Πριν οτιδήποτε άλλο να σημειώσουμε:
Μετά τις 14 Μάϊου για τα ΜΜΕ ισχύει ό,τι η επιστροφή γίνεται στο κατώτατο όριο της κλαδικής σύμβασης. (εξηγούμε παρακάτω το γιατί και πως)
Ο φόβος οδηγεί τους εργαζόμενους να υπογράφουν ατομικές συμβάσεις. Αυτό κυριαρχεί, ο φόβος για την απώλεια της θέσης εργασίας. Στην περίπτωση όμως των επιχειρησιακών συμβάσεων υπάρχει συλλογική πτώση. Υπογραφή μαζική για το θάνατο των εργασιακών δικαιωμάτων, πισθάγκωνα δέσιμο στις ορέξεις των επιχειρηματιών.
Όλα τα παραπάνω είναι εκτιμήσεις νομικών που έχουν μέχρι σήμερα μελετήσει κείμενα επιχειρησιακών συμβάσεων. Για να απαντήσουν στις εκβιαστικές απειλές των προϊσταμένων διευθυντών(όπως π.χ συμβαίνει τις τελευταίες μέρες στον Alpha).
- Η ατομική σύμβαση είναι κατά βάση αλλαγή των οικονομικών όρων στην εργασία, όχι των θεσμικών. Π.χ στο Mega όπου αρνήθηκαν την ωμή παρέμβαση στα θεσμικά και αντιπρότειναν μόνο περικοπές στις αμοιβές.
- Ο εργαζόμενος υπογράφει υπό το φόβο της απόλυσης αλλά διατηρεί το δικαίωμα προσφυγής στη δικαιοσύνη προς καταγγελία της ατομικής σύμβασης.
- Υπό το "φόβο" της μαζικής αντίδρασης η πρόταση ατομικών συμβάσεων από τους εργοδότες διατηρεί κέλυφος προστατευτικών διατάξεων, όπως για παράδειγμα σε περίπτωση απόλυσης να δοθεί η αποζημίωση με το ύψος των παλαιότερων αποδοχών.
Στις επιχειρησιακές συμβάσεις αντίθετα:
- Απαιτείται υπογραφή-άρα δημοσιοποίηση των ονομάτων-για τη σύσταση ένωσης προσώπων που θα εκφράζει πλέον συλλογική διαπραγμάτευση
-Κόβεται ο δρόμος για δικαστικές προσφυγές σε οποιαδήποτε περίπτωση αφού εκλείπει η επίκληση του φόβου και του εκβιασμού απόλυσης από τον εργοδότη
Μετά τις 14 Μάϊου για τα ΜΜΕ ισχύει ό,τι η επιστροφή γίνεται στο κατώτατο όριο της κλαδικής σύμβασης. (εξηγούμε παρακάτω το γιατί και πως)
Ο φόβος οδηγεί τους εργαζόμενους να υπογράφουν ατομικές συμβάσεις. Αυτό κυριαρχεί, ο φόβος για την απώλεια της θέσης εργασίας. Στην περίπτωση όμως των επιχειρησιακών συμβάσεων υπάρχει συλλογική πτώση. Υπογραφή μαζική για το θάνατο των εργασιακών δικαιωμάτων, πισθάγκωνα δέσιμο στις ορέξεις των επιχειρηματιών.
Όλα τα παραπάνω είναι εκτιμήσεις νομικών που έχουν μέχρι σήμερα μελετήσει κείμενα επιχειρησιακών συμβάσεων. Για να απαντήσουν στις εκβιαστικές απειλές των προϊσταμένων διευθυντών(όπως π.χ συμβαίνει τις τελευταίες μέρες στον Alpha).
- Η ατομική σύμβαση είναι κατά βάση αλλαγή των οικονομικών όρων στην εργασία, όχι των θεσμικών. Π.χ στο Mega όπου αρνήθηκαν την ωμή παρέμβαση στα θεσμικά και αντιπρότειναν μόνο περικοπές στις αμοιβές.
- Ο εργαζόμενος υπογράφει υπό το φόβο της απόλυσης αλλά διατηρεί το δικαίωμα προσφυγής στη δικαιοσύνη προς καταγγελία της ατομικής σύμβασης.
- Υπό το "φόβο" της μαζικής αντίδρασης η πρόταση ατομικών συμβάσεων από τους εργοδότες διατηρεί κέλυφος προστατευτικών διατάξεων, όπως για παράδειγμα σε περίπτωση απόλυσης να δοθεί η αποζημίωση με το ύψος των παλαιότερων αποδοχών.
Στις επιχειρησιακές συμβάσεις αντίθετα:
- Απαιτείται υπογραφή-άρα δημοσιοποίηση των ονομάτων-για τη σύσταση ένωσης προσώπων που θα εκφράζει πλέον συλλογική διαπραγμάτευση
-Κόβεται ο δρόμος για δικαστικές προσφυγές σε οποιαδήποτε περίπτωση αφού εκλείπει η επίκληση του φόβου και του εκβιασμού απόλυσης από τον εργοδότη