Η μικρή -πικρή ιστορία των εργαζομένων στο Alter που δεν είχαν ...μπάρμπα στην Κορώνη, ούτε ήταν τηλε-αστέρες. Γράφει ο Βασίλης Τζήμτσος συνδικαλιστικός εκπρόσωπος των συντακτών του Alter και από χθές, μέλος της 3μελούς επιτροπής των πιστωτών του σταθμού που εκλέχθηκε στη γενική συνέλευση.
Ο ΕΡΓΑΣΙΑΚΟΣ ΒΙΟΣ ΜΟΥ ΣΤΟ ΑΛΤΕΡ ΤΕΛΕΙΩΣΕ ΛΟΓΩ ΠΤΩΧΕΥΣΗΣ, ΑΛΛΑ Ο ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΤΙΚΟΣ ΚΑΙ ΔΙΚΑΣΤΙΚΟΣ ΑΓΩΝΑΣ ΓΙΑ ΤΗ ΔΙΚΑΙΩΣΗ ΤΩΝ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ...

Το …χαρτί της απόλυσης μου από το Αλτερ πήρα στα χέρια μου χθες, υπογεγραμμένο από το σύνδικο πτώχευσης της Ελεύθερης Τηλεόρασης ΑΕ κ. Ευάγγελο Μπέη.
Δούλευα στο Αλτερ από την πρώτη ημέρα έναρξης λειτουργίας του, το Σεπτέμβριο του 2000 ως ναυτιλιακός και πειραϊκός συντάκτης.
Από τότε μέχρι και τις 11/11/11 που ξεκινήσαμε την επίσχεση εργασίας είχα το άγχος για να κάνω καλά τη δουλειά μου αλλά και να «επιβιώνω» στον εργασιακό μου χώρο από διάφορα …ερπετά…
Δεν ήμουν ούτε του Κουρή, ούτε του Γιαννίκου, ούτε του Σφαέλου, ούτε του Χαλάτση, ούτε της Ζίνας, ούτε της Ράνιας, ούτε κανενός τηλεαστέρα…
Μπήκα με το σπαθί μου στο Αλτερ από την πρώτη ημέρα έναρξης λειτουργίας του όντως ήδη έμπειρος ναυτιλιακός συντάκτης το 2000, καθώς εργαζόμουν στην εφημερίδα «Αυριανή» από το Σεπτέμβριο του 1994…
Αν και άλλαζαν οι «κυβερνήσεις» στο Αλτερ, Αθανασούλης, Γιαννίκος, Χαλάτσης, Σφαέλος, Ευαγγελάτος, Χατζηνικολάου κλπ, εγώ παρέμενα στο πόστο του ναυτιλιακού και πειραϊκού συντάκτη. Οι μόνες «πλάτες» μου ήταν οι δικές μου και η δουλειά μου…
Το συμπέρασμα μου; Αν έχεις μυαλό και είσαι εργατικός και όχι τεμπέλης, το σέβονται και το εκτιμούν οι προϊστάμενοι, οι διευθυντές και τα αφεντικά σου…
Αυτό αποκόμισα από την εμπειρία μου στο Αλτερ όπου ήρθαν και έφυγαν αρχισυντάκτες, επιτελεία με κολλητούς και αυτοκόλλητους στο …άρμα τηλεαστέρων, αλλά εγώ παρέμεινα στο κανάλι μέχρι τέλους.
Βέβαια, από τα μέσα του 2011 συνδικαλίστηκα.
Έδωσα τη μάχη στο Αλτερ ως εργασιακός εκπρόσωπος των δημοσιογράφων, κατέβηκα με «αριστερά» ψηφοδέλτια και αυτό ενόχλησε πολλούς και έτσι έκλεισαν πολλές πόρτες σε άλλα μαγαζιά που αναζήτησα δουλειά…
Παράλληλα δεν καταδέχθηκα να χτυπήσω άλλες πόρτες για να φάω τη δουλειά άλλων εργαζομένων… Ο νοών νοείτω…

Το …χαρτί της απόλυσης μου από το Αλτερ πήρα στα χέρια μου χθες, υπογεγραμμένο από το σύνδικο πτώχευσης της Ελεύθερης Τηλεόρασης ΑΕ κ. Ευάγγελο Μπέη.
Δούλευα στο Αλτερ από την πρώτη ημέρα έναρξης λειτουργίας του, το Σεπτέμβριο του 2000 ως ναυτιλιακός και πειραϊκός συντάκτης.
Από τότε μέχρι και τις 11/11/11 που ξεκινήσαμε την επίσχεση εργασίας είχα το άγχος για να κάνω καλά τη δουλειά μου αλλά και να «επιβιώνω» στον εργασιακό μου χώρο από διάφορα …ερπετά…
Δεν ήμουν ούτε του Κουρή, ούτε του Γιαννίκου, ούτε του Σφαέλου, ούτε του Χαλάτση, ούτε της Ζίνας, ούτε της Ράνιας, ούτε κανενός τηλεαστέρα…
Μπήκα με το σπαθί μου στο Αλτερ από την πρώτη ημέρα έναρξης λειτουργίας του όντως ήδη έμπειρος ναυτιλιακός συντάκτης το 2000, καθώς εργαζόμουν στην εφημερίδα «Αυριανή» από το Σεπτέμβριο του 1994…
Αν και άλλαζαν οι «κυβερνήσεις» στο Αλτερ, Αθανασούλης, Γιαννίκος, Χαλάτσης, Σφαέλος, Ευαγγελάτος, Χατζηνικολάου κλπ, εγώ παρέμενα στο πόστο του ναυτιλιακού και πειραϊκού συντάκτη. Οι μόνες «πλάτες» μου ήταν οι δικές μου και η δουλειά μου…
Το συμπέρασμα μου; Αν έχεις μυαλό και είσαι εργατικός και όχι τεμπέλης, το σέβονται και το εκτιμούν οι προϊστάμενοι, οι διευθυντές και τα αφεντικά σου…
Αυτό αποκόμισα από την εμπειρία μου στο Αλτερ όπου ήρθαν και έφυγαν αρχισυντάκτες, επιτελεία με κολλητούς και αυτοκόλλητους στο …άρμα τηλεαστέρων, αλλά εγώ παρέμεινα στο κανάλι μέχρι τέλους.
Βέβαια, από τα μέσα του 2011 συνδικαλίστηκα.
Έδωσα τη μάχη στο Αλτερ ως εργασιακός εκπρόσωπος των δημοσιογράφων, κατέβηκα με «αριστερά» ψηφοδέλτια και αυτό ενόχλησε πολλούς και έτσι έκλεισαν πολλές πόρτες σε άλλα μαγαζιά που αναζήτησα δουλειά…
Παράλληλα δεν καταδέχθηκα να χτυπήσω άλλες πόρτες για να φάω τη δουλειά άλλων εργαζομένων… Ο νοών νοείτω…