Μια σημαντική είδηση δημοσιεύει το site ergasianews.
Συντάκτης του Dealnews.gr που αμείβονταν με 450 ευρώ για την εργασία του, διεκδίκησε δικαστικά τη σύμβαση του. Και το Πρωτοδικείο τον δικαίωσε, αναγνωρίζοντας πως πρέπει να αμείβεται με τα όσα ορίζουν οι συλλογικές συμβάσεις των συντακτών.
Αναδημοσιεύουμε το θέμα που έχει ιδιαίτερη σημασία, μιας και οι αμοιβές στα ηλεκτρονικά sites στην καλή των περιπτώσεων μπορεί να φθάνουν τα 800 ευρώ μεικτά. Συνήθως είναι 450 με 500 ευρώ για 12ωρη εργασία....
Το ERGASIANEWS είναι το μοναδικό ενημερωτικό blog που, πριν από μερικούς μήνες, τόλμησε να καταγγείλει τις συνθήκες εργασίας και αμοιβής συντακτών σε ενημερωτικά sites και portals.
Η αγορά εργασίας στον τομέα του διαδικτύου είναι από τις δυσκολότερες (για να μην χρησιμοποιήσουμε κάποια άλλη λέξη) και οι συντάκτες θεωρούνται ανειδίκευτοι εργάτες και αμείβονται με τον κατώτατο βασικό μισθό της Εθνικής Γενικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας.
Την ίδια στιγμή οι ιδιοκτήτες των sites βγάζουν εύκολο χρήμα από τις διαφημίσεις, αφενός γιατί ο χώρος του διαδικτύου καταγράφει σημαντική άνοδο στους δείκτες επισκεψιμότητας, αφετέρου τα λειτουργικά κόστη είναι σαφέστατα πιο χαμηλά σε σχέση με τις συμβατικές μεθόδους ενημέρωσης (εφημερίδες, τηλεόραση,ραδιόφωνο).
Το μονομελές Πρωτοδικείο Αθηνών (τμήμα ασφαλιστικών μέτρων), με απόφασή του στις 23/2, δικαίωσε εργαζόμενο συντάκτη στο site «dealnews.gr» που, αντί για το «μαύρο» μηνιάτικο των 450 ευρώ, ζητούσε να αναγνωριστεί η εργασία του ως εξαρτημένη εργασία αορίστου χρόνου, και κατά συνέπεια να αμείβεται με βάση τα οριζόμενα στις συλλογικές συμβάσεις των ενώσεων συντακτών.
Σύμφωνα με την απόφαση του δικαστηρίου, σύμβαση εξαρτημένης εργασίας μπορεί νασυνάπτει ένας δημοσιογράφος όταν ο εργοδότης διατηρεί το δικαίωμα ελέγχου και εποπτείας του ως προς τον τόπο και χρόνο παροχής εργασίας. Επίσης αναφέρει ότι αυτό που διακρίνει την εξαρτημένη εργασία από την ανεξάρτητη (το αποκαλούμενο και «μπλοκάκι») δεν είναι το ποσοτικό στοιχείο, δηλ. η σώρευση περισσοτέρων ενδείξεων δέσμευσης και εξάρτησης, αλλά το ποιοτικό, δηλ. η ιδιαίτερη ποιότητα της δέσμευσης και εξάρτησης, η οποία έχει για τον εργαζόμενο συνέπειες που καθιστούν απαραίτητη την ιδιαίτερη ρύθμιση της σχέσης του με τον εργοδότη και δικαιολογούν την ειδική προστασία από το εργατικό δίκαιο. Όταν δηλαδή ένας εργαζόμενος σε ειδησεογραφικό site δουλεύει και 7 και 8 και 12 μέρες συνεχόμενα, και αργίες και Σαββατοκύριακα, και αναλαμβάνει «βάρδιες» έχοντας έναν αρχισυντάκτη πάνω από το κεφάλι του, δεν μπορεί να αμείβεται ως «ελεύθερος επαγγελματίας», όπως συνηθίζουν να πράττουν σε συντριπτικό βαθμό τα αφεντικά των sites, αλλά δικαιούται να παίρνει όλα τα προβλεπόμενα από τις συλλογικές συμβάσεις (δώρα, επιδόματα, νυχτερινά, υπερωρίες, αποζημίωση απόλυσης και ό,τι άλλο τέλος πάντων έχει μείνει όρθιο από τη μνημονιακή επίθεση των αφεντικών).
Ακόμα, το δικαστήριο αναγνωρίζει την ιδιότητα του εσωτερικού συντάκτη στους εργαζόμενους των sites που, προσερχόμενοι καθημερινά και σε συγκεκριμένο ωράριο στα γραφεία της εταιρείας, αφού συλλέγουν πληροφορίες τηλεφωνικά, μέσω του διαδικτύου ή και με πρωτογενή έρευνα, συντάσσουν τα σχετικά κείμενα τα οποία δημοσιεύονται μετά από έλεγχο του αρχισυντάκτη. Άρα οι εργαζόμενοι σε ειδησεογραφικά sites έχουν κάθε νόμιμο δικαίωμα να διεκδικήσουν όλα όσα αναγνωρίζονται στους συντάκτες, πολλά παραπάνω δηλαδή από τον κατώτατο μισθό της ΓΣΕΕ που δίνουν ορισμένοι εργοδότες, όσα δεν επιλέγουν τα «μαύρα» ή το «μπλοκάκι».
Έχοντας ως βάση όλο το παραπάνω σκεπτικό, το δικαστήριο αποφάσισε ότι ο συγκεκριμένος εργαζόμενος θα έπρεπε να έχει πληρωθεί σύμφωνα με τη σύμβαση της Ένωσης Συντακτών Περιοδικού και Ηλεκτρονικού Τύπου (ΕΣΠΗΤ, η οποία άσκησε πρόσθετη παρέμβαση στο δικαστήριο υπέρ των διεκδικήσεων του απολυμένου εργαζόμενου.) και ειδικότερα σύμφωνα με τα οριζόμενα στην υπ’ αριθμ. 49548/2372 Κοινή Υπουργική Απόφαση (ΚΥΑ) για τις επιχειρήσεις περιοδικών εκδόσεων που δεν είναι μέλη του Συνδέσμου Επιχειρήσεων Περιοδικού Τύπου (ΣΕΠΤ). Έτσι επιδίκασε στον εργαζόμενο ένα ποσό από τα δεδουλευμένα του, το οποίο ζητούσε με την αίτηση ασφαλιστικών μέτρων εναντίον της εταιρείας «Π.Δ. Εκδόσεις ΕΠΕ».
Η αγορά εργασίας στον τομέα του διαδικτύου είναι από τις δυσκολότερες (για να μην χρησιμοποιήσουμε κάποια άλλη λέξη) και οι συντάκτες θεωρούνται ανειδίκευτοι εργάτες και αμείβονται με τον κατώτατο βασικό μισθό της Εθνικής Γενικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας.
Την ίδια στιγμή οι ιδιοκτήτες των sites βγάζουν εύκολο χρήμα από τις διαφημίσεις, αφενός γιατί ο χώρος του διαδικτύου καταγράφει σημαντική άνοδο στους δείκτες επισκεψιμότητας, αφετέρου τα λειτουργικά κόστη είναι σαφέστατα πιο χαμηλά σε σχέση με τις συμβατικές μεθόδους ενημέρωσης (εφημερίδες, τηλεόραση,ραδιόφωνο).
Το μονομελές Πρωτοδικείο Αθηνών (τμήμα ασφαλιστικών μέτρων), με απόφασή του στις 23/2, δικαίωσε εργαζόμενο συντάκτη στο site «dealnews.gr» που, αντί για το «μαύρο» μηνιάτικο των 450 ευρώ, ζητούσε να αναγνωριστεί η εργασία του ως εξαρτημένη εργασία αορίστου χρόνου, και κατά συνέπεια να αμείβεται με βάση τα οριζόμενα στις συλλογικές συμβάσεις των ενώσεων συντακτών.
Σύμφωνα με την απόφαση του δικαστηρίου, σύμβαση εξαρτημένης εργασίας μπορεί νασυνάπτει ένας δημοσιογράφος όταν ο εργοδότης διατηρεί το δικαίωμα ελέγχου και εποπτείας του ως προς τον τόπο και χρόνο παροχής εργασίας. Επίσης αναφέρει ότι αυτό που διακρίνει την εξαρτημένη εργασία από την ανεξάρτητη (το αποκαλούμενο και «μπλοκάκι») δεν είναι το ποσοτικό στοιχείο, δηλ. η σώρευση περισσοτέρων ενδείξεων δέσμευσης και εξάρτησης, αλλά το ποιοτικό, δηλ. η ιδιαίτερη ποιότητα της δέσμευσης και εξάρτησης, η οποία έχει για τον εργαζόμενο συνέπειες που καθιστούν απαραίτητη την ιδιαίτερη ρύθμιση της σχέσης του με τον εργοδότη και δικαιολογούν την ειδική προστασία από το εργατικό δίκαιο. Όταν δηλαδή ένας εργαζόμενος σε ειδησεογραφικό site δουλεύει και 7 και 8 και 12 μέρες συνεχόμενα, και αργίες και Σαββατοκύριακα, και αναλαμβάνει «βάρδιες» έχοντας έναν αρχισυντάκτη πάνω από το κεφάλι του, δεν μπορεί να αμείβεται ως «ελεύθερος επαγγελματίας», όπως συνηθίζουν να πράττουν σε συντριπτικό βαθμό τα αφεντικά των sites, αλλά δικαιούται να παίρνει όλα τα προβλεπόμενα από τις συλλογικές συμβάσεις (δώρα, επιδόματα, νυχτερινά, υπερωρίες, αποζημίωση απόλυσης και ό,τι άλλο τέλος πάντων έχει μείνει όρθιο από τη μνημονιακή επίθεση των αφεντικών).
Ακόμα, το δικαστήριο αναγνωρίζει την ιδιότητα του εσωτερικού συντάκτη στους εργαζόμενους των sites που, προσερχόμενοι καθημερινά και σε συγκεκριμένο ωράριο στα γραφεία της εταιρείας, αφού συλλέγουν πληροφορίες τηλεφωνικά, μέσω του διαδικτύου ή και με πρωτογενή έρευνα, συντάσσουν τα σχετικά κείμενα τα οποία δημοσιεύονται μετά από έλεγχο του αρχισυντάκτη. Άρα οι εργαζόμενοι σε ειδησεογραφικά sites έχουν κάθε νόμιμο δικαίωμα να διεκδικήσουν όλα όσα αναγνωρίζονται στους συντάκτες, πολλά παραπάνω δηλαδή από τον κατώτατο μισθό της ΓΣΕΕ που δίνουν ορισμένοι εργοδότες, όσα δεν επιλέγουν τα «μαύρα» ή το «μπλοκάκι».
Έχοντας ως βάση όλο το παραπάνω σκεπτικό, το δικαστήριο αποφάσισε ότι ο συγκεκριμένος εργαζόμενος θα έπρεπε να έχει πληρωθεί σύμφωνα με τη σύμβαση της Ένωσης Συντακτών Περιοδικού και Ηλεκτρονικού Τύπου (ΕΣΠΗΤ, η οποία άσκησε πρόσθετη παρέμβαση στο δικαστήριο υπέρ των διεκδικήσεων του απολυμένου εργαζόμενου.) και ειδικότερα σύμφωνα με τα οριζόμενα στην υπ’ αριθμ. 49548/2372 Κοινή Υπουργική Απόφαση (ΚΥΑ) για τις επιχειρήσεις περιοδικών εκδόσεων που δεν είναι μέλη του Συνδέσμου Επιχειρήσεων Περιοδικού Τύπου (ΣΕΠΤ). Έτσι επιδίκασε στον εργαζόμενο ένα ποσό από τα δεδουλευμένα του, το οποίο ζητούσε με την αίτηση ασφαλιστικών μέτρων εναντίον της εταιρείας «Π.Δ. Εκδόσεις ΕΠΕ».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου