Αναδημοσίευση από το περιοδικό DigitlTVinfo-τεύχος Ιουλίου
Ζήσαμε τον πυρετό του λουκέτου της ΕΡΤ. Επί πέντε μέρες το σήμα της ΕΡΤ, το «παράνομο» κατά Γ. Στουρνάρα, σήμα της κρατικής τηλεόρασης έπαιζε σε όλο τον κόσμο! Από τη Γαλλία, την Ιταλία, το Βέλγιο, την Πορτογαλία έως και το Ιράν!
Απίστευτο success story. Η απόφαση της κυβέρνησης του Αντώνη Σαμαρά να κλείσει με συνοπτικές διαδικασίες, χωρίς να λογαριάσει έξοδα και κόστος-πραγματικό και πολιτικό- για την χώρα μας(όχι για την κυβέρνηση) τον κρατικό ραδιοτηλεοπτικό φορέα, έφερε το ακατόρθωτο. Η Ελλάδα να πρωταγωνιστεί σε πρωτοσέλιδα του διεθνούς Τύπου επί ημέρες, στα ρεπορτάζ όλων των μεγάλων τηλεοπτικών δικτύων. Να κινητοποιηθούν οι διοικήσεις όλων των δημόσιων ραδιοτηλεοπτικών οργανισμών της Ευρώπης, να αναλάβει η EBU την αναμετάδοση του «παράνομου» τηλεοπτικού σήματος της ΕΡΤ σε όλο τον κόσμο, άρα και στην «κατεχόμενη» Ελλάδα. Να ζητηθεί εκτάκτως συζήτηση στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, να ερωτηθεί η Κομισιόν, να αναγκαστεί η τρόϊκα να πει πως δεν ζήτησε το λουκέτο. Πέτυχε το ακατόρθωτο. Να μετατραπεί η ΕΡΤ σε πραγματικά δημόσια ραδιοτηλεόραση υπό συνθήκες «παρανομίας».
Για τις ολέθριες επιπτώσεις στην ίδια την Ελλάδα από το κλείσιμο της ΕΡΤ προς χάριν της απαίτησης να βρεθούν εδώ και τώρα 2.900 απολύσεις, γράφουμε στα ρεπορτάζ. Αξίζει μόνο να επισημανθεί πως μέσα σε πέντε λεπτά από το κατέβασμα του διακόπτη, τα σύνορα της χώρας καταλήφθηκαν από ξένα τηλεοπτικά σήματα. Της Τουρκίας που έφθασε ως τη ...Νάξο, της Αλβανίας, των Σκοπίων, της Ιταλίας, της Βουλγαρίας. Έκλεισαν το εθνικό φίλτρο στον αέρα της χώρας, φίμωσαν την ελληνική γλώσσα. Και φυσικά- καμία έκπληξη για εμάς- απείλησαν πως βαριές ποινές όσα ιδιωτικά τηλεοπτικά δίκτυα, αναμεταδώσουν το «παράνομο» σήμα της νόμιμης ΕΡΤ που παρανόμως (με μη υπογεγραμμένη Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου), έκλεισαν.
Όλα τα παραπάνω, λίγο ή πολύ τα ζήσαμε, τα διαβάσαμε. Οργιστήκαμε, μείναμε έκπληκτοι με το θράσος τους, αναρωτηθήκαμε για τους πραγματικούς στόχους της απίστευτης αυτή απόφασης, για ποιανών συμφέροντα εξυπηρετεί.
Το εντυπωσιακότερο όλων ωστόσο είναι η απάντηση της EBU. Αν δεν κάνουμε λάθος για πρώτη φορά στην 75χρονη λειτουργία της ευρωπαϊκής ένωσης δημόσιων ραδιοτηλεοπτικών σταθμών, γίνεται σε τέτοια έκταση παρέμβαση στα εσωτερικά μιας χώρας. Στην Ουγγαρία όταν πριν μερικά χρόνια τέθηκε ζήτημα από την κυβέρνηση υπό τις οδηγίες του ΔΝΤ, να κλείσει η δημόσια ραδιοτηλεόραση, η ΕΒU το απέτρεψε με δημόσια έκκληση, επιστολή και συναντήσεις. Βέβαια η ουγγρική κυβέρνηση δεν κατέβασε τον πομπό, όπως οι δικοί μας, οι αποφασισμένοι...
Η απάντηση στο παραπάνω ερώτημα σύμφωνα με όλες τις ενδείξεις και πολιτικές εκτιμήσεις είναι ό,τι οι Ευρωπαίοι εταίροι ...τρόμαξαν. Ό,τι έρχεται και η δική τους σειρά. Για να εξηγηθεί αυτό πρέπει να μεταφερθούμε στην αρένα του πόλεμου που διεξάγεται αυτό ακριβώς το διάστημα για τις τηλεοπτικές συχνότητες σε παγκόσμιο επίπεδο. Και στην πολιτική στόχευση του ΔΝΤ ειδικότερα και της Κομισιόν γενικότερα, να τελειώνουν με οτιδήποτε εξυπηρετεί το «δημόσιο συμφέρον» εν γένη. Η ενημέρωση και πληροφόρηση είναι ο κεντρικός άξονας δημοσίου συμφέροντος στα κράτη-μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Στην κίνηση Σαμαρά να ρίξει μαύρο στην οθόνη, τα ευρωπαϊκά τηλεοπτικά δίκτυα είδαν το δικό τους μέλλον. Ήδη ασκείται τρομακτική πίεση σε επίπεδο Κομισιόν να παραχωρήσει η ελεύθερη τηλεόραση, κρατική και ιδιωτική, το δεύτερο ψηφιακό μέρισμα προς όφελος των επί πληρωμή, εμπορικών ευρυζωνικών υπηρεσιών. Στο όνομα της φιλελεύθερης οικονομίας και ανάπτυξης. Ήδη στη Γαλλία το πρωθυπουργικό γραφείο εξεδήλωσε την πρόθεση του, πριν καν ληφθεί απόφαση από την αρμόδια αρχή ραδιοτηλεόρασης, να μειωθεί το φάσμα της ελεύθερης τηλεόρασης. Ήδη η Βίβιαν Ρέντινγκ ετοιμάζει τη γνωμοδότηση της για τα «οφέλη» αυτής της παραχώρησης.
Μικρότερο φάσμα για την εκπομπή ελεύθερων τηλεοπτικών σημάτων στην Ευρώπη σημαίνει δυο πράγματα. Μικρότερο γήπεδο για την ανάπτυξη εμπορικών δραστηριοτήτων(HDTV, video on demand) για τα ιδιωτικά ραδιοτηλεοπτικά Μέσα και αύξηση του ανταγωνισμού μεταξύ ιδιωτικών και δημόσιων δικτύων. Σε αυτή τη μάχη, το ΔΝΤ και η Κομισιόν δεν το έχουν σε τίποτε να βάλουν λουκέτο στα δημοσίου συμφέροντος ραδιοτηλεοπτικά δίκτυα. Η αρχή εξάλλου έγινε στην Ελλάδα. Όπως και με την έλευση του ΔΝΤ και της τρόϊκας.
Ζήσαμε τον πυρετό του λουκέτου της ΕΡΤ. Επί πέντε μέρες το σήμα της ΕΡΤ, το «παράνομο» κατά Γ. Στουρνάρα, σήμα της κρατικής τηλεόρασης έπαιζε σε όλο τον κόσμο! Από τη Γαλλία, την Ιταλία, το Βέλγιο, την Πορτογαλία έως και το Ιράν!
Απίστευτο success story. Η απόφαση της κυβέρνησης του Αντώνη Σαμαρά να κλείσει με συνοπτικές διαδικασίες, χωρίς να λογαριάσει έξοδα και κόστος-πραγματικό και πολιτικό- για την χώρα μας(όχι για την κυβέρνηση) τον κρατικό ραδιοτηλεοπτικό φορέα, έφερε το ακατόρθωτο. Η Ελλάδα να πρωταγωνιστεί σε πρωτοσέλιδα του διεθνούς Τύπου επί ημέρες, στα ρεπορτάζ όλων των μεγάλων τηλεοπτικών δικτύων. Να κινητοποιηθούν οι διοικήσεις όλων των δημόσιων ραδιοτηλεοπτικών οργανισμών της Ευρώπης, να αναλάβει η EBU την αναμετάδοση του «παράνομου» τηλεοπτικού σήματος της ΕΡΤ σε όλο τον κόσμο, άρα και στην «κατεχόμενη» Ελλάδα. Να ζητηθεί εκτάκτως συζήτηση στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, να ερωτηθεί η Κομισιόν, να αναγκαστεί η τρόϊκα να πει πως δεν ζήτησε το λουκέτο. Πέτυχε το ακατόρθωτο. Να μετατραπεί η ΕΡΤ σε πραγματικά δημόσια ραδιοτηλεόραση υπό συνθήκες «παρανομίας».
Για τις ολέθριες επιπτώσεις στην ίδια την Ελλάδα από το κλείσιμο της ΕΡΤ προς χάριν της απαίτησης να βρεθούν εδώ και τώρα 2.900 απολύσεις, γράφουμε στα ρεπορτάζ. Αξίζει μόνο να επισημανθεί πως μέσα σε πέντε λεπτά από το κατέβασμα του διακόπτη, τα σύνορα της χώρας καταλήφθηκαν από ξένα τηλεοπτικά σήματα. Της Τουρκίας που έφθασε ως τη ...Νάξο, της Αλβανίας, των Σκοπίων, της Ιταλίας, της Βουλγαρίας. Έκλεισαν το εθνικό φίλτρο στον αέρα της χώρας, φίμωσαν την ελληνική γλώσσα. Και φυσικά- καμία έκπληξη για εμάς- απείλησαν πως βαριές ποινές όσα ιδιωτικά τηλεοπτικά δίκτυα, αναμεταδώσουν το «παράνομο» σήμα της νόμιμης ΕΡΤ που παρανόμως (με μη υπογεγραμμένη Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου), έκλεισαν.
Όλα τα παραπάνω, λίγο ή πολύ τα ζήσαμε, τα διαβάσαμε. Οργιστήκαμε, μείναμε έκπληκτοι με το θράσος τους, αναρωτηθήκαμε για τους πραγματικούς στόχους της απίστευτης αυτή απόφασης, για ποιανών συμφέροντα εξυπηρετεί.
Το εντυπωσιακότερο όλων ωστόσο είναι η απάντηση της EBU. Αν δεν κάνουμε λάθος για πρώτη φορά στην 75χρονη λειτουργία της ευρωπαϊκής ένωσης δημόσιων ραδιοτηλεοπτικών σταθμών, γίνεται σε τέτοια έκταση παρέμβαση στα εσωτερικά μιας χώρας. Στην Ουγγαρία όταν πριν μερικά χρόνια τέθηκε ζήτημα από την κυβέρνηση υπό τις οδηγίες του ΔΝΤ, να κλείσει η δημόσια ραδιοτηλεόραση, η ΕΒU το απέτρεψε με δημόσια έκκληση, επιστολή και συναντήσεις. Βέβαια η ουγγρική κυβέρνηση δεν κατέβασε τον πομπό, όπως οι δικοί μας, οι αποφασισμένοι...
Η απάντηση στο παραπάνω ερώτημα σύμφωνα με όλες τις ενδείξεις και πολιτικές εκτιμήσεις είναι ό,τι οι Ευρωπαίοι εταίροι ...τρόμαξαν. Ό,τι έρχεται και η δική τους σειρά. Για να εξηγηθεί αυτό πρέπει να μεταφερθούμε στην αρένα του πόλεμου που διεξάγεται αυτό ακριβώς το διάστημα για τις τηλεοπτικές συχνότητες σε παγκόσμιο επίπεδο. Και στην πολιτική στόχευση του ΔΝΤ ειδικότερα και της Κομισιόν γενικότερα, να τελειώνουν με οτιδήποτε εξυπηρετεί το «δημόσιο συμφέρον» εν γένη. Η ενημέρωση και πληροφόρηση είναι ο κεντρικός άξονας δημοσίου συμφέροντος στα κράτη-μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Στην κίνηση Σαμαρά να ρίξει μαύρο στην οθόνη, τα ευρωπαϊκά τηλεοπτικά δίκτυα είδαν το δικό τους μέλλον. Ήδη ασκείται τρομακτική πίεση σε επίπεδο Κομισιόν να παραχωρήσει η ελεύθερη τηλεόραση, κρατική και ιδιωτική, το δεύτερο ψηφιακό μέρισμα προς όφελος των επί πληρωμή, εμπορικών ευρυζωνικών υπηρεσιών. Στο όνομα της φιλελεύθερης οικονομίας και ανάπτυξης. Ήδη στη Γαλλία το πρωθυπουργικό γραφείο εξεδήλωσε την πρόθεση του, πριν καν ληφθεί απόφαση από την αρμόδια αρχή ραδιοτηλεόρασης, να μειωθεί το φάσμα της ελεύθερης τηλεόρασης. Ήδη η Βίβιαν Ρέντινγκ ετοιμάζει τη γνωμοδότηση της για τα «οφέλη» αυτής της παραχώρησης.
Μικρότερο φάσμα για την εκπομπή ελεύθερων τηλεοπτικών σημάτων στην Ευρώπη σημαίνει δυο πράγματα. Μικρότερο γήπεδο για την ανάπτυξη εμπορικών δραστηριοτήτων(HDTV, video on demand) για τα ιδιωτικά ραδιοτηλεοπτικά Μέσα και αύξηση του ανταγωνισμού μεταξύ ιδιωτικών και δημόσιων δικτύων. Σε αυτή τη μάχη, το ΔΝΤ και η Κομισιόν δεν το έχουν σε τίποτε να βάλουν λουκέτο στα δημοσίου συμφέροντος ραδιοτηλεοπτικά δίκτυα. Η αρχή εξάλλου έγινε στην Ελλάδα. Όπως και με την έλευση του ΔΝΤ και της τρόϊκας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου