι εργαζόμενοι στα ΜΜΕ χώρια από τους υπόλοιπους εργαζόμενους της χώρας;
Γιατί το αποτέλεσμα το γνωρίζουμε όλοι: η απεργία θα «πετύχει» αφού ο φόβος της διαγραφής από την ΕΣΗΕΑ κρατά ακόμα και τα διευθυντικά στελέχη των καναλιών και τους τηλεαστέρες σε «αγωνιστική» γραμμή. Αλλά στην πραγματικότητα οι χιλιάδες εργαζόμενοι στις επιχειρήσεις της ενημέρωσης θα βρίσκονται στις θέσεις τους (όπως στα εκδοτικά περιοδικών), ή θα ετοιμάζουν την εργασία τους από το σπίτι (εβδομαδιαία και άλλα έντυπα), ή απλά δεν θα τους αγγίζει καμιά κηρυγμένη απεργία (εργαζόμενοι στα sites).
Μια απεργία τη Δευτέρα δημιουργεί συνθήκες τριημέρου ανάπαυσης για ορισμένους.
Μια απεργία την Δευτέρα 24/9, που δεν θα επιτρέψει στις εφημερίδες της Τρίτης 25/9 (προηγούμενη ημέρα από την πανεργατική απεργία) να κυκλοφορήσουν στερεί την πληροφόρηση του λαού για τις κινητοποιήσεις (π.χ. ποια μέσα συγκοινωνίας θα κινηθούν).
Μια απεργία τη Δευτέρα ταιριάζει απόλυτα στα συμφέροντα των εκδοτών των ημερήσιων φύλλων, τους γλυτώνει από ένα επιπλέον κόστος (οι ημερήσιες εκδόσεις τους «βάζουν μέσα»).
Μια απεργία τη Δευτέρα και μια αναιμική συγκέντρωση μπροστά από τα γραφεία της ΕΣΗΕΑ συμβάλλει στην παραπέρα απαξίωση της αντίστασης που οφείλουν να προβάλλουν τα συνδικάτα μας.
Ας επανέλθουμε όμως στο Διασωματειακό. Ποιοι το αποτελούν; Ποιοι το νομιμοποιούν; Ποιοι του δίνουν τέτοια μεγενθυμένη υπόσταση, λες και οι αποφάσεις του είναι υπεράνω όλων των εκλεγμένων οργάνων;
Ποια θέση κράτησαν σε αυτό το Διασωματειακό οι συνδικαλιστές από σωματεία με «ταξικές» διοικήσεις (π.χ. Λιθογράφοι); Ποια θέση κράτησαν σωματεία που τηρούν μια αγωνιστική και συνεπή στάση υπεράσπισης των δικαιωμάτων των εργαζομένων (π.χ. ΕΤΕΡ); Ποιος είναι ο «ιθύνων νους», ή αλλιώς το κέντρο αποφάσαεων, που κρύβεται πίσω από τη γελοία και συνεχιζόμενη εδώ και ενάμιση χρόνο απόφαση να απεργούν οι δημοσιογράφοι και οι εργαζόμενοι στα ΜΜΕ χώρια από τους υπόλοιπους εργαζόμενους της χώρας;
Γιατί το αποτέλεσμα το γνωρίζουμε όλοι: η απεργία θα «πετύχει» αφού ο φόβος της διαγραφής από την ΕΣΗΕΑ κρατά ακόμα και τα διευθυντικά στελέχη των καναλιών και τους τηλεαστέρες σε «αγωνιστική» γραμμή. Αλλά στην πραγματικότητα οι χιλιάδες εργαζόμενοι στις επιχειρήσεις της ενημέρωσης θα βρίσκονται στις θέσεις τους (όπως στα εκδοτικά περιοδικών), ή θα ετοιμάζουν την εργασία τους από το σπίτι (εβδομαδιαία και άλλα έντυπα), ή απλά δεν θα τους αγγίζει καμιά κηρυγμένη απεργία (εργαζόμενοι στα sites).
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου