Ο λόγος στους αποκλεισμένους που έχουν φωνή και δράση

Μνημόνιο τους η λογοκρισία – απάντηση μας η αλληλεγγύη και η αξιοπρέπειαΤετάρτη 9 Γενάρη, στις 7 , στο Φλοράλ (πλατεία Εξαρχείων)
Στην εκδήλωση θα χαιρετίσουν: Κώστας Αρβανίτης, Δημήτρης Τρίμης

Από τη Συσπείρωση 

Τα ΜΜΕ στην Ελλάδα αποτέλεσαν τους ιδεολογικούς στυλοβάτες της μνημονιακής πολιτικής που καταδίκασε την κοινωνία σε διαρκή εξαθλίωση. Αυτή η διαπίστωση είναι πλέον ορατή στη συλλογική συνείδηση και πυροδότησε την ανυποληψία και την αναξιοπιστία του Τύπου. Η 4η εξουσία αντί να ασκεί έλεγχο και κριτική στις υπόλοιπες, γατζώθηκε απ’ αυτές και τώρα μοιράζεται το ίδιο πεπρωμένο… Κινδυνεύει να καταρρεύσει μαζί τους. Μέσα από μηχανισμούς αποσιώπησης της πραγματικότητας, συγκάλυψης πολιτικών και οικονομικών σκανδάλων, συκοφάντησης κοινωνικών αγώνων τα ΜΜΕ στην πλειοψηφία τους επιδιώκουν την εμπέδωση του δόγματος του σοκ και τη χειραγώγηση της συλλογικής συνείδησης. Οι εργοδότες στα ΜΜΕ πρωτοστάτησαν στην εφαρμογή της λιτότητας και της εσωτερικής υποτίμησης με χιλιάδες απολύσεις και καταστρατήγηση των εργασιακών δικαιωμάτων στους εργαζόμενους στον Τύπο. Με εκβιαστικές και τρομοκρατικές μερικές φορές μεθόδους οικοδομούν ένα σύστημα αυστηρά ελεγχόμενης ενημέρωσης.

Η πληροφόρηση από τα κάτω ας γίνει ενημέρωση

<<Κατά τον μήνα Ιούλιο 6 τεχνικοί, εργαζόμενοι στο TV SERRES (TVS) και μέλη της Ένωσης Τεχνικών Ιδιωτικής Τηλεόρασης Βορείου Ελλάδας (Ε.Τ.Ι.Τ.ΒΕ), απολύθηκαν γιατί αρνήθηκαν να αποχωρήσουν από το σωματείο τους, μετά από πιέσεις της εργοδοσίας, ώστε να μην καλύπτονται από την Συλλογική Σύμβαση Εργασίας με ισχύ ως τις 31 Δεκεμβρίου του 2012>>,
γράφει στην πρώτη blach list των Επισφαλώς Εργαζομένων-Ανέργων.

Μια νέα ιστοσελίδα από άνεργους νέους με στόχους, ανάμεσα τους η καταγραφή σε "μαύρη λίστα" επιχειρήσεων που πρωτοστατούν στην επίθεση ενάντια στα εργασιακά δικαιώματα.
Ο εργασιακός μεσαίωνας εγκαθιδρύθηκε ήδη και η πληροφόρηση από τα κάτω είναι πλέον ανάγκη να γίνει ενημέρωση. Για να αλλάξει ο κόσμος.

Στο http://diktyo-episfaleias.blogspot.gr/ καταγράφεται η εργασιακή επικαιρότητα μέσα από τα ρεπορτάζ των παραδοσιακών ΜΜΕ. Ας δημιουργήσει η καταγραφή των καταγγελιών αυτών από τα κάτω, αυτή η ροή πληροφόρησης για όσα πραγματικά συμβαίνουν, την ενημέρωση που έχουμε ανάγκη από τους κάτω για όλους.

Στο "Δίκτυο" και η ταυτότητα της νέας προσπάθειας:

<<Είμαστε οι άνθρωποι που οδηγάμε παπάκια, με βροχή, κρύο, χιόνια και καύσωνες, για να έρθει στην ώρα του το φαΐ που παραγγείλατε. Χωρίς ένσημα, με μισθούς εξευτελιστικούς.

Το πιο σύντομο ανέκδοτο στα media

...Οι εργαζόμενοι φταίνε που τα ΜΜΕ κινδυνεύουν με λουκέτο...
Μαάλιστα.
Αυτό είναι το εν κατακλείδι συμπέρασμα σε μακροσκελή ή ολιγόλογα τελεσίγραφα των ιδιοκτητών ΜΜΕ.
Οι εργαζόμενοι φταίνε που κινδυνεύουν με λουκέτο. Η επιβίωση τους, η εξουσία τους κινδυνεύει από την αγανάκτηση. Από το "αει στο διάτανο πια".
Μαάλιστα...
Δεν φταίνε αυτοί που όλα τα προηγούμενα χρόνια, να ΄ναι δέκα-δεκαπέντε;- μεγάλωσαν και γιγαντώθηκαν στρογγυλοακαθήμενοι στα λαχταριστά δάνεια των φίλων και κολλητών σε τράπεζες;
Δεν φταίνε αυτοί που καθ' όλη τη διάρκεια της δεκαετίας διαπλέχθηκαν, σφιχτααγκαλιαστήκανε -έως θανάτου- με τα πρόσωπα του πολιτικού συστήματος, τους θεσμούς, το κράτος;
Δεν φταίνε αυτοί που μετέτρεψαν τα Μέσα τους, Μέσα ενημέρωσης των πολιτών, σε πολυκαταστήματα, μπουτίκ πολυτελών προϊόντων και υπηρεσιών;
Αυτοί που τα περιτύλιξαν με τις χρωματιστές κορδέλες της παραπληροφόρησης, της χειραγώγησης και τα πρόσφεραν στα επιχειρηματικά-διαφημιστικά-τραπεζικά συμφέροντα για να τα βάλουν στο Χρηματιστήριο;
Και από εκεί δεν άντλησαν εκατοντάδες εκατομμύρια ευρώ με τη δέσμευση να τα κάνουν μεγάλα, τεράστια, επιχειρήσεις της πραγματικής, της νέας, της μοναδικής Νέας Οικονομίας;
Δεν φταίνε αυτοί που κάθε προβληματάκι που αντιμετώπιζαν το έλυναν αμέσως με τους φίλους τους στο κράτος και την κυβέρνηση; Με τα πάσης φύσεως δάνεια του δημοσίου;
Δεν φταίνε αυτοί που ανέλαβαν το μανατζάρισμα των σαθρών οικονομικά Μέσων με αντάλλαγμα υπέρογκους μισθούς, κάρτες συναλλαγών, πολυτελή αυτοκίνητα, πάρτυ, βίλες, πισίνες, of shore και κάθε άλλους είδους ανταμοιβή από τη επιχείρηση;
Δεν φταίνε αυτοί που παρά τα πτυχία και τα πλούσια βιογραφικά στο management and crisis, παρά το κόστος συμμετοχής σε σεμινάρια government and human resources management, δεν είδαν μπροστά τους το γκρεμό;
Αυτοί που συνέχισαν με το εύκολο κρατικό, δημόσιο χρήμα την ίδια τακτική, τον ίδιο σχεδιασμό, τους ίδιους στόχους;
Και όλοι αυτοί, οι παραπάνω, ιδιοκτήτες και μανατζαρέοι, είναι αυτοί που θέλουν να σώσουν τα media; Την ενημέρωση; Τις επιχειρήσεις πληροφόρησης; Για τον πολίτη; Για την Κοινωνία;
Και θέλουν να το κάνουν χωρίς τους εργαζόμενους τους; Με δούλους, με υποταγμένους;

Ε, αι στο διάτανο πια. 

Κρίση, παραπληροφόρηση, απολύσεις η κατάσταση στα ΜΜΕ

Ημερίδα στο Πανεπιστήμιο Αθηνών

Η επικοινωνία στο απόσπασμα: Κρίση, παραπληροφόρηση, απολύσεις στα ΜΜΕ

Μπροστά στη δραματική κατάσταση της γενικότερης κρίσης, της παραπληροφόρησης και των γενικευμένων απολύσεων στα ΜΜΕ, σας καλούμε να λάβετε μέρος στην ημερίδα που οργανώνουν τα εργαστήρια Νέων Τεχνολογιών, Οπτικοακουστικό και Τεχνών και Πολιτιστικής Διαχείρισης του Τμήματος Επικοινωνίας και Μ.Μ.Ε. του Πανεπιστημίου Αθηνών με τίτλο:

 «Η επικοινωνία στο απόσπασμα: Κρίση, παραπληροφόρηση, απολύσεις στα ΜΜΕ». Στην εκδήλωση αυτή, που θέλει να είναι μια συμβολή στην απαραίτητη επικοινωνία, αλληλεγγύη και κοινή δράση, θα παρέμβουν απολυμένοι/ες και εργαζόμενοι/ες δημοσιογράφοι, πανεπιστημιακοί δάσκαλοι/ες και φοιτήτριες/ φοιτητές.

Η ημερίδα θα γίνει στο Αμφιθέατρο Δρακόπουλου, στο κεντρικό κτίριο του Πανεπιστημίου Αθηνών (Πανεπιστημίου 30), την Τρίτη 22 Νοεμβρίου 2011, 12-4 μ.μ.

Πρόγραμμα

 Η Επικοινωνία στο απόσπασμα: Κρίση/Παραπληροφόρηση/Απολύσεις

Τρίτη 22 Νοεμβρίου 2011, 12-4 μ.μ.

Πανεπιστήμιο Αθηνών, Αμφιθέατρο Δρακόπουλου, Πανεπιστημίου 30

Πρόγραμμα ημερίδας

12.00: Χαιρετισμοί

Πρύτανης Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών, κ. Θ. Πελεγρίνης

Πρόεδρος Τμήματος Επικοινωνίας και ΜΜΕ, κ. Γ. Πλειός

Εισαγωγή:  Κ. Ρηγοπούλου

12.15- 13.15:  Κρίση και ΜΜΕ

Εισαγωγή/συντονισμός: Γ. Μανιάτης

Συμμετέχουν: Λ. Βατικιώτης, Χρ. Κοψίνη, Σ. Λυγερός, Σ. Χριστακόπουλος

13.15-14.15: Παραπληροφόρηση και ΜΜΕ

Εισαγωγή/συντονισμός: Μ. Κομνηνού

Συμμετέχουν: Δ. Κωνσταντακόπουλος, Σ. Χαϊμαντά, Α. Χατζηστεφάνου, Δ. Ψαρράς

Έχει ξεφύγει ο μηχανισμός του Alpha....

Τους είπαν(στον Alpha) να γίνουν "ψυχαγωγικοί"(το RTL) και αυτοί το παρα...
Μέχρι και ο διευθύνων σύμβουλος του καναλιού Κρίστοφερ Μάινους αντέδρασε. Για ένα "ρεπορτάζ" που επιλέχθηκε να παίξει στο κεντρικό δελτίο ειδήσεων το βράδυ της Κυριακής. Τι έδειχνε; Μικρά παιδάκια ως 7 χρονών το πολύ που τα πηγαίνουν σε σπα και τα αλείβουν με μάσκες σοκολάτας, τα κάνουν μανικιούρ και άλλες τέτοιες υπηρεσίες. Σε παιδάκια!
Το "ρεπορτάζ" για τις υπηρεσίες σπα σε μικρά παιδάκια παίχτηκε ουδέτερα, σαν την είδηση του αιώνα ή σαν δείγμα αυτών που υποτίθεται πως θέλει ο Γερμανός ιδιοκτήτης. Μόνο που αυτή τη φορά στη μετάφραση των στόχων για την ενημέρωση, ξεπεράστηκε το όριο της απόλυτης ξεφτίλας στην τηλεόραση. Το θέμα είναι ανατριχιαστικό, κακόγουστο, σοβαρό, εξευτελιστικό. Πολύ περισσότερο που προβλήθηκε σχεδόν σαν διαφημιστικό των υπηρεσιών σπα για μικρά παιδάκια. Έτσι δεν ειπώθηκε; Είναι φθηνή υπηρεσία, κάπου 300 ευρώ στοιχίζει....
Κατά τις δικές μας πληροφορίες προκλήθηκαν, όπως είναι φυσικό, πολλές διαμαρτυρίες και ο Κρίστοφερ Μάινους ζήτησε να δει ο ίδιος το ρεπορτάζ.

Ένα βήμα πριν την οριστική απαξίωση της ενημέρωσης *

* Οι άλλοι, οι πολίτες, μας βλέπουν ως το "ψεκαστήρα" του Δ.Ν.Τ.

Πολύ καλύτερα το γνωρίζουμε εμείς. Δεν είμαστε όλοι στις προθήκες της χειραγώγησης, είμαστε εργαζόμενοι κι εμείς. Κι όμως η δουλειά μας είναι κάτι παραπάνω. Και οι πολίτες, ενεργοί και μη, μας βλέπουν πια ως συμμέτοχους στη χειραγώγηση, στην κοροϊδία τους. Μαζί με την κινητοποίηση για τον εργασιακό μεσαίωνα, να βρούμε πάλι τον ιμάντα που συνδέει την κοινωνία με την ενημέρωση.Να αποδείξουμε πως δεν είμαστε όλοι "παπαγαλάκια"...

Στα «δελτία των 8» μιλάει το ΔΝΤ! Μας ψεκάζουνε με το φόβο και το αδιέξοδο. Να τους ψεκάσουμε με την οργή μας. Δεν υπάρχει άλλος δρόμος!
αναδημοσίευση από:
http://tsak-giorgis.blogspot.com/2010/11/8.html

Άνθρωποι που παίρνουν του κόσμου τα λεφτά μιλάνε, αποφασίζουν και διαμορφώνουν τους όρους όπως και τις συνθήκες ζωής εκατοντάδων χιλιάδων ανθρώπων, αποφασίζουν τις τύχες μας, το αύριό μας, το πόσα θα πάρουν όλοι οι “από κάτω”. Τα κουστούμια, τα αρμάνι, τα κότερα, τα σαλέ, δίνουν οδηγίες για το ξεπέρασμα της κρίσης με τη συντριβή των αδυνάτων.
Μαζί τους τα “δελτία των 8″ και οι επώνυμοι συντάκτες των πρωτοσέλιδων του τύπου παριστάνουν τις κλαμένες χήρες, προσποιούνται ότι συμπασχουν για τα προβλήματα που αντιμετωπίζει η λαική οικογένεια. Μιλάνε για απολύσεις, για μειώσεις μισθών, για ακρίβεια, για την αγορά που είναι πεθαμένη. Στόχος τους δεν είναι η ενημέρωση των εργαζομένων, σκοπός τους δεν είναι η οργάνωση του θυμού τους, αντίθετα στόχος τους είναι να τους καθηλώσουν σπέρνοντας στο μυαλό τους αδιέξοδο και φόβο.

Ενημέρωση, ναι, αλλά από πού;

Το παρακάτω εξαιρετικά ενδιαφέρον κείμενο το βρήκα στο mail μου απεσταλμένο από καλό φίλο. Δεν είχε πηγή δημοσίευσης. Άρχισα να την αναζητώ. Το βρήκα αναρτημένο σε δεκάδες blogs και μέχρι να φθάσω στην αρχική πηγή (ελπίζω δηλαδή ότι είναι η αρχική πηγή) έφαγα δέκα λεπτά αναζήτησης. Το παράδειγμα δείχνει πολύ απλά την εξέλιξη ενός γραπτού κειμένου μέσω του Internet. Και ενώ ένα ενδιαφέρον κείμενο που θα πάει, θα βρει το δρόμο του προς το κοινό, ερώτημα και θολό παραμένει, η προστασία της πηγής, το δικαίωμα στην ενημέρωση, οι όροι της διάδοσης στην ενημέρωση. Ερώτημα που δυστυχώς μέχρι αυτή τη στιγμή διαχειρίζονται και διατάσσουν οι ιδιοκτήτες και οι εκδότες. Οι οποίοι σε τελική ανάλυση ούτε που ενδιαφέρονται για τα κείμενα μας....
------_________-----------------
 Αναδημοσίευση από:
http://alithinapsemata.wordpress.com/2010/10/20/%CF%83%CE%BF%CF%85-%CE%B8%CF%85%CE%BC%CE%B9%CE%B6%CE%B5%CE%B9-%CE%BA%CE%B1%CF%84%CE%B9/
Διαβάστε τι έγινε στην ελληνική οικονομία το 1843, συγκρίνετε το με το σήμερα και θα αντιληφθείτε τι συμβαίνει στην παγκόσμια και στην ελληνική ιστορία, ανεξαρτήτως εποχών, προσώπων και ονομάτων. Η σύγκριση, μόνο ανατριχίλα μπορεί να προκαλέσει. Έχουμε και λέμε:
Το καλοκαίρι του 1843, η Ελλάδα έπρεπε να καταβάλει στις τράπεζες της Ευρώπης τα τοκοχρεολύσια παλιότερων δανείων που είχε πάρει η χώρα. Δυστυχώς τα λεφτά δεν είχαν πάει σε υποδομές που θα βοηθούσαν την κατεστραμένη ελληνική οικονομία, αλλά είχαν σπαταληθεί στους εμφυλίους της επανάστασης και στα λούσα του παλατιού και των Βαυαρών συμβούλων του στέμματος. (Σας θυμίζει τίποτα;) Οι τόκοι που έπρεπε να καταβάλλονται κάθε χρόνο ήταν 7 εκατομμύρια δραχμές και ισοδυναμούσαν με το μισό τών συνολικών εσόδων του ελληνικού κράτους που έφταναν μετά βίας τα 14 εκατομμύρια ετησίως. Στην πραγματικότητα, με την καταβολή των τόκων δεν περίσσευε τίποτα να επενδυθεί προς όφελος του ελληνικού λαού. (Αυτό μήπως;)
Την άνοιξη του 1843, η κυβέρνηση παίρνει μέτρα λιτότητας, τα οποία όμως δεν αποδίδουν τόσο ώστε να συγκεντρωθούν τα απαιτούμενα για την ετήσια δόση χρήματα. Έτσι, τον Ιούνιο του 1843, η ελληνική κυβέρνηση ενημερώνει τις ξένες κυβερνήσεις ότι αδυνατεί να καταβάλει το ποσό που χρωστάει και ζητά νέο δάνειο από τις μεγάλες δυνάμεις, ώστε να αποπληρώσει τα παλιά. Αυτές αρνούνται κατηγορηματικά. (Βρε κάτι συμπτώσεις...)