Τα λαμπάκια του κυρ-Αλέκου (Μπακατσέλου) και η βάρκαΑπό το
φόρουμ του ΑγγελιοφόρουΠήδηξες, κυρ-Αλέκο, από το μισοβυθισμένο σκαρί στο κότερο! Εξαργύρωσες τόσα χρόνια, κυρ-Αλέκο, σε χρήμα, δόξα, κυριλομαγκιά. Συνοδούς να σε φυλάνε, εκδοτιλίκια, επισημότητες, αναγνώριση. Φιλανθρωπίες, που σ΄ ανεβάζουν κατηγορία (αλλιώς, ούτε ευρώ για πέταμα!).
Και τώρα; Τώρα εγκατέλειψες το μισοβυθισμένο σκαρί, που λέγεται Εκδοτική Βορείου Ελλάδος, την εταιρία με τους 125 εργαζόμενους, που εκδίδει τον «Αγγελιοφόρο» και τα άλλα έντυπα, αυτά που σ΄ έκαναν γνωστό. Αυτούς που σ΄ έκαναν γνωστό με τη δουλειά τους, τούς άφησες όλους απλήρωτους.
Το σχέδιο ήταν καλά οργανωμένο: το κότερο των εκατομμυρίων, που φέρει όνομα μοιραίο «Τίμη» (όχι τιμή, μην μπερδεύεστε), σε περίμενε με τη μηχανή αναμμένη, τους υποτακτικούς σου (μέχρι θανάτου ορκισμένοι, πιασμένοι από τα μπατζάκια σου) να κρατάνε τη σκάλα καλά, μη τυχόν και πέσει ο αφέντης τους, καπετάνιος της δεκάρας για την Εκδοτική Βορείου Ελλάδος, καπετάνιος των εκατομμυρίων κατά τα λοιπά.
Στη φουρτούναΤο μισοβυθισμένο σκαρί έμεινε στη φουρτούνα και εμείς, οι εργαζόμενοι, υποταγμένοι και ανυπότακτοι (όλους στα μπατζάκια σου μας γράφεις, κυρ-Αλέκο), οδεύουμε στην καταστροφή χωρίς σωσίβια λέμβο (και τα σωσίβια πήρε ο μπαγάσας!)
Οι πλούσιοι είναι πολύ μοναχοφαγάδες τελικά, σε πνίγουν για το τάλιρο…