Δέκα λόγοι για "Ανατροπή" στην ΕΣΗΕΑ

ΔΕΚΑ ΛΟΓΟΙ για Ρήξη και Ανατροπή (και) στην ΕΣΗΕΑ

ΕΣΗΕΑ: ΕΚΛΟΓΕΣ ΤΗΣ 18ΗΣ-19ΗΣ ΙΟΥΝΙΟΥ

Στηρίζουμε -Ψηφίζουμε την Πρωτοβουλία για την Ανατροπή [FINANCIAL CRIMES, Αριστερό Ριζοσπαστικό ΜΜΕτωπο, Σπάρτακος, ανένταχτοι αγωνιστές].

Η ανεργία, τα μπλοκάκια, η «μαύρη εργασία», η ανασφάλεια και η απληρωσιά είναι πλέον ο κανόνας στα ΜΜΕ, ενώ μας επιφυλάσσουν ακόμη χειρότερες μέρες.

Εκδότες και καναλάρχες ανταγωνίζονται ποιος θα έχει τους πιο φτηνούς και υποταγμένους εργαζόμενους στη δούλεψή του, με τις πιο ξεφτιλισμένες ατομικές συμβάσεις.

Τα ταμεία, οι συντάξεις και οι παροχές υγείας λεηλατούνται, ΕΔΟΕΑΠ και ΕΤΑΠ-ΜΜΕ πεθαίνουν, ενώ οι εργοδότες μειώνουν ή δεν αποδίδουν τις –ήδη ελάχιστες– εισφορές τους.

Οι τράπεζες ανακεφαλαιοποιούνται με δισεκατομμύρια, ενώ ο κόσμος της εργασίας καταδικάζεται στον σύγχρονο Μεσαίωνα και την «ανθρωποφαγία».

Η κοινωνία διψά για αντικειμενική ενημέρωση, ενώ το σύστημα επιχειρεί να τη λοβοτομήσει, να λιώσει στην Πυρά της προπαγάνδας του κάθε φωνή αντίστασης, όπως αποδεικνύουν και τα όσα γίνονται στην ΕΡΤ.

Για ένα αξιόμαχο Συνδικάτο Τύπου

Εκλογές ΕΣΗΕΑ: Για ένα αξιόμαχο Συνδικάτο Τύπου

Του Πέτρου Παπακωνσταντίνου, υποψήφιος για το Δ.Σ. της ΕΣΗΕΑ με τον συνδυασμό "Πρωτοβουλία για την Ανατροπή"

από το http://www.protagon.gr/?i=protagon.el.8emata&id=7022#item_comments

Συμμερίζομαι τη διάχυτη εντύπωση ότι ο κλάδος μας βρίσκεται σε ένα σκοτεινό τούνελ, στη χειρότερη κρίση που γνώρισε, τουλάχιστον μετά τη μεταπολίτευση και ότι η Ένωσή μας, ιδιαίτερα δε η πλειοψηφία του απερχόμενου Διοικητικού Συμβουλίου, εμφανίζονται κατώτερες των περιστάσεων. Δεν συμμερίζομαι, ωστόσο, τη μηδενιστική απόρριψη της συνδικαλιστικής μας οργάνωσης και κάθε απεργιακής ή άλλης αγωνιστικής πρωτοβουλίας- την εύκολη, εκτονωτική κριτική, η οποία παραλύει τις αντιστάσεις και διευκολύνει τα μέγιστα την εργοδοσία. Η υποψηφιότητά μου για το Δ.Σ. της ΕΣΗΕΑ με τον συνδυασμό «Πρωτοβουλία για την Ανατροπή» υποδηλώνει τη διάθεση συμβολής για μια δημιουργική «επανίδρυση» της Ένωσής μας, σε μια περίοδο που κρίνεται η επαγγελματική μας υπόσταση.

Για να αντιμετωπίσουμε αποτελεσματικά το τσουνάμι των απολύσεων, των μισθολογικών περικοπών, της εργασιακής επισφάλειας και της ληστείας των Ταμείων μας, χρειαζόμαστε, κατά την γνώμη μου, πρώτα απ’ όλα μια πραγματική «πολιτιστική επανάσταση» στην ΕΣΗΕΑ: Διαζύγιο με τη συντεχνιακή λογική που αυταπατάται ότι μπορεί να γλιτώσουμε το δικό μας σπιτάκι- το Ταμείο μας, την εφημερίδα ή το κανάλι «μας», ή έστω τον κλάδο μας- ακόμη κι αν είναι να καούν τα άλλα Ταμεία, οι άλλες εφημερίδες, οι άλλοι κλάδοι. Με την πυρκαγιά του μνημονίου και του δεύτερου μνημονίου να μαίνεται γύρω μας, θα έπρεπε να είναι πλέον φανερό ότι είτε θα γλιτώσουμε όλοι μαζί, είτε θα καούμε όλοι μαζί. Η θέση μας βρίσκεται δίπλα σε όλους τους εργαζόμενους του σωματικού και πνευματικού μόχθου, που διεκδικούν τον κλεμένο μισθό, την κλεμένη σύνταξη, τα κλεμένα όνειρα, την κλεμένη ζωή.

Μας λένε καταρρέουν τα ΜΜΕ, δεν μας λένε ότι αυτοί καταρρέουν

Alicia Leal

 Ανατροπή και όχι διαχείριση

Της Ματίνας Παπαχριστούδη,
υποψήφια για ΕΣΗΕΑ, ΠΟΕΣΥ με την "Πρωτοβουλία για την Ανατροπή"
(Financial Crimes,Αριστερό Ριζοσπαστικό ΜΜΕτωπο, Σπάρτακος, Ανένταχτοι).

 Καταρρέουν τα ΜΜΕ, κραυγάζουν. Οι περισσότεροι εξ' αυτών μετείχαν με ποικίλους τρόπους στο πάρτυ των προηγουμένων ετών.
Έρχονται λουκέτα στον Τύπο, φωνάζουν. Οι περισσότεροι εξ΄αυτών, μανατζαρέοι, διαχειριστές με το εύκολο χρήμα φίλων τους, στελέχη στις δημοσιογραφικές ελίτ, όχι μόνο συμμετείχαν στη διαπλοκή αλλά την πολυέπλεξαν ακόμη περισσότερο. Την επέβαλλαν από τα βασικά άρθρα των εφημερίδων τους ως και το μικρά μονόστηλα. 
Και εξαφάνισαν όσους τόλμησαν να φωνάξουν κάπως περισσότερο για δημοσιογραφία, δεοντολογία, αξιοπρέπεια...Όσους τόλμησαν εδώ και δυο χρόνια΄-ήδη από το λουκέτο στον Ελεύθερο Τύπο- να απαιτήσουν την ανατροπή στη συνδικαλιστική εκπροσώπηση.
Θα αντέξουν μόνο λίγοι, λένε. Οι περισσότεροι εξ΄αυτών ενδιαφέρονται μόνο για τη δική τους επόμενη μέρα, να διατηρήσουν τα προνόμια τους. Του χρήματος και της εξουσίας νομής και διαχείρισης. Και είναι ικανοί να κάνουν τα πάντα για αυτό.
Και επειδή στις παλιές εποχές των παχιών αγελάδων, της εύκολης ροής χρήματος και διαπλοκής, αυτοί αποφάσιζαν, αυτοί επέβαλλαν, τώρα αντί να αποδείξουν πως είναι ικανοί, απλώς επιτίθενται σε αυτούς που δεν αποφάσιζαν, στους πολλούς που έπαιρναν και συνεχίζουν να παίρνουν λίγα.
Τα Μέσα θα κλείσουν, εκφοβίζουν. Και δεν λένε πως είναι ικανοί να τα κλείσουν πράγματι, αρκεί να μη χάσουν αυτοί τα προνόμια τους. Για αυτό ως αυθεντίες διαχείρισης απαιτούν, λοιδωρούν, υπακούουν, επιτίθενται σε όποιον αμφισβητεί, ρωτά, δημοσιογραφεί. Εκφοβίζουν, τρομοκρατούν, απολύουν, καταδικάζουν.
Βιάζονται από θέσης ισχύος-για να μη χάσουν αυτοί τα προνόμια τους- να επιβάλλουν μειώσεις μισθών, απολύσεις, εκ περιτροπής εργασία.
Αυτή είναι η πολιτική διαχείρισης που προτείνουν σε δύσκολες εποχές. Δεν έχουν τίποτε καινούργιο, καμία ιδέα να εμφανίσουν.
Σε ειδικές περιπτώσεις, σαν αυτές των εκλογών στην ΕΣΗΕΑ αύριο και μεθαύριο, ενεργοποιούν και το σύστημα εκλογικής αντιπροσώπευσης. (Εγώ είμαι εδώ για εσένα, ψήφισε με και θα σε θυμηθώ. Προς άγραν πελατών και όχι ψηφοφόρων).
Και θυμούνται: Τη δημοσιογραφία (που κατέστρεψαν), τη δεοντολογία(που καταπάτησαν), την κρίση( που διαχειρίστηκαν), την κοινωνία (που συκοφάντησαν), τις εργασιακές σχέσεις(που κατέστρεψαν).
Από τη θέση του συνδικαλιστή ή από τη θέση υποβολέα στο αυτί του συνδικαλιστή, τρέχουν τις τελευταίες μέρες να μαζέψουν ψηφουλάκια. Για να παραμείνουν σε θέση ισχύος και να κάνουν τα ίδια και χειρότερα. Έχοντας ήδη φροντίσει για το χρίσμα από τους εργοδότες που επιδιώκουν τη μεταρρύθμιση, αναδιοργάνωση, αναρρύθμιση του συστήματος διαπλοκής.
Κανείς δεν τους είπε ότι η πρόταση τους για γαλέρες ΜΜΕ, με σκλάβους εργάτες της πληροφόρησης αντί για δημοσιογράφους είναι μια ακόμη αποτυχία τους;
ΜΜΕ υπήρχαν και θα υπάρχουν. Με άλλη μορφή, άλλη οργάνωση, άλλους τρόπους. Και αυτά τα Μέσα χρειάζονται δημοσιογράφους. Οι θέσεις εργασίας με 300 και 500 ευρώ επίσης θα υπάρχουν. Τα δικά τους Μέσα όμως είναι βέβαιο πως θα εξαφανιστούν χωρίς τους πολλούς, αυτούς που πάντα, ακόμα, ξέρουν τι είναι δημοσιογραφία, αξιοπρέπεια, δεοντολογία.
Σε αυτές τις εκλογές δεν διακυβεύεται απλώς η αξιοπρέπεια μας. Κρίνονται οι όροι της διαμόρφωσης στη δημοσιογραφία την επόμενη μέρα των ΜΜΕ.
Για αυτό λοιπόν Ανατροπή και όχι διαχείριση.