Alter: Από την έγχρωμη στην ασπρόμαυρη ζωή. (www. aixmi.gr)
του συναδέλφου οπερατέρ, Μανώλη Δημελλά
(αναδημοσίευση από το Πειρατικό ρεπορτάζ)
Την βρήκαν μόλις που είχε χαράξει τής φλέβες της με ένα γυαλάκι, την πρόλαβαν. Ο διπλανός μου, πάλι, έχει ευτυχώς, ταμείο που χορηγεί ψυχοφάρμακα. Μόλις επανασύνδεσαν το ρεύμα που για 5η φορά η ΔΕΗ επιχειρεί να διακόψει.
Έκλεισαν τέσσερις μήνες που οι εργαζόμενοι του ΑΛΤΕΡ βρίσκονται σε επίσχεση εργασίας. Ξεθώριαζει η μνήμη, σαν τις αφίσες του πεζοδρομίου, σε όλους εμάς που δεν έχουμε συναισθηματική ή άλλου είδους εμπλοκή.
Βγήκαν στα κάγκελα στις αρχές του Νοέμβρη. Ήταν τότε που ο μεγαλοϊδιοκτήτης έφτανε με χρέη 500.000 ευρώ να καταθέτει ένα πλάνο εξυγίανσης και να προσπαθεί να περάσει στο άρθρο 99, περί πτωχεύσεως.
Με 9 έως 13 μισθούς οφειλόμενους αντι-στέκονται σθεναρά στα όποια επιχειρηματικά παιγνίδια. Εξακόσιοι ήταν οι εργαζόμενοι. Σήμερα μερικοί έγιναν μετανάστες, άλλοι χάνοντας το έδαφος κάτω από τα πόδια τους έχασαν και την δύναμη να σταθούν.
Οι περισσότεροι στέκονται με βάρδιες στο μαγαζί που επένδυσαν τα χρόνια τους. Καθημερινά πάνω από είκοσι συμπληρώνουν ένα καθαρό οκτάωρο στην είσοδο του κτηρίου. Κανονικά και σε τρείς βάρδειες.
Τα μάτια της Ακριβής είναι κατακόκκινα. Μαζί τελειώσαμε την σχολή κινηματογράφου, μα πόσο γερασμένη μου φαίνεται.
Τι βγαίνει με το κλάμα, τα τρόφιμα που μαζέψαμε τελειώσανε, στις γιορτές όλο και κάποιος πέρναγε, άφηνε κάτι μα κι εμείς το μοιράζαμε στους υπόλοιπους γειτόνους. Ακόμη τρία εργοστάσια στην περιοχή, στο Περιστέρι, βρίσκονται σε επίσχεση εργασίας.
Στέκεται λίγο, πνίγουν τη μνήμη της δύο περιστατικά, από περηφάνια τα κρύβουνε.