Της Αγγέλας Νταρζάνου
Το ελληνικό κράτος αποδεικνύεται χειρότερος εργοδότης από τον τελευταίο ιδιώτη επιχειρηματία. Η πρόθεση της κυβέρνησης να μήν καταβάλλει τις νόμιμες αποζημιώσεις στους 2.650 απολυμένους της ΕΡΤ (επικαλούμενη χουντικό νόμο) ανατρέπει δεκαετίες εργατικής νομοθεσίας που διασφαλίζουν το δικαίωμα αποζημίωσης σε περίπτωση απόλυσης και αναδεικνύει το κράτος στον χειρότερο εργοδότη. Πολύ περισσότερο μάλιστα, καθώς ανοίγει ο δρόμος να ακολουθήσει παρόμοια τακτική και με χιλιάδες άλλους εργαζόμενους του δημόσιου τομέα που θα δουν την πόρτα της εξόδου στο επόμενο διάστημα: απόλυση με τη μισή αποζημίωση.
Τα τελευταία χρόνια έχουν χάσει τις δουλειές τους χιλιάδες εργαζόμενοι από το χώρο των ΜΜΕ. Είτε με τη μορφή απολύσεων, είτε «εθελουσίας εξόδου», κατά την οποία μάλιστα οι εργαζόμενοι λάμβαναν με τη μορφή bonnus υψηλότερες αποζημιώσεις απ' όσες δικαιούνταν. Η “ελάφρυνση των μισθολογίων” ξεκίνησε διστακτικά στα ΜΜΕ ήδη από το 2008 για να κορυφωθεί στη διετία 2010- 2012, ενώ ακόμη σήμερα συνεχίζεται η μείωση προσωπικού.
Κανένας ιδιώτης επιχειρηματίας όμως δεν σκέφτηκε να “ρίξει” τους απολυμένους. Ούτε ο Φ. Μπόμπολας στον “Πήγασο”, ούτε ο Στ. Ψυχάρης στον ΔΟΛ. Ο ίδιος ο υφυπουργός αρμόδιος για τη δημόσια τηλεόραση Π. Καψής – ο ίδιος που σήμερα υποστηρίζει ότι θα τεθεί πλαφόν 15.000 ευρώ για όσους επαναπροσληφθούν- αποχωρών από τη διεύθυνση του Βήματος προ διετίας έλαβε ολόκληρη την αποζημίωσή του. Πέρυσι την Άνοιξη, το MEGA κατέβαλλε εκατοντάδες χιλιάδες ευρώ αποζημιώσεις -σε δύσκολους καιρούς- σε δεκάδες εργαζόμενους που αποχώρησαν οικειοθελώς, με ώριμα εργασιακά δικαιώματα. Ο ΑΝΤ-1 του κ. Κυριακού που απολύει εδώ και τέσσερα χρόνια δεν διανοήθηκε να “φάει” αποζημιώσεις εργαζομένων.
Ακόμα και Μέσα Ενημέρωσης που έκλεισαν για να επαναλειτουργήσουν από άλλο επιχειρηματία, κατέβαλλαν σε όλους την αποζημίωσή τους. Ο «Ελεύθερος Τύπος» όταν πωλήθηκε από το «Ίδρυμα Λ.Βουδούρη» στην Γ. Αγγελοπούλου, αποζημίωσε μέχρι κεραίας όλους τους εργαζόμενους -και αυτούς που επαναπροσέλαβε υπό το νέο επιχειρηματικό σχήμα. Το ίδιο συνέβη και με τον «Ε» όταν άλλαξε ιδιοκτησία: οι εργαζόμενοι αποζημιώθηκαν για τα χρόνια που εργάζονταν και στη συνέχεια επαναπροσλήφθηκαν. Μόνη περίπτωση μή καταβολής αποζημίωσης είναι η πτώχευση της επιχείρησης (βλ. Ελευθεροτυπία, ALTER, Flash ή η “δόλια πτώχευση” όπως η περίπτωση της Απογευματινής).
Η φασαρία των βουλευτών της Ν.Δ. στη Βουλή, προεξάρχοντος του Μ. Βορίδη, ώστε όσοι επαναπροσληφθούν να έχουν πλαφόν στην αποζημίωση, επιχείρησε να αντιστρέψει την πραγματικότητα: να μετατρέψει τα θύματα της ΕΡΤ σε θύτες (που θα αποζημιωθούν κι από πάνω ενώ θα επαναπροσληφθούν). Και την κυβέρνηση- θύτη που προκάλεσε όλο το μακελειό στην ΕΡΤ σε θύμα (που θα πρέπει να εξοικονομήσει χρήματα “από το υστέρημα του ελληνικού λαού” για τις αποζημιώσεις).
Άκυρη η απόλυση χωρίς αποζημίωση
Λόγο ακυρότητας της απόλυσης μπορεί να προκαλέσει η μή καταβολή της αποζημίωσης. Αυτό υποστηρίζει μιλώντας στον “Ε” ο δικηγόρος των εργαζομένων της ΕΡΤ Τάσος Πετρόπουλος. Όπως εξηγεί «Η καταβολή της αποζημίωσης αποτελεί προϋπόθεση της απόλυσης, όπως άλλωστε και το έγγραφο καταγγελίας». Στην περίπτωση των εργαζομένων της ΕΡΤ αμφισβητείται και το έγγραφο – που δεν φέρει τη σχετική σφραγίδα- αλλά και οι αποζημιώσεις.
Σύμφωνα με τον κ. Τ. Πετρόπουλο η κυβέρνηση δεν δέχεται την υποχρέωσή της να καταβάλλει αποζημιώσεις και επιχειρεί με διάταξη νόμου να το παρουσιάσει ως πλεονέκτημα υπέρ των εργαζομένων. Στην πραγματικότητα οι εργαζόμενοι έχουν δικαίωμα στην αποζημίωση.
Ειδικότερα μάλιστα. ο χουντικός νόμος 183/1967 που θέτει το πλαφόν δεν έχει γίνει δεκτός από τον Άρειο Πάγο, με απόφασή του το 2006, όταν προσέφυγαν απολυθέντες τραπεζοϋπάλληλοι προκειμένου να αποζημιωθούν πλήρως.
Σημειώνεται, ότι σύμφωνα με την τροπολογία στο νέο φορολογικό (αρ. 72) το πλαφόν αποζημίωσης έως 15.000 ευρώ ισχύει για το προσωπικό που «μέσα σε διάστημα τριών ετών από την έναρξη ισχύος της παρούσας διάταξης, θα απασχοληθεί με οποιονδήποτε τρόπο ή με οποιουδήποτε είδους σύμβαση έργου ή εργασίας στον νέο δημόσιο ραδιοτηλεοπτικό φορέα (ΝΕΡΙΤ)». Για όσους δεν επαναπροσληφθούν ισχύει η εργατική νομοθεσία, σύμφωνα με την οποία η αποζημίωση ορίζεται σε 12 (μικτούς) μισθούς για εργασία έως 16 χρόνια. Για κάθε επιπλέον χρόνο, έως τα 28 χρόνια λαμβάνεται άλλος ένας μισθός, με πλαφόν τα 2.000 ευρώ το μήνα.
Τρεις μέρες πριν κλείσει η ΕΡΤ οι εργαζόμενοι εντάχθηκαν στο Ενιαίο μισθολόγιο.
Το ελληνικό κράτος αποδεικνύεται χειρότερος εργοδότης από τον τελευταίο ιδιώτη επιχειρηματία. Η πρόθεση της κυβέρνησης να μήν καταβάλλει τις νόμιμες αποζημιώσεις στους 2.650 απολυμένους της ΕΡΤ (επικαλούμενη χουντικό νόμο) ανατρέπει δεκαετίες εργατικής νομοθεσίας που διασφαλίζουν το δικαίωμα αποζημίωσης σε περίπτωση απόλυσης και αναδεικνύει το κράτος στον χειρότερο εργοδότη. Πολύ περισσότερο μάλιστα, καθώς ανοίγει ο δρόμος να ακολουθήσει παρόμοια τακτική και με χιλιάδες άλλους εργαζόμενους του δημόσιου τομέα που θα δουν την πόρτα της εξόδου στο επόμενο διάστημα: απόλυση με τη μισή αποζημίωση.
Τα τελευταία χρόνια έχουν χάσει τις δουλειές τους χιλιάδες εργαζόμενοι από το χώρο των ΜΜΕ. Είτε με τη μορφή απολύσεων, είτε «εθελουσίας εξόδου», κατά την οποία μάλιστα οι εργαζόμενοι λάμβαναν με τη μορφή bonnus υψηλότερες αποζημιώσεις απ' όσες δικαιούνταν. Η “ελάφρυνση των μισθολογίων” ξεκίνησε διστακτικά στα ΜΜΕ ήδη από το 2008 για να κορυφωθεί στη διετία 2010- 2012, ενώ ακόμη σήμερα συνεχίζεται η μείωση προσωπικού.
Κανένας ιδιώτης επιχειρηματίας όμως δεν σκέφτηκε να “ρίξει” τους απολυμένους. Ούτε ο Φ. Μπόμπολας στον “Πήγασο”, ούτε ο Στ. Ψυχάρης στον ΔΟΛ. Ο ίδιος ο υφυπουργός αρμόδιος για τη δημόσια τηλεόραση Π. Καψής – ο ίδιος που σήμερα υποστηρίζει ότι θα τεθεί πλαφόν 15.000 ευρώ για όσους επαναπροσληφθούν- αποχωρών από τη διεύθυνση του Βήματος προ διετίας έλαβε ολόκληρη την αποζημίωσή του. Πέρυσι την Άνοιξη, το MEGA κατέβαλλε εκατοντάδες χιλιάδες ευρώ αποζημιώσεις -σε δύσκολους καιρούς- σε δεκάδες εργαζόμενους που αποχώρησαν οικειοθελώς, με ώριμα εργασιακά δικαιώματα. Ο ΑΝΤ-1 του κ. Κυριακού που απολύει εδώ και τέσσερα χρόνια δεν διανοήθηκε να “φάει” αποζημιώσεις εργαζομένων.
Ακόμα και Μέσα Ενημέρωσης που έκλεισαν για να επαναλειτουργήσουν από άλλο επιχειρηματία, κατέβαλλαν σε όλους την αποζημίωσή τους. Ο «Ελεύθερος Τύπος» όταν πωλήθηκε από το «Ίδρυμα Λ.Βουδούρη» στην Γ. Αγγελοπούλου, αποζημίωσε μέχρι κεραίας όλους τους εργαζόμενους -και αυτούς που επαναπροσέλαβε υπό το νέο επιχειρηματικό σχήμα. Το ίδιο συνέβη και με τον «Ε» όταν άλλαξε ιδιοκτησία: οι εργαζόμενοι αποζημιώθηκαν για τα χρόνια που εργάζονταν και στη συνέχεια επαναπροσλήφθηκαν. Μόνη περίπτωση μή καταβολής αποζημίωσης είναι η πτώχευση της επιχείρησης (βλ. Ελευθεροτυπία, ALTER, Flash ή η “δόλια πτώχευση” όπως η περίπτωση της Απογευματινής).
Η φασαρία των βουλευτών της Ν.Δ. στη Βουλή, προεξάρχοντος του Μ. Βορίδη, ώστε όσοι επαναπροσληφθούν να έχουν πλαφόν στην αποζημίωση, επιχείρησε να αντιστρέψει την πραγματικότητα: να μετατρέψει τα θύματα της ΕΡΤ σε θύτες (που θα αποζημιωθούν κι από πάνω ενώ θα επαναπροσληφθούν). Και την κυβέρνηση- θύτη που προκάλεσε όλο το μακελειό στην ΕΡΤ σε θύμα (που θα πρέπει να εξοικονομήσει χρήματα “από το υστέρημα του ελληνικού λαού” για τις αποζημιώσεις).
Άκυρη η απόλυση χωρίς αποζημίωση
Λόγο ακυρότητας της απόλυσης μπορεί να προκαλέσει η μή καταβολή της αποζημίωσης. Αυτό υποστηρίζει μιλώντας στον “Ε” ο δικηγόρος των εργαζομένων της ΕΡΤ Τάσος Πετρόπουλος. Όπως εξηγεί «Η καταβολή της αποζημίωσης αποτελεί προϋπόθεση της απόλυσης, όπως άλλωστε και το έγγραφο καταγγελίας». Στην περίπτωση των εργαζομένων της ΕΡΤ αμφισβητείται και το έγγραφο – που δεν φέρει τη σχετική σφραγίδα- αλλά και οι αποζημιώσεις.
Σύμφωνα με τον κ. Τ. Πετρόπουλο η κυβέρνηση δεν δέχεται την υποχρέωσή της να καταβάλλει αποζημιώσεις και επιχειρεί με διάταξη νόμου να το παρουσιάσει ως πλεονέκτημα υπέρ των εργαζομένων. Στην πραγματικότητα οι εργαζόμενοι έχουν δικαίωμα στην αποζημίωση.
Ειδικότερα μάλιστα. ο χουντικός νόμος 183/1967 που θέτει το πλαφόν δεν έχει γίνει δεκτός από τον Άρειο Πάγο, με απόφασή του το 2006, όταν προσέφυγαν απολυθέντες τραπεζοϋπάλληλοι προκειμένου να αποζημιωθούν πλήρως.
Σημειώνεται, ότι σύμφωνα με την τροπολογία στο νέο φορολογικό (αρ. 72) το πλαφόν αποζημίωσης έως 15.000 ευρώ ισχύει για το προσωπικό που «μέσα σε διάστημα τριών ετών από την έναρξη ισχύος της παρούσας διάταξης, θα απασχοληθεί με οποιονδήποτε τρόπο ή με οποιουδήποτε είδους σύμβαση έργου ή εργασίας στον νέο δημόσιο ραδιοτηλεοπτικό φορέα (ΝΕΡΙΤ)». Για όσους δεν επαναπροσληφθούν ισχύει η εργατική νομοθεσία, σύμφωνα με την οποία η αποζημίωση ορίζεται σε 12 (μικτούς) μισθούς για εργασία έως 16 χρόνια. Για κάθε επιπλέον χρόνο, έως τα 28 χρόνια λαμβάνεται άλλος ένας μισθός, με πλαφόν τα 2.000 ευρώ το μήνα.
Τρεις μέρες πριν κλείσει η ΕΡΤ οι εργαζόμενοι εντάχθηκαν στο Ενιαίο μισθολόγιο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου