Της Ματίνας Παπαχριστούδη
στη στήλη Media -λογώντας στο "Δρόμο της αριστεράς"
Διδακτική από πολλές πλευρές η πρόσφατη συζήτηση στην τηλεοπτική εκπομπή Στον Ενικό, του Νίκου Χατζηνικολάου, με θέμα τη ευθύνη ΜΜΕ και δημοσιογράφων στην κρίση. Όχι τόσο για τη θεματολογία της. Αυτή έπρεπε να τεθεί το 2010, όταν η χώρα, οι πολιτικοί και τα ΜΜΕ άνοιξαν διάπλατα τα τείχη για την επέλαση της τρόικας.
Αλλά επειδή ανάμεσα στα τόσα που ακούστηκαν, γενικόλογα ή εξειδικευμένα, έγιναν τα αποκαλυπτήρια του αρμόδιου υπουργού. Του κ. Παντελή Καψή - πρώην υψηλού στελέχους του ΔΟΛ, πρώην κυβερνητικού εκπροσώπου της κυβέρνησης Παπαδήμου, νυν αρμόδιου για το χειρισμό της Δ.Τ., ΝΕΡΙΤ και μελλοντικού υποψηφίου στις Ευρωεκλογές.
Ο κ. Καψής, χάνοντας την ψυχραιμία του απέναντι στον Γιώργο Πλειό ο οποίος ψύχραιμα του ανέφερε πως ο νόμος δεν εφαρμόστηκε στην περίπτωση του ΔΟΛ, όταν δεν είχε ίδια κεφάλαια, εξεμάνει. «Θέλατε, δηλαδή, να κλείσει μια εφημερίδα 100 χιλιάδων;».
Μάλιστα. Δηλαδή στην περίπτωση του ΔΟΛ που δεν είχε τις προϋποθέσεις που όριζε ο νόμος, δεν έπρεπε να κλείσει η εταιρία, επειδή η εφημερίδα της οποίας ήταν ο ίδιος διευθυντής, πούλαγε.
Δηλαδή η νυν κυβέρνηση στην οποία είναι υπουργός και οι προηγούμενες τις οποίες υποστήριζε με τη δημοσιογραφική τότε γραφίδα του, δεν ενδιαφέρονται για την εφαρμογή των νόμων αλλά πώς να τους καταπατήσουν για να γλιτώσουν από αυτούς, όσοι «πουλάνε». Το τι ακριβώς πουλούσε και πουλάει το συγκεκριμένο εκδοτικό συγκρότημα, δεν χρειάζεται, προφανώς, ανάλυση. Περαιτέρω ανάλυση και απαντήσεις χρειάζεται να δώσει ο Π. Καψής και η κυβέρνησή του για το πότε ακριβώς παρεμβαίνουν να σώσουν ή να κλείσουν ένα ΜΜΕ.
Γιατί, αν δεν κάνουμε λάθος, το Alter έκλεισε και ανάμεσα σε όλες τις σκανδαλώδεις ρυθμίσεις για αυτό, βρέθηκε πως έβαλε ενέχυρο το πρόγραμμά του για να πάρει δάνεια από τις τράπεζες -τα «Ζουζούνια», όπως ειπώθηκε ειρωνικά.
Το Mega που έκανε ακριβώς το ίδιο πέρυσι και έλαβε πάλι δάνειο βάζοντας ενέχυρο το πρόγραμμά του, τι το διαφορετικό έχει;
Α, ναι. Αντί για «Ζουζούνια» έχει τις «Τρεις χάριτες»! Και η Ελευθεροτυπία έκλεισε, επειδή δεν μπορούσε να πάρει δάνεια κι σταμάτησε να πληρώνει τους εργαζόμενούς της. Να απαριθμήσουμε μήπως πόσα ΜΜΕ συνεχίζουν να (τα) παίρνουν δάνεια και δεν πληρώνουν τους εργαζόμενούς τους;
Κι ας υποθέσουμε, τελικά, πως καλώς δεν εφαρμόστηκε ο νόμος, ο οποίος σε άλλες περιπτώσεις κακώς δεν εφαρμόζεται για τους κυβερνητικούς επαΐοντες, ώστε να στριμωχτεί το εκδοτικό συγκρότημα του Σταύρου Ψυχάρη.
Γιατί τότε έκλεισε η ΕΡΤ; Όχι μόνο «πούλαγε» και μάλιστα το «προϊόν» της κυβέρνησης και του πολιτικού συστήματος, σύμφωνα με τη λογική του Π. Καψή, αλλά έβαζε στην τρύπα του κρατικού χρέους λεφτά χωρίς πολύ κόπο για το υπουργείο Οικονομικών. Εφαρμόζοντας τη λογική Καψή, η ΕΡΤ έκλεισε επειδή «πουλούσε» ό,τι «πουλάει» και το πρώην αφεντικό του. Ενημέρωση. Και για αυτό το προϊόν, της ενσωματωμένης ενημέρωσης, ανταγωνισμός δεν χωράει. Είναι σαφές.
στη στήλη Media -λογώντας στο "Δρόμο της αριστεράς"
Διδακτική από πολλές πλευρές η πρόσφατη συζήτηση στην τηλεοπτική εκπομπή Στον Ενικό, του Νίκου Χατζηνικολάου, με θέμα τη ευθύνη ΜΜΕ και δημοσιογράφων στην κρίση. Όχι τόσο για τη θεματολογία της. Αυτή έπρεπε να τεθεί το 2010, όταν η χώρα, οι πολιτικοί και τα ΜΜΕ άνοιξαν διάπλατα τα τείχη για την επέλαση της τρόικας.
Αλλά επειδή ανάμεσα στα τόσα που ακούστηκαν, γενικόλογα ή εξειδικευμένα, έγιναν τα αποκαλυπτήρια του αρμόδιου υπουργού. Του κ. Παντελή Καψή - πρώην υψηλού στελέχους του ΔΟΛ, πρώην κυβερνητικού εκπροσώπου της κυβέρνησης Παπαδήμου, νυν αρμόδιου για το χειρισμό της Δ.Τ., ΝΕΡΙΤ και μελλοντικού υποψηφίου στις Ευρωεκλογές.
Ο κ. Καψής, χάνοντας την ψυχραιμία του απέναντι στον Γιώργο Πλειό ο οποίος ψύχραιμα του ανέφερε πως ο νόμος δεν εφαρμόστηκε στην περίπτωση του ΔΟΛ, όταν δεν είχε ίδια κεφάλαια, εξεμάνει. «Θέλατε, δηλαδή, να κλείσει μια εφημερίδα 100 χιλιάδων;».
Μάλιστα. Δηλαδή στην περίπτωση του ΔΟΛ που δεν είχε τις προϋποθέσεις που όριζε ο νόμος, δεν έπρεπε να κλείσει η εταιρία, επειδή η εφημερίδα της οποίας ήταν ο ίδιος διευθυντής, πούλαγε.
Δηλαδή η νυν κυβέρνηση στην οποία είναι υπουργός και οι προηγούμενες τις οποίες υποστήριζε με τη δημοσιογραφική τότε γραφίδα του, δεν ενδιαφέρονται για την εφαρμογή των νόμων αλλά πώς να τους καταπατήσουν για να γλιτώσουν από αυτούς, όσοι «πουλάνε». Το τι ακριβώς πουλούσε και πουλάει το συγκεκριμένο εκδοτικό συγκρότημα, δεν χρειάζεται, προφανώς, ανάλυση. Περαιτέρω ανάλυση και απαντήσεις χρειάζεται να δώσει ο Π. Καψής και η κυβέρνησή του για το πότε ακριβώς παρεμβαίνουν να σώσουν ή να κλείσουν ένα ΜΜΕ.
Γιατί, αν δεν κάνουμε λάθος, το Alter έκλεισε και ανάμεσα σε όλες τις σκανδαλώδεις ρυθμίσεις για αυτό, βρέθηκε πως έβαλε ενέχυρο το πρόγραμμά του για να πάρει δάνεια από τις τράπεζες -τα «Ζουζούνια», όπως ειπώθηκε ειρωνικά.
Το Mega που έκανε ακριβώς το ίδιο πέρυσι και έλαβε πάλι δάνειο βάζοντας ενέχυρο το πρόγραμμά του, τι το διαφορετικό έχει;
Α, ναι. Αντί για «Ζουζούνια» έχει τις «Τρεις χάριτες»! Και η Ελευθεροτυπία έκλεισε, επειδή δεν μπορούσε να πάρει δάνεια κι σταμάτησε να πληρώνει τους εργαζόμενούς της. Να απαριθμήσουμε μήπως πόσα ΜΜΕ συνεχίζουν να (τα) παίρνουν δάνεια και δεν πληρώνουν τους εργαζόμενούς τους;
Κι ας υποθέσουμε, τελικά, πως καλώς δεν εφαρμόστηκε ο νόμος, ο οποίος σε άλλες περιπτώσεις κακώς δεν εφαρμόζεται για τους κυβερνητικούς επαΐοντες, ώστε να στριμωχτεί το εκδοτικό συγκρότημα του Σταύρου Ψυχάρη.
Γιατί τότε έκλεισε η ΕΡΤ; Όχι μόνο «πούλαγε» και μάλιστα το «προϊόν» της κυβέρνησης και του πολιτικού συστήματος, σύμφωνα με τη λογική του Π. Καψή, αλλά έβαζε στην τρύπα του κρατικού χρέους λεφτά χωρίς πολύ κόπο για το υπουργείο Οικονομικών. Εφαρμόζοντας τη λογική Καψή, η ΕΡΤ έκλεισε επειδή «πουλούσε» ό,τι «πουλάει» και το πρώην αφεντικό του. Ενημέρωση. Και για αυτό το προϊόν, της ενσωματωμένης ενημέρωσης, ανταγωνισμός δεν χωράει. Είναι σαφές.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου