Το άρθρο 99 ακυρώνει κάθε ευκαιρία διεκδίκησης
Πάνω από 1000
επιχειρήσεις έχουν καταφύγει στον αντεργατικό νόμο
Τι κοινό έχουν η Χ.
Κ. Τεγόπουλος, η PC Systems και η Μάρακ
Ηλεκτρονική; Είναι και οι τρεις εισηγμένες στο χρηματιστήριο και επίσης έκαναν
πρόσφατα αίτηση υπαγωγής στο άρθρο 99 του Πτωχευτικού Κώδικα.
Τα Πρωτοδικεία έχουν
αποκτήσει εκατοντάδες «πελάτες», από μια νομοθεσία που διαφημίστηκε ως «δεύτερη
ευκαιρία» πριν 4 χρόνια, όταν οι βουλευτές της Νέας Δημοκρατίας και του ΠΑΣΟΚ
σε μια βιαστική θερινή διαδικασία εισήγαγαν την αναμόρφωση του Πτωχευτικού
Κώδικα. Σύμφωνα με δημοσιεύματα οι αιτήσεις για ένταξη στη «διαδικασία
συνδιαλλαγής», όπως είναι η ονομασία των περιγραφόμενων στα άρθρα 99 έως και
106 του Ν. 3588/2007, ξεπερνούν τις 1.000 και αφορούν κάθε είδους επιχείρηση
και δραστηριότητα. Εκδόσεις, κατασκευές, πληροφορική, εμπόριο τροφίμων, ένδυση,
τηλεπικοινωνίες, σχεδόν σε κάθε κλάδο υπάρχουν πλέον δείγματα επιχειρήσεων που
καταφεύγουν σε αυτή την ιδιότυπη ασυλία. Όποιος επιχειρηματίας νιώθει οικονομικό…
στένεμα, δεν έχει παρά να προσφύγει σε ένα από τα δικηγορικά γραφεία που
ειδικεύονται σε αυτή τη νέα μπίζνα και έχει εξασφαλίσει τα επόμενα βήματά του
με την ησυχία του!
Είναι πραγματικά
εκπληκτικό, πώς το άρθρο 99 έχει μετατραπεί σε νομική κάλυψη του… κινήματος «Δεν
πληρώνω» που έχουν συστήσει οι επιχειρήσεις, αφήνοντας απλήρωτους επί μήνες
τους εργαζόμενούς τους, συσσωρεύοντας έτσι τα αναγκαία κεφάλαια για τα επόμενα
επιχειρηματικά –και όχι μόνο- βήματά τους. Κι όσο κι αν νομικοί και πολιτικοί κύκλοι
εστιάζουν την κριτική τους στην εφαρμογή του άρθρου 99, η πραγματικότητα είναι
αμείλικτη: πρόκειται για ένα αντεργατικό νόμο, τον πιο αντεργατικό της
προ-μνημονιακής εποχής, ο οποίος έμελλε να μετατραπεί σε ισχυρό όπλο στα χέρια
όλων των εργοδοτών.
Απλήρωτοι… πιστωτές
Από τις πρώτες
επιχειρήσεις που κατέφυγαν στις διαδικασίες του άρθρου 99 μέχρι και τις πιο
πρόσφατες, ένα στοιχείο είναι αδιαμφισβήτητο. Οι εργαζόμενοι αυτών των
επιχειρήσεων έμειναν στο περιθώριο ως απλοί θεατές, ανίκανοι να διεκδικήσουν
οφειλόμενες αποδοχές και αποζημιώσεις. Το πέπλο προστασίας που προσφέρει και
μόνο η αίτηση υπαγωγής μιας επιχείρησης στο καθεστώς του άρθρου 99, αφαιρεί
κάθε διεκδικητική ισχύ από τους εργαζόμενους. Ο νόμος αντιμετωπίζει τους
εργαζόμενους ως πιστωτές και τυχόν απαιτήσεις τους στοιβάζονται στη λίστα των
υποχρεώσεων της εταιρίας, χάνοντας μάλιστα το προνόμιο που παραδοσιακά είχαν
από το Εργατικό Δίκαιο. Για όσο διάστημα οι επιχειρήσεις χρονοτριβούν στη
δαιδαλώδη δικαστική διαδικασία, καμιά διεκδίκηση εργαζομένων δεν μπορεί να
γίνει εκτελεστή, ακόμη κι αν υπάρχει τελεσίδικη δικαστική απόφαση.
