Media-λογώντας
(αναδημοσίευση από το "Δρόμο της Αριστεράς")
Σοκ προκάλεσε η αιφνιδιαστική δραματική πολυσέλιδη ανακοίνωση της διοίκησης του ΕΔΟΕΑΠ(του ασφαλιστικού ταμείου περίθαλψης δημοσιογράφων-υπαλλήλων στα ΜΜΕ) με την οποία αναγγέλλεται η κατάργηση σχεδόν όλων των παροχών προς τους ασφαλισμένους του. Ο ΕΔΟΕΑΠ αποκτά μοντέλο λειτουργίας ...ΙΚΑ και επιπλέον επιβάλλει πριν από όλους μείωση στις επικουρικές συντάξεις έως και 45%.
Η ένωση συντακτών αιφνιδιάστηκε και αντέδρασε. Σε ιδιαίτερα σκληρή γλώσσα εγκαλεί την (εκλεγμένη) από τους ασφαλισμένους διοίκηση για άσκηση μνημονιακής πολιτικής. Την κατηγορεί και δικαίως πως ανέλαβε, προεκλογικά και πριν καν ανακοινωθούν από την κυβέρνηση, να εφαρμόσει όλα τα μνημονιακά μέτρα για την κατάργηση των κοινωνικών παροχών για τους ασφαλισμένους.
Το σοκ είναι ισχυρότερο για τους περισσότερους δημοσιογράφους. Η «κρίση» βιωσιμότητας των ασφαλιστικών ταμείων διαφάνηκε εδώ και αρκετά χρόνια. Πάντα καμουφλαρίζονταν και αποκρύβονταν έντεχνα από όλες τις πλευρές που είχαν την ευθύνη διοίκησης, συνδιαχείρισης και συν διαπραγμάτευσης με τις εκάστοτε κυβερνήσεις. Ακόμη και μετά την ανακοίνωση της ανταλλαγής των ομολόγων, της «δήμευσης» όπως σωστά χαρακτηρίστηκε, των αποθεματικών στα ανεξάρτητα από το κράτος και τις επιδοτήσεις του, ασφαλιστικά ταμεία, οι ανακοινώσεις, περιγραφές και ενημερώσεις ήταν φειδωλές. Και πάντα στα όρια της συνδικαλιστικής διαχείρισης και του πολιτικού παρασκηνίου. Οπότε το σοκ όσων συντασσόταν με την «αντιμνημονιακή» τακτική και πολιτική της διοίκησης του ΕΔΟΕΑΠ ήταν μεγαλύτερο.
Η ένωση συντακτών αιφνιδιάστηκε και αντέδρασε. Σε ιδιαίτερα σκληρή γλώσσα εγκαλεί την (εκλεγμένη) από τους ασφαλισμένους διοίκηση για άσκηση μνημονιακής πολιτικής. Την κατηγορεί και δικαίως πως ανέλαβε, προεκλογικά και πριν καν ανακοινωθούν από την κυβέρνηση, να εφαρμόσει όλα τα μνημονιακά μέτρα για την κατάργηση των κοινωνικών παροχών για τους ασφαλισμένους.
Το σοκ είναι ισχυρότερο για τους περισσότερους δημοσιογράφους. Η «κρίση» βιωσιμότητας των ασφαλιστικών ταμείων διαφάνηκε εδώ και αρκετά χρόνια. Πάντα καμουφλαρίζονταν και αποκρύβονταν έντεχνα από όλες τις πλευρές που είχαν την ευθύνη διοίκησης, συνδιαχείρισης και συν διαπραγμάτευσης με τις εκάστοτε κυβερνήσεις. Ακόμη και μετά την ανακοίνωση της ανταλλαγής των ομολόγων, της «δήμευσης» όπως σωστά χαρακτηρίστηκε, των αποθεματικών στα ανεξάρτητα από το κράτος και τις επιδοτήσεις του, ασφαλιστικά ταμεία, οι ανακοινώσεις, περιγραφές και ενημερώσεις ήταν φειδωλές. Και πάντα στα όρια της συνδικαλιστικής διαχείρισης και του πολιτικού παρασκηνίου. Οπότε το σοκ όσων συντασσόταν με την «αντιμνημονιακή» τακτική και πολιτική της διοίκησης του ΕΔΟΕΑΠ ήταν μεγαλύτερο.
Δεν πέρασε δα και πολύς καιρός από τις κοινές ανακοινώσεις ταμείων και συνδικαλιστικών οργανώσεων, από τους πύρινους λόγους ενάντια στην πολιτική της δήμευσης από τον Ευάγγελο Βενιζέλο και την τροϊκανή κυβέρνηση Λουκά Παπαδήμου, από τις κοινές υπογραφές στην προσφυγή στο Συμβούλιο της Επικρατείας. Ούτε ένας μήνας δεν πέρασε.