Αναδημοσίευση από http://www.inveria.gr/
Θεωρητικά, τα περιφερειακά - τοπικά ΜΜΕ, λειτουργούν ως αντίβαρο στην διαπλοκή με την κεντρική εξουσία των πανελλαδικής εμβέλειας - κυκλοφορίας ΜΜΕ, καθώς δραστηριοποιούνται σε μικρές κοινωνίες, που όλοι μεταξύ τους... γνωρίζονται. Θεωρητικά πάντα. Πρακτικά, αυτό απέχει κατά πολύ από την πραγματικότητα.
Για να μην μιλάμε γενικά και αόριστα, ας πάρουμε για παράδειγμα την Ημαθία.
Μέχρι την "εκτίναξη" και καθιέρωση του διαδικτυακού Τύπου, την ενημέρωση του νομού την κρατούσαν στα χέρια τους λίγοι (κάτι σαν... μονοπώλιο), με αποτέλεσμα να έχουν ισχυρό λόγο και επιρροή στην διαμόρφωση της κοινής γνώμης.
Εφημερίδες (καθημερινές και εβδομαδιαίες) και ραδιόφωνα (τηλεόραση δεν... στέριωσε στο νομό) αποτελούσαν τον "πυρήνα" της ενημέρωσης, που άλλες φορές δρούσαν ως φορέας ενημέρωσης και άλλα φορές ως όργανο προπαγάνδας διαφόρων συμφερόντων (επιχειρηματικών, πολιτικών κ.α.).
"Το έγραψε η εφημερίδα, άρα έτσι είναι", ήταν η μόνιμη επωδός του κοινού της Ημαθίας, χωρίς να έχει - στην πλειοψηφία του - την δυνατότητα να ακούσει και να μάθει κάτι άλλο από αυτά που του κοινοποιούσαν τα τοπικά ΜΜΕ.
Τα τελευταία χρόνια, όμως, για καλό της σφαιρικής ενημέρωσης, η επανάσταση του ηλεκτρονικού - διαδικτυακού Τύπου άλλαξε ριζικά τα δεδομένα.
Πλέον, τα... κληρονομικώ δικαίω προνόμια, οι "ισόβιοι τίτλοι ευγενείας" (όπως εκδότης) έχασαν την ισχύ τους και το κοινό πλέον (κυρίως οι νεότεροι) είναι πιο ψαγμένο, υποψηφιασμένο και σκεπτόμενο, δεν "καταπίνει" όσα του σερβίρουν, καθώς έχει την δυνατότητα να ενημερωθεί από πολλές πηγές.
Πλέον, οι "μονοπωλιακή" ενημέρωση έχει εκλείψει, οι "βαρώνοι" της ενημέρωσης έχασαν την... κουτάλα. Μόνο όσοι σεβάστηκαν το κοινό στις εποχές των "μονοπωλίων", μη εκμεταλλευόμενοι την δυνατότητα που είχαν με σκοπό τον πλουτισμό από τις υπόγειες συνδιαλλαγές με την εξουσία, στέκουν ψηλά στη συνείδηση του κόσμου.
Όσοι "χάιδευαν" ή πολεμούσαν (κατά περίπτωση) αυτούς που δεν ήταν... φίλοι τους (και η φιλία σε αυτά τα άτομα μόνο με... καφετιά παλαιότερα και... μαρουλόφυλλα και μωβάκια πλέον καθορίζεται), τώρα προσπαθούν να μπουν (και καλά) στον χορό της αδέσμευτης ενημέρωσης.
Αυτοί που τα έπαιρναν (και τα παίρνουν) από πολιτικούς, επιχειρηματίες κλπ, όχι για να διαφημίσουν τις δράσεις τους (αυτό είναι ως ένα βαθμό θεμιτό, καθώς διαφήμιση και ΜΜΕ είναι αλληλένδετα), αλλά για να "υπηρετήσουν" τους κατά καιρούς "αφεντάδες", με προπαγανδιστικές ή "καλές" ειδήσεις, πλέον είναι γνωστοί στο ευρύ κοινό και... τιμωρούνται.
Φυσικά, είναι το ίδιο υπεύθυνοι για όσα κακά έκαναν οι αφεντάδες τους... Ήταν και είναι ηθικοί αυτουργοί στις λαμογιές των πολιτικών, στις "κομπίνες" των επιχειρηματιών, είναι συνυπεύθυνοι στα εγκλήματα κατά των εργαζομένων των επιχειρηματιών που "υπηρετούσαν" (άλλωστε και οι ίδιοι τους εργαζομένους τους, τους είχαν σαν σκουπίδια).
Βέβαια, το γεγονός ότι έγινε "επανάσταση" στον Τύπο, δεν σημαίνει ότι στη νέα εποχή τα πράγματα είναι άμεμπτα. Θέλεις από την αποκτηθείσα νοοτροπία ετών, που ορισμένοι δεν μπορούν να ξεφύγουν, θέλεις επειδή σε κάποιες περιπτώσεις τα νέου τύπου ΜΜΕ ελέγχονται άμεσα ή έμμεσα από τα "παραδοσιακά" ή από τους ίδιους αφεντάδες των "παραδοσιακών" ΜΜΕ, τα φαινόμενα "βαρώνων" εμφανίζονται και τώρα.
Αλλά, τουλάχιστον τώρα, ο κόσμος μπορεί να έχει πολλές επιλογές. Μπορεί με ένα "κλικ" να περιηγηθεί σε πολλά τοπικά ΜΜΕ που λειτουργούν με δημοσιογραφικούς κανόνες και σε άλλα πολλά ιστολόγια - ιστοσελίδες με ενημερωτικό περιεχόμενο, ώστε να διαμορφώσουν σφαιρική άποψη και να καταλήξουν οι ίδιοι στα δικά τους συμπεράσματα.
Πλέον, το σχόλιο αποτελεί την κατάθεση προσωπικής άποψης του συντάκτη του και όχι μέσο προπαγάνδας. Πλέον, η κάθε είδηση διασταυρώνεται, η κάθε θέση ελέγχεται, ο κάθε πολιτικός κριτικάρεται.
Κανείς δεν μένει στο απυρόβλητο επειδή τα... έσκασε σε ΜΜΕ. Γιατί, μπορεί τα παραδοσιακά ΜΜΕ να κάνουν... τουμπεκί, αλλά θα βρεθούν πάντα κάποιοι που θα σπάσουν την "ομερτά" ή τα "καρτέλ".
Νέα εποχή, λοιπόν, και το ποτάμι δεν γυρίζει πίσω. Οι αυθεντίες και οι "θέσφατες" ειδήσεις μας τελείωσαν. Οι "ευυπόληπτοι" (χωρίς καμία αμφιβολία) ελέγχονται... Το γεγονός ότι είσαι εκδότης ή δημοσιογράφος σε τοπικό ΜΜΕ δεν σε κάνει αυτόματα "αγωνιστή της ενημέρωσης".
Πλέον, ο κόσμος μπορεί να κρίνει. Και το κάνει. Και είναι και πολύ αυστηρός. Για όλους μας.
Ν.Β.
Posted in: Αρθρογραφία
Θεωρητικά, τα περιφερειακά - τοπικά ΜΜΕ, λειτουργούν ως αντίβαρο στην διαπλοκή με την κεντρική εξουσία των πανελλαδικής εμβέλειας - κυκλοφορίας ΜΜΕ, καθώς δραστηριοποιούνται σε μικρές κοινωνίες, που όλοι μεταξύ τους... γνωρίζονται. Θεωρητικά πάντα. Πρακτικά, αυτό απέχει κατά πολύ από την πραγματικότητα.
Για να μην μιλάμε γενικά και αόριστα, ας πάρουμε για παράδειγμα την Ημαθία.
Μέχρι την "εκτίναξη" και καθιέρωση του διαδικτυακού Τύπου, την ενημέρωση του νομού την κρατούσαν στα χέρια τους λίγοι (κάτι σαν... μονοπώλιο), με αποτέλεσμα να έχουν ισχυρό λόγο και επιρροή στην διαμόρφωση της κοινής γνώμης.
Εφημερίδες (καθημερινές και εβδομαδιαίες) και ραδιόφωνα (τηλεόραση δεν... στέριωσε στο νομό) αποτελούσαν τον "πυρήνα" της ενημέρωσης, που άλλες φορές δρούσαν ως φορέας ενημέρωσης και άλλα φορές ως όργανο προπαγάνδας διαφόρων συμφερόντων (επιχειρηματικών, πολιτικών κ.α.).
"Το έγραψε η εφημερίδα, άρα έτσι είναι", ήταν η μόνιμη επωδός του κοινού της Ημαθίας, χωρίς να έχει - στην πλειοψηφία του - την δυνατότητα να ακούσει και να μάθει κάτι άλλο από αυτά που του κοινοποιούσαν τα τοπικά ΜΜΕ.
Τα τελευταία χρόνια, όμως, για καλό της σφαιρικής ενημέρωσης, η επανάσταση του ηλεκτρονικού - διαδικτυακού Τύπου άλλαξε ριζικά τα δεδομένα.
Πλέον, τα... κληρονομικώ δικαίω προνόμια, οι "ισόβιοι τίτλοι ευγενείας" (όπως εκδότης) έχασαν την ισχύ τους και το κοινό πλέον (κυρίως οι νεότεροι) είναι πιο ψαγμένο, υποψηφιασμένο και σκεπτόμενο, δεν "καταπίνει" όσα του σερβίρουν, καθώς έχει την δυνατότητα να ενημερωθεί από πολλές πηγές.
Πλέον, οι "μονοπωλιακή" ενημέρωση έχει εκλείψει, οι "βαρώνοι" της ενημέρωσης έχασαν την... κουτάλα. Μόνο όσοι σεβάστηκαν το κοινό στις εποχές των "μονοπωλίων", μη εκμεταλλευόμενοι την δυνατότητα που είχαν με σκοπό τον πλουτισμό από τις υπόγειες συνδιαλλαγές με την εξουσία, στέκουν ψηλά στη συνείδηση του κόσμου.
Όσοι "χάιδευαν" ή πολεμούσαν (κατά περίπτωση) αυτούς που δεν ήταν... φίλοι τους (και η φιλία σε αυτά τα άτομα μόνο με... καφετιά παλαιότερα και... μαρουλόφυλλα και μωβάκια πλέον καθορίζεται), τώρα προσπαθούν να μπουν (και καλά) στον χορό της αδέσμευτης ενημέρωσης.
Αυτοί που τα έπαιρναν (και τα παίρνουν) από πολιτικούς, επιχειρηματίες κλπ, όχι για να διαφημίσουν τις δράσεις τους (αυτό είναι ως ένα βαθμό θεμιτό, καθώς διαφήμιση και ΜΜΕ είναι αλληλένδετα), αλλά για να "υπηρετήσουν" τους κατά καιρούς "αφεντάδες", με προπαγανδιστικές ή "καλές" ειδήσεις, πλέον είναι γνωστοί στο ευρύ κοινό και... τιμωρούνται.
Φυσικά, είναι το ίδιο υπεύθυνοι για όσα κακά έκαναν οι αφεντάδες τους... Ήταν και είναι ηθικοί αυτουργοί στις λαμογιές των πολιτικών, στις "κομπίνες" των επιχειρηματιών, είναι συνυπεύθυνοι στα εγκλήματα κατά των εργαζομένων των επιχειρηματιών που "υπηρετούσαν" (άλλωστε και οι ίδιοι τους εργαζομένους τους, τους είχαν σαν σκουπίδια).
Βέβαια, το γεγονός ότι έγινε "επανάσταση" στον Τύπο, δεν σημαίνει ότι στη νέα εποχή τα πράγματα είναι άμεμπτα. Θέλεις από την αποκτηθείσα νοοτροπία ετών, που ορισμένοι δεν μπορούν να ξεφύγουν, θέλεις επειδή σε κάποιες περιπτώσεις τα νέου τύπου ΜΜΕ ελέγχονται άμεσα ή έμμεσα από τα "παραδοσιακά" ή από τους ίδιους αφεντάδες των "παραδοσιακών" ΜΜΕ, τα φαινόμενα "βαρώνων" εμφανίζονται και τώρα.
Αλλά, τουλάχιστον τώρα, ο κόσμος μπορεί να έχει πολλές επιλογές. Μπορεί με ένα "κλικ" να περιηγηθεί σε πολλά τοπικά ΜΜΕ που λειτουργούν με δημοσιογραφικούς κανόνες και σε άλλα πολλά ιστολόγια - ιστοσελίδες με ενημερωτικό περιεχόμενο, ώστε να διαμορφώσουν σφαιρική άποψη και να καταλήξουν οι ίδιοι στα δικά τους συμπεράσματα.
Πλέον, το σχόλιο αποτελεί την κατάθεση προσωπικής άποψης του συντάκτη του και όχι μέσο προπαγάνδας. Πλέον, η κάθε είδηση διασταυρώνεται, η κάθε θέση ελέγχεται, ο κάθε πολιτικός κριτικάρεται.
Κανείς δεν μένει στο απυρόβλητο επειδή τα... έσκασε σε ΜΜΕ. Γιατί, μπορεί τα παραδοσιακά ΜΜΕ να κάνουν... τουμπεκί, αλλά θα βρεθούν πάντα κάποιοι που θα σπάσουν την "ομερτά" ή τα "καρτέλ".
Νέα εποχή, λοιπόν, και το ποτάμι δεν γυρίζει πίσω. Οι αυθεντίες και οι "θέσφατες" ειδήσεις μας τελείωσαν. Οι "ευυπόληπτοι" (χωρίς καμία αμφιβολία) ελέγχονται... Το γεγονός ότι είσαι εκδότης ή δημοσιογράφος σε τοπικό ΜΜΕ δεν σε κάνει αυτόματα "αγωνιστή της ενημέρωσης".
Πλέον, ο κόσμος μπορεί να κρίνει. Και το κάνει. Και είναι και πολύ αυστηρός. Για όλους μας.
Ν.Β.
Posted in: Αρθρογραφία
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου