Η γέννηση κάτι «νέου» ή η εκκόλαψη του «παλιού» στην κρίση της "Ε¨";
(αναδημοσίευση από την Ανασυγκρότηση)
Του Νίκου Αργύρη, πιεστή
Ο μοναδικός κοινός στόχος των απλήρωτων εργαζομένων της Χ.Κ Τεγόπουλος, είναι η διεκδίκηση με ένδικα μέσα πλέον, των οικονομικών μας απαιτήσεων (δεδουλευμένα, αποζημιώσεις). Ο στόχος αυτός υποβαθμίστηκε από μια ομάδα συναδέλφων με το "ψήφισμα" γεν. συνέλευσης που δεν χαιρέτισε τη δικαστική νίκη των εργαζομένων, δηλαδή, της απορριπτικής απόφασης στην αίτηση ένταξης στο "99" της εταιρείας.
Έχω την εντύπωση ότι οι συνάδελφοι αυτοί, ξεχνούν την αλληλουχία των "γεγονότων" που μας έφτασαν εδώ.
- το σχέδιο μετατροπής της "Ε" σε πρωινό φύλλο με περικοπές 40%...,
τη λογοκρισία και την παρέμβαση της ιδιοκτησίας στη δημοσιογραφική λειτουργία,
-την ανακοίνωση των περικοπών και τις απολύσεις συντακτών-διοικητικών-τεχνικών χωρίς ουσιαστικές αντιδράσεις,
-την αναστολή έκδοσης περιοδικών και την εμφάνιση νέων που δυστυχώς δεν βοήθησαν τα "αναμενόμενα",
-τον δήθεν έλεγχο των οικονομικών και το ομολογιακό δάνειο που ακόμη αναζητείται,
-την ανακοίνωση "αδυναμίας πληρωμής" και το σχέδιο «ΣΟΚ και ΔΕΟΣ» του οικονομικού killer Πολυκανδριώτη («τα νεκροταφεία είναι γεμάτα από αναντικατάστατους», τάδε έφη ο "μπουζουξής"),
-την προώθηση της ομαδικής φυγής και την "ανθρωποφαγία" που σηματοδότησε (αυτοί που φεύγουν ωφελούν αυτούς που μένουν),
-την ανοχή των εργαζομένων με τις διαδοχικές "ευκαιρίες" που δίνονταν στην εταιρεία μέσω της προσφοράς απλήρωτης εργασίας (την οποία χλεύαζε η Μ.Τ. περιφερόμενη στο πιεστήριο…) μέχρι να εγκριθεί το "δάνειο",
-τις ερωτήσεις στη Βουλή για την "Ε" και την αναμονή να τηλεφωνήσει ο υπουργός στις τράπεζες,
-τις ανοικτές επιστολές της Μ.Τ. και τις άμεσες διαψεύσεις τους από την ίδια τη ζωή (αν εξαιρεθούν οι εργαζόμενοι δεν έχει νόημα το "99"),
-τον όλο δικαστικό αγώνα μέχρι τα πρώτα δύο απεργιακά φύλλα και την απορριπτική απόφαση του Δικαστηρίου για την αίτηση ένταξης στο "99" μέχρι,
-τα «τύποις απεργιακά φύλλα» που κυκλοφορούν με την απεριόριστη ανοχή της εργοδοσίας.
Από όλα αυτά, κάποιοι συνάδελφοι αρνούνται ακόμη να καταλάβουν ότι στόχος της Χ.Κ.Tεγόπουλος είναι οι ίδιοι οι εργαζόμενοι και το "κούρεμα" των οικονομικών τους απαιτήσεων.
(αναδημοσίευση από την Ανασυγκρότηση)
Του Νίκου Αργύρη, πιεστή
Ο μοναδικός κοινός στόχος των απλήρωτων εργαζομένων της Χ.Κ Τεγόπουλος, είναι η διεκδίκηση με ένδικα μέσα πλέον, των οικονομικών μας απαιτήσεων (δεδουλευμένα, αποζημιώσεις). Ο στόχος αυτός υποβαθμίστηκε από μια ομάδα συναδέλφων με το "ψήφισμα" γεν. συνέλευσης που δεν χαιρέτισε τη δικαστική νίκη των εργαζομένων, δηλαδή, της απορριπτικής απόφασης στην αίτηση ένταξης στο "99" της εταιρείας.
Έχω την εντύπωση ότι οι συνάδελφοι αυτοί, ξεχνούν την αλληλουχία των "γεγονότων" που μας έφτασαν εδώ.
- το σχέδιο μετατροπής της "Ε" σε πρωινό φύλλο με περικοπές 40%...,
τη λογοκρισία και την παρέμβαση της ιδιοκτησίας στη δημοσιογραφική λειτουργία,
-την ανακοίνωση των περικοπών και τις απολύσεις συντακτών-διοικητικών-τεχνικών χωρίς ουσιαστικές αντιδράσεις,
-την αναστολή έκδοσης περιοδικών και την εμφάνιση νέων που δυστυχώς δεν βοήθησαν τα "αναμενόμενα",
-τον δήθεν έλεγχο των οικονομικών και το ομολογιακό δάνειο που ακόμη αναζητείται,
-την ανακοίνωση "αδυναμίας πληρωμής" και το σχέδιο «ΣΟΚ και ΔΕΟΣ» του οικονομικού killer Πολυκανδριώτη («τα νεκροταφεία είναι γεμάτα από αναντικατάστατους», τάδε έφη ο "μπουζουξής"),
-την προώθηση της ομαδικής φυγής και την "ανθρωποφαγία" που σηματοδότησε (αυτοί που φεύγουν ωφελούν αυτούς που μένουν),
-την ανοχή των εργαζομένων με τις διαδοχικές "ευκαιρίες" που δίνονταν στην εταιρεία μέσω της προσφοράς απλήρωτης εργασίας (την οποία χλεύαζε η Μ.Τ. περιφερόμενη στο πιεστήριο…) μέχρι να εγκριθεί το "δάνειο",
-τις ερωτήσεις στη Βουλή για την "Ε" και την αναμονή να τηλεφωνήσει ο υπουργός στις τράπεζες,
-τις ανοικτές επιστολές της Μ.Τ. και τις άμεσες διαψεύσεις τους από την ίδια τη ζωή (αν εξαιρεθούν οι εργαζόμενοι δεν έχει νόημα το "99"),
-τον όλο δικαστικό αγώνα μέχρι τα πρώτα δύο απεργιακά φύλλα και την απορριπτική απόφαση του Δικαστηρίου για την αίτηση ένταξης στο "99" μέχρι,
-τα «τύποις απεργιακά φύλλα» που κυκλοφορούν με την απεριόριστη ανοχή της εργοδοσίας.
Από όλα αυτά, κάποιοι συνάδελφοι αρνούνται ακόμη να καταλάβουν ότι στόχος της Χ.Κ.Tεγόπουλος είναι οι ίδιοι οι εργαζόμενοι και το "κούρεμα" των οικονομικών τους απαιτήσεων.
Στην εποχή που αμφισβητείται ανοικτά η αξιοπιστία των ΜΜΕ, αφού αντί να προσφέρουν αντικειμενική πληροφόρηση επιδίδονται στη συστηματική παραποίηση της πραγματικότητας, οι συνάδελφοί μας αυτοί ταυτίζουν - τρέφοντας αυταπάτες - τα προσωπικά τους συμφέροντα με αυτά της εργοδοσίας. Ίσως να μην καταλαβαίνουν ότι τους χρησιμοποιεί μέσω της έκδοσης των «τύποις απεργιακών φύλλων» με το όνομα της ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑΣ και της χρήσης των γραφείων-εξοπλισμού της εταιρείας, με σκοπό να διασώσει μια "Ε" χωρίς τα υπάρχοντα εργατικά βάρη, με λιγότερους από τους μισούς εργαζόμενους, με άλλες συμβάσεις και ελαστικές συνθήκες εργασίας.
Αυτοί οι συνάδελφοι ξεχνούν ότι, ο αριστερός πλουραλισμός υπάρχει μόνο στη βάση της έκφρασης ιδεών για την ανατροπή του "κεφαλαίου" και όχι για την παράλληλη πορεία με την εργοδοσία που το υπηρετεί, στοχεύοντας στην εκκόλαψη συνθηκών διάσωσης του «παλιού προβληματικού φύλλου». Η ανάγκη του καθενός, ιδίως του οικονομικά εξαθλιωμένου, να μοιράζεται κοινούς προβληματισμούς και κοινές αξίες με την ομάδα που συμμετέχει είναι κατανοητή. Αυτό όμως δεν συνεπάγεται και την ορθότητα αυτών των "αξιών". Ο σκοπός δεν αγιάζει τα μέσα.
Πολλές φορές σε συνελεύσεις των πιεστών, που ήταν απόντες μέχρι τον 9ο/2011, εγέρθηκαν ζητήματα εκ του μη όντος, μόνο και μόνο για να τεθούν έστω προς συζήτηση. Επανέρχονταν ξανά και ξανά θέσεις-απόψεις που δεν ευσταθούσαν λογικά, αλλά μπορούσαν να ακουστούν σε περίεργες συνελεύσεις "επιλεκτικής ειδοποίησης" (π.χ. αμισθί εργασία, εξαίρεση εμπορικών δουλειών στις απεργίες με αποτέλεσμα να απεργούμε δουλεύοντας, μοίρασμα χρημάτων που ποτέ δεν έφτασαν…). Έτσι υπηρετήθηκε μια καλοστημένη "τεχνική" προπαγάνδας, έστω και άθελά μας. Επίσης, η λέξη ΣΩΜΑΤΕΙΟ, που σε κάποιους προκαλούσε αλλεργία, όταν μπόρεσαν να το χρησιμοποιήσουν, έγιναν "υπέρμαχοί" του και φυσικά γράφτηκαν να γίνουν μέλη του, ώστε να πάρουν το επίδομα επίσχεσης...
Δυστυχώς η διάβρωση των προσωπικοτήτων μας λόγω της κρίσης που βιώνουμε και η διαίρεση των εργαζομένων την στιγμή που το μόνο που μοιράζουμε μεταξύ μας είναι η οικονομική μας εξαθλίωση, αφήνουν ελεύθερο το πεδίο να αναπτυχθούν σε "κυρίαρχους ρόλους" η παραπλάνηση, η παραπληροφόρηση, η εργασιακή ανθρωποφαγία και η εξυπηρέτηση ατομικών συμφερόντων.
Ευτυχώς μέχρι τώρα, μέσα από την πολυφωνία των blogs, δίνονται πιστεύω αντικειμενικές απαντήσεις. Δεν ξέρω όμως αν αυτές αρκούν. Σίγουρα ο εχθρός των πάσης φύσεως "παραπληροφορητών" είναι ο πλουραλισμός. Η δυνατότητα της κοινής γνώμης να συγκρίνει και να κρίνει μέσα από αντιπαραθέσεις, γεγονότα και ερμηνείες, είναι αυτή που θα τους απαξιώσει και θα ξεσκεπάσει τα ιδιοτελή συμφέροντά τους.
Γι΄αυτό η αναμενόμενη έντυπη έκδοση (συντακτών της "Ε") στη συνεταιριστική της μορφή, αν έχει στόχο μόνο τη διέξοδο από την ανεργία δεν θα πετύχει. Πρέπει να συνδυάσει και να βρει τρόπο να εκπληρώσει, τα σύγχρονα ζητούμενα από την τέταρτη εξουσία. Αυτά είναι - και οι συντάκτες τα ξέρουν καλύτερα από μένα - η αντικειμενική πληροφόρηση, ο συστηματικός έλεγχος της εξουσίας, πολιτικής ή μη και η εποικοδομητική κριτική. Πρέπει να στηριχτεί στην ελευθερία έκφρασης της σκέψης, χωρίς αυτό να περιοριστεί από συνθήκες φόβου και λογοκρισίας.
Τελειώνοντας την παρουσίαση των απόψεών μου, εύχομαι καλή τύχη στην προσπάθειά τους να γεννηθεί κάτι "νέο" από τις στάχτες της "Ε".
Συναδελφικά σας χαιρετώ όλους, χωρίς να αποσκοπώ στην ικανοποίηση των "ιδιοτελών προσωπικών συμφερόντων μου", σε βάρος άλλων.
Νίκος Αργύρης
Απλήρωτος πιεστής
(τέως ψαράς και δάσκαλος), "ανύπαντρος" με την "Ε"...
Αυτοί οι συνάδελφοι ξεχνούν ότι, ο αριστερός πλουραλισμός υπάρχει μόνο στη βάση της έκφρασης ιδεών για την ανατροπή του "κεφαλαίου" και όχι για την παράλληλη πορεία με την εργοδοσία που το υπηρετεί, στοχεύοντας στην εκκόλαψη συνθηκών διάσωσης του «παλιού προβληματικού φύλλου». Η ανάγκη του καθενός, ιδίως του οικονομικά εξαθλιωμένου, να μοιράζεται κοινούς προβληματισμούς και κοινές αξίες με την ομάδα που συμμετέχει είναι κατανοητή. Αυτό όμως δεν συνεπάγεται και την ορθότητα αυτών των "αξιών". Ο σκοπός δεν αγιάζει τα μέσα.
Πολλές φορές σε συνελεύσεις των πιεστών, που ήταν απόντες μέχρι τον 9ο/2011, εγέρθηκαν ζητήματα εκ του μη όντος, μόνο και μόνο για να τεθούν έστω προς συζήτηση. Επανέρχονταν ξανά και ξανά θέσεις-απόψεις που δεν ευσταθούσαν λογικά, αλλά μπορούσαν να ακουστούν σε περίεργες συνελεύσεις "επιλεκτικής ειδοποίησης" (π.χ. αμισθί εργασία, εξαίρεση εμπορικών δουλειών στις απεργίες με αποτέλεσμα να απεργούμε δουλεύοντας, μοίρασμα χρημάτων που ποτέ δεν έφτασαν…). Έτσι υπηρετήθηκε μια καλοστημένη "τεχνική" προπαγάνδας, έστω και άθελά μας. Επίσης, η λέξη ΣΩΜΑΤΕΙΟ, που σε κάποιους προκαλούσε αλλεργία, όταν μπόρεσαν να το χρησιμοποιήσουν, έγιναν "υπέρμαχοί" του και φυσικά γράφτηκαν να γίνουν μέλη του, ώστε να πάρουν το επίδομα επίσχεσης...
Δυστυχώς η διάβρωση των προσωπικοτήτων μας λόγω της κρίσης που βιώνουμε και η διαίρεση των εργαζομένων την στιγμή που το μόνο που μοιράζουμε μεταξύ μας είναι η οικονομική μας εξαθλίωση, αφήνουν ελεύθερο το πεδίο να αναπτυχθούν σε "κυρίαρχους ρόλους" η παραπλάνηση, η παραπληροφόρηση, η εργασιακή ανθρωποφαγία και η εξυπηρέτηση ατομικών συμφερόντων.
Ευτυχώς μέχρι τώρα, μέσα από την πολυφωνία των blogs, δίνονται πιστεύω αντικειμενικές απαντήσεις. Δεν ξέρω όμως αν αυτές αρκούν. Σίγουρα ο εχθρός των πάσης φύσεως "παραπληροφορητών" είναι ο πλουραλισμός. Η δυνατότητα της κοινής γνώμης να συγκρίνει και να κρίνει μέσα από αντιπαραθέσεις, γεγονότα και ερμηνείες, είναι αυτή που θα τους απαξιώσει και θα ξεσκεπάσει τα ιδιοτελή συμφέροντά τους.
Γι΄αυτό η αναμενόμενη έντυπη έκδοση (συντακτών της "Ε") στη συνεταιριστική της μορφή, αν έχει στόχο μόνο τη διέξοδο από την ανεργία δεν θα πετύχει. Πρέπει να συνδυάσει και να βρει τρόπο να εκπληρώσει, τα σύγχρονα ζητούμενα από την τέταρτη εξουσία. Αυτά είναι - και οι συντάκτες τα ξέρουν καλύτερα από μένα - η αντικειμενική πληροφόρηση, ο συστηματικός έλεγχος της εξουσίας, πολιτικής ή μη και η εποικοδομητική κριτική. Πρέπει να στηριχτεί στην ελευθερία έκφρασης της σκέψης, χωρίς αυτό να περιοριστεί από συνθήκες φόβου και λογοκρισίας.
Τελειώνοντας την παρουσίαση των απόψεών μου, εύχομαι καλή τύχη στην προσπάθειά τους να γεννηθεί κάτι "νέο" από τις στάχτες της "Ε".
Συναδελφικά σας χαιρετώ όλους, χωρίς να αποσκοπώ στην ικανοποίηση των "ιδιοτελών προσωπικών συμφερόντων μου", σε βάρος άλλων.
Νίκος Αργύρης
Απλήρωτος πιεστής
(τέως ψαράς και δάσκαλος), "ανύπαντρος" με την "Ε"...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου