Οργισμένη αντίδραση στον "Ελεύθερο Τύπο" για συνδικαλιστική παρέμβαση υπέρ εργοδοσίας!

Ο Αλέξης Σκαναβής δίπλα στον Φ.Μπόμπολα
πριν γίνει εκδότης. 

Πείσθηκε λέει η συνδικαλιστική ένωση δημοσιογράφων πως ο εκδότης Αλέξης Σκαναβής έχει πράγματι προβλήματα και "μάλωσε" τους εργαζόμενους που διεκδικούν τα δεδουλευμένα τους! Δικαίως αντέδρασαν οι εργαζόμενοι που χαρακτηρίζουν πλέον την παρέμβαση συγκεκριμένων μελών του ΔΣ της ΕΣΗΕΑ στα τεκταινόμενα στον "Ε.Τ" ως "δεκανίκι της εργοδοσίας"! 

Διαβάζουμε και (δεν)απορούμε.... 

Μετά μυρίων βασάνων και κόπων, οι εργαζόμενοι στην χαρακτηριζόμενη ως “ναυαρχίδα της Δεξιάς”, τον Ελεύθερο Τύπο, κατάφεραν να φέρουν την Ενωση Συντακτών στην εφημερίδα τους, προκειμένου να πιέσει τον έναν εκ των ιδιοκτητών της, Αλ.Σκαναβή (ο έτερος, Δημ.Μπενέκος, είναι άφαντος εδώ και μήνες) να δεσμευτεί για να καταβάλει μισθούς και δεδουλευμένα στο προσωπικό. Και, αντί να ακούσουν έστω τα τυπικά λόγια συμπαράστασης που σε αυτές τις περιπτώσεις λέγουν οι συνδικαλιστές στους εργαζόμενους, άκουσαν, με από καθ' έδρας ύφος, “νουθεσίες” και “μαθήματα” για το πόσο δύσκολα τα βγάζει πέρα ο ιδιοκτήτης του Ε.Τ., πόσο άσχημα είναι τα πράγματα στον Τύπο, καθώς και ότι δεν πρέπει να κάνουν απεργίες.

Ποιός τα είπε όλα αυτά; Το μέλος του Δ.Σ. Της ΕΣΗΕΑ, κ.Αγγελική Γυπάκη. Μια από τους εκλεγμένους με το ψηφοδέλτιο της φιλοκυβερνητικής παράταξης, και, εξ' όσων γνωρίζουμε, πρώην σύζυγος του πρώην προέδρου της ΕΣΗΕΑ, κ.Σόμπολου. Η ίδια λοιπόν, μεταξύ άλλων εμφανίστηκε να δηλώνει, ούτε λίγο ούτε πολύ, ότι επείσθη από τον ιδιοκτήτη για τα προβλήματά του, και ως εκ τούτου είναι φυσικό να μην μπορεί να δώσει συγκεκριμένες διαβεβαιώσεις για το πότε θα πληρώνει του εργαζόμενους. Επίσης, ότι, κατά την προσωπική της άποψη -λές και την κάλεσε κανείς για να ακούσει την “προσωπική άποψή” της- δεν πρέπει το προσωπικό να προβαίνει σε απεργιακές κινήσεις. Προέβη μάλιστα, και στην εξής απίστευτη -για συνδικαλιστή- δήλωση: “θα προτείνω στο Δ.Σ. Της ΕΣΗΕΑ -δήλωσε ενώπιον δεκάδων εργαζομένων- να μην εγκριθεί απεργία”. Μόνο που δεν τους έβαλε πόστα επειδή ζητάνε να πληρωθούν. Τόσο πεπεισμένη ήταν η “συνδικαλίστρια” από τα όσα της είπε ο κ.Σκαναβής. Ως ήταν φυσικό, οι εργαζόμενοι ξεσηκώθηκαν εναντίον της και, σε υψηλούς τόνους, της ζήτησαν να ξαναγυρίσει στον ιδιοκτήτη της εφημερίδας, και να του ζητήσει συγκεκριμένες δεσμεύσεις για το πότε θα καταβάλει τους μισθούς.
Η “συνδικαλίστρια” προέβη και σε μια ακόμη δήλωση που καταφανώς προσβάλλει τους εργαζόμενους της “Απογευματινής”, οι περισσότεροι από τους οποίους βρίσκονται σήμερα σε μακροχρόνια ανεργία. Είπε ότι εξαιτίας της απεργίας που έκαναν, όταν δεν τους πλήρωνε ο ιδιοκτήτης της εφημερίδας, Σαραντόπουλος, έκλεισε η “Απογευματινή”. Κι' ας ξέρει ότι οι περισσότερες δικαστικές αποφάσεις είναι κατά του συγκεκριμένου προσώπου. Κι' ας ξέρει ότι έχει παιχτεί ένα απαράδεκτο και βρώμικο παιχνίδι στις πλάτες τους.
Ολα παραπάνω για τον ΕΤ, τα υποστήριζε η κ.Γυπάκη, τη στιγμή που γνώριζε πάρα πολύ καλά ότι εδώ και έξι μήνες, ξεκίνησαν στην εφημερίδα οι καθυστερήσεις στις πληρωμές. Οτι ξεκίνησαν από μια εβδομάδα και η ιδιοκτησία έφτασε να τους χρωστάει τρείς μήνες. Οτι, ενώ τους χρωστούσε δεδουλευμένα, τους ζήτησε να υπογράψουν νέες -μέσα σε δύο χρόνια- θεαματικές μειώσεις μισθών, και αυτοί το δέχτηκαν. Τότε, τον Δεκέμβριο του 2013, το επιχείρημα της ιδιοκτησίας ήταν ότι εφόσον γίνουν οι μειώσεις μισθών και καταβληθούν τα χρεωστούμενα δεδουλευμένα σε βάθος 11 μηνών, όλα θα πάνε καλά, και οι πληρωμές θα γίνονται στην ώρα τους. Πολύ περισσότερο ότι οι εργαζόμενοι, όχι μόνο δεν έκαναν καμία απεργία, άλλα έδωσαν και ό,τι απαίτησε η ιδιοκτησία, και πολλά παραπάνω.
Δεν πρόλαβαν όμως να στεγνώσουν οι υπογραφές των εργαζομένων στις νέες “ατομικές συμβάσεις” τους για πετσοκομμένους μισθούς, και μέσα σε ενάμιση μήνα άρχισαν και πάλι οι καθυστερήσεις. Τώρα λοιπόν, αντί οι “συνδικαλιστές” να βάλουν στη θέση του τον ιδιοκτήτη, επιτίθενται στους εργαζόμενους. Και μετά αναρωτιούνται κάποιοι, γιατί απαξιώνεται η ΕΣΗΕΑ. Μα, ούτε καν να κρύψουν ότι είναι δεκανίκια της εργοδοσίας δεν προσπαθούν. Και εάν μεν κάποιοι “συνδικαλιστές” δεν έχουν οικονομικές ανάγκες, διότι μπορούν να εξασφαλίσουν το παντεσπάνι τους, πολλοί εργαζόμενοι δεν μπορούν να εξασφαλίσουν ούτε το ψωμί τους. Αλλά αυτά είναι ψιλά γράμματα για τις συνδικαλιστικο-πολιτικές αλλαξοκωλιες.