Της bloggerIrina Gkini
(αναδημοσίευση από http://theartfoundation.metamatic.gr/
Ανήκω στην γενιά που χαρακτηρίστηκε ως «απολιτίκ». Η δική μου απάθεια, όπως και αυτή των συμμαθητών και συμφοιτητών μου απέναντι στα πολιτικά γεγονότα είναι, για πολλούς, μια από τις αιτίες του οικονομικού και κοινωνικού αδιεξόδου στο οποίο έχει περιέλθει η χώρα σήμερα. Για κάποιους από εμάς, ήταν απλώς η αντίδραση των παιδιών που μεγάλωσαν στην κομματικά πολωμενη Ελλάδα του 1980.
Όχι ότι είχαμε και πολλά ερεθίσματα για να αλλάξουμε αντιλήψεις. Η πολιτική απουσίαζε από κάθε έκφανση της ζωής μας, αλλά και της λεγόμενης pop κουλτούρας, σε ελληνικό και διεθνές επίπεδο. Ακόμα και οι τηλεοπτικές σειρές που παρακολουθούσαμε έμοιαζαν να διαδραματίζονται σε ένα «απολιτίκ» σύμπαν, όπου παρέες εικοσάχρονων ζούσαν σε πολυτελή διαμερίσματα στο Greenwich Village, γυναικοπαρέες ανέλυαν τα γκομενικά τους πίνοντας cosmopolitan και ένας ρομαντικός αρχιτέκτονας αναζητούσε τη μητέρα των παιδιών του (αυτός ακόμα την ψάχνει).