"Δεν υπηρετούν τα μέσα ενημέρωσης την κυβέρνηση. Η κυβέρνηση υπηρετεί τους ιδιοκτήτες των μέσων".
Πρωτομαγιά. Και οι ειδήσεις από τα ΜΜΕ βιάζονται να αποδείξουν πως η νέα πραγματικότητα είναι εδώ. Για τα παραπαίοντα ΜΜΕ και τους ανθρώπους τους. Σαν να βγάζουν κοροϊδευτικά τη γλώσσα στους αγώνες μας.
Η ΕΣΗΕΑ ετοιμάζεται για εκλογές, οι προτάσεις για απεργιακές κινητοποιήσεις σε Star και Έθνος δεν περνάνε στο ΔΣ. Οι ατομικές συμβάσεις επεκτείνονται. Πρώτο Θέμα, Εθνος, Star, ΣΚΑΙ, Λυμπέρης, ΙΜΑΚΟ, Αττικές Εκδόσεις.
Και έπεται συνέχεια.
Για αυτή την Πρωτομαγιά επιλέγουμε την αναδημοσίευση κειμένου του Άρη Χατζηστεφάνου από το "Πριν". Οι συντάκτες ολοένα και συχνότερα θα νιώθουν τη λογοκρισία στο σβέρκο τους. Η αυτολογοκρισία δεν αποτελεί πλέον καταφύγιο εργασίας....
Του
Άρη Χατζηστεφάνου,
από την εφημερίδα Πριν
Ημέρες της μεγάλης ύφεσης στις ΗΠΑ, όταν οι εργοδότες των μεγάλων εργοστασίων προσπαθούσαν να τιθασεύσουν τους εργάτες και τους συνδικαλιστές στέλνοντας εναντίον τους όχι μόνο την αστυνομία αλλά και ομάδες κρούσης της μαφίας, αρχίζει να θυμίζει το τοπίο στα ελληνικά ΜΜΕ. Ιδιοκτήτες μέσων ενημέρωσης, που μέχρι σήμερα περιφέρονταν σε σαλόνια λανσάροντας ένα επαρχιώτικο lifestyle, σήμερα δείχνουν το πραγματικό τους πρόσωπο: Το πρόσωπο του τραμπούκου που στέλνει τους φουσκωτούς του για να πετάξουν έξω από το κτίριο τους συνδικαλιστικούς εκπροσώπους των εργαζομένων. Η κατάσταση είναι χειρότερη στα ηλεκτρονικά μέσα ενημέρωσης τα οποία αποτελούν εδώ και χρόνια πειραματικό εργαστήριο των νέων εργασιακών σχέσεων όχι μόνο για το χώρο των ΜΜΕ αλλά ολόκληρης της αγοράς εργασίας. Τα κτίρια των μεγάλων ραδιοφωνικών και τηλεοπτικών σταθμών μετατρέπονται σε απόρθητα φρούρια με στρατιές σεκιουριτάδων οι οποίοι (σε αντίθεση με ότι πιστεύαμε μέχρι σήμερα) δεν προστατεύουν το κτίριο από ξένους εισβολείς αλλά τους ιδιοκτήτες από τους εργαζομένους τους. Μέσα σε αυτά τα εργασιακά κάτεργα δοκιμάστηκαν (και πέρασαν) οι παράνομες ατομικές συμβάσεις, η απόλυτη ελαστικοποίηση της εργασίας και η ηθική και επαγγελματική ταπείνωση των δημοσιογράφων.
Πρωτομαγιά. Και οι ειδήσεις από τα ΜΜΕ βιάζονται να αποδείξουν πως η νέα πραγματικότητα είναι εδώ. Για τα παραπαίοντα ΜΜΕ και τους ανθρώπους τους. Σαν να βγάζουν κοροϊδευτικά τη γλώσσα στους αγώνες μας.
Η ΕΣΗΕΑ ετοιμάζεται για εκλογές, οι προτάσεις για απεργιακές κινητοποιήσεις σε Star και Έθνος δεν περνάνε στο ΔΣ. Οι ατομικές συμβάσεις επεκτείνονται. Πρώτο Θέμα, Εθνος, Star, ΣΚΑΙ, Λυμπέρης, ΙΜΑΚΟ, Αττικές Εκδόσεις.
Και έπεται συνέχεια.
Για αυτή την Πρωτομαγιά επιλέγουμε την αναδημοσίευση κειμένου του Άρη Χατζηστεφάνου από το "Πριν". Οι συντάκτες ολοένα και συχνότερα θα νιώθουν τη λογοκρισία στο σβέρκο τους. Η αυτολογοκρισία δεν αποτελεί πλέον καταφύγιο εργασίας....
Του
Άρη Χατζηστεφάνου,
από την εφημερίδα Πριν
Ημέρες της μεγάλης ύφεσης στις ΗΠΑ, όταν οι εργοδότες των μεγάλων εργοστασίων προσπαθούσαν να τιθασεύσουν τους εργάτες και τους συνδικαλιστές στέλνοντας εναντίον τους όχι μόνο την αστυνομία αλλά και ομάδες κρούσης της μαφίας, αρχίζει να θυμίζει το τοπίο στα ελληνικά ΜΜΕ. Ιδιοκτήτες μέσων ενημέρωσης, που μέχρι σήμερα περιφέρονταν σε σαλόνια λανσάροντας ένα επαρχιώτικο lifestyle, σήμερα δείχνουν το πραγματικό τους πρόσωπο: Το πρόσωπο του τραμπούκου που στέλνει τους φουσκωτούς του για να πετάξουν έξω από το κτίριο τους συνδικαλιστικούς εκπροσώπους των εργαζομένων. Η κατάσταση είναι χειρότερη στα ηλεκτρονικά μέσα ενημέρωσης τα οποία αποτελούν εδώ και χρόνια πειραματικό εργαστήριο των νέων εργασιακών σχέσεων όχι μόνο για το χώρο των ΜΜΕ αλλά ολόκληρης της αγοράς εργασίας. Τα κτίρια των μεγάλων ραδιοφωνικών και τηλεοπτικών σταθμών μετατρέπονται σε απόρθητα φρούρια με στρατιές σεκιουριτάδων οι οποίοι (σε αντίθεση με ότι πιστεύαμε μέχρι σήμερα) δεν προστατεύουν το κτίριο από ξένους εισβολείς αλλά τους ιδιοκτήτες από τους εργαζομένους τους. Μέσα σε αυτά τα εργασιακά κάτεργα δοκιμάστηκαν (και πέρασαν) οι παράνομες ατομικές συμβάσεις, η απόλυτη ελαστικοποίηση της εργασίας και η ηθική και επαγγελματική ταπείνωση των δημοσιογράφων.