Της Ματίνας Παπαχριστούδη.
Από το "Δρόμο της Αριστεράς"
Ό,τι ώρα και αν ανοίξεις την ΤV, ή τούρκικα θα ακούσεις ή μια κουτάλα θα σου ‘ρθει στο στόμα. Με αυτή τη φράση περιγράφεται από πολλούς πια η εικόνα των ιδιωτικών τηλεοπτικών σταθμών.
Είκοσι δύο χρόνια μετά την «επανάσταση» της ιδιωτικής τηλεόρασης, οι σταθμοί ανεξέλεγκτοι για τις υποχρεώσεις τους, πουλάνε στην κοινωνία και στην πολιτική εξουσία το μοναδικό εμπόρευμα για το οποίο χαίρουν της ιδιότυπης ασυλίας τους: ενημέρωση διαπλεκόμενη και βαθιά ελεγχόμενη. Κάτι σαν φερέφωνα, όργανα επιβολής μνημονίων και κυβερνητικών πολιτικών.
Το φαινόμενο ούτε εκπλήσσει, ούτε και είναι ανεξήγητο. Αυτό που έχει όμως μεγάλη σημασία είναι η εξέταση και καταγραφή της δεύτερης λειτουργίας του Μέσου της τηλεόρασης. Στην εκπομπή του λεγόμενου ψυχαγωγικού προγράμματος.
Οι ιδιωτικοί τηλεοπτικοί σταθμοί εκπέμπουν ελεύθερα σε συχνότητες που ανήκουν στο κράτος ως περιουσία ιδιαίτερης αξίας και δημοσίου συμφέροντος. Με αυτή τη συνταγματική αρχή έλαβαν τις βεβαιώσεις προσωρινής λειτουργίας τους ως νόμιμες επιχειρήσεις. Με όρους που πηγάζουν από αυτή την αρχή εμφανίζονται να έχουν απαιτήσεις έναντι της πολιτικής εξουσίας, όπως π.χ να μην πληρώνεται ο ειδικός φόρος της διαφήμισης, να μην πληρώνουν για την κατοχή συχνοτήτων...
Από το "Δρόμο της Αριστεράς"
Ό,τι ώρα και αν ανοίξεις την ΤV, ή τούρκικα θα ακούσεις ή μια κουτάλα θα σου ‘ρθει στο στόμα. Με αυτή τη φράση περιγράφεται από πολλούς πια η εικόνα των ιδιωτικών τηλεοπτικών σταθμών.
Είκοσι δύο χρόνια μετά την «επανάσταση» της ιδιωτικής τηλεόρασης, οι σταθμοί ανεξέλεγκτοι για τις υποχρεώσεις τους, πουλάνε στην κοινωνία και στην πολιτική εξουσία το μοναδικό εμπόρευμα για το οποίο χαίρουν της ιδιότυπης ασυλίας τους: ενημέρωση διαπλεκόμενη και βαθιά ελεγχόμενη. Κάτι σαν φερέφωνα, όργανα επιβολής μνημονίων και κυβερνητικών πολιτικών.
Το φαινόμενο ούτε εκπλήσσει, ούτε και είναι ανεξήγητο. Αυτό που έχει όμως μεγάλη σημασία είναι η εξέταση και καταγραφή της δεύτερης λειτουργίας του Μέσου της τηλεόρασης. Στην εκπομπή του λεγόμενου ψυχαγωγικού προγράμματος.
Οι ιδιωτικοί τηλεοπτικοί σταθμοί εκπέμπουν ελεύθερα σε συχνότητες που ανήκουν στο κράτος ως περιουσία ιδιαίτερης αξίας και δημοσίου συμφέροντος. Με αυτή τη συνταγματική αρχή έλαβαν τις βεβαιώσεις προσωρινής λειτουργίας τους ως νόμιμες επιχειρήσεις. Με όρους που πηγάζουν από αυτή την αρχή εμφανίζονται να έχουν απαιτήσεις έναντι της πολιτικής εξουσίας, όπως π.χ να μην πληρώνεται ο ειδικός φόρος της διαφήμισης, να μην πληρώνουν για την κατοχή συχνοτήτων...